Το περιστατικό που συνέβη τον περασμένο Δεκέμβριο στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας (ΠΑΜΑΚ) στη Θεσσαλονίκη και το οποίο αφορά την προσπάθεια ανάδειξης της λεγόμενης «μακεδονικής γλώσσας» εγείρει σοβαρά ερωτήματα για τις πολιτικές και ιδεολογικές επιρροές που διαμορφώνουν τη σύγχρονη ελληνική ακαδημαϊκή και κοινωνική σκηνή. Το συνέδριο που πραγματοποιήθηκε με θέμα τη γλώσσα των Σκοπίων και που οργανώθηκε από συνεργαζόμενα πανεπιστήμια της γειτονικής χώρας, είχε ως στόχο την προώθηση της συγκεκριμένης γλωσσικής ταυτότητας, η οποία, όπως είναι γνωστό, δεν έχει καμία σχέση με την αρχαία ελληνική γλώσσα της Μακεδονίας.
Η επιχείρηση αναγνώρισης της «μακεδονικής γλώσσας» και οι αμφισβητήσεις
Η εκδήλωση αυτή διοργανώθηκε από το Πανεπιστήμιο «Κύριλλος και Μεθόδιος» των Σκοπίων και υποστηρίχθηκε από οργανώσεις και ακαδημαϊκούς που προωθούν την ιδέα της ύπαρξης ενός «μακεδονικού έθνους» και μίας «μακεδονικής γλώσσας». Αυτή η επιχείρηση εκδηλώθηκε στο ΠΑΜΑΚ με την έγκριση του ιδρύματος, γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις, τόσο από την ακαδημαϊκή κοινότητα όσο και από την τοπική κοινωνία.
Η παρουσίαση της «μακεδονικής γλώσσας» δεν είναι μια αθώα επιστημονική δραστηριότητα. Ουσιαστικά, αναπαράγει τον αλυτρωτισμό που καλλιεργείται από τη γειτονική χώρα και υπονομεύει την εθνική μας ταυτότητα. Η σύγχρονη «μακεδονική γλώσσα» είναι μια σλαβική γλώσσα που δεν έχει καμία σχέση με την αρχαία ελληνική και επιχειρείται να παρουσιαστεί ως αναγκαία απόρροια της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Ο ρόλος των οργανώσεων και των ακαδημαϊκών
Η εκδήλωση προσελκύει την προσοχή λόγω των προσωπικοτήτων που εμπλέκονται, κυρίως ακαδημαϊκών και δημόσιων προσώπων με σαφείς φιλοσκοπιανές τάσεις. Στην αίθουσα, μεταξύ των συμμετεχόντων, υπήρχαν και μέλη του αυτονομιστικού κόμματος ΚΙΕΦ από τη Θράκη και του «Ουράνιου Τόξου», οργανώσεις που αυτοπροσδιορίζονται ως «Μακεδόνες» και υποστηρίζουν την ύπαρξη «μακεδονικής» εθνικής ταυτότητας και γλώσσας στην Ελλάδα. Αυτή η αμφισβήτηση των εθνικών συνόρων και της εθνικής συνείδησης βρίσκεται στον πυρήνα της κίνησης για την προώθηση του «μακεδονισμού» και την άρνηση της ελληνικότητας της Μακεδονίας.
Προκλήσεις και κοινωνικές αντιδράσεις
Η εκδήλωση προκάλεσε ισχυρές αντιδράσεις στην τοπική κοινωνία της Θεσσαλονίκης, με πολλούς πολίτες και ακαδημαϊκούς να εκφράζουν την ανησυχία τους για την προώθηση αυτών των ιδεών. Μάλιστα, η παρουσία φοιτητών που ανήκουν σε αναρχοαυτόνομες ομάδες και οι προκλητικές αντιδράσεις τους κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, ενέτειναν την ένταση και υποδήλωναν ότι η προσπάθεια αυτή υποκινείται από πολιτικά και ιδεολογικά κίνητρα πέρα από την καθαρά επιστημονική έρευνα.
Αντιδράσεις εκδηλώθηκαν και από εκπροσώπους άλλων σωματείων, όπως το «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας στην Ελλάδα», που εκπροσωπούν την ελληνική γλώσσα και πολιτιστική κληρονομιά, τονίζοντας ότι η γλώσσα της Μακεδονίας είναι και πάντα ήταν ελληνική. Οι αντιδράσεις αυτές είναι κατανοητές, δεδομένου ότι η διοργάνωση του συνεδρίου και η αναγνώριση της «μακεδονικής γλώσσας» αποτελούν σοβαρές παραβιάσεις της εθνικής μας ταυτότητας.
Το τραγούδι στη «μακεδονική γλώσσα» και οι πολιτικοί στόχοι
Ένα από τα πιο σοκαριστικά σημεία της εκδήλωσης ήταν το γεγονός ότι το συνέδριο άνοιξε με τη μουσική παρουσίαση τραγουδιού στη λεγόμενη «μακεδονική γλώσσα», ένα σλαβικό ιδίωμα που δεν έχει καμία σχέση με την ελληνική γλώσσα. Η προβολή αυτών των ιδεών και της «μακεδονικής λογοτεχνίας» εντός της ελληνικής επικράτειας, πέρα από την ακαδημαϊκή διάσταση, έχει πολιτικές σκοπιμότητες που συνδέονται άμεσα με την αναγνώριση μιας «μακεδονικής» ταυτότητας, που παραβιάζει τα εθνικά μας δικαιώματα και αποδυναμώνει την ελληνικότητα της Μακεδονίας.
Η διαρκής πρόκληση και η ανάγκη αντίστασης
Η συνεχιζόμενη προσπάθεια διάδοσης αυτών των ιδεών εντός της Ελλάδας καταδεικνύει τη σοβαρότητα των πολιτικών και κοινωνικών προκλήσεων που αντιμετωπίζει η χώρα. Η Συμφωνία των Πρεσπών, παρά τις διαβεβαιώσεις για το αντίθετο, έχει ανοίξει το δρόμο για την αναγνώριση μιας ανύπαρκτης «μακεδονικής γλώσσας» και πολιτισμού, γεγονός που συνιστά προσβολή για την ιστορική κληρονομιά και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.
Η ανάπτυξη των τελευταίων εξελίξεων γύρω από τη λεγόμενη «μακεδονική γλώσσα» και την προώθηση της «μακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα αποκαλύπτει ένα πολύπλοκο και συντονισμένο σχέδιο που αναπτύσσεται από τα Σκόπια και έχει ως στόχο την αποσταθεροποίηση των εθνικών μας συνόρων και την αμφισβήτηση της εθνικής μας ταυτότητας.
Στρατηγική Εξαπλώσεως του «Μακεδονισμού» και της «Μακεδονικής Γλώσσας»
Το σχέδιο αυτό φαίνεται να είναι πολυδιάστατο και να εκτυλίσσεται σε πολλά επίπεδα, τόσο σε ακαδημαϊκούς όσο και σε πολιτικούς και κοινωνικούς τομείς:
Α. Αναγνώριση της «Μακεδονικής Γλώσσας»
Η προσπάθεια για την αναγνώριση της «μακεδονικής γλώσσας» στην Ελλάδα συνεχίζεται με εντατικούς ρυθμούς και περιλαμβάνει:
- Νομική αναγνώριση συλλόγων και σωματείων που προωθούν τη διάδοση και αναγνώριση της λεγόμενης «μακεδονικής γλώσσας». Αυτοί οι σύλλογοι προσπαθούν να νομιμοποιήσουν την ύπαρξη της γλώσσας αυτής και να δημιουργήσουν νομικό πλαίσιο για την προώθησή της.
- Κατοχύρωση της «μακεδονικής γλώσσας» στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι Σκοπιανοί φαίνεται να επιδιώκουν να πετύχουν τη διεθνή αναγνώριση της «μακεδονικής γλώσσας» μέσα από τις ευρωπαϊκές θεσμικές διαδικασίες, επιδιώκοντας τη θεσμική της αναγνώριση και την επίσημη ένταξή της ως γλώσσα της ΕΕ.
- Δημιουργία έδρας «μακεδονικής γλώσσας» στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας (ΠΑΜΑΚ). Αυτό αποτελεί μια στρατηγική κίνηση για την ενίσχυση της γλωσσικής αναγνώρισης μέσω του ακαδημαϊκού κόσμου, με στόχο την καθιέρωση και εξάπλωση της «μακεδονικής γλώσσας» και την εξασφάλιση της γλωσσικής της κανονικότητας στα ελληνικά πανεπιστήμια.
Το γεγονός ότι αυτή η προσπάθεια εξελίσσεται με συνέδρια, όπως αυτά που πραγματοποιήθηκαν στη Θεσσαλονίκη και τα Τίρανα τον Δεκέμβριο, δείχνει την οργανωμένη και συντονισμένη δράση της γειτονικής χώρας. Αυτά τα συνέδρια, υπό την αιγίδα οργανώσεων που υποστηρίζουν τον «μακεδονισμό», λειτουργούν ως προπαγανδιστικά εργαλεία για την εξάπλωση της ιδέας της «μακεδονικής γλώσσας» και την αμφισβήτηση της ελληνικότητας της Μακεδονίας.
Β. Κατάργηση του προσδιορισμού «Βόρεια»
Η προσπάθεια να καταργηθεί ο γεωγραφικός προσδιορισμός «Βόρεια» από τη δημόσια ρητορική των αξιωματούχων των Σκοπίων, ειδικά μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών, δείχνει την επιθυμία τους να αναγνωρίσουν την περιοχή της Μακεδονίας ως κοινό πολιτισμικό και ιστορικό χώρο, χωρίς να περιορίζεται στο «Βόρεια». Αυτή η κίνηση ενισχύει την αίσθηση του αλυτρωτισμού και της επέκτασης της «μακεδονικής» ταυτότητας πέρα από τα γεωγραφικά όρια της γειτονικής χώρας.
Γ. Διεθνή φόρα για τα ανθρώπινα δικαιώματα
Η διοργάνωση διεθνών φόρουμ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως αυτά που πραγματοποιήθηκαν στη Θεσσαλονίκη (2023 και 2024), φαίνεται να στοχεύει στη δημιουργία μιας πλατφόρμας για τη διάδοση της «μακεδονικής» ταυτότητας και των «μακεδονικών» δικαιωμάτων. Η συμμετοχή ατόμων από την περιοχή της Θράκης, των οποίων η εθνική ταυτότητα αμφισβητείται από το κόμμα ΚΙΕΦ και άλλες αποσχιστικές οργανώσεις, ενισχύει την εικόνα μιας ευρύτερης γεωπολιτικής στρατηγικής.
Δ. Συνεργασία με την Άγκυρα
Η συνεργασία με την Τουρκία, μέσω του κόμματος DEB (ΚΙΕΦ), που προωθεί τα πολιτικά και κοινωνικά συμφέροντα της «μακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα, είναι ενδεικτική της διασύνδεσης αυτών των εγχειρημάτων με εξωτερικές πολιτικές δυνάμεις. Οι χρηματοδοτήσεις και η υποστήριξη από την Τουρκία δείχνουν την στρατηγική διασύνδεση αυτών των οργανώσεων με διεθνείς παράγοντες, που επηρεάζουν τη συνοχή και την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα.
Η απόρριψη του «Κέντρου Μακεδονικής Γλώσσας»
Εν τω μεταξύ, η αποτυχία της προσπάθειας στην Πέλλα για την ίδρυση σωματείου με το όνομα «Κέντρον Μακεδονικής Γλώσσης εν Ελλάδι», το οποίο θα προωθούσε την αναγνώριση της «αρχαίας ελληνικής μακεδονικής διαλέκτου», από το Ειρηνοδικείο Γιαννιτσών, καταδεικνύει τη συνεχιζόμενη δικαστική αντίσταση στις προσπάθειες αλλοίωσης της ιστορικής πραγματικότητας. Η αιτιολόγηση της απόρριψης, ότι η «μακεδονική» γλώσσα αναφέρεται στην γλώσσα του δεύτερου συμβαλλόμενου μέρους της Συμφωνίας των Πρεσπών, δείχνει τη νομική διαχωριστική γραμμή που παραμένει και που αποτρέπει την αναγνώριση μιας «μακεδονικής» γλώσσας στην Ελλάδα.
Αντίσταση στη διαστρέβλωση
Η αδιάκοπη πίεση από τα Σκόπια και τη συνεργασία τους με εξωτερικούς παράγοντες ενισχύει την ανάγκη για εγρήγορση και αντίσταση στην Ελλάδα. Οι κινήσεις για την αναγνώριση της «μακεδονικής γλώσσας» και η προώθηση της «μακεδονικής μειονότητας» δεν είναι μόνο πολιτικές, αλλά και πολιτιστικές, με στόχο τη διάβρωση της ελληνικής ταυτότητας, ειδικά στη Μακεδονία. Η Ελλάδα οφείλει να παραμείνει συνεπής στην υπεράσπιση της εθνικής της κληρονομιάς και της ιστορίας, απορρίπτοντας κάθε απόπειρα αναγνώρισης αυτών των κατασκευασμένων ταυτοτήτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου