Η στοργή και η τρυφερότητα διαφέρουν πολύ από τις τάσεις προσκόλλησης στις συντροφικές σχέσεις. Η διαφορά τους έχει τις ρίζες της στις εμπειρίες της παιδικής ηλικίας. Η τάση της προσκόλλησης δεν αποδίδεται σε ελάττωμα του χαρακτήρα, αλλά ανάγεται σε ορισμένες εμπειρίες των παιδικών χρόνων.
Στο άρθρο αυτό, μοιραζόμαστε τις 8 εμπειρίες που δημιουργούν τάσεις προσκόλλησης στους ανθρώπους.
Όποιος βιώσεις τις παρακάτω εμπειρίες, δεν σημαίνει ότι θα αναπτύξει οπωσδήποτε τάσεις προσκόλλησης, είναι όμως μια ισχυρή ένδειξη.
Μπορούν όμως, να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε για ποιον λόγο, ορισμένοι άνθρωποι συμπεριφέρονται υπερβολικά στις σχέσεις. Ας αναλύσουμε τις εμπειρίες αυτές που οδηγούν σε προσκόλληση.
Οι άνθρωποι που «κολλάνε» στις σχέσεις τους, συνήθως είχαν αυτές τις 8 εμπειρίες στην παιδική ηλικία
- Ανασφάλειες της παιδικής ηλικίας
- Απουσία σταθερών προτύπων
- Συναισθηματική παραμέληση
- Υπερβολικά ασφαλής προσκόλληση
- Έντονη κριτική
- Τραυματικές εμπειρίες
- Απουσία ανεξαρτησίας
- Απρόβλεπτο οικογενειακό περιβάλλον
Ανασφάλειες της παιδικής ηλικίας
Όλοι οι άνθρωποι κουβαλούμε ανασφάλειες, όμως για ορισμένους, αυτές είναι βαθιά ριζωμένες στα πρώιμα, διαμορφωτικά χρόνια. Η παιδική ηλικία είναι καθοριστική στη συναισθηματική ανάπτυξη.
Η ανατροφή και οι σχέσεις που έχουμε διαμορφώσει με τους γονείς και τους φροντιστές μας, επιδρούν καθοριστικά στη συναισθηματική μας ευημερία.
Οι ανασφάλειες από την παιδική ηλικία μπορεί να εκδηλώνονται με ποικίλους τρόπους στην ενήλικη ζωή. Ένας από αυτούς, είναι οι τάσεις προσκόλλησης στις συντροφικές σχέσεις.
Η τάση προσκόλληση απορρέει από τον φόβο της εγκατάλειψης, ένας φόβος που έχει αποκτηθεί στα πρώιμα διαμορφωτικά χρόνια. Αν επιζητάτε διαρκώς την επιβεβαίωση των άλλων ή αν φοβάστε διαρκώς ότι ο σύντροφός σας θα σας εγκαταλείψει, ίσως αξίζει να ανατρέξετε στις παιδικές σας εμπειρίες και ν’ ανακαλύψετε την πηγή των συναισθημάτων αυτών.
Η κατανόηση είναι το πρώτο σημαντικό βήμα προς την αντιμετώπιση. Αναγνωρίζοντας τα αίτια των φόβων σας, θα μπορέσετε να καλλιεργήσετε πιο υγιείς σχέσεις στην ενήλικη ζωή σας.
Απουσία σταθερών προτύπων
Μεγαλώνοντας, ένα παιδί μαθαίνει να σχετίζεται από τον τρόπο που διαμορφώνουν τις σχέσεις τους οι ενήλικες από το στενό του περιβάλλον.
Αν οι σχέσεις αυτές, είναι ασταθείς, αυτό μπορεί να δώσει στο παιδί στρεβλή εικόνα για τις σχέσεις. Πρόκειται για ένα αρκετά συνηθισμένο μοτίβο, το οποίο παρατηρούν οι ειδικοί των σχέσεων.
Η συγγραφέας Maya Angelou είχε πει πως «δεν θα μάθεις ποτέ πού πηγαίνεις αν δεν καταλάβεις από πού έρχεσαι».
Η αναγνώριση και η κατανόηση της επίδρασης των εμπειριών της παιδικής ηλικίας, μπορούν να επανακαθορίσουν τις σχέσεις της ενήλικης ζωής.
Αν μεγαλώσατε με ασταθή πρότυπα, να θυμάστε ότι ποτέ δεν είναι αργά να ανακαλύψετε νέους τρόπους συσχετισμού.
Αυτό ξεκινά με την αναγνώριση των εμπειριών και της επίδρασής τους στον ψυχισμό σας.
Συναισθηματική παραμέληση
Η συναισθηματική παραμέληση έχει βαθιές επιδράσεις στην ανάπτυξη ενός παιδιού.
Δεν είναι ανάγκη η παραμέληση να έχει βάναυσο χαρακτήρα. Ακόμη και η πιο ανεπαίσθητη παραμέληση μπορεί να αφήσει βαθιές ουλές που να επηρεάζουν τις σχέσεις την ενήλικης ζωής.
Όταν οι συναισθηματικές ανάγκες ενός παιδιού αγνοούνται ή υποτιμούνται, μπορεί τα παιδιά να μεγαλώσουν με την πεποίθηση ότι τα συναισθήματά τους, είναι ασήμαντα.
Αυτό οδηγεί στη διαρκή ανάγκη επιβεβαίωσης στις ενήλικες σχέσεις.
Αν μεγαλώνοντας, βιώσατε συναισθηματική κακοποίηση, να θυμάστε ότι έχετε τη δυνατότητα να θεραπευτείτε και να διαμορφώνετε υγιείς σχέσεις.
Όλα ξεκινούν από την αναγνώριση των εμπειριών και την κατανόηση της επίδρασης των εμπειριών αυτών στη σημερινή σας συμπεριφορά.
Υπερβολικά ασφαλής προσκόλληση
Αντίθετα από ό,τι μπορεί να πιστεύετε, η υπερβολική προσκόλληση στην παιδική ηλικία, μπορεί να οδηγήσει σε τάσεις προσκόλλησης στην ενήλικη ζωή.
Όταν ένα παιδί είναι το επίκεντρο της προσοχής, μπορεί να έχει την απαίτηση να λαμβάνει διαρκώς επιβεβαίωση και προσοχή και στις σχέσεις της ενήλικης ζωής.
Αυτό δεν σημαίνει πως, η παροχή ασφαλούς προσκόλλησης θα οδηγήσει σε μη υγιείς σχέσεις της ενήλικης ζωής.
Πρέπει να υπάρχει ισορροπία. Τα παιδιά πρέπει να αισθάνονται ασφάλεια αλλά και να καλλιεργούν την ανεξαρτησία τους. Αν έχετε μεγαλώσει σε περιβάλλον υπερβολικά ασφαλούς προσκόλλησης, μπορεί να αξίζει να καλλιεργήσετε την ανεξαρτησία και την αυτονομία.
Έντονη κριτική
Η κριτική, ειδικά όταν είναι διαρκής και σκληρή, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά το αίσθημα της προσωπικής αξίας και την αυτοπεποίθηση ενός παιδιού.
Η αυτοαμφισβήτηση, οδηγεί σε τάσεις προσκόλλησης, όπου το παιδί αναζητά απελπισμένα την επιβεβαίωση και την αποδοχή των άλλων στην ενήλικη ζωή.
Αν είστε υπερβολικά σκληρός με τον εαυτό σας, αν αναζητάτε διαρκώς την αποδοχή του συντρόφου σας, ίσως αυτό να είναι σημάδι που μαρτυρά δυσμενείς εμπειρίες της παιδικής ηλικίας. Πρέπει να αναγνωρίσετε τα μοτίβα αυτά και να καλλιεργήσετε υγιείς σχέσεις.
Τραυματικές εμπειρίες
Το τραύμα είναι μια πολύ επώδυνη εμπειρία της παιδικής ηλικίας.
Είναι όμως ένας παράγοντας που διαμορφώνει τις σχέσεις της ενήλικης ζωής μας.
Οι τραυματικές εμπειρίες της παιδικής ηλικίας, είτε η σωματική κακοποίηση, η συναισθηματικής κακοποίηση ή η σοβαρή κατανόηση, μπορεί να επηρεάσει τον άνθρωπο για το υπόλοιπο της ζωής του.
Τα αποτελέσματα του παιδικού τραύματος, εκδηλώνονται ως έντονη ανάγκη ασφάλειας ή φόβου εγκατάλειψης στις ενήλικες σχέσεις. Είναι μια φυσική απόκριση του ανθρώπου, στον πόνο που βίωσε ως παιδί.
Μέσα από τη σωστή υποστήριξη και καθοδήγηση, ο άνθρωπος μπορεί να προσδιορίσει ξανά τις εμπειρίες αυτές και να διαμορφώσει πιο υγιείς σχέσεις.
Απουσία ανεξαρτησίας
Τα παιδιά πρέπει να μεγαλώνουν, έχοντας την ελευθερία να εξερευνήσουν, να αντιμετωπίσουν ελεγχόμενες δυσκολίες και ν’ αναπτύξουν την ανεξαρτησία τους.
Όταν οι γονείς είναι υπερπροστατευτικοί, όταν δεν δίνουν χώρο στο παιδί να κάνει λάθη και να αναπτύξει την αυτονομία του, μπορεί στις ενήλικες σχέσεις να αναπτύξει τάσεις προσκόλλησης, όπου θα εξαρτάται από τον ερωτικό σύντροφο για τη λήψη αποφάσεων ή τη συναισθηματική στήριξη.
Ποτέ δεν είναι αργά να καλλιεργήσετε την αυτονομία σας. Δώστε στον εαυτό σας το περιθώριο να κάνει λάθη και να μάθει από αυτά.
Απρόβλεπτο οικογενειακό περιβάλλον
Ένα απρόβλεπτο οικογενειακό περιβάλλον κλονίζει τον ψυχισμό ενός παιδιού.
Παιδιά που μεγαλώνουν σε απρόβλεπτο οικογενειακό περιβάλλον, αναπτύσσουν προβλήματα με το άγχος και την ανασφάλεια.
Μπορεί οι γονείς να ήταν κυκλοθυμικοί και οι συνθήκες του σπιτιού απρόβλεπτες.
Στην ενήλικη ζωή τους, οι άνθρωποι αυτοί προσκολλώνται στους συντρόφους, αναζητώντας έναν ασφαλή γονέα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου