Από την Ιερά Εξέταση στον «Γουοκισμό» Tο Kίνημα των αφυπνισμένων (γουοκισμός) είναι η συνέχεια της ολοκληρωτικής ιδεολογίας του...

 Το κίνημα των αφυπνισμένων (γουοκισμός) είναι η συνέχεια της ολοκληρωτικής ιδεολογίας του κομμουνισμού και του ναζισμού και είναι το άλλο άκρο από τον δρόμο που διδάσκει με τον πολιτισμό του ο Ελληνισμός και με τη διδασκαλία του ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός, αλλά και άλλοι Ευρωπαίοι διανοούμενοι και πολιτικοί

Ιερά Εξέταση: Η Δύση, που ως φιλοσοφία ζωής και σκέψης εδράζεται στην Ευρώπη, είναι σε μεγάλη παρακμή, που είναι αποτέλεσμα διαδρομής αιώνων.

Ανέκαθεν είχε μίαν έπαρση υπεροχής και ένα τραγικού αποτελέσματος αλάθητο, που οδηγούσε σε εκατόμβες θυμάτων και σε μια αέναη αναζήτηση του ορθού, μονίμως από λανθασμένο δρόμο. Έτσι σε φιλοσοφικό – εκκλησιολογικό επίπεδο επιδίωξε να κυριαρχήσει στην Οικουμένη χρησιμοποιώντας τη βία.

Η αλαζονεία της οδήγησε στο σχίσμα του 1054 και η «ομολογία της πίστεως» έφερε την Ιερά Εξέταση. Αποτέλεσμα: για να «σωθούν» χριστιανοί βασανίζονταν ή καίγονταν ζωντανοί… Και έρχεται η πρώτη αντίδραση. Οι επικεφαλής της Διαμαρτύρησης ορθώς βλέπουν τα λάθη της παποσύνης, αλλά αντιδρούν λάθος. Αποϊεροποιούν την Εκκλησία και θεωρούν ως πετυχημένο χριστιανό τον πλούσιο και ισχυρό, που μπορεί να επιβάλει τις απόψεις του.

Με το πνεύμα αυτό αρχίζουν οι κατακτήσεις, οι αποικίες, η δουλεία, τα προτεκτοράτα και η ανάπτυξη του εμπορίου με την εκμετάλλευση των υποδουλωθέντων γηγενών. Έχοντας κυριαρχήσει στις ψυχές τους η κατακτητική και η εκμεταλλευτική φύση οι Ευρωπαίοι ( Άγγλοι, Γάλλοι, Ισπανοί, Πορτογάλοι, Βέλγοι, Ολλανδοί, Βενετοί) δεν έχουν ηθικούς φραγμούς προκειμένου του συμφέροντός τους. Οι γηγενείς των σημερινών ΗΠΑ, Αυστραλίας, ο Καναδά, Νέας Ζηλανδίας υπέστησαν γενοκτονία, ή/και βιαίως αφομοιώθηκε μέρος του πληθυσμού τους.

Σε πολιτικό και ιδεολογικό επίπεδο υπήρξε πάλι αντίδραση στα αυταρχικά καθεστώτα, με τη Γαλλική Επανάσταση. Πάλι με λάθος τρόπο. Για την επικράτησή της χρησιμοποιήθηκε η βία, με αποτέλεσμα γενοκτονία στη Βανδέα, βαρβαρότητα κατά της Εκκλησίας και χιλιάδες θυμάτων, που εκτελέστηκαν στην εφευρεθείσα για μαζικότερες εκτελέσεις γκιλοτίνα. Σημειώνεται ότι ανάμεσα στα θύματα που εκτελέστηκαν με την γκιλοτίνα ήσαν και οι πρωτεργάτες Της Μαρά, Νταντόν, Ροβεσπιέρος και άλλοι…

Η κατακτητική βουλιμία προκαλεί στον 20ό αιώνα, πάντα με κέντρο την Ευρώπη, τους δύο παγκοσμίους πολέμους, με τους περισσότερους νεκρούς από τότε που γράφεται η Ιστορία και με τη χρήση πυρηνικών όπλων που είχε ως αποτέλεσμα τον αφανισμό εκατοντάδων χιλιάδων άοπλων πολιτών. Η βίαιη επίσης κατάληψη της εξουσίας από ολοκληρωτικά καθεστώτα οδηγεί στα γκουλάγκ, στα ψυχιατρεία, στους φούρνους, στις εκτελέσεις εκατομμύρια αθώων πολιτών, λόγω της φυλής και της θρησκείας τους, ή της διαφωνίας τους με τα απάνθρωπα καθεστώτα.

Από το 1950 και μετά οι Ευρωπαίοι και τα πνευματικά τους παιδιά, οι Αμερικανοί, διεξήγαγαν πολέμους με χιλιάδες νεκρούς, ενόπλους και αμάχους, στο Βιετνάμ, στο Αφγανιστάν, στη Λιβύη, στο Ιράκ, στη Συρία, στη Σερβία, στην υποσαχάρια Αφρική, έως και στα νησιά Φόκλαντ, στη Νότια Αμερική, ενώ, για λόγους γεωπολιτικούς, διατηρούν βάσεις σε δεκάδες χώρες του κόσμου, έχοντας και λόγο στα όσα συμβαίνουν σε αυτές τις χώρες…

Η προ ολίγων ετών εκδηλωθείσα αντίδραση στα όσα έπραξαν οι Ευρωπαίοι κατά το παρελθόν δεν είναι απλώς λανθασμένη, εξελίσσεται σήμερα σε ένα νέο είδος απάνθρωπου ολοκληρωτισμού. Είναι ο λεγόμενος «γουοκισμός», ή «το κίνημα των αφυπνισμένων». Όπως γράφουν οι Γ. Καραμπελιάς και Γ. Ρακκάς « το κίνημα των αφυπνισμένων εκφράζει έναν μεσσιανισμό και μια φανατική προσήλωση στην ορθοπολιτική ορθοδοξία, που παραπέμπει στις σκοτεινότερες στιγμές ολοκληρωτικών καθεστώτων, χωρίς καμία διάκριση μεταξύ των θετικών και αρνητικών στοιχείων του ευρωπαϊκού πολιτισμού». (Εισαγωγή στο βιβλίο του Ματιέ Μποκ – Κοτέ «Η φυλετική επανάσταση και άλλα ιδεολογικά ζιζάνια», Εναλλακτικές εκδόσεις, 2021, σελ. 10-12).

Το κίνημα των αφυπνισμένων (γουοκισμός) είναι η συνέχεια της ολοκληρωτικής ιδεολογίας του κομμουνισμού και του ναζισμού και είναι το άλλο άκρο από τον δρόμο που διδάσκει με τον πολιτισμό του ο Ελληνισμός και με τη διδασκαλία του ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός, αλλά και άλλοι Ευρωπαίοι διανοούμενοι και πολιτικοί. Η δική μας η αντίληψη, ως Ελλήνων, είναι πως διατηρούμε κάθε τι καλό και ωφέλιμο του παρελθόντος, μετανοούμε και διορθώνουμε τα λάθη που έγιναν και προχωράμε, πάντα ως Ευρωπαίοι, με βάση την Αθήνα, τη Ρώμη και τα Ιεροσόλυμα. Οι γουοκιστές αντίθετα έχουν φτάσει στα άκρα και επιτίθενται σε στοιχεία που μας ενώνουν ως ευρωπαίους και στην ίδια τη ζωή μας ως βιολογικών όντων, που υπακούομε σε βασικούς, σταθερούς και αμετάβλητους κανόνες της φύσης. Υποστηρίζουν λ.χ. πως «η αποαποικιοποίηση, που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1950, δεν θα ολοκληρωθεί παρά μόνο όταν οι λαοί της Ευρώπης γίνουν ξένοι στην πατρίδα τους».

Για την καταστροφή των ευρωπαϊκών λαών, όσο και της ίδιας της ανθρώπινης ταυτότητας και υποκειμενικότητας χρησιμοποιούν το ζήτημα του σεξουαλικού προσανατολισμού. Η θεωρία του φύλου, κατά τους γουοκιστές, είναι αυθαίρετη κοινωνική κατασκευή και πρέπει να αποδομηθεί. Οι λέξεις άντρας και γυναίκα, κατ’ αυτούς, πρέπει να εξαφανιστούν, «αφού ασκούν πίεση στα μη δυαδικά άτομα»…Κατά την προπαγάνδα τους ΟΛΑ είναι κοινωνική κατασκευή και επομένως τα πάντα μπορούν να αποδομηθούν. Το φυσικό δεν υπάρχει, το πολιτισμικό είναι αυθαίρετο… Ο φανατισμός τους είναι τόσος που ο γουοκιστής πάστορας Εμμανουέλ Κλίβερ, δημοκρατικός βουλευτής, έφτασε στη γελοιότητα, κατά την προσευχή που είπε να συμπληρώσει στο «amen» το «a-women»…

Οι Γ. Καραμπελιάς και Γ. Ρακκάς στα όσα περιγράφουν περί της επιβολής των εν λόγω απολύτως αυθαίρετων και παράλογων καταστάσεων προσθέτουν ότι κατά τον Κοτέ το βασικό τέχνασμα μέσω του οποίου επιχειρείται η φίμωση κάθε αντίλογου είναι η «ακροδεξιοποίηση της πολιτικής διαφωνίας»: Όποιος αμφισβητεί την πολιτική ορθότητα θεωρείται ότι νομιμοποιεί τον ακροδεξιό λόγο και καταδικάζεται σε εξοστρακισμό.

Μετά τα όσα παρατέθηκαν η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας και ο Πρωθυπουργός της, που πανηγύρισαν για την ψήφιση του γάμου των ομοφυλοφίλων, προτείνεται να σκεφθούν πάλι το γεγονός και να αναλογισθούν τί έπραξαν και ποιους εξυπηρέτησαν με αυτόν τον Νόμο και με τα όσα θα ακολουθήσουν. Να σκεφτούμε και οι Έλληνες πώς από μια σταθερή ελπίδα και φάρο σταθερών ευρωπαϊκών αξιών που είμαστε επιδιώκεται να υποταγούμε στους γουοκιστές και να αφομοιωθούμε στη μηδενιστική ζωή που προωθούν. Για να αμυνθούμε επιτυχώς ηθικά, πνευματικά και πολιτισμικά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η Δύση μας έχει ανάγκη και όχι εμείς Εκείνην. Πριν από 86 χρόνια, τον Φεβρουάριο του 1938, πρόβλεψε τη σημερινή κατάσταση ο Έλληνας ποιητής και μεγάλος στοχαστής Γιώργος Σαραντάρης στο φιλοσοφικό του δοκίμιο «Η παρουσία του ανθρώπου» και μας ενημερώνει:

«Χρειάζεται η Δύση να μας μάθει κάτι περισσότερο από τον τεχνικό πολιτισμό; Ερωτώ τούτο, γιατί δεν βρίσκω τίποτε άλλο ουσιαστικό να μπορεί να μας μάθει η χτεσινή και η σημερινή Δύση. Στον πνευματικό πολιτισμό όταν κανείς δεν κατέχει πίστη, είναι σαν να μην κατέχει τίποτε. Η Δύση δεν κατέχει τίποτε, μήτε για τον εαυτό της. Οι παραδόσεις της μας είναι άχρηστες. Τον τεχνικό της πολιτισμό δεν μπορεί να τον φυλάξει για να κατορθώνει πάντοτε να μας τον μαθαίνει αυτή. Ο τεχνικός πολιτισμός καλύπτει σιγά – σιγά τη γη, παύει μέρα την ημέρα να είναι προνόμιο της Δύσης, που δεν μπορεί να αντιταχθεί σε τούτη τη μοίρα της. Η Δύση ολοένα φθείρεται και εφ’ όσον δεν πιστεύει και δεν μπορεί να πιστέψει στον άνθρωπο, ανταποκρίνεται σε ένα νόμο υπέρτατης δικαιοσύνης η αναπόφευκτη παρακμή της».-

Πάμε τώρα και στα δικά μας

Με τη λέξη «woke» οι Αφροαμερικάνοι αναφέρονταν στις φυλετικές διακρίσεις και στην κοινωνική ανισότητα. Ήδη από το 1923 ο μαύρος ακτιβιστής Marcus Garvey διακήρυττε: «Ξύπνα, Αιθιοπία. Ξύπνα, Αφρική». Σταδιακά ο όρος γενικεύτηκε, περιγράφοντας όλες τις φυλετικές και τις μειονοτικές ανισότητες και διακρίσεις, συμπεριλαμβάνοντας τον διάχυτο αντισημιτισμό της αμερικανικής επαρχίας και της Αριστεράς.

«Οι κοινωνικές ανισότητες και οι φυλετικές διακρίσεις θα εξαλειφθούν μέσα από έναν ενοποιημένο κόσμο» διακήρυξε η Αριστερά, παραγνωρίζοντας ότι η παγκοσμιοποίηση λειτουργεί αποκλειστικά προς όφελος της ελίτ, επειδή απαξιώνει την εργασία και ελέγχει οικονομικά, πνευματικά και ψυχολογικά τις μάζες. Η στρατηγική αλλαγή του σύγχρονου παρασιτικού καπιταλισμού, αναφορικά με την οικονομική θεώρηση του παραγωγικού καπιταλισμού του παρελθόντος, συνίσταται στη συμμαχία του νεοφιλελευθερισμού με την Αριστερά. Ο νεοφιλελευθερισμός επέλεξε να μην έχει την Αριστερά αντίπαλο στο πεζοδρόμιο, αλλά, αντιθέτως, να την ενσωματώσει στο σύστημα εξουσίας του, μέσα από την παγκοσμιοποίηση. Συνεπώς, woke, μαζική μετανάστευση, απαξίωση εργασίας, πολυπολιτισμικότητα και νεοκομμουνισμός αποτελούν τις ενιαίες και αδιαίρετες διαστάσεις της παγκοσμιοποίησης.

Με την πρόσφατη τοποθέτησή της κατά της woke η Ν.∆. επιδιώκει να συσκοτίσει την πολιτική και την ιδεολογική συνιστώσα της παγκοσμιοποίησης, που πρεσβεύει και συνιστά την ουσία της ύπαρξής της, ώστε εν ευθέτω χρόνω να βιάσει πάλι πολιτικά τους ψηφοφόρους της.

Από τις δηλώσεις των πολιτικών στελεχών της φαίνεται ότι η στρατηγική της Ν.∆. θα εστιαστεί στην προσπάθεια διαχωρισμού του διεθνισμού από τη woke, επειδή ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας δεν ενέκρινε τη woke πολιτική της. ∆ηλαδή, τον γάμο των ομοφυλοφίλων και την υιοθεσία παιδιών, τον νόμο της αλλαγής φύλου στα παιδιά από τα 15, που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ, τα gay pride, το εθνικό σχέδιο στρατηγικής για την ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ+, τα προνόμια σε εταιρίες που προσλαμβάνουν διεμφυλικά άτομα και την ανάγνωση παραμυθιών σε νηπιαγωγεία από drag queens.

Η εκλογή, όμως, του Τραμπ στην αμερικανική προεδρία έδωσε την ευκαιρία στον πρωθυπουργό να τοποθετηθεί «κατά της τυραννίας της μειοψηφίας», αποποιούμενος ουσιαστικά τη woke ατζέντα, που αυτός επέβαλε στην Ελλάδα, μέσω της «τυραννίας της πλειοψηφίας».

Στην πολιτική κηδεία του Μπουτάρη στο δημαρχείο Θεσσαλονίκης ο πρωθυπουργός, χωρίς να το συνειδητοποιήσει, εξέφρασε το αδιαίρετο της woke ατζέντας με την παγκοσμιοποίηση, τονίζοντας μεταξύ άλλων: «Σκέφτομαι αυτό που αισθανόμουν, αυτό που ένιωθα κάθε φορά που τον συναντούσα, ότι δηλαδή ο Γιάννης Μπουτάρης με τον τρόπο του ενσωμάτωνε την παράδοση στη σύγχρονη εξέλιξη όχι μόνο ως επιχειρηματίας αλλά και ως άνθρωπος. Υπήρξε ταυτόχρονα Βλάχος, όπως έλεγε, αλλά και κοσμοπολίτης. Υπήρξε Σαλονικιός, αλλά ταυτόχρονα Ευρωπαίος. Υπήρξε ένας οικολόγος μπροστά από την εποχή του, μέσα όμως στην πολύβουη πόλη. Υπήρξε ένας αιώνιος έφηβος με σκουλαρίκι. Και αυτές οι πολλές ταυτότητες στο ίδιο πρόσωπο νομίζω ότι δίνουν την ιδανική απάντηση σε όσους αναρωτιούνται στις μέρες μας για τις δήθεν απειλές της πολυπολιτισμικότητας, για τις παλιές αξίες, που τάχα χάνονται, ή για τον πατριωτισμό, που κάποιοι τον περιορίζουν στο μίσος προς τους άλλους, αντί να τον ανοίγουν στην αγάπη για την Ελλάδα».

Ο πρωθυπουργός, επίσης, άφησε άναυδους τους οξυδερκείς ψηφοφόρους του αναφορικά με την τηλεοπτική, «φιλοσοφική» συνομιλία του με τον Γάλλο συγγραφέα Pascal Bruckner, επειδή ο τελευταίος μαζί με εκατοντάδες διανοούμενους και καλλιτέχνες στις 10 Νοεμβρίου του 2009 υπέγραψε επιστολή-μανιφέστο στη «La Règle du jeu» υπέρ της απελευθέρωσης του Roman Polanski, που είχε καταδικαστεί και κρατείτο στις φυλακές της Ελβετίας για σεξουαλικά εγκλήματα παιδοφιλίας (https://laregledujeu. org/2009/11/10/479/signez-la-petition-pour-roman-polanski/).

Η παγκοσμιοποίηση είναι ένας πολυπρόσωπος Ιανός, ένα φίδι με πολλά κεφάλια. Η woke είναι μόνο το ένα. Όλα, όμως, τα πρόσωπα του Ιανού προγραμματίζουν τους πολίτες να αποδεχτούν ως δυνάστες τους μία παγκόσμια ελίτ, όπου διεφθαρμένοι θα τους διδάσκουν πώς να αποδέχονται τον βιασμό τους χωρίς να αντιστέκονται.

*Ο γουοκισμός είναι μια επαναστατική διαδικασία που διαπερνά όλες τις δυτικές κοινωνίες με στόχο να οδηγήσει στην «εξαφάνιση» των παραδοσιακών δυτικών κοινωνιών και ταυτόχρονα στη βιολογική «εξαφάνιση» των φύλων μέσα από την άρνηση της σεξουαλικής ταυτότητας.

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου