Μακάβριο εύρημα στην Αγγλία: H σφαγή που αποδεικνύει κανιβαλισμό την Εποχή του Χαλκού

 Μια συλλογή ανθρώπινων οστών που ανακαλύφθηκαν πριν από 50 χρόνια σε ένα λάκκο του Σόμερσετ είναι απόδειξη της πιο αιματηρής γνωστής σφαγής στη βρετανική προϊστορία αλλά και κανιβαλισμού της εποχής του χαλκού, λένε οι αρχαιολόγοι.

Τουλάχιστον 37 άνδρες, γυναίκες και παιδιά σκοτώθηκαν κάποια στιγμή μεταξύ 2200 π.Χ. και 2000 π.Χ., με τις σορούς τους να πετιούνται σε έναν βαθύ φυσικό λάκκο στο Τσάρτερχάους Λόρεν, κοντά στο φαράγγι του Τσένταρ.

Η πρώτη μεγάλη επιστημονική μελέτη από τότε που ανακαλύφθηκαν τα οστά τη δεκαετία του 1970 κατέληξε τώρα στο συμπέρασμα ότι μετά τον βίαιο θάνατό τους, τα άτομα τεμαχίστηκαν και σφαγιάστηκαν ενώ μερικά... φαγώθηκαν.

Πολλά από τα κρανία των θυμάτων έσπασαν από τα χτυπήματα και τα οστά των ποδιών και των χεριών είχαν κοπεί μετά το θάνατο για να εξαχθεί ο μυελός των οστών.

Τα σημάδια στα οστά των χεριών και των ποδιών δείχνουν ότι έχουν μασηθεί από ανθρώπινους γομφίους.

Τίποτα τέτοιας κλίμακας βίας δεν έχει βρεθεί προηγουμένως στην πρώιμη εποχή του Χαλκού στη Βρετανία ή σε οποιαδήποτε άλλη εποχή στη βρετανική προϊστορία, σύμφωνα με τον Ρικ Σούλτινγκ, τον κύριο συγγραφέα και καθηγητή επιστημονικής και προϊστορικής αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης

Αυτό ήταν πιθανό να κάνει τη σφαγή του Τσάρτερχαους ένα εξαιρετικό γεγονός, ακόμη και στην εποχή του, είπε στον Guardian.

Τοποθεσία Charterhouse Warren, σχηματική τομή βορρά-νότου μέσω του φρεατίου εισόδου που δείχνει τοποθεσίες επιλεγμένων τεχνουργημάτων (αγγείο ζέσεως, πέτρες από σφουγγάρι, στιλέτο από πυριτόλιθο, σπάτουλα ελαφιού)

Levitan, Oxford Uni.

«Για την πρώιμη εποχή του Χαλκού στη Βρετανία, έχουμε πολύ λίγα στοιχεία για βία. Η κατανόησή μας για την περίοδο επικεντρώνεται κυρίως στο εμπόριο και τις ανταλλαγές: πώς οι άνθρωποι έφτιαχναν αγγεία, πώς καλλιεργούσαν, πώς έθαβαν τους νεκρούς τους», είπε. «Δεν υπήρξαν πραγματικές συζητήσεις για πόλεμο ή μεγάλης κλίμακας βία εκείνη την περίοδο, καθαρά λόγω έλλειψης στοιχείων».

Ο κανιβαλισμός αυτής της κλίμακας δεν ήταν επίσης συνηθισμένος, είπε ο Σούλτινγκ.

Τα οστά ανακαλύφθηκαν από σπηλαιολόγους κοντά στον πυθμένα μιας ρεματιάς 15 μέτρων.

Οι πλήρεις συνθήκες του εγκλήματος δεν θα γίνουν ποτέ γνωστές, αλλά ο Σούλτινγκ και οι συν-συγγραφείς του υπέθεσαν ότι αυτό μπορεί να ήταν ένα παράδειγμα «βίας ως εκδίκηση, με τους δράστες να σκοπεύουν να τρομοκρατήσουν και να προειδοποιήσουν την ευρύτερη κοινότητα.