Μία μεγάλη συλλογή 365 χρυσών και ασημένιων νομισμάτων, χρονολογούμενη στον 14ο και τον 15ο αιώνα, ανακαλύφθηκε εκεί που ήταν κάποτε ένα αρχαίο χωριό. Ο μεσαιωνικός θησαυρός ανακαλύφθηκε κοντά σ’ έναν τοίχο που είχε καταρρεύσει. Δεδομένου του ότι, στο παρελθόν, το χωριό υπήρξε ένας σημαντικός αρχαίος οικισμός, η συλλογή των νομισμάτων είναι αναπάντεχα πολύτιμη.
Η συλλογή βρέθηκε κοντά σε μια, εγκαταλελειμμένη από χρόνια, συναγωγή στο ισραηλινό χωριό Huqoq, στην Γαλιλαία. «Δεν γνωρίζουμε τον κάτοχο των νομισμάτων ή τον λόγο για τον οποίον αφέθηκαν στο σημείο αυτό. Γνωρίζουμε όμως ότι, πρόκειται για ένα απίστευτο ποσό πλούτου, σ’ ένα φαινομενικά μικρό αγροτικό χωριό», εξηγεί ο επικεφαλής των ανασκαφών, Jodi Magness, αρχαιολόγος από το πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνα, σε συνέντευξη που έδωσε στους Times of Israel. «Η ανακάλυψη, ρίχνει μοναδικό φως στη ζωή της περιοχής», είπε.
Το εύρημα αυτό ανακοινώθηκε σε συνδυασμό με άρθρο που δημοσιεύθηκε στο American Journal of Numismatics από τον Dr. Robert Kool, επικεφαλής του Τμήματος Νομισμάτων της Αρχής Αρχαιοτήτων του Ισραήλ, ο οποίος συμμετείχε επίσης στην ανακάλυψη αυτή.
Μέσα σε δύο κεραμικά αγγεία, η αρχαιολογική ομάδα ανακάλυψε τα νομίσματα, τα οποία περιλάμβαναν δουκάτα και γρόσια από την Βενετική Δημοκρατία, δηνάρια και ντιράμ από το Μαμελουκικό Σουλτανάτο, το οποίο διοικούσε την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, από τα μέσα του 13ου και ως τον 16ου αιώνα.
Η ποικιλία των νομισμάτων, μαρτυρά ότι, ενδέχεται να κυκλοφορούσαν πολλά και διαφορετικά είδη χρήματος στη γη του Ισραήλ κατά τον Μεσαίωνα, τα οποία γίνονταν αποδεκτά από εμπόρους και συναλλασσόμενους.
Τα μυστικά του χωριού με τα νομίσματα
Το αρχαίο χωριό Huqoq αναφέρεται στη Βίβλο, στα Βιβλία του Ναυή και τα Χρονικά. Βρίσκεται περίπου τρία χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Θάλασσας της Γαλιλαίας, κοντά σε πηγή νερού, ενώ, σύμφωνα με τις ανασκαφές στο σημείο, κατοικείτο ήδη από το 3.000 π.Χ.
Οι ανασκαφές που έφεραν στο φως το καταπληκτικό αυτό εύρημα, διήρκεσαν περισσότερο από μια δεκαετία και ανακοινώθηκαν μόλις πρόσφατα, με την ολοκλήρωσή τους. «Το σημείο έχει μελετηθεί, αλλά δεν έχει ανασκαφεί ποτέ στο παρελθόν», εξηγεί η Magness και συνεχίζει:
«Όταν ξεκινήσαμε τις ανασκαφές, είχα την ελπίδα να ταυτοποιήσουμε τα ευρήματα μιας συναγωγής του ρυθμού της Γαλιλαίας, παρόμοια με μια στην κοντινή Καπερναούμ, καθώς γνωρίζουμε ότι το Huqoq την περίοδο εκείνη, ήταν ένα εβραϊκό χωριό το οποίο αναφέρεται σε ραβινικές πηγές».
Η Magness και η ομάδα της πράγματι, ανακάλυψαν τη συναγωγή, η οποία ήταν χτισμένη σε αρχιτεκτονικό ρυθμό που παραπέμπει στην Ύστερη Ρωμαϊκή Περίοδο. Την χαρακτηρίζουν πολύχρωμα μωσαϊκά με θέματα θρησκευτικά και βιβλικά, μεταξύ των οποίων εξαιρετικές αναπαραστάσεις που αφηγούνται τις ιστορίες του Νέα και του προφήτη Ιωνά, μαζί με συμβάντα που αναφέρονται στην Έξοδο.
Η προέλευση της συναγωγής, ανάγεται στον 5οαιώνα, κάτι που εξηγεί τα ρωμαϊκά θέματα. Οι ανασκαφές ωστόσο, φανερώνουν κάτι περισσότερο. «Αποκαλύπτοντας το μεσαιωνικό επίπεδο, ανακαλύψαμε ότι, στις αρχές του 14ου αιώνα, το αρχικό κτίριο που είχε εγκαταλειφθεί και ξαναχτιστεί, επεκτάθηκε σε μέγεθος», δήλωσε η Magness.
«Ο υποδιευθυντής Δρ. Dennis Mizzi και εγώ υποστηρίζουμε ότι, ο χώρος, 24 μέτρα ύψος επί 17 μέτρα πλάτος, χρησιμοποιήθηκε και πάλι ως συναγωγή, όπως αναφέρεται σε άρθρο μας του 2022, ενώ αυτό την καθιστά την πρώτη συναγωγή του ύστερου μεσαίωνα που έχει ανακαλυφθεί ποτέ, σε αρχαιολογική ανασκαφή στο Ισραήλ».
Η ύπαρξη της συναγωγής, αποδεικνύει ότι το Huqoq είχε εβραϊκό πληθυσμό τον 13ο, 14ο και τον 15ο αιώνα ο οποίος συμβίωνε με μουσουλμάνους γείτονες. «Πριν από το εύρημα, ουσιαστικά δεν γνωρίζαμε τίποτα για τη ζωή στην αγροτική Γαλιλαία, την ύστερη μεσαιωνική περίοδο και δεν έχουμε καθόλου στοιχεία από εβραϊκούς πληθυσμούς στην περιοχή», συμπληρώνει.
«Η ανακάλυψη βοηθά να γεμίσουμε ένα μεγάλο κενό στη γνώση μας. Η ύπαρξη της πολύτιμης συλλογής νομισμάτων, είναι ένα μυστήριο, λένε οι αρχαιολόγοι, εφόσον αυτό το είδος πλούτου, δεν βρίσκεται συχνά σε αγροτικούς οικισμούς του μεσαίωνα. Πολλοί ήταν βυθισμένοι στη φτώχεια σ’ αυτό το σημείο της ιστορίας».
Τα νομίσματα
Τα νομίσματα ανακαλύφθηκαν σε δύο αγγεία, μέσα σε μια μικρή τάφρο που ήταν καλυμμένη με χώμα. Το πρώτο αγγείο, περιείχε 219 Βενετικά χρυσά δουκάτα και αργυρά γρόσια, εννιά χρυσά δηνάρια και αργυρά δράμια και ένα σπάνιο, σέρβικο αργυρό δηνάριο. Το δεύτερο, περιείχε 130 ασημένιες υποδιαιρέσεις από δράμια των Μαμελούκων και πέντε μεγάλα ευρωπαϊκά ασημένια νομίσματα του 13ου και του 14ου αιώνα, προσαρτημένα σε θηλιές για να φοριούνται ως κοσμήματα.
Κοντά στο σημείο, οι αρχαιολόγοι ανέσκαψαν μία κρύπτη με 10 βενετικά γρόσια και κάποια κοσμήματα, μεταξύ των οποίων σκουλαρίκια και ένα ασημένιο δαχτυλίδι που βρέθηκαν επίσης στις ανασκαφές.
Τα Βενετικά δουκάτα είχαν θρησκευτική εικονογραφία. «Στη άλλη πλευρά τους, τα δουκάτα απεικονίζουν τον Άγιο Λουκά τον Ευαγγελιστή, τον προστάτη της πόλης, να παραδίδει μία σημαία σε έναν Δόγη υποκλινόμενο, με θρύλους που αναφέρονται στον άγιο και το όνομα του κυβερνώντος δόγη.
Η ανάστροφη πλευρά, δείχνει τον Χριστό να στέκεται μέσα σε μία μάντορλα (είναι η αμυγδαλωτού σχήματος τομή δύο κύκλων που αλληλεπικαλύπτονται μερικώς) που περιβάλλεται από αστέρια και μία λατινική λεζάντα που έγραφε: “Σε σένα, Χριστέ, έχει ανατεθεί αυτό το Δουκάτο που κυβερνάς””, εξήγησε ο Dr. Kool στο άρθρο του στο περιοδικό.
Το γρόσι είχε παρόμοια εικονογραφία, ενώ τα νομίσματα των Μαμελούκων, αναπαριστούν μια ηγετική μορφή των Αράβων, χαραγμένη με λωρίδες και αραβουργήματα.
Το μυστήριο με την πηγή των χρημάτων
Στην αρχαιότητα, υπήρχε ένας θρύλος, σύμφωνα με τον οποίο, ο βιβλικός προφήτης Αββακούμ θάφτηκε στο εβραϊκό χωριό Huqoq του οποίο έτσι αποτέλεσε διάσημο σημείο προσκυνήματος κατά την μεσαιωνική περίοδο (εξ ου και η ανάγκη να κατασκευαστεί η αρχαία συναγωγή). Οι ερευνητές, πιστεύουν ότι το συνονθύλευμα των νομισμάτων μπορεί να συνδέεται, με κάποιον τρόπο, με τη δραστηριότητα αυτή.
«Πιθανόν αυτά να είναι ευρήματα μίας οικονομίας των προσκυνητών που αναπτύχθηκε στο σημείο. Τα βενετικά χρήματα, ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή μεταξύ των προσκυνητών της Δύσης και των ταξιδιωτών της περιόδου, οι οποίοι συνιστούν τη χρήση του σε οδηγούς που είχαν δημοσιευτεί στην Ευρώπη», σημειώνει ο Δρ. Kool.
Το Huqoq βρισκόταν κατά μήκος της διεθνούς διαδρομής που δημιουργήθηκε κατά το Μαμελουκικό Σουλτανάτο, τον 14ο αιώνα, προκειμένου να συνδέει την πρωτεύουσα των Μαμελούκων, στο Κάιρο, με την Δαμασκό.
«Η κυκλοφορία του βενετσιάνικου χρήματος, ιδίως στη βόρεια Παλαιστίνη, ήταν ένα περιφερειακό φαινόμενο κατά την ύστερη μεσαιωνική περίοδο», πρόσθεσε ο Kool. «Η συνεχιζόμενη εισροή βενετσιάνικου χρήματος κατά το πρώτο μισό του 15ου αιώνα φαίνεται να συνδέεται άμεσα με το κατ’ ουσίαν μονοπώλιο της Βενετίας στο εμπόριο και την εξαγωγή αγαθών από τη Συρία και την Παλαιστίνη των Μαμελούκων κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου”.
Αναδομώντας την ιστορία μέσα από την αρχαιολογία
Περιγράφοντας τα ευρήματα της ομάδας της, η Δρ. Jodi Magness τόνισε την μοναδική αξία της αρχαιολογίας, για την ανακάλυψη της πραγματικότητας σχετικά με τα γεγονότα του παρελθόντος.
«Αν βρίσκαμε τα νομίσματα αυτά στην αγορά, θα ήταν αδύνατον να ανακαλύψουμε στοιχεία για τη ζωή των Εβραίων και τη γη του Ισραήλ στη διάρκεια του Μεσαίωνα».
Τα νομίσματα και ακόμη πολλά τεχνουργήματα, είχαν ανακαλυφθεί πριν από αρκετό καιρό, όμως ανακοινώθηκαν μόλις πρόσφατα. Αυτό αποφασίστηκε προκειμένου να προστατευτεί το σημείο Huquoq από αρχαιοκάπηλους, οι οποίοι θα ρήμαζαν την περιοχή, αν γνώριζαν την ύπαρξη των κρυψώνων.
Η περιοχή των ανασκαφών προς το παρόν, είναι υπό τον έλεγχο της Ισραηλινής Αρχής Αρχαιοτήτων και του Εθνικού Εβραϊκού Ταμείου Keren Kayemet Le’Israel, ενώ θα ανοίξει ξανά τις πύλες του για το κοινό στο εγγύς μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου