Σαρώνει τις ΗΠΑ το Mεταναστευτικό κύμα - «Εκρηξη» επί προεδρίας Μπάιντεν

 Το μεγαλύτερο στην ιστορία των ΗΠΑ ήταν το μεταναστευτικό κύμα των τελευταίων ετών ξεπερνώντας τη μεγάλη έκρηξη που καταγράφηκε στα τέλη του 1800 και στις αρχές του 1900. 

Αυτό προκύπτει από ανάλυση κυβερνητικών στοιχείων από τους New York Times.
Η ετήσια καθαρή μετανάστευση - ο αριθμός των ανθρώπων που έρχονται στη χώρα μείον τον αριθμό που φεύγει - ήταν κατά μέσο όρο 2,4 εκατομμύρια άνθρωποι από το 2021 έως το 2023, σύμφωνα με το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου. Η συνολική καθαρή μετανάστευση κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Μπάιντεν είναι πιθανό να ξεπεράσει τα οκτώ εκατομμύρια άτομα.

Αυτός είναι ένας ταχύτερος ρυθμός αφίξεων από ό,τι κατά τη διάρκεια οποιασδήποτε άλλης περιόδου που έχει καταγραφεί, συμπεριλαμβανομένων των ετών αιχμής της κίνησης στη νήσο Έλις όταν εκατομμύρια Ευρωπαίοι ήρθαν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ακόμη και αν ληφθεί υπόψη ο σημερινός μεγαλύτερος πληθυσμός των ΗΠΑ, η πρόσφατη αύξηση είναι η ταχύτερη από το 1850 τουλάχιστον.

Οι αριθμοί στην ανάλυση των Times περιλαμβάνουν τόσο τη νόμιμη όσο και την παράνομη μετανάστευση. Περίπου το 60% των μεταναστών που έχουν εισέλθει στη χώρα από το 2021 το έκαναν χωρίς νόμιμη άδεια, σύμφωνα με έκθεση της Goldman Sachs που βασίζεται σε κυβερνητικά στοιχεία.

Οι συνδυασμένες αυξήσεις της νόμιμης και της παράνομης μετανάστευσης έχουν προκαλέσει το ποσοστό του πληθυσμού των ΗΠΑ που έχει γεννηθεί σε άλλη χώρα να φτάσει σε νέο υψηλό επίπεδο, 15,2% το 2023, από 13,6% το 2020. Το προηγούμενο υψηλό ήταν 14,8%, το 1890.

Τα αίτια και οι επιπτώσεις

Αρκετοί παράγοντες ευθύνονται για το αυξημένο κύμα, αρχής γενομένης από τη φιλόξενη μεταναστευτική πολιτική του προέδρου Μπάιντεν κατά τα τρία πρώτα χρόνια της θητείας του. Προσβεβλημένος από τις σκληρές πολιτικές του Ντόναλντ Τζ. Τραμπ-συμπεριλαμβανομένου του διαχωρισμού οικογενειών στα σύνορα- ο Μπάιντενκαι άλλοι Δημοκρατικοί υποσχέθηκαν μια διαφορετική προσέγγιση. «Είμαστε ένα έθνος που λέει: Αν θέλετε να φύγετε και φεύγετε από την καταπίεση, πρέπει να έρθετε»», δήλωσε ο Μπάιντεν κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας για τις προεδρικές εκλογές του 2020.

Μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, η κυβέρνησή του χαλάρωσε τους κανόνες για το άσυλο και άλλες μεταναστευτικές πολιτικές, διευκολύνοντας την είσοδο των ανθρώπων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Κάποιοι έχουν λάβει προσωρινό νομικό καθεστώς, ενώ οι υποθέσεις τους περιφέρονται σε μεταναστευτικά δικαστήρια. Άλλοι παρέμειναν χωρίς νόμιμη άδεια.

Σημαντικό ρόλο στην άνοδο αυτή έχουν διαδραματίσει και οι λεγόμενοι εξωτερικοί παράγοντες. Οι αναταραχές στην Αϊτή, την Ουκρανία και τη Βενεζουέλα είχαν σαν αποτέλεσμα απελπισμένοι άνθρωποι να εγκαταλείψουν τις χώρες τους. Η ανάπτυξη των δικτύων λαθρεμπόρων που διοικούνται από τα μεξικανικά καρτέλ ναρκωτικών επέτρεψε σε περισσότερους ανθρώπους να φτάσουν στα σύνορα των ΗΠΑ. Αλλά η πολιτική της κυβέρνησης Μπάιντεν φαίνεται να ήταν ο σημαντικότερος παράγοντας.

Από τότε που ο Μπάιντεν αυστηροποίησε την επιβολή της νομοθεσίας τον Ιούνιο, ο αριθμός των ανθρώπων που διέσχιζαν τα σύνορα μειώθηκε κατακόρυφα.

Μετά από καταστολή, λιγότερες συλλήψεις

Τα δεδομένα για την πρόσφατη μετανάστευση εξηγεί γιατί το ζήτημα έχει διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στην αμερικανική πολιτική τα τελευταία χρόνια.
Δήμαρχοι και κυβερνήτες, τόσο Δημοκρατικοί όσο και Ρεπουμπλικάνοι, έχουν παραπονεθεί για τις αυξημένες πιέσεις στην τοπική αυτοδιοίκηση. Στο Σικάγο και αλλού, οι κάτοικοι έχουν εισβάλει σε δημόσιες συνεδριάσεις για να ασκήσουν παρόμοιες επικρίσεις. Στο Ντένβερ, όπου έχουν φθάσει δεκάδες χιλιάδες μετανάστες, οι άστεγοι λένε ότι είναι πιο δύσκολο να βρεθούν θέσεις στα καταφύγιο. Στο Κουίνς, οι κάτοικοι λένε ότι η εισροή πλανόδιων πωλητών έχει δημιουργήσει χάος σε ορισμένες γειτονιές.

Ορισμένες από τις μεγαλύτερες επιπτώσεις καταγράφηκαν στο Νότιο Τέξας, και ο κ. Τραμπ σημείωσε εκεί μεγάλα εκλογικά κέρδη. Πριν από οκτώ χρόνια, κέρδισε λιγότερο από το 30% των ψήφων σε μια λωρίδα έξι κομητειών κατά μήκος του Ρίο Γκράντε. Φέτος, κέρδισε και τις έξι κομητείες.

Αλλού, οι Δημοκρατικοί που κατάφεραν να κερδίσουν δύσκολες εκλογικές αναμετρήσεις στο Κογκρέσο - μεταξύ άλλων στην Αριζόνα, το Μέιν, το Μίσιγκαν, τη Νεβάδα, τη Νέα Υόρκη και το Ουισκόνσιν - συχνά επέκριναν τις συνοριακές πολιτικές του απερχόμενου προέδρου Μπάιντεν. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το μεταναστευτικό κύμα ήταν το δεύτερο μεγαλύτερο τρωτό σημείο της Χάρις, μετά μόνο την οικονομία.

Οι ψηφοφόροι εξέφρασαν ιδιαίτερη απογοήτευση για τα υψηλά πρόσφατα επίπεδα παράνομης μετανάστευσης. Από τα περίπου οκτώ εκατομμύρια νέων μεταναστών που εισήλθαν στις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της προεδρίας Μπάιντεν, περίπου πέντε εκατομμύρια το έκαναν χωρίς νόμιμη άδεια, σύμφωνα με την Goldman Sachs.

Ορισμένοι Ρεπουμπλικάνοι πολιτικοί, συμπεριλαμβανομένου του Τραμπ, διέδωσαν ψευδή στοιχεία για τους πρόσφατους μετανάστες, ισχυριζόμενοι ότι προκάλεσαν κύμα εγκληματικότητας. Στην πραγματικότητα, οι μετανάστες διαπράττουν ιστορικά εγκλήματα σε χαμηλότερα ποσοστά από ό,τι οι γηγενείς Αμερικανοί και η εγκληματικότητα μειώθηκε σε εθνικό επίπεδο τα τελευταία χρόνια, καθώς τα επίπεδα μετανάστευσης αυξήθηκαν κατακόρυφα.

Ομοίως, ακαδημαϊκές έρευνες δείχνουν ότι οι μετανάστες των τελευταίων δεκαετιών, οι οποίοι προέρχονται κυρίως από την Ασία και τη Λατινική Αμερική, ανεβαίνουν την οικονομική κλίμακα και αφομοιώνονται στην αμερικανική κοινωνία. Τα παιδιά και τα εγγόνια τους έχουν σημειώσει πρόοδο με ρυθμό παρόμοιο με εκείνον των κυρίως Ευρωπαίων μεταναστών στα τέλη του 1800 και στις αρχές του 1900.

Όμως, τα υψηλά επίπεδα μετανάστευσης έχουν και μειονεκτήματα, όπως η πίεση στις κοινωνικές υπηρεσίες και ο αυξημένος ανταγωνισμός για θέσεις εργασίας. Το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αύξηση των μισθών για τους Αμερικανούς που δεν έχουν φοιτήσει σε πανεπιστήμιο θα είναι χαμηλότερη από ό,τι θα ήταν διαφορετικά για τα επόμενα χρόνια λόγω της πρόσφατης αύξησης. Από την άλλη πλευρά, η υψηλότερη μετανάστευση μπορεί να μειώσει το κόστος των υπηρεσιών και να βοηθήσει τους Αμερικανούς, πολλοί με υψηλότερα εισοδήματα, οι οποίοι δεν ανταγωνίζονται για θέσεις εργασίας με τους μετανάστες.

Ο Μπέρναντ Γιάρος ο νεότερος επικεφαλής οικονομολόγος στις ΗΠΑ στην Oxford Economics, μια εταιρεία ερευνών, περιέγραψε τις πρόσφατες αυξήσεις ως «κάτι που πραγματικά δεν έχουμε δει στην πρόσφατη μνήμη». Μάλιστα δήλωσε ότι «βοήθησαν στην ψυχραιμία της αύξησης των μισθών».

Η υποεκτίμηση της απογραφής

Ακόμα και με όλη την πολιτική προσοχή στη μετανάστευση, το ακριβές μέγεθος του κύματος ήταν ασαφές λόγω των διαφορετικών τρόπων με τους οποίους η ομοσπονδιακή κυβέρνηση συλλέγει τα δεδομένα. Όταν εξετάζουν το μακρινό παρελθόν, οι ερευνητές βασίζονται σε έρευνες του Γραφείου Απογραφής του πληθυσμού που διεξάγονται μία φορά ανά δεκαετία. Αυτές οι έρευνες περιλαμβάνουν μια ερώτηση σχετικά με τον τόπο γέννησης.

Όμως βραχυπρόθεσμα - και ιδίως σε περιόδους αλλαγών - το Γραφείο Απογραφής μπορεί να υποεκτιμήσει το μέγεθος του μεταναστευτικού πληθυσμού, λένε οι εξωτερικοί ερευνητές. Αυτό συνβαίνει γιατί ορισμένοι μετανάστες, ιδίως όσοι δεν έχουν νόμιμο καθεστώς, είναι πιθανό να αποφεύγουν να απαντούν στις έρευνες. Και η απογραφή χρησιμοποιεί μια στατιστική τεχνική που υποθέτει ότι ο πληθυσμός της χώρας δεν μεταβάλλεται ραγδαία από έτος σε έτος, αντί να προσπαθεί να μετρήσει ακριβώς πώς μπορεί να έχει αυξηθεί.

Η Τζούλια Τζελάτ, αναπληρώτρια διευθύντρια του Προγράμματος Μεταναστευτικής Πολιτικής των ΗΠΑ στο Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής στην Ουάσινγκτον, σημείωσε ότι η απογραφή υποεκτίμησε επίσης τον πληθυσμό των μεταναστών τη δεκαετία του 1990, όταν τα επίπεδα αυξάνονταν. Αργότερα αναθεώρησε τους αριθμούς αυτούς προς τα πάνω.

Για τους λόγους αυτούς, οι ερευνητές εμπιστεύονται περισσότερο τα πρόσφατα στοιχεία που συνέλεξε το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου. Συνδυάζει έρευνες με διοικητικά δεδομένα σχετικά με τη διέλευση των συνόρων, τις αιτήσεις ασύλου και άλλα αρχεία μετανάστευσης για να εκτιμήσει την καθαρή μετανάστευση.

Ιδιωτικές εταιρείες που έχουν πραγματοποιήσει τις δικές τους αναλύσεις των κυβερνητικών δεδομένων - όπως η Goldman Sachs και η Oxford Economics - έχουν καταλήξει σε παρόμοια συμπεράσματα με το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου.

Οι αξιωματούχοι της Ομοσπονδιακής Τράπεζας χρησιμοποιούν τις εκτιμήσεις του Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου και όχι του Γραφείου Απογραφής όταν λαμβάνουν αποφάσεις σχετικά με τη νομισματική πολιτική.

Ο Τζερόμ Πάουελ, ο πρόεδρος της Fed, δήλωσε πρόσφατα ότι τα πραγματικά επίπεδα της πρόσφατης μετανάστευσης «πιθανότατα δεν αντικατοπτρίζονται πλήρως» στους αριθμούς της απογραφής. Μια μελέτη της Fed της Βοστώνης περιέγραψε τα συμπεράσματά της ως «συνεπή με τα ευρήματα της Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου για πολύ μεγάλες αυξήσεις στη μετανάστευση».

Το μέλλον

Το τι θα συμβεί στη συνέχεια είναι λιγότερο σαφές. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, ο Τραμπ υποσχέθηκε να προβεί σε μαζικές απελάσεις και πολλοί Αμερικανοί ευνοούν την πολιτική αυτή.

Σε δημοσκόπηση των New York Times/Siena College που διεξήχθη τον Οκτώβριο, το 57% των ψηφοφόρων δήλωσε ότι υποστηρίζει την απέλαση των μεταναστών που ζουν παράνομα στη χώρα.

Όμως η υλικοτεχνική υποδομή για την εύρεση, τη σύλληψη και την απέλαση εκατομμυρίων ανθρώπων δεν θα ήταν απλή. Η δημόσια υποστήριξη για την πολιτική αυτή θα μπορούσε να μειωθεί εάν έβαζε στο στόχαστρο μετανάστες που βρίσκονταν στη χώρα για χρόνια και είχαν δημιουργήσει τη ζωή τους εδώ. Ως σημείο σύγκρισης, η κυβέρνηση Τραμπ απέλασε περίπου 300.000 άτομα ετησίως και η κυβέρνηση Ομπάμα απέλασε σχεδόν 400.000 άτομα ετησίως.

Όποιος κι αν είναι ο αριθμός σε μια δεύτερη θητεία του Τραμπ, το πρόσφατο κύμα μετανάστευσης έχει μάλλον τελειώσει. Η καταστολή του Μπάιντεν από το καλοκαίρι έχει προκαλέσει απότομη μείωση της καθαρής μετανάστευσης και ο Τραμπ έχει υποσχεθεί ακόμη πιο σκληρή συνοριακή πολιτική όταν αναλάβει τα καθήκοντά του.

Πολλοί επίδοξοι μετανάστες θα είναι λιγότερο πιθανό να προσπαθήσουν να εισέλθουν στη χώρα, γνωρίζοντας ότι οι πιθανότητες επιτυχίας τους είναι μικρότερες.

Υπάρχει ένας ιστορικός απόηχος με έναν αιώνα πριν. Το μεταναστευτικό κύμα στα τέλη της δεκαετίας του 1800 και στις αρχές του 1900 προκάλεσε επίσης πολιτικές αντιδράσεις, οδηγώντας σε έναν νόμο του 1924 που περιόριζε αυστηρά τη μετανάστευση. Αυτοί οι περιορισμοί παρέμειναν σε μεγάλο βαθμό σε ισχύ για περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες.