Ζούμε σε μια εποχή όπου όλα γύρω μας μοιάζουν να έχουν χάσει τον προσανατολισμό τους. Το πολιτικό σκηνικό έχει εξελιχθεί σε έναν ακατάσχετο χυλό, γεμάτο υποσχέσεις και διαρκείς προδοσίες. Τα όσα βλέπουμε και βιώνουμε καθημερινά, από τις πολιτικές παραχωρήσεις μέχρι τις αντιφάσεις των εξουσιαστών, αποκαλύπτουν την αδυναμία του συστήματος να διαχειριστεί τις ανάγκες και τις προσδοκίες του λαού.
Ο πολιτικός λόγος συνεχώς παραπλανά, το πρόσωπο της δικαστικής εξουσίας φαίνεται να έχει χάσει την αμεροληψία του και τα μέσα ενημέρωσης έχουν μετατραπεί σε εργαλεία χειραγώγησης, προκαλώντας απογοήτευση και απομάκρυνση από την αλήθεια.
Η χώρα έχει γίνει ένα τεράστιο πολιτικό και κοινωνικό αδιέξοδο, όπου τα “καμένα υλικά” της πολιτικής επιστρέφουν συνεχώς, προσπαθώντας να επιβιώσουν και να επανακάμψουν στο προσκήνιο ως σωτήρες. Οι πολιτικοί, άλλοτε υπερασπιστές των ιδανικών και άλλοτε θύματα των ίδιων τους των λαθών, εμφανίζονται ξαφνικά ως μεταμελημένοι, υποστηρίζοντας ότι θέλουν να διορθώσουν τα πάντα. Πρόκειται, όμως, για μια ακόμα φαρσοκωμωδία, όπου η αλλαγή είναι μόνο επιφανειακή και προορίζεται να κρατήσει το πολιτικό σύστημα στη ζωή, χωρίς πραγματική ουσία.
Το σύνθημα είναι γνωστό εδώ και καιρό: «Εμπρός, ας προσπαθήσουμε να μεταμορφώσουμε το αδύνατο σε εφικτό.» Παρ’ όλα αυτά, η αλήθεια παραμένει κρυμμένη πίσω από παραπλανητικά λόγια, καθώς το σύστημα προωθεί την παραχάραξη της πραγματικότητας. Στην Ελλάδα, αυτή η κατάσταση μοιάζει με μια συνεχιζόμενη παραδοξότητα, όπου η γνώση δεν εκτιμάται και το φως αντικαθίσταται από σκοτάδι.
Η κατανόηση της πραγματικότητας από τον Νεοέλληνα φαίνεται να ήρθε καθυστερημένα. Τα πολιτικά μορφώματα δεν είναι απλώς παραμορφωμένα σχήματα, αλλά ζωντανοί οργανισμοί που με την αδιαφορία και την αδυναμία τους οδηγούν τον τόπο στην καταστροφή. Οι σύγχρονοι πολιτικοί είναι παιδιά ενός σύγχρονου πολιτικού σωλήνα, διαμορφωμένοι σε ένα περιβάλλον οικογενειοκρατίας ή λομπιστικών συμφερόντων. Η πραγματική πολιτική, όμως, η πολιτική της εποχής, απαιτεί ρεαλισμό, και αυτό ακριβώς φαίνεται να λείπει από εκείνους που έχουν αναλάβει τις τύχες της χώρας.
Η πορεία τους είναι απολιθωμένη και γεμάτη αυταπάτες. Στην πραγματικότητα, η δίψα για εξουσία που πηγάζει από την αχαλίνωτη φιλοδοξία τους, δημιουργεί πολιτικές ατραπούς που οδηγούν στην αποτυχία. Ο Θουκυδίδης μας είχε προειδοποιήσει: «Αιτία όλων αυτών είναι η δίψα για κυριαρχία, από πλεονεξία και φιλοδοξία». Οι εξουσιαστές δεν έχουν μάθει να βλέπουν την πολιτική ως έναν κοινό «χώρο ζωής», ούτε έχουν κατανοήσει τη σημασία της εμπιστοσύνης και της αλληλεγγύης.
Αντίθετα, βλέπουμε την πολιτική σκηνή να καταρρέει, το σύστημα να εκφυλίζεται και τον πολίτη να παραμένει παρατηρητής. Στη μέση του χαοτικού πολιτικού τοπίου, το «πόπολο» φαίνεται να έχει χάσει την ικανότητά του να κρίνει και να αντιδράσει. Έχει βυθιστεί σε μια κατάσταση συμβιβασμού, όπου η συναλλαγή και η προσαρμογή κυριαρχούν. Ο πολίτης δεν είναι πια φορέας αλλαγής, αλλά ένα παθητικό κομμάτι ενός συστήματος που τον εκμεταλλεύεται.
Η πολιτική μας πραγματικότητα έχει μετατραπεί σε μια σκιά του εαυτού της, και η δύναμη των μαζών, που κάποτε ήταν η πηγή του δημοκρατικού αγώνα, έχει χάσει το νόημά της. Η αδιαφορία, η σύγχυση και οι απογοητεύσεις είναι πλέον καθημερινότητα, και οι λίγοι, που αναζητούν τη διατήρηση της εξουσίας με κάθε κόστος, συνεχίζουν να διαστρεβλώνουν την αλήθεια και να παίζουν με τις τύχες μας.
Όσα ξέρει ο Γκρίνμπεργκ… δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος!
Ο Σταν Γκρίνμπεργκ, ο ακριβοπληρωμένος «γκουρού» της επικοινωνίας και σύμβουλος στρατηγικής του Κυριάκου Μητσοτάκη, φαίνεται να έχει κάνει και πάλι τη δουλειά του! Αποδεικνύεται ότι είναι από τους βασικούς συντελεστές στην επιτυχία και την παραμονή του Κυριάκου στην πρωθυπουργία, αφού κατάφερε να εντοπίσει την «ουσία» των προβλημάτων που απειλούν τη χώρα και να δώσει «λύσεις» που το κοινό δεν είχε σκεφτεί ποτέ. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που μετέφερε στον πρωθυπουργό, η λύση για την πολιτική ανανέωση και την επιτυχία της κυβέρνησης είναι απλή: πρέπει να ενισχυθούν οι «κατεψυγμένες» τσέπες των πολιτών και να βελτιωθούν οι αθλιότατες υποδομές, όπως το σύστημα υγείας και οι μεταφορές. Εντυπωσιακό, σωστά; Μάλιστα, η πρόβλεψη του Γκρίνμπεργκ είναι ότι αν όλα αυτά εφαρμοστούν άμεσα και σωστά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα επανεκλεγεί ξανά και ξανά! Αυτός είναι ο «σοφός» σύμβουλος που θα σώσει τη χώρα!
Αυτός ο στρατηγικός σύμβουλος, ο οποίος συνεργάστηκε με κορυφαίες μυστικές υπηρεσίες όπως η CIA, φαίνεται να έχει ανακαλύψει την «αλήθεια» για τα προβλήματα της χώρας. Πόσο αποκαλυπτική είναι αυτή η «ανακάλυψη»! Αλλά γιατί να μας εκπλήσσει; Η ευφυΐα του Σταν είναι προφανής, καθώς αυτός είναι ο άνθρωπος που αναγνωρίζει ότι η χώρα πρέπει να βελτιώσει την οικονομική κατάσταση των πολιτών και να βελτιώσει τις υποδομές. Και μάλιστα, όλα αυτά τα «ανακάλυψε» ο Σταν, με τη βοήθεια της «διεπιστημονικής συνεργασίας» που φαίνεται να έχει αναπτύξει. Αξιοσημείωτο είναι ότι, σύμφωνα με τον ίδιο, η εφαρμογή αυτών των απλών και προφανών λύσεων θα οδηγήσει σε μια «πολιτική ανάκαμψη» για τον πρωθυπουργό, και θα τον κρατήσει στην εξουσία για χρόνια.
Αλλά, αν ρίξουμε μια ματιά στην πραγματικότητα, αναρωτιόμαστε πόσο έξυπνα και διορατικά μπορεί να είναι αυτά τα «ευρήματα». Δεν είναι αυτή η αναγκαία πολιτική και κοινωνική κατάσταση για τη χώρα; Ειδικά αν αναλογιστούμε ότι είναι τα ίδια ζητήματα που ο κόσμος βιώνει καθημερινά: η φτώχεια, η εξαθλίωση και η κατάρρευση του κράτους. Στη διάρκεια αυτών των έξι ετών του «Μητσοτακισμού», οι πολίτες περίμεναν να δουν βελτιώσεις στην καθημερινότητά τους και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Αντ’ αυτού, έχουν δει τις υποδομές και τις υπηρεσίες να καταρρέουν, τις δημόσιες υπηρεσίες να είναι σε αποσύνθεση, και την κοινωνία να αγωνίζεται με την οικονομική δυσχέρεια.
Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι ο Σταν, αυτός ο πολιτικός αναλυτής υψηλής κλάσης, είναι σε θέση να αναγνωρίσει την κακοδιαχείριση του κράτους και να προτείνει ως λύση τη βελτίωση του συστήματος υγείας και τις μεταφορές, σαν να είναι αυτά καινούργιες ανακαλύψεις που θα επιλύσουν όλα τα προβλήματα. Δεν είναι, όμως, αυτό ακριβώς το πρόβλημα; Η έλλειψη αναγκαίων και θεμελιωδών μεταρρυθμίσεων και η αποδοχή της παρακμής των δημόσιων υπηρεσιών, ακόμα και όταν αυτός είναι ο λόγος που οι πολίτες στήριξαν τον Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του;
Ο Σταν Γκρίνμπεργκ μπορεί να εκτιμάται ως «στρατηγικός νους» στην πολιτική σκηνή, αλλά η πραγματικότητα για τους πολίτες είναι τελείως διαφορετική. Οι προσδοκίες για μια καλύτερη ζωή και μια πιο αποτελεσματική κυβέρνηση παραμένουν ανεκπλήρωτες. Οι στρατηγικές του Γκρίνμπεργκ μπορεί να είναι ακριβείς στο επίπεδο της επικοινωνίας και της διαχείρισης της εξουσίας, αλλά δεν επηρεάζουν ουσιαστικά την καθημερινότητα των Ελλήνων, που βιώνουν την αδυναμία του συστήματος να ανταποκριθεί στις ανάγκες τους. Ο Σταν, βέβαια, συνεχίζει να εισπράττει τις υψηλές αμοιβές του, ενώ η χώρα παραμένει καθηλωμένη σε ένα φαύλο κύκλο ανεπαρκών λύσεων και επικοινωνιακής διαχείρισης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου