– Joanna Sou –
GynaikaEimai
20 Δεκεμβρίου 2024
Λίγες μέρες πριν την μεγάλη και χαρμόσυνη ήμερα, που δεν είναι άλλη από αυτή των Χριστουγέννων.
Μια μέρα σημαντική κα ουσιαστική για τους χριστιανούς. Αλλά και γενικά για όλους τους ανθρώπους. Γιατί θέλοντας και μη, φέρνει μια προσωρινή ανάσα ανάπαυλας-οικογενειακής θαλπωρής, ένα διαφορετικό τοπίο. Μια ελπιδοφόρα νότα στις μαύρες μέρες όσο και σκέψεις στην ζωή μας.Ο καθένας μας, έχει και κάποιο πρόβλημα να αντιμετωπίσει και αυτές τις γιορτές. Από το ασήμαντο ως το πιο σημαντικό. Αλλά θαρρείς όταν είσαι πελαγωμένος έχεις την ικανότητα να διαχωρίσεις τα σημαντικά από τα ασήμαντα; Όλα σου φαίνονται βουνό και το μόνο που κοιτάς και βουλιάζεις μέσα σε αυτό, είναι μονάχα το δικό σου πρόβλημα και κανενός άλλου. Σε έχει απορροφήσει και εκτός από τον εγωισμό σου δεν αφήνεσαι να δεις παραπέρα.
Έτσι λοιπόν άλλη μια χρονιά σε βρίσκει με παράπονο γιατί δεν κατάφερες να κάνεις κάτι καλύτερο στη ζωή σου, είτε γιατί δεν έχεις τη δουλειά των ονείρων σου, είτε γιατί δεν κατάφερες να πας το ταξίδι που ονειρευόσουν, είτε γιατί δεν σου έκατσε ο έρωτας στη ζωή σου, είτε πιο σημαντικά θέματα όπως, πρόσωπα αγαπημένα που έχασες αναπάντεχα και τώρα σε βαραίνει μια πλάκα στην καρδιά σου…
Κάθε χρόνο ελπίζεις αλλά και κάθε χρόνο απογοητεύεσαι. Χάνεις το θάρρος και την ελπίδα σου, ώσπου φτάνουν πια οι φετινές εορτές και δεν νιώθεις τίποτα. Δεν θέλεις τίποτα. Έχεις αδειάσει. Βαρέθηκες να ελπίζεις ότι κάτι θα γίνει και φέτος. Έχεις μεγαλώσει πια. Δεν πιστεύεις στον Αϊ Βασίλη. Πως ότι πρέπει να αποκτήσεις, θα πρέπει να φτύσεις αίμα.
Δεν υπάρχει ούτε καν σαν σκέψη το Πνεύμα των Χριστουγέννων. Για ποια αγάπη μας μιλάνε, για ποια ελπίδα, όταν στην ψυχή κυριαρχεί μόνο η απελπισία; Δεν υπάρχουν πια ούτε λέξεις σαν την ευγνωμοσύνη, ούτε του κουράγιου, ούτε της υπομονής..
Κάθε χρόνο βουλιάζουμε από το κακό στο χειρότερο, εκεί που ελπίζαμε τώρα περιμένουμε μόνο τα χειρότερα. Μα ποιος είπε ότι ήρθαμε για τα καλύτερα σε τούτη την εφήμερη ζωή;
Μια αθώα ψυχή γεννιέται σε λίγες μέρες, μια αθώα αλλά και γενναία. Σε έναν κόσμο όχι λιγότερο κακό από ότι τον δικό μας. Κι όμως μας λύτρωσε. Κι όμως μας αγάπησε. Κι όμως μας βοήθησε. Κι όμως μας συγχωρέσε. Κι εμείς δεν μπορούμε για το ελάχιστον να συγχωρέσουμε τον διπλανό μας. Μας έδωσε ελπίδα σε καιρούς δύσκολους. Πήρε πάνω του όλα μας τα προβλήματα κι αμαρτήματα. Δεν είναι κακό να κάνουμε κι εμείς λίγη δουλειά με τον εαυτό μας;
Ας είμαστε ευγνώμων για ό,τι μας δίνεται. Ας αρκούμαστε και με τα λίγα… Ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει και με τα λίγα. Χωρίς αγάπη όμως δεν μπορεί. Γίνεται ένας κτήνος και μόνο την επιβίωση του ξέρει τότε μόνο να αναζητά.
Ας αγκαλιάσουμε μέσα μας το μικρό θείο βρέφος, ας νιώσουμε το πνεύμα των Χριστουγέννων. Κι ας μην ζητήσουμε φέτος τίποτα να μας φέρει ο Άη Βασίλης. Ας μην είμαστε αχάριστοι, ας αναλογιστούμε πόσο πλούσιοι είμαστε πραγματικά.
Μην γινόμαστε άλλο πια Ηρώδηδες, ας γίνουμε οι τρεις μάγοι που θα πάμε εμείς με ό,τι δώρα μπορούμε σε όποιον δεν έχει πραγματικά την δυνατότητα να αγοράσει κάτι για το σπιτικό του.
Να προσευχόμαστε να έχουμε και φέτος όσο το δυνατόν περισσότερα μας επιτρέπει ο Θεός. Ας εκτιμούμε μια αξιοπρεπή δουλειά, όταν άλλοι δεν έχουν ούτε καν τα αναγκαία. Ας εκτιμούμε αυτά που τα θεωρούμε δεδομένα. Ας εκτιμούμε ό,τι δεν χάσαμε ακόμη. Γιατί μια μέρα θα κλαίμε για αγαπημένα πρόσωπα που δεν έχουμε πια στο γιορτινό τραπέζι. Η εκτίμηση είναι μεγάλη προϋπόθεση, αρκεί να το συνειδητοποιήσουμε έγκαιρα.
Ευλογημένα Χριστούγεννα κι ας βρούμε όλοι μέσα μας την χαμένη αθωότητα που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη!
Joanna Sou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου