Στις 11 Φεβρουαρίου του 2024, η Kjerstin Cook, μία τρυφερή σύζυγος και μητέρα δύο αγοριών από το Αϊντάχο Φολς, έχασε την ζωή της στα 46 της χρόνια ύστερα από γενναία μάχη με την αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση, γνωστή και ως νόσος του κινητικού νευρώνα
Μόλις μερικές εβδομάδες πριν από τον θάνατό της, η Kjerstin έγραψε σε έναν Άη Βασίλη της περιοχής της ότι δωρίζει ένα εκατομμύριο δολάρια σε ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη, στο ανατολικό Άινταχο.
Η γυναίκα ήξερε ότι δεν θα ζήσει μέχρι τα Χριστούγεννα, και ήθελε βοήθεια για να οργανώσει την έκπληξη στον άνδρα της, Dustin Cook. Πρόσφατα, η ευχή των Χριστουγέννων για τον άνδρα της, Dustin, πραγματοποιήθηκε.
«Αγαπητέ Άη Βασίλη, το ξέρω ότι είναι το πρώτο γράμμα με τις ευχές των Χριστουγέννων που παίρνεις επειδή είναι μόλις Φεβρουάριος, όμως ξέρω πως, δεν θα ζήσω μέχρι τον Δεκέμβριο. Γι’ αυτό, ελπίζω να το διαβάσεις προσεκτικά», έγραφε το γράμμα στην αρχή.
«Το 2020, άρχισα να λιποθυμάω. Μέσα σε τέσσερα χρόνια, η υγεία μου χειροτέρευε, στο σημείο που πλέον είχα ανάγκη εικοσιτετράωρη φροντίδα».
«Είμαι τετραπληγική, δεν μπορώ να σιτιστώ κανονικά. Μετά από χρόνια εξετάσεων και ιατρικών διαδικασιών, διαγνώστηκα τελικά με αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση»
«Έχασα πολύ χρόνο μέχρι την διάγνωση»
Η Kjerstin έχασε την ομιλία της – έγραψε το γράμμα της στον Άη Βασίλη με τη βοήθεια της ανίχνευσης ματιών του iPad. Είπε πως, πριν από τη διάγνωσή της, η ίδια και ο άνδρας της είχαν αποταμιεύσει κάποια χρήματα.
Ωστόσο, καθώς πέρασε πολύς χρόνος μέχρι την διάγνωσή της, όταν αυτό τελικά συνέβη η Kjerstin ανακάλυψε ότι έχει έξι μήνες ζωής. Όταν έγραψε το γράμμα στον Άη Βασίλη, είχαν ήδη περάσει τέσσερις μήνες.
«Γνωρίζοντας ότι αυτά είναι τα τελευταία μου Χριστούγεννα, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Dustin Cook για όλα όσα έχει κάνει τα προηγούμενα χρόνια», είπε η Kjerstin.
«Εξαρτιόμουν απόλυτα από εκείνον. Δεν μπορούσα να πιστέψω το μέγεθος της αγάπης του»
«Η νόσος του κινητικού νευρώνα στερεί πάρα πολλά από τον ασθενή. Εξαρτιόμουν απόλυτα από εκείνον, για όλα και αυτός, συνεχίζει να με καταπλήσσει, με το βάθος της αγάπης και της ευαισθησίας του».
Η Kjerstin γνώρισε τον Dustin όταν τελείωσε το λύκειο στο Γουέστ Τζόρνταν, το 1995 και το ζευγάρι παντρεύτηκε έναν χρόνο μετά, στις 16 Αυγούστου του 1996.
Πριν αποκτήσει τα δύο ζωηρά και όλο ενέργεια αγόρια της, είχε πάρει το πτυχίο της από μία σχολή στο Άινταχο.
Για τον Dustin, ο οποίος είναι αστυνομικός στο τοπικό τμήμα, η Kjerstin ζήτησε από τον Άη Βασίλη να του φτιάξει ένα σκιερό μέρος στην αυλή του για να διαβάζει τα βιβλία του.
«Είναι ο πιο γενναιόδωρος, ο πιο συμπονετικός άνθρωπος που έχω γνωρίσει ποτέ μου. Σ’ ευχαριστώ για την αγάπη σου», έγραψε.
Το γράμμα στάλθηκε εκ μέρους της Kjerstin από μια φίλη, η οποία έγραψε τη δική της εκδοχή για την μάχη που έδωσε η Kjerstin με την νευροεκφυλιστική ασθένεια, όπως και για τη σχέση της με τον Dustin.
«Το γράμμα της δεν καταφέρνει να περιγράψει με ακρίβεια την αγάπη και την προσφορά του άνδρα της. Εκείνος ήταν που παρηγορούσε τους γύρω του και εκείνη ακόμη, ειδικά όσο πλησίαζε το τέλος», περιγράφει η φίλη.
Η τελευταία ευχή των Χριστουγέννων της Kjerstin για τον άνδρα της, πραγματοποιήθηκε πρόσφατα. Μία μέρα που εκείνος ήταν στη δουλειά του, απέκτησε ένα δώρο – έκπληξη ύψους 15.000 δολαρίων για τη δημιουργία ενός κήπου.
«Είμαι ένας άνδρας ευλογημένος»
Ο Dustin δεν είχε την παραμικρή ιδέα για το μυστικό γράμμα στον Άη Βασίλη που είχε γράψει η γυναίκα του και, όταν το ανακάλυψε, συγκινήθηκε βαθιά.
«Ήταν πραγματικά απίστευτη», λέει ο άνδρας της.
«Είμαι απίστευτα ευλογημένος. Δεν έχω λόγια να περιγράψω το πώς νιώθω για την Kjerstin. Είμαι απίστευτα τυχερός που την είχα στη ζωή μου για 30 χρόνια».
Εκτός από τον άνδρα της, η Kjerstin θα ζει και στην μνήμη των δύο γιων της, Dylan και Dallas, όπως και των γονιών της, του αδελφού, της αδελφής, των ανιψιών, των ξαδέλφων και των άλλων συγγενών της.
Δούλεψε σε διάφορες δουλειές, ως βιβλιοθηκονόμος, υπάλληλος ληξιαρχείου και διοικητική υπάλληλος.
Η Kjerstin, έχει μείνει στην μνήμη όλων, ως μια γυναίκα ευαίσθητη, με χιούμορ και πίστη.
Ο Dustin ελπίζει ότι η καλοσύνη της μακαρίτισσας της γυναίκας του θα αποτελέσει πηγή έμπνευσης και για άλλους.
«Ελπίζω μόνο να εμπνεύσει και άλλους να κάνουν το καλό. Η Kjerstin είχε στους τοίχους του σπιτιού γραμμένα ρητά όπως ‘κάνε το καλό’ ή ‘να πιστεύεις στο καλό’, ‘να είσαι το καλό’», λέει χαρακτηριστικά.
«Έτσι έκανε πάντα και εμείς, θα συνεχίσουμε το έργο της».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου