Tο Eγχείρημα στην Ευρασία που επιδιώκει να αλλάξει τα παγκόσμια δεδομένα / Δεν είναι μόνο οι BRICS

 

Σχετικά πρόσφατα πραγματοποιήθηκε στην Μόσχα συνεδρίαση του Ευρασιατικού Διακυβερνητικού Συμβουλίου, στην οποία συμμετείχαν οι αρχηγοί κυβερνήσεων των χωρών της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης (ΕΑΕΕ). Η συνάντηση ήταν αφιερωμένη στα αποτελέσματα των εργασιών του συλλόγου για το 2024 και, ως συνήθως, στη σύγκριση σημειώσεων και στην συζήτηση περαιτέρω βημάτων.

Η Ευρασιατική Ένωση συνιστά μια οικονομική ένωση κρατών, η οποία ως οντότητα υπογράφει συμφωνίες και με άλλες πλευρές.

Όπως σχολιάζεται στην Ρωσία, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η ρωσική ηγεσία άρχισε να δημιουργεί και να δοκιμάζει επίμονα διάφορες μορφές αποτελεσματικής διακρατικής συνεργασίας και ολοκλήρωσης, οι οποίες υποτίθεται ότι κάλυπταν το δομικό χάος που είχε προκύψει στην περιοχή και, ιδανικά, έδιναν ζωή σε ένα νέο ενωτικό σχέδιο. Αυτές οι πρωτοβουλίες περιελάμβαναν, όπως υπογραμμίζεται, το CIS (αρχικά ιδρύθηκε το 1991 από την Ρωσία, την Λευκορωσία και την Ουκρανία ), τον CSTO (1992, οι πρώτοι συμμετέχοντες ήταν η Αρμενία , το Καζακστάν , το Κιργιστάν , η Ρωσία, το Τατζικιστάν και το Ουζμπεκιστάν ), το κράτος της Ένωσης Ρωσίας και Λευκορωσίας (1999) και η SCO (2001, οι πρώτοι συμμετέχοντες ήταν η Ρωσία, η Κίνα , το Καζακστάν, η Κιργιζία, το Τατζικιστάν και το Ουζμπεκιστάν).

Την 1η Ιανουαρίου 2015 δημιουργήθηκε η Ευρασιατική Οικονομική Ένωση ( EAEU ), η οποία ανέλαβε τη σκυτάλη από την Ευρασιατική Οικονομική Κοινότητα (EurAsEC, 2000-2014). Τα πρώτα μέλη της ένωσης ήταν η Ρωσία, η Λευκορωσία και το Καζακστάν, τώρα η Αρμενία και η Κιργιζία είναι επίσης μέλη της EAEU.

Όπως γράφεται, οι δραστηριότητες της EAEU βασίστηκαν αρχικά στην βασική Διακήρυξη για την Ευρασιατική Οικονομική ολοκλήρωση, σε αντίθεση με το πολιτικό κίνητρο των προαναφερθέντων ενώσεων. Οι Ρώσοι βλέπουν στην οικονομία, τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να επικρατήσουν στον πλανήτη, έχοντας παράλληλα τα πυρηνικά τους όπλα να υπενθυμίζουν στην διεθνιστική Δύση, τι μέλλει γενέσθαι άπαξ και εμποδίσουν την πορεία της.

Η έννοια της EAEU βασίζεται στο γεγονός ότι η βάση της σύγχρονης κοινωνίας είναι η οικονομία. Και σε σύγκριση με τα πολιτικά συμφέροντα, που αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου, τα οικονομικά συμφέροντα είναι ασύγκριτα πιο σταθερά, πιο ορθολογικά και λιγότερο επιρρεπή σε υποκειμενικούς και εξωτερικούς παράγοντες, σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη στην Μόσχα.

Οι κύριοι επίσημα δηλωμένοι στόχοι της EAEU είναι η ενίσχυση της οικονομικής ολοκλήρωσης και η διασφάλιση του ελεύθερου εμπορικού κύκλου εργασιών μεταξύ των χωρών μελών. Στην πραγματικότητα, το έργο δημιουργεί έναν ενιαίο, απρόσκοπτο και χωρίς εμπόδια χώρο με κοινούς κανόνες και ελάχιστο κόστος συναλλαγής, όπου τα αγαθά, οι υπηρεσίες, το κεφάλαιο και η εργασία μπορούν να κινούνται ελεύθερα και αποτελεσματικά, γεγονός που καθιστά την κοινή οικονομική δραστηριότητα πιο ελκυστική και επωφελής για όλους τους συμμετέχοντες. Εντός της EAEU, διεξάγονται συνεχώς και γρήγορα δραστηριότητες για την άρση κάθε είδους φραγμών και την αναζήτηση νέων οικονομικών σημείων επαφής.

Ο Ρώσος πρωθυπουργός Μιχαήλ Μισούστιν , μιλώντας σε συνεδρίαση του Ευρασιατικού Διακυβερνητικού Συμβουλίου, είπε ότι «η οικονομία της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης αναπτύσσεται με καλό ρυθμό και τα κράτη θα καταβάλουν κάθε προσπάθεια για να εξασφαλίσουν ότι αυτές οι διαδικασίες θα προχωρήσουν ακόμη πιο γρήγορα».

Μερικά παραδείγματα, τα οποία παρατίθενται από τους Ρώσους: τα τρία πρώτα τρίμηνα του 2024, η αύξηση του ΑΕΠ της ΕΑΕΕ ξεπέρασε το 4,5%, η βιομηχανική παραγωγή παρουσίασε την ίδια δυναμική, ο κύκλος εργασιών του λιανικού εμπορίου αυξήθηκε σχεδόν κατά οκτώ τοις εκατό και οι μεταφορές επιβατών κατά σχεδόν 7,5%.

Το μερίδιο των χωρών του Παγκόσμιου Νότου στον εμπορικό τζίρο με την EAEU στο τέλος του έτους θα είναι 75% — το εμπόριο μόνο με την Τουρκία και την Ινδία αναμένεται να φθάσει τα 60 δισεκατομμύρια δολάρια. Ο εμπορικός κύκλος εργασιών με την Κίνα αυξάνεται με ταχείς ρυθμούς.

Το επόμενο έτος αναμένεται να υπογραφούν συμφωνίες για ζώνες ελεύθερων συναλλαγών με το Ιράν και την Μογγολία, ενώ με τα ΗΑΕ, την Σερβία, το Βιετνάμ και ορισμένες αφρικανικές χώρες βρίσκονται διαπραγματεύσεις σε εξέλιξη.

Στα τέλη του 2015, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ανακοίνωσε την ιδέα μιας «Μεγάλης Ευρασιατικής Εταιρικής Σχέσης» (GEP), που θα βασίζεται σε κοινά οικονομικά συμφέροντα και θα καλύπτει ολόκληρη την ήπειρο. Αυτή η ιδέα ενσωματώθηκε αργότερα στην Αντίληψη Εξωτερικής Πολιτικής της Ρωσικής Ομοσπονδίας του 2023, σύμφωνα με την οποία σχεδιάζεται να «σχηματιστεί ένα ευρύ περίγραμμα ολοκλήρωσης – η Ευρύτερη Ευρασιατική Εταιρική Σχέση – συνδυάζοντας τις δυνατότητες όλων των κρατών, περιφερειακών οργανισμών και ενώσεων της Ευρασίας, βασιζόμενη στην EAEU, την SCO και την Ένωση Νοτιοανατολικών Εθνών (ASEAN), συνδυάζοντας τα αναπτυξιακά σχέδια της EAEU και την κινεζική πρωτοβουλία “One Belt – One Road”, διατηρώντας παράλληλα την δυνατότητα συμμετοχής, σε αυτή την συνεργασία, όλων των ενδιαφερομένων κρατών και των πολυμερών ενώσεων της ευρασιατικής ηπείρου και, κατά συνέπεια, την δημιουργία ενός δικτύου οργανισμών εταίρων στην Ευρασία».

Φυσικά με την σειρά του όλο αυτό το τραστ κρατών και ενώσεων θα μπορούσε να υπαχθεί σε μία μελλοντική παγκόσμια πολιτικοοικονομική οντότητα, η οποία θα διοικείται με την βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης!

Το ιδανικό σενάριο στο πλαίσιο του GEP, είναι η ένταξη τόσο της Ουκρανίας όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε αυτό!

Με πληροφορίες από RT DE/Ria Novosti