Kαταστροφικές λύσεις σε φανταστικά προβλήματα

 Λύσεις: Στην πρόσφατη ετήσια συνάντησή του στο Νταβός, το WEF εστίασε μεγάλο μέρος της προσοχής του στο πώς να ανταποκριθεί στη φανταστική «ΑσθένειαΧ ». Αυτή η υπερφίαλη ανησυχία για μια φανταστική απειλή ακολουθεί σκληρά τη συνέχεια της παγκόσμιας καταστροφής που εκτυλίσσεται ακόμη από ακραίες «λύσεις» σε μια κατάφωρα υπερβολική απειλή μιας ασθένειας.

Κατά τους δύο τελευταίους αιώνες, η παγκόσμια ιστορία δείχνει μια αξιοσημείωτη τάση στο να ακολουθεί κάποια περίτεχνα βήματα για την αντιμετώπιση φανταστικών ή δευτερευόντων προβλημάτων. Στην προσπάθειά τους να τα λύσουν, οι άνθρωποι έχουν συχνά δημιουργήσει, επιδεινώσει ή παραμελήσει πραγματικά προβλήματα που ταλαιπωρούν πολλούς ανθρώπους. 

Για παράδειγμα, ο 20ός αιώνας γνώρισε τεράστιους θανάτους και καταστροφές που προκλήθηκαν από την προσπάθεια των Ναζί να λύσουν ένα φανταστικό πρόβλημα. Τουλάχιστον ήδη από τον 19ο αιώνα, αυτό το «πρόβλημα» ονομαζόταν «Εβραϊκό ζήτημα» μεταξύ αρκετών Ευρωπαίων –ιδιαίτερα Γερμανών– διανοουμένων.

Ο ένας ήταν ο φιλόσοφος Άρθουρ Σοπενχάουερ, ο οποίος πίστευε ότι η σκληρότητα στα ζώα και η περιβαλλοντική βλάβη είχαν τις ρίζες τους στην εβραϊκή άποψη για τη φύση, βασισμένη στη Βίβλο. Διακήρυξε πως, «Είναι προφανώς καιρός στην Ευρώπη να τερματιστούν οι εβραϊκές απόψεις για τη φύση».

Ομοίως, ο Γερμανός ζωολόγος Ernst Haeckel , πρόδρομος του κινήματος των Πρασίνων στη Γερμανία, πίστευε ότι η περιβαλλοντική καταστροφή στην Ευρώπη προήλθε από την εβραϊκή άποψη για τη φύση. Κατά την κοσμοθεωρία του, η μόνη λύση στο πρόβλημα ήταν να πάψουν οι Εβραίοι να υπάρχουν ως ξεχωριστή ομάδα. Μπορεί κανείς εύκολα να δει πώς μια τέτοια σκέψη θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει στο Ολοκαύτωμα.

Ο υπερπληθυσμός αποδείχθηκε μια άλλη φανταστική απειλή. Μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας όπως το «Κάνε χώρο», Κάνε χώρο!  του Χάρι Χάρισον! , που ενέπνευσε την ταινία του 1973 Soylent Green , έπεισε πολλούς από εμάς ότι στο εγγύς μέλλον πιθανότατα όλοι θα τρώμε ο ένας τον άλλον λόγω της έλλειψης τροφίμων και θα ζούσαμε σε τρομερά υπερπλήρης, άθλιες συνθήκες.

Επιστήμονες όπως ο Paul Ehrlich, οργανώσεις όπως η Λέσχη της Ρώμης (στενά συνδεδεμένοι με το WEF) και εξέχοντα άτομα όπως ο Bill Gates έχουν προωθήσει έντονα αυτό το όραμα για το μέλλον, προειδοποιώντας ότι πρέπει να ληφθούν επιθετικά βήματα για να σταματήσει η καταστροφική αύξηση του πληθυσμού. Οι προβλέψεις τους αποδείχθηκαν λανθασμένες, χάρη στην πρόοδο στη γεωργία, τις μεταφορές και την τεχνολογία αποθήκευσης, που αύξησαν την παραγωγή τροφίμων και την αποτελεσματική διανομή.

Κατά ειρωνικό τρόπο, ο κόσμος αντιμετωπίζει τώρα την αντίθετη συμφορά. Ακόμη και οι μοντελιστές στο ίδιο το Club of Rome παραδέχονται τώρα μια ενδεχόμενη απότομη μείωση του πληθυσμού. Αυτό δεν είναι φανταστικό σενάριο: η Ιαπωνία , η Κορέα, ακόμη και η Κίνα παλεύουν ήδη με το τεράστιο πρόβλημα της γήρανσης του πληθυσμού τους και του χαμηλού ποσοστού γεννήσεων, όπως και ο Καναδάς και μέρη της Ευρώπης.

Εν μέρει, η τρέχουσα κρίση της Κίνας πηγάζει από την λανθασμένη «πολιτική του ενός παιδιού» που κάποτε αποσκοπούσε να περιορίσει την αύξηση του πληθυσμού. Ένα τραγικό αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής ήταν η εκτεταμένη άμβλωση και η βρεφοκτονία πολλών κοριτσιών. Η εμπειρία της Κίνας εξακολουθεί να είναι μια προειδοποιητική ιστορία για το πώς μια θεραπεία με πολιτικό κίνητρο, μπορεί να είναι πολύ χειρότερη από την ασθένεια.

Στην Ιαπωνία πλέον, δεν υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι για να αναλάβουν πολλές απαραίτητες εργασίες όπως η οδήγηση φορτηγών παράδοσης. Ούτε η Ιαπωνία έχει αρκετούς εργαζόμενους για να πληρώσει τους απαραίτητους φόρους για να υποστηρίξει το διογκωμένο κράτος πρόνοιας και τη γραφειοκρατία της.

Παρά το γεγονός ότι αμφισβητείται έντονα από πολλούς εξαιρετικά αξιόπιστους επιστημονικούς κριτικούς , ο συναγερμός για την κλιματική αλλαγή/τη θέρμανση του πλανήτη έχει καθιερωθεί ως παγιωμένο δόγμα σε πολλούς κύκλους. Επιπλέον, το 2009 και το 2011, μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που διέρρευσαν αποκάλυψαν ότι εξέχοντα ιδρύματα και μεμονωμένοι επιστήμονες που προωθούν την αφήγηση της υπερθέρμανσης ήταν συνένοχοι για απάτη και τη διαφθορά.

Ωστόσο, ακόμη και οι σημαντικοί στρατηγικοί ηγέτες της Αμερικής είναι πλέον πεπεισμένοι ότι πρέπει να καταπολεμήσουν το φάντασμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη αντί να δώσουν προτεραιότητα στις πραγματικές απειλές από εχθρικές οντότητες που χρησιμοποιούν όπλα. Επιπλέον, οι λύσεις που προτείνονται για την επίλυση αυτού του «προβλήματος» είναι σαφώς επιβλαβείς. Περιλαμβάνουν την εξάλειψη φθηνών, αξιόπιστων πηγών ενέργειας και την αντικατάστασή τους με ακριβές, αναξιόπιστες . Αυτό αναμφίβολα θα οδηγήσει σε σημαντική ταλαιπωρία τους ανθρώπους με περιορισμένα μέσα, ειδικά τους φτωχούς του αναπτυσσόμενου κόσμου και πολλούς από τους ηλικιωμένους.

Τέλος, έχουμε ιστορικό καταστροφικών υπερβολικών αντιδράσεων σε μικρά προβλήματα ασθενειών όπως η γρίπη των χοίρων, το SARS του 2003) και η ΣΕΒ, που προηγήθηκαν του πανικού για τον Covid. 

Αντί για φανταστικές και μικρές απειλές, πολλά άμεσα, μεγάλα προβλήματα απαιτούν σοβαρές προσπάθειες για να αντιμετωπιστούν. Ως μόνο ένα παράδειγμα μεταξύ πολλών, οι Ιάπωνες πρέπει να αντιμετωπίσουν τη συνεχή απειλή μεγάλων σεισμών σε πυκνοκατοικημένες περιοχές. Οι κάτοικοι της Ιαπωνίας εξακολουθούν να πληρώνουν ειδικό φόρο εισοδήματος για έξοδα που προκύπτουν από τον σεισμό του Τοχόκου του 2011 .

Ως εκ τούτου, η Ιαπωνία δεν είχε χρήματα για να σπαταλήσει σε άχρηστα ή καταστροφικά μέτρα Covid, όπως η αγορά 882 εκατομμυρίων δόσεων ενέσεων mRNA το 2020 και το 2021 για πληθυσμό κάτω των 123 εκατομμυρίων. Το ίδιο ισχύει και για άλλα έθνη, τα οποία αντιμετωπίζουν πολλές και συγκεκριμένες προκλήσεις.