Επανάσταση του 1821 και κάποιοι- πολλοί- θελαν να γίνουν Βασιλιάδες στην Ελλάδα μετά την απελευθέρωση από τους Οθωμανούς! Από τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη στον λόρδο Βύρωνα, όλοι τουςματαιόδοξοι!
Ακόμα, η Επανάσταση του 1821 ήταν εστία φωτιάς που σιγόκαιγε… τη χαμηλή βλάστηση των Οθωμανών, όταν παρουσιάστηκαν τα πρώτα κρούσματα της ιογενούς ασθένειας της φυλής: η αρχομανία!
Και δεν θα αναφερθούμε στα οπλαρχηγιλίκια. Όχι· αυτών η ασθένεια ήταν σε έξαρση πολύν καιρό πριν από την κήρυξη της Επανάστασης.
Εδώ μιλούμε για το μέλλον. Το μέλλον ενός κράτους που γεννιόταν και που ακόμα καλά καλά δεν είχε ελευθερώσει ούτε σπιθαμή γης από το τούρκικο σαρίκι…
Ο Πέτρος που έγινε Πετρόμπεης...
Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, πρώτος από όλους, δεν είχε κρύψει τις φιλοδοξίες του να γίνει ηγεμόνας της Ελλάδας όταν αυτή η ελευθερωνόταν· ήταν έτοιμος, μάλιστα, να διεκδικήσει βασιλικό θρόνο στο νέο κράτος!
Ο Πετρόμπεης, δεν είδε διόλου θετικά την άφιξη του Καποδίστρια στην Ελλάδα ως κυβερνήτη. «Ο θρόνος που επροσφέρατε στον Καποδίστρια ανήκει εις εμέ» έλεγε παντού και δεν δίστασε να το διατρανώσει και μπροστά στον Κυβερνήτη της Ελλάδας: «Ο τόπος όπου κάθησε ανήκει εις εμέ»!
Πάντα, για κάποιον περίεργο λόγο, όλοι οι «προύχοντες» της χώρας, οι κρατικοδίαιτοι ηγεμόνες τέλος πάντων, από τους ξενόφερτους βασιλιάδες μέχρι τους εκλεγμένους πρωθυπουργούς είχαν μια συμπεριφορά μεγαλοκτηματία; Θεωρούσαν τη χώρα τσιφλίκι τους και τους κατοίκους κολίγες τους! Έτσι κι ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης· πολύ πριν γεννηθεί Ελληνικό Κράτος αυτός είχε «καπαρώσει» την εξουσία του.
Ο βρετανός ιερέας και περιηγητής Τζορτζ Γουέντινγκτον, περιέγραψε τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη στο βιβλίο του «Επίσκεψη στην Ελλάδα το 1823 και το 1824» με τα πιο κάτω λόγια: «Ήταν παχύσαρκος, βραδυκίνητος, καλοστεκούμενος, πρόθυμος να δεχθεί οποιαδήποτε διακυβέρνηση, αρκεί να του εξασφάλιζε πλούτη, ησυχία, καλοπέραση και ασφάλεια· φορούσε πουκάμισο με πολύτιμα κεντήματα και χρυσά κουμπιά και κάλτσες χρυσοκέντητες».
Και η αρχομανία του Πετρόμπεη ήταν παλιό σαράκι που τον κατέτρωγε. Έγραφε ο Πετρόμπεης στον γάλλο πρεσβευτή της Κωνσταντινούπολης, τον Ιανουάριο του 1815: «Καθικετεύω την εξοχότητά σας να πάρω το μπεηλίκι και έτσι να ματαιώσουμε τα σχέδια των κοινών εχθρών μας, των Άγγλων. Είμαι αποφασισμένος σε κάθε περίπτωση να ακολουθήσω και να ευνοήσω τις απόψεις των Γάλλων με όλες μου τις δυνάμεις» γράφει ο γάλλος ιστορικός Ζαν Σαβάν (Jean Savant) στο βιβλίο του «Napoleon et la liberation de la Grece».
Ο Πετρόμπεης είχε ταξιδέψει το 1811 στην Κωνσταντινούπολη εκλιπαρώντας αξιωματούχους της Πύλης για το διορισμό του ως Μπέης της Μάνης. Είχε ζητήσει τη διαμεσολάβηση των Γάλλων, δηλώνοντας πιστός φίλος τους και απαιτούσε μάλιστα 50.000 πιάστρα δανεικά για να πετύχει τον σκοπό του υποσχόμενος πως θα εξοφλήσει το χρέος του με τη σοδειά του λαδιού της επόμενης χρονιάς! Τα παρακάλια του Πετρόμπεη δεν έπιασαν και Μπέης της Μάνης ορίστηκε ο Θεοδωρόμπεης Γρηγοράκης, και όταν αυτός έχασε το κεφάλι του γιατί είχε στενές σχέσεις με τον Αλή Πασά, το 1816, ο Πέτρος Μαυρομιχάλης έγινε ο Πετρόμπεης της Μάνης.
Ο Πετρόμπεη Μαυρομιχάλης, καταγόμενος από πλούσια οικογένεια της Μάνης, δεν θα δεχόταν άλλον από τον ίδιο ως αφέντη των Ελλήνων, όταν εκείνοι θα αποκτούσαν εθνική ταυτότητα! Όταν…
Ο Μαυρομιχάλης μπορεί να αποδέχτηκε την εκλογή του Καποδίστρια ως Κυβερνήτη της Ελλάδας στην Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας, αλλά μέσα του σιγόκαιγε η σπίθα της εξουσιομανίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου