Είναι σχεδόν τραγικό να παρακολουθεί κανείς πώς οι ασφαλιστικές εταιρείες συνεχίζουν να παίζουν το δικό τους παιχνίδι, αδιαφορώντας πλήρως για τους ασφαλισμένους και – γιατί όχι – για τις ίδιες τις κυβερνήσεις. Όταν οι αυξήσεις στα ασφάλιστρα υγείας αγγίζουν το 7%, η όποια συζήτηση για ευαισθησία και δέσμευση μοιάζει περισσότερο με φθηνό αστείο.
Η Generali μας «στηρίζει» με 6,9%
Ξεκινήσαμε με τη Generali, που με περηφάνια ανακοίνωσε ότι «στέκεται δίπλα στους ασφαλισμένους της» με μια αύξηση 6,9%. Αν αυτή είναι η στήριξη, καλύτερα να μη σταθεί κανείς δίπλα μας. Με πρόφαση την «καινοτομία» και την «προσαρμογή στο κόστος υπηρεσιών υγείας», οι πελάτες καλούνται να πληρώσουν χωρίς καμία ουσιαστική εξήγηση.
Η Εθνική Ασφαλιστική και το 7% που… στρογγυλοποιείται
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ήρθε και η Εθνική Ασφαλιστική να μας θυμίσει πόσο λίγο μετράνε οι ασφαλισμένοι. Με την «υπεύθυνη στάση» που τη χαρακτηρίζει εδώ και 134 χρόνια (όπως αναφέρουν στην ανακοίνωσή τους), αποφάσισαν να κινηθούν κοντά στο 7%. Και, βέβαια, αφού 0,1% είναι ψιλά γράμματα, το στρογγυλοποιούμε προς τα πάνω. Γιατί όχι άλλωστε; Την σημερινή ημέρα, αυτά είναι «τραγικά μικρά πράγματα», όπως θα έλεγε και ένας κυνικός παρατηρητής.
Eurolife και η στρατηγική της σιωπής
Η Eurolife FFH, από την άλλη, επιλέγει να αποφύγει την άμεση ανακοίνωση της αύξησης, μιλώντας γενικά για «μονοψήφιο αριθμό» και παραπέμποντας σε μελλοντική λεπτομερή ενημέρωση. Αν και η εταιρεία τονίζει τη δέσμευσή της να προστατεύσει τους ασφαλισμένους από υπέρογκες επιβαρύνσεις, η αόριστη επικοινωνία δημιουργεί ερωτήματα για το πραγματικό ύψος των αυξήσεων.
Το γεγονός ότι δεν ανακοινώνει αμέσως συγκεκριμένα ποσοστά αφήνει περιθώρια για αμφισβήτηση των προθέσεών της. Είναι μια στρατηγική για να αποφευχθούν οι έντονες αντιδράσεις; Ή μήπως η αύξηση δεν διαφέρει σημαντικά από τον μέσο όρο της αγοράς, παρά την προσπάθεια να παρουσιαστεί ως «ευαισθητοποιημένη» προσέγγιση;
Στο τέλος, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: οι ασφαλισμένοι παραμένουν στο σκοτάδι, ενώ καλούνται να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες, όποιες κι αν είναι αυτές.
Κυβερνήσεις και ασφαλισμένοι: Γραμμένοι στα παλιά τους τα παπούτσια
Η αλήθεια είναι απλή: οι ασφαλιστικές κάνουν ό,τι θέλουν. Κυβερνήσεις, θεσμοί, και ασφαλισμένοι δεν έχουν καμία ουσιαστική φωνή σε αυτό το παιχνίδι. Το κόστος υγείας ανεβαίνει, οι αυξήσεις πέφτουν βροχή, και κανείς δεν αναλαμβάνει ευθύνη. Οι ασφαλισμένοι είναι απλώς το μέσο για να διατηρούν οι εταιρείες τα κέρδη τους, ενώ οι κυβερνήσεις περιορίζονται σε… δημόσιες συζητήσεις και «ανησυχίες».
Αυξήσεις στα ασφάλιστρα σημαίνουν μεγαλύτερη οικονομική πίεση για τις οικογένειες. Και όσο οι εταιρείες μιλούν για «στήριξη», η πραγματική στήριξη δεν είναι πουθενά. Αν κάτι είναι ξεκάθαρο, είναι πως στον κόσμο των ασφαλιστικών, οι μόνοι που μετρούν είναι οι αριθμοί – και αυτοί δεν γράφονται ποτέ με καυστικό τόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου