«Ζούμε σε ένα δρόμο που έχει τις βάσεις του στα ανδρικά πρότυπα. Επιλέξαμε τον αθλητισμό, όχι για να μπούμε σε διαδικασία σύγκρισης με τους άνδρες, αλλά για να αναδείξουμε τις ικανότητές μας και τη φύση μας. Εγώ κάθε χρόνο, υπογράφω στο συμβόλαιό μου όρο πως αν μείνω έγκυος, αυτόματα αυτό θα ακυρωθεί. Είναι κάτι που με κάνει να νιώθω μοναξιά, αβεβαιότητα, ανασφάλεια.»
Πότε, επιτέλους, θα πάρουμε στα σοβαρά το δικαίωμα των γυναικών αθλητριών να είναι και μητέρες χωρίς φόβο ότι η καριέρα τους θα καταστραφεί; Πότε θα σταματήσουμε να βλέπουμε το παιδί σαν έναν λόγο για να βγει μια γυναίκα από την επαγγελματική της ιδιότητα, επειδή αυτό είναι απλά πιο εύκολο να συμβεί για να μη χρειαστεί ως κοινωνία να εγκαταλείψουμε το πατριαρχικό μας μοντέλο; Η πρωταθλήτρια βόλεϊ Αθηνά Παπαφωτίου, με λόγια που τσακίζουν κόκαλα, άνοιξε επιτέλους το στόμα της για να καταγγείλει τη σκληρή πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν όλες οι επαγγελματίες αθλήτριες σε ό,τι αφορά το ζήτημα της μητρότητας. Όπως αποκάλυψε στο 3ο Συνέδριο για τον Γυναικείο Αθλητισμό του Gazzetta Women, η μητρότητα είναι για τις αθλήτριες περισσότερο απειλή παρά ευλογία, και μάλιστα εξαιτίας ενός νομικού και εργασιακού πλαισίου που τις αγνοεί επιδεικτικά.
Η Παπαφωτίου τόνισε πως, ως παίκτρια του Παναθηναϊκού, αναγκάζεται να υπογράφει συμβόλαια που ακυρώνονται αυτόματα σε περίπτωση εγκυμοσύνης. Σκεφτείτε το: ένας κλάδος που βασίζεται στην αφοσίωση και τη θυσία, να απαιτεί από τις αθλήτριες να απαρνηθούν το δικαίωμα να αποκτήσουν παιδί χωρίς να χάσουν τη δουλειά τους! Εδώ και καιρό, το δικαίωμα στη μητρότητα γίνεται έρμαιο σε έναν χώρο όπου η ανισότητα ανάμεσα στα φύλα δεν είναι απλά υπαρκτή – είναι το ίδιο το σύστημα. Η πολιτεία και οι επικεφαλής του αθλητισμού, όπως ο αναπληρωτής υπουργός Αθλητισμού, Γιάννης Βρούτσης, περιορίζονται σε δηλώσεις που είναι τόσο αόριστες που καταντούν προσβλητικές όπως «μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν», προχωρώντας και στο απαράδεκτο «κάποιος πληρώνει στο τέλος».
Είναι αδιανόητο το ότι εν έτει 2024, οι γυναίκες αθλήτριες υπογράφουν όρους που ακυρώνουν τη σύμβασή τους εάν μείνουν έγκυες. Αυτή είναι μια μορφή εργασιακού σεξισμού που στοχεύει κατευθείαν στο δικαίωμα της γυναίκας να επιλέξει τη μητρότητα χωρίς να φοβάται ότι θα βρεθεί ξεκρέμαστη. Κι όμως, όταν η Παπαφωτίου ανέδειξε το θέμα, ο κ. Βρούτσης την αντιμετώπισε με αμηχανία και αόριστες απαντήσεις. Αντί για δέσμευση σε μια ριζική αλλαγή, έλαβε την απάντηση ότι θα κάνουν «σταθερά βήματα». Αυτά τα «σταθερά βήματα» δεν είναι παρά μια καλοδιατυπωμένη δικαιολογία για αδράνεια. Η ισότητα δεν έρχεται με «σταδιακά βήματα», αλλά με τολμηρές, δραστικές αλλαγές!
Ο χρόνος των αοριστιών έχει τελειώσει. Οι γυναίκες στον αθλητισμό διεκδικούν το αυτονόητο – την προστασία από ένα σύστημα που τις μεταχειρίζεται σαν αναλώσιμα, όχι σαν ανθρώπους με ζωή και όνειρα έξω από το γήπεδο. Οι γυναίκες αθλήτριες είναι εδώ, έτοιμες να σπάσουν το κατεστημένο που τις θέλει δεμένες με συμβόλαια εξευτελιστικά, που πληρώνουν έτσι κι αλλιώς λιγότερο από τους άντρες αθλητές, που αφήνουν ανενόχλητους τους εργοδότες τους να αποφασίζουν για το αν και πότε θα κάνουν οικογένεια. Είναι ώρα για άμεσες νομοθετικές παρεμβάσεις, για την καθιέρωση δικαιωμάτων μητρότητας και αδειών που θα προστατεύουν την καριέρα τους και θα δίνουν τέλος στον εργασιακό σεξισμό.
Η Παπαφωτίου έδειξε με θάρρος τον δρόμο. Ας γίνει η φωνή της το έναυσμα για να δούμε το επαγγελματικό αθλητικό τοπίο να αλλάζει ουσιαστικά και να αποδεικνύει ότι οι γυναίκες στον αθλητισμό δεν είναι δεύτερης κατηγορίας πολίτες. Αρκετά με τις υποσχέσεις και τις κούφιες διακηρύξεις. Χορτάσαμε και ξέρουμε πολύ καλά, ποιος ή μάλλον ποιες θα πληρώσουν στο τέλος.
Πηγή φωτογραφίας: https://www.volleyball.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου