Όταν η Avril Haines, Διευθύντρια της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, ανακοίνωσε κατά τη διάρκεια της άσκησης πανδημίας Event 201 το 2019 ότι θα «πλημμυρίσουν την περιοχή με αξιόπιστες πηγές», λίγοι κατάλαβαν αυτή την πρόγευση ενός συντονισμένου ελέγχου της αφήγησης. Μόλις μήνες αργότερα, παρακολουθήσαμε αυτό να εκτυλίσσεται σε πραγματικό χρόνο—ενιαία μηνύματα σε όλες τις πλατφόρμες, καταστολή της διαφωνίας και συντονισμένος έλεγχος της αφήγησης που εξαπάτησε τον περισσότερο κόσμο.
Αλλά δεν έμειναν όλοι εξαπατημένοι για πάντα. Κάποιοι το αντιλήφθηκαν αμέσως, αμφισβητώντας κάθε πτυχή από την πρώτη μέρα. Άλλοι πίστεψαν ότι ήταν απλά μια ανίκανη κυβέρνηση που προσπαθούσε να μας προστατεύσει. Πολλοί αρχικά αποδέχτηκαν την αρχή της προληπτικής προσέγγισης—καλύτερα να είσαι ασφαλής παρά να το μετανιώσεις. Αλλά καθώς κάθε αποτυχία πολιτικής οδηγούσε προς την ίδια κατεύθυνση—προς περισσότερο έλεγχο και λιγότερη ανθρώπινη πρωτοβουλία—το μοτίβο έγινε αδύνατο να αγνοηθεί. Όποιος δεν είχε υποκύψει πλήρως στο σύστημα, τελικά έπρεπε να αντιμετωπίσει τον πραγματικό του σκοπό: όχι την προστασία της υγείας ή της ασφάλειας, αλλά την επέκταση του ελέγχου.
Μόλις αναγνωρίσεις αυτό το μοτίβο της παραπλάνησης, δύο ερωτήσεις πρέπει να προκύψουν αμέσως κάθε φορά που κυριαρχούν μεγάλες ιστορίες στους τίτλους: «Ποιό είναι το ψέμα τους;» και «Τι προσπαθούν να μας αποσπάσουν από το να δούμε;» Το μοτίβο της συντονισμένης παραπλάνησης γίνεται αδιάσειστο. Σκέψου πώς τα μέσα ενημέρωσης ξόδεψαν τρία χρόνια προωθώντας τις θεωρίες συνωμοσίας για την Ρωσία, δημιουργώντας πρωτοφανή κοινωνική διάσπαση, ενώ ταυτόχρονα προετοίμαζαν το έδαφος για αυτό που θα γινόταν η μεγαλύτερη ψυχολογική επιχείρηση στην ιστορία. Σήμερα, ενώ τα μέσα ενημέρωσης μας πλημμυρίζουν με κάλυψη για την Ουκρανία, η BlackRock τοποθετεί τον εαυτό της για να κερδίσει τόσο από την καταστροφή όσο και από την ανασυγκρότηση. Το μοτίβο γίνεται αδιάσειστο μόλις το δεις—κατασκευασμένες κρίσεις που οδηγούν σε προκαθορισμένες «λύσεις» που πάντα επεκτείνουν τον θεσμικό έλεγχο.
Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης λειτουργούν με δύο παραπλανήσεις: την αποπροσανατολιστική κατεύθυνση και την χειραγώγηση. Οι ίδιοι παρουσιαστές που μας πούλησαν τα όπλα μαζικής καταστροφής στο Ιράκ, προώθησαν την «συνεργασία της Ρωσίας», και υποστήριξαν ότι το λάπτοπ του Χάντερ Μπάιντεν ήταν «ρωσική παραπληροφόρηση», εξακολουθούν να καταλαμβάνουν θέσεις στην κορυφή των προγραμμάτων. Όπως βλέπουμε και με την υποψηφιότητα του RFK Jr. για το Υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών, το μοτίβο είναι συνεπές: συντονισμένες επιθέσεις αντικαθιστούν την ουσιαστική συζήτηση, τα ίδια σημεία συζήτησης εμφανίζονται σε όλα τα δίκτυα, και οι θεμιτές ερωτήσεις απορρίπτονται μέσω χαρακτήρων επιθέσεων αντί για αποδείξεις. Το να είναι συνεχώς λάθος δεν είναι σφάλμα—είναι χαρακτηριστικό. Ο ρόλος τους δεν είναι να ενημερώνουν αλλά να κατασκευάζουν συναίνεση.
Το πρότυπο είναι συνεπές: Πλημμυρίστε τα μέσα με συναισθηματικά θεάματα ενώ προωθείτε τα θεσμικά σχέδια με ελάχιστο έλεγχο. Όπως μαθαίνεις να αναγνωρίζεις ένα ψεύτικο χαμόγελο ή να ακούς μια λάθος νότα στη μουσική, αναπτύσσεις το ένστικτο για το χρονοδιάγραμμα:
Χρήματα και Εξουσία:
Ενώ τα μέσα ενημέρωσης επικεντρώθηκαν στο γεγονός της 6ης Ιανουαρίου, η BlackRock και η Vanguard σφιχταγκάλιασαν αθόρυβα την αγορά κατοικιών Ενώ η κάλυψη επικεντρώθηκε στην απαγόρευση του Twitter για τον Τραμπ, το Κογκρέσο πέρασε την μεγαλύτερη μεταφορά πλούτου υπό το κάλυμμα της «ανακούφισης λόγω Covid» Ενώ οι αναφορές παρακολουθούσαν κάθε κίνηση της δίκης του Τζόνι Ντεπ, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα τύπωνε περισσότερα χρήματα απ’ ό,τι σε ολόκληρο τον προηγούμενο αιώνα Ενώ τα μέσα μας πλημμύριζαν με κάλυψη για την Ουκρανία, άνευ προηγουμένου περιορισμοί στην παραγωγή ενέργειας αναδιαμόρφωσαν την παγκόσμια οικονομία Ενώ οι δημοσιογράφοι παρακολουθούσαν τις κατηγορίες εναντίον του Τραμπ, οι κεντρικές τράπεζες επιτάχυναν τα σχέδιά τους για προγραμματιζόμενα ψηφιακά νομίσματα
Ιατρικός Έλεγχος:
Ενώ τα μέσα επικεντρώνονταν στην προώθηση των εμβολίων από διάσημους, πρωτοφανής αριθμός νέων αθλητών κατέρρεαν στο γήπεδο Ενώ τα δίκτυα καλύπταν τις σχολικές επιθέσεις με μεγάλη ένταση, έγγραφα αποκάλυψαν ότι η Pfizer γνώριζε για εκατοντάδες παρενέργειες Ενώ η κάλυψη εστιάζονταν στην «παραπληροφόρηση» κατά των εμβολίων, τα δεδομένα ασφάλισης έδειχναν ανησυχητικά υψηλά ποσοστά υπερβολικών θανάτων
Ψηφιακός Έλεγχος:
Ενώ τα μέσα εστίαζαν στη διαχείριση περιεχομένου στο Twitter, η υποδομή για τα ψηφιακά ταυτοτικά στοιχεία χτιζόταν αθόρυβα παγκοσμίως Ενώ η κάλυψη επικεντρωνόταν στις ανησυχίες για την ιδιωτικότητα του TikTok, οι κεντρικές τράπεζες επιτάχυναν την ανάπτυξη ψηφιακών νομισμάτων Ενώ οι ατέλειωτες συζητήσεις για τα chatbot τεχνητής νοημοσύνης κυριαρχούσαν στους τίτλους, τα βιομετρικά συστήματα παρακολούθησης επεκτείνονταν παγκοσμίως
Καθώς αυτές οι παραπλανήσεις γίνονται πιο προφανείς, αναδύονται διάφορες μορφές αντίστασης. Η αναζήτηση της αλήθειας παίρνει διαφορετικές μορφές. Κάποιοι γίνονται ειδικοί σε συγκεκριμένες παραπλανήσεις—καταγράφοντας πρώιμες επιτυχίες θεραπειών με επαναχρησιμοποιημένα φάρμακα, αποκαλύπτοντας αποτυχίες των πρωτοκόλλων στα νοσοκομεία ή εξετάζοντας τις συνέπειες των τραυματισμών από εμβόλια. Άλλοι αναπτύσσουν έναν ευρύτερο φακό για το πώς κατασκευάζονται οι ίδιες οι αφηγήσεις.
Η εξαιρετική αναγνώριση μοτίβων του Walter Kirn φτάνει στην καρδιά της κατασκευασμένης πραγματικότητάς μας. Τα tweets του για την κάλυψη της δολοφονίας του CEO της United εκθέτουν πώς ακόμη και τα βίαια εγκλήματα συσκευάζονται πλέον ως θεάματα ψυχαγωγίας, πλήρη με καμπύλες χαρακτήρων και στροφές στην αφήγηση. Η διορατικότητα του Kirn επισημαίνει μια κρίσιμη διάσταση του ελέγχου των μέσων: μετατρέποντας κάθε κρίση σε αφήγηση ψυχαγωγίας, αποσπούν την προσοχή από βαθύτερες ερωτήσεις. Αντί να αναρωτηθούν γιατί αποτυγχάνουν τα θεσμικά ελέγξενα ή ποιος ωφελείται, το κοινό μαγεύεται από την προσεκτικά σκηνοθετημένη αγανάκτηση. Αυτή η σκόπιμη αποστροφή εξασφαλίζει την προώθηση των θεσμικών ατζέντων χωρίς έλεγχο.
Η διορατικότητά του αποκαλύπτει πώς η συσκευασία ψυχαγωγίας εξυπηρετεί το ευρύτερο σύστημα ελέγχου. Ενώ κάθε έρευνα απαιτεί τη δική της ειδικότητα, αυτό το μοτίβο χειραγώγησης της αφήγησης συνδέεται με ένα μεγαλύτερο δίκτυο παραπλάνησης. Όπως έχω εξετάσει στο «Το Εργοστάσιο Πληροφόρησης» και το «Μηχανική Πραγματικότητας», τα πάντα, από την εκπαίδευση έως την ιατρική έως το ίδιο το νόμισμα, έχουν καταληφθεί από συστήματα που έχουν σχεδιαστεί για να διαμορφώνουν όχι μόνο τις επιλογές μας, αλλά και την ίδια την αντίληψή μας για την πραγματικότητα.
Το πιο αποκαλυπτικό είναι αυτό που δεν καλύπτεται. Παρατήρησε πόσο γρήγορα εξαφανίζονται οι ιστορίες όταν απειλούν τα θεσμικά συμφέροντα. Θυμάσαι τη λίστα πελατών του Epstein; Την κατάσχεση γης στη Maui; Τους αυξανόμενους τραυματισμούς από εμβόλια; Η σιωπή μιλάει από μόνη της.
Σκέψου τις πρόσφατες καταθέσεις καταγγελιοδοτών που αποκαλύπτουν καταπιεσμένες ανησυχίες ασφαλείας στην Boeing, μια εταιρεία που είναι εδώ και καιρό ενσωματωμένη με ρυθμιστικές αρχές και κυβερνητικά συμβόλαια. Δύο καταγγελιοδότες—και οι δύο πρώην υπάλληλοι που ανέφεραν ανησυχίες για θέματα ασφαλείας—πέθαναν υπό ύποπτες συνθήκες. Η κάλυψη των θανάτων τους εξαφανίστηκε σχεδόν εν μία νυκτί, παρά τις βαθιές συνέπειες για τη δημόσια ασφάλεια και την εταιρική ευθύνη. Αυτό το μοτίβο επαναλαμβάνεται σε αμέτρητες περιπτώσεις όπου η ευθύνη θα διατάρασσε τις εδραιωμένες δομές εξουσίας, αφήνοντας κρίσιμες ερωτήσεις αναπάντητες και τις αφηγήσεις σφιχτά ελεγχόμενες.
Αυτές οι αποφάσεις δεν είναι τυχαίες—είναι αποτέλεσμα της ιδιοκτησίας των μέσων ενημέρωσης, της επιρροής των διαφημιζόμενων και της πίεσης από την κυβέρνηση, διασφαλίζοντας ότι η αφήγηση παραμένει σφιχτά ελεγχόμενη.
Αλλά ίσως το πιο εντυπωσιακό δεν είναι η ίδια η παραπλάνηση των μέσων, αλλά το πόσο πλήρως διαμορφώνουν την πραγματικότητα των καταναλωτών τους. Δες πόσο αυτοπεποίθηση επαναλαμβάνουν φράσεις που είναι προφανώς κατασκευασμένες σε δεξαμενές σκέψης. Άκου όπως επαναλαμβάνουν τα σημεία συζήτησης με θρησκευτική πεποίθηση: «Η 6η Ιανουαρίου ήταν χειρότερη από την 11η Σεπτεμβρίου», «Εμπιστευτείτε την Επιστήμη™», «Η Δημοκρατία είναι στο ψηφοδέλτιο» και, ίσως το πιο συνεπές ψέμα στην σύγχρονη ιστορία, «Ασφαλές και Αποτελεσματικό».
Η επαγγελματική-διαχειριστική τάξη αποδεικνύεται ιδιαίτερα ευάλωτη σε αυτόν τον προγραμματισμό. Η εξειδίκευσή τους γίνεται μια φυλακή στάτους—όσο περισσότερο έχουν επενδύσει στην έγκριση από τους θεσμούς, τόσο πιο έντονα υπερασπίζονται τις θεσμικές αφηγήσεις. Δες πόσο γρήγορα ένας γιατρός που αμφισβητεί την ασφάλεια του εμβολίου χάνει την άδειά του, πόσο γρήγορα ένας καθηγητής που αμφισβητεί την ιδεολογία του φύλου περνά από έλεγχο, πόσο γρήγορα ένας δημοσιογράφος που ξεφεύγει από τη γραμμή μαυρίζεται.
Το σύστημα εξασφαλίζει τη συμμόρφωση μέσω της οικονομικής κατάληψης: το στεγαστικό δάνειο γίνεται ο ζυγός σου, το επαγγελματικό σου στάτους ο φύλακας της φυλακής σου. Οι ίδιοι δικηγόροι που καυχιούνται για τη σκέψη τους θα κλείσουν επιθετικά οποιαδήποτε αμφισβήτηση των επίσημων αφηγήσεων. Ο καθηγητής που διδάσκει «την αμφισβήτηση των εξουσιαστικών δομών» γίνεται έξαλλος όταν οι φοιτητές αμφισβητούν τις φαρμακευτικές εταιρείες.
Η κυκλική επιβεβαίωση κάνει τον προγραμματισμό σχεδόν αδιάβατο:
Τα μέσα αναφέρουν «ειδικούς» Οι ειδικοί αναφέρουν μελέτες που έχουν αξιολογηθεί από ομοτίμους Οι μελέτες χρηματοδοτούνται από τη βιομηχανία Η βιομηχανία διαμορφώνει την κάλυψη των μέσων Οι «ελεγκτές γεγονότων» αναφέρουν τη συμφωνία των μέσων Η ακαδημαϊκή κοινότητα επιβάλλει τα εγκεκριμένα συμπεράσματα Αυτό το αυτοεπιβεβαιούμενο σύστημα δημιουργεί έναν τέλειο κλειστό κύκλο:
Κάθε στοιχείο επικυρώνει το άλλο, αποκλείοντας τις εξωτερικές πληροφορίες. Προσπάθησε να βρεις την είσοδο για την πραγματική αλήθεια σε αυτό το κλειστό σύστημα. Η περηφάνια της επαγγελματικής τάξης για την κριτική τους σκέψη γίνεται σκοτεινά ειρωνική—απλώς έχουν αναθέσει τις απόψεις τους σε «αρμόδιες πηγές».
Το πιο ανησυχητικό είναι το πόσο πρόθυμα έχουν παραδοθεί στην κυριαρχία τους. Δες πώς υποχωρούν:
«Ακολουθώ την επιστήμη» (μετάφραση: περιμένω τις εγκεκριμένες συμπεράσματα) «Σύμφωνα με τους ειδικούς» (μετάφραση: δεν σκέφτομαι για τον εαυτό μου) «Οι ελεγκτές γεγονότων λένε» (μετάφραση: αφήνω άλλους να καθορίσουν την αλήθεια) «Η συναίνεση είναι» (μετάφραση: ευθυγραμμίζομαι με την εξουσία) Η ενσυναίσθησή τους γίνεται όπλο εναντίον τους. Αμφισβητείς τους περιορισμούς; Σκοτώνεις τη γιαγιά. Αμφισβητείς τη χειρουργική μετάβασης για ανηλίκους; Προκαλείς αυτοκτονίες. Αντιτίθεσαι στις πρωτοβουλίες ισότητας; Αναπαράγεις την καταπίεση. O προγραμματισμός λειτουργεί κάνοντάς την αντίσταση να φαίνεται σκληρή.Αυτό είναι το βασικό πρόβλημα της εποχής μας: Μπορεί η ανθρώπινη συνείδηση να εξελιχθεί πιο γρήγορα από τα συστήματα που έχουν σχεδιαστεί για να την υποκλέψουν; Μπορεί η αναγνώριση προτύπων και η συνειδητοποίηση να εξαπλωθούν πιο γρήγορα από τον κατασκευασμένο συναίνεση; Μπορούν αρκετοί άνθρωποι να μάθουν να διαβάζουν πίσω από τα ψέματα πριν το πρόγραμμα ολοκληρωθεί;
Το στοίχημα δεν θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερο. Δεν πρόκειται μόνο για την πολιτική ή τη διαπαιδαγώγηση στα μέσα ενημέρωσης—είναι για το μέλλον της ανθρώπινης συνείδησης καθεαυτής. Το αν το ανθρώπινο είδος θα διατηρήσει την ικανότητα για ανεξάρτητη σκέψη, ίσως εξαρτάται από εκείνους που μπορούν ακόμα να την προσεγγίσουν και να βοηθήσουν άλλους να σπάσουν το ξόρκι.
Ο πίνακας ελέγχου βαθαίνει καθημερινά, αλλά το ίδιο και η αφύπνιση. Η ερώτηση είναι: Ποιο διαδίδεται πιο γρήγορα—το πρόγραμμα ή η συνειδητοποίηση γι’ αυτό; Το μέλλον μας ως είδος μπορεί να εξαρτηθεί από την απάντηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου