Κάθε μέρα που περνά, όλο και περισσότερο παρατηρούμε τις ενέργειες των Ευρωπαίων ηγετών, οι οποίοι φαίνεται να εκπλήσσουν και να προβληματίζουν. Σχεδόν όλοι, σχεδόν χωρίς εξαίρεση, φαίνεται να είναι υπό την επιρροή του λεγόμενου “κόμματος του Πολέμου“. Αυτό το κόμμα, που έχει χάσει την επιρροή του στον Λευκό Οίκο, στρέφει την προσοχή του προς τις μαριονέτες των Βρυξελών, οι οποίες παίρνουν αποφάσεις που φαίνεται να εξυπηρετούν συμφέροντα εκτός της Ευρώπης. Μία από τις πιο πρόσφατες ενέργειες ήταν η αποστολή μιας γαλλο-βρετανικής στρατιωτικής αντιπροσωπείας στην Ουκρανία, ένα γεγονός που ανακοινώθηκε από τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν στη Σύνοδο του Παρισιού.
Πριν από αυτή την εξέλιξη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, υπό την ηγεσία της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, έδωσε μια παράξενη και ανησυχητική οδηγία προς όλους τους πολίτες της Ευρώπης. Σύμφωνα με αυτήν, όλοι οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να διατηρούν προμήθειες επαρκείς για τουλάχιστον 72 ώρες, σε περίπτωση εκτάκτων καταστάσεων. Η Κομισιόν, θεωρώντας ότι η ήπειρός μας αντιμετωπίζει σοβαρές και πρωτοφανείς απειλές – από γεωπολιτικές εντάσεις και συγκρούσεις – έδωσε την οδηγία αυτή, ως μέτρο προστασίας. Και για να ενισχύσει αυτήν την ανησυχία, αναφέρει επιπλέον απειλές, όπως οι κυβερνοεπιθέσεις, η παραπληροφόρηση και, φυσικά, η κλιματική αλλαγή. Μάλιστα, για να καταστήσει πιο σαφείς τους κινδύνους, αναφέρεται και στους αυξανόμενους φυσικούς κινδύνους. Ωστόσο, παραμένει ασαφές το πώς η κλιματική αλλαγή θα αντιμετωπιστεί σε περίπτωση που υπάρξει πυρηνικός πόλεμος, γεγονός που θέτει σοβαρά ερωτήματα για την πραγματική φύση αυτών των απειλών.
Για να προετοιμαστούν για αυτές τις καταστάσεις, οι Ευρωπαίοι φαίνεται να προετοιμάζονται για δανεισμό που ξεπερνά τα 800 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτό γίνεται την ώρα που πολλές από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές οικονομίες βρίσκονται ήδη στα όρια της χρεοκοπίας και της υπερχρέωσης. Αλλά ποιοι θα είναι αυτοί που θα κληθούν να πληρώσουν το τίμημα αυτών των μέτρων; Οι φόροι και οι περικοπές αναμένονται από τους πιο ευάλωτους τομείς, όπως η Υγεία, η Παιδεία και οι συντάξεις. Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε, αναφέρει ότι πέρα από τον δανεισμό, η χρηματοδότηση αυτών των εξόδων μπορεί να προέλθει από περικοπές σε αυτούς τους τομείς. Και όλα αυτά με το επιχείρημα ότι η Ρωσία αποτελεί άμεση απειλή για την ασφάλεια και την ελευθερία μας, οδηγώντας έτσι την Ευρώπη να ενστερνιστεί τα συμφέροντα των πολεμικών βιομηχανιών, κάνοντας χρήση της τρομοκρατίας για να πείσει τους πολίτες για τη “δικαιολογία” αυτών των μέτρων.
Αν, για παράδειγμα, η Volkswagen, με την πτώση των πωλήσεων αυτοκινήτων λόγω της μείωσης των εισοδημάτων των νοικοκυριών, αντιμετωπίζει προβλήματα, η λύση που προτείνεται είναι να μετατραπούν τα εργοστάσια της σε μονάδες παραγωγής αρμάτων μάχης. Έτσι, οι εργαζόμενοι, όπως ο Πίτερ, ο Γιόχαν και ο Φραντς, θα μπορούσαν να συνεχίσουν να εργάζονται, έστω και για σκοπούς πολεμικούς. Και αν αυτή η τάση επεκταθεί στην Ελλάδα, τότε οι συνέπειες για την οικονομία μπορεί να είναι καταστροφικές, με τον τουρισμό να καθίσταται απρόσιτη πολυτέλεια. Η Ελλάδα μπορεί να βρεθεί μπροστά σε μια κατάσταση όπου οι επιχειρηματίες του τουρισμού θα αναγκαστούν να αναζητούν πελάτες με το τουφέκι, καθώς η πολιτική κατάσταση θα είναι ασταθής και οι οικονομικές συνθήκες θα χειροτερεύουν.
Εν τω μεταξύ, ενώ η Ρωσία συνεχώς προβάλλεται ως η κύρια απειλή, ήρθε και μια νέα εξέλιξη από τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, που πολλοί πίστευαν ότι ήταν απλώς μια μπλόφα. Ο Τραμπ ανακοίνωσε νέους δασμούς, οι οποίοι αναμένεται να τεθούν σε εφαρμογή από την 2α Απριλίου. Ο σύμβουλος του Λευκού Οίκου, Γουίλ Σαρφ, διευκρίνισε ότι αυτοί οι νέοι δασμοί θα εφαρμοστούν σε αυτοκίνητα και ελαφρά φορτηγά που κατασκευάζονται εκτός των ΗΠΑ, επιπλέον των ήδη υφιστάμενων δασμών. Οι νέοι αυτοί δασμοί αναμένεται να αποφέρουν ετήσια έσοδα που ξεπερνούν τα 100 δισεκατομμύρια δολάρια για την αμερικανική οικονομία, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Σαρφ.
Το ερώτημα που προκύπτει για την κατάσταση που παρατηρείται στις χώρες της Ευρώπης, και ειδικότερα στη Γερμανία, είναι ποιοι παράγοντες οδήγησαν σχεδόν ολόκληρο το πολιτικό σύστημα της χώρας σε αυτή την έντονα φιλορωσική στάση, που φαίνεται να παραμένει παρούσα, παρά τις καταστροφικές συνέπειες που αυτή η στάση είχε στο παρελθόν για τη χώρα τους. Τι είναι αυτό που εξηγεί τη συνεχιζόμενη αφοσίωση σε μια πολιτική που ήδη δύο φορές στην πρόσφατη ιστορία, κατά τους Παγκόσμιους Πολέμους, οδήγησε τη Γερμανία σε πλήρη καταστροφή και διεθνή απομόνωση; Αξιοσημείωτο είναι πως το πολιτικό σκηνικό φαίνεται να μην έχει διδαχθεί από τα λάθη του παρελθόντος, αφού η στάση αυτή εξακολουθεί να κρύβει βαθύτερα αίτια, τα οποία οι ίδιοι οι πολίτες φαίνεται να αποδέχονται, ακόμη και αν αυτά συνδέονται με την ίδια την καταστροφή της χώρας τους.
Φαίνεται ότι, τουλάχιστον για τα δύο μεγαλύτερα κυβερνητικά κόμματα, υπάρχει η επιθυμία για μία είδους “ρεβάνς” από τη Ρωσία, σαν να προσπαθούν να αντισταθμίσουν το κακό που προκλήθηκε στον προηγούμενο αιώνα. Ωστόσο, ίσως πιο αναπάντητο παραμένει το ερώτημα για τους λόγους που το κόμμα των Πρασίνων, το οποίο παραδοσιακά εκφράζει έναν πιο ειρηνιστικό και διεθνιστικό λόγο, υποστηρίζει έναν τόσο φιλοπόλεμο προσανατολισμό. Επίσης, παραμένει αδιευκρίνιστο το γεγονός ότι και η Αριστερά, μια παράταξη που ιστορικά έχει ταχθεί υπέρ της ειρήνης και της κοινωνικής δικαιοσύνης, συμφώνησε σε εξοπλιστικά προγράμματα που φαίνεται να εντείνουν την ένταση και τη σύγκρουση.
Ένα ακόμη κρίσιμο σημείο είναι το γεγονός πως η Γερμανία έχει αφήσει όλο το πολιτικό χώρο της αντιπολίτευσης στο ακροδεξιό κόμμα AfD, το οποίο διαρκώς κερδίζει έδαφος και φαίνεται να είναι σε συνεχή άνοδο. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι αν η κατάσταση συνεχιστεί με αυτό τον τρόπο, το AfD μπορεί να φτάσει στην αυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές, πράγμα που σημαίνει πως η πολιτική σκηνή της χώρας κινδυνεύει να μετατοπιστεί προς ακραίες κατευθύνσεις.
Αντίστοιχα, η Γαλλία φαίνεται να βρίσκεται σε μια παραλληλία, καθώς οι πολίτες της εμφανίζονται να είναι ανυπόφορα αδιάφοροι για την κατάρρευση της οικονομίας τους, ενώ το χρέος της χώρας τους έχει φτάσει το 112% του ΑΕΠ. Παρά τις αντίξοες οικονομικές συνθήκες, οι πολιτικές δυνάμεις στη χώρα επιτρέπουν στην κυβέρνηση μειοψηφίας του Μακρόν να συνεχίσει να οδηγεί τη χώρα σε μία κατάσταση όπου τα προβλήματα αντί να επιλύονται, εντείνονται. Η έρευνα του ευρωβαρόμετρου, η οποία έθεσε το ερώτημα για την τωρινή οικονομική κατάσταση στις 27 χώρες της ΕΕ, δείχνει ότι η Ελλάδα του Μητσοτάκη βρίσκεται στην τελευταία θέση, η Γαλλία στην προτελευταία, και η Γερμανία κάτω από το μέσο όρο, στην 18η θέση. Όλα αυτά εγείρουν το ερώτημα: πού πηγαίνει τελικά η Ευρώπη;
Παράλληλα, παρατηρείται η ενίσχυση του Ζελένσκι από τις ευρωπαϊκές δυνάμεις, ακόμη και όταν το αποτέλεσμα του πολέμου φαίνεται αβέβαιο και η Ουκρανία δεν φαίνεται να έχει την ικανότητα να νικήσει έναν από τους ισχυρότερους πυρηνικούς παράγοντες του κόσμου. Η συνέχιση της υποστήριξης για έναν πόλεμο χωρίς σαφή στόχο ή πιθανότητα νίκης εγείρει σοβαρά ερωτήματα για τις προθέσεις και τις στρατηγικές της Ευρώπης.
Ανατρεπτική για το ευρωπαϊκό πολιτικό σκηνικό είναι και η νέα αμερικανική ηγεσία, η οποία φαίνεται να σχεδιάζει όχι μόνο την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της Ουκρανίας, αλλά και τη σταδιακή επιστροφή των αμερικανικών επιχειρήσεων που είχαν αποχωρήσει λόγω των κυρώσεων του Μπάιντεν. Η επιστροφή των ΗΠΑ στην ευρωπαϊκή ενεργειακή σκηνή αναμένεται να έχει σοβαρές συνέπειες για την Ευρώπη, καθώς οι Αμερικανοί σχεδιάζουν να αναλάβουν την επισκευή και εκμετάλλευση των δύο αγωγών Nord Stream, που μετέφεραν ρωσικό φυσικό αέριο στην Ευρώπη. Αυτό σημαίνει πως οι Ευρωπαίοι κινδυνεύουν να βρεθούν σε μια κατάσταση όπου θα χάσουν σημαντικά στρατηγικά πλεονεκτήματα και θα καταλήξουν να εξαρτώνται ακόμη περισσότερο από τις αποφάσεις των ΗΠΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου