Πώς η διαγραφή Σαμαρά ανακατεύει την τράπουλα στην (άκρο)δεξιά πολυκατοικία

 Ο Σαμαράς που δεν περίμενε την διαγραφή του, η Λατινοπούλου που ονειρεύεται ένταξη στο κόμμα της, ο «πόλεμος με τον Βελόπουλο και το «φάντασμα» του ΚΙΔΗΣΟ.

Ηαποπομπή του Αντώνη Σαμαρά δεν στάθηκε εμπόδιο στο πρόγραμμά του και το ταξίδι στις ΗΠΑ. Την Τρίτη η Επιτροπή Δεοντολογίας της Νέας Δημοκρατίας συνεδρίασε, ώστε να επισφραγίσει την απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Παραβρέθηκαν όλα τα μέλη εκτός από ένα. Τον βουλευτή Λακωνίας, Αθανάσιο Δαβάκη, ο οποίος επικαλέστηκε κώλυμα, ενώ κατά άλλους δεν ήθελε να υπογράψει αυτή την απόφαση, διότι ο κ. Σαμαράς τον είχε εντάξει στην κυβέρνηση του.

Από την άλλη, στο στρατηγείο του πρώην πρωθυπουργού, δεν κρύβουν τον θυμό τους, παρότι δεν έπεσε σαν κεραυνό εν αιθρία η διαγραφή του. Αντιθέτως, κάποιοι το ανέμεναν. Όμως, μάλλον, όχι ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός. Ενδεχομένως για αυτό και στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Βήμα της Κυριακής, παρά τη σκληρή κριτική που άσκησε και οδήγησε στην διαγραφή του, να δήλωσε ότι δεν θα καταψηφίσει τον προϋπολογισμό του 2025. Πάντως, τα δεδομένα, όπως λένε και οι συνεργάτες του, πλέον άλλαξαν.

Ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς σε δήλωση του από τις ΗΠΑ υπογράμμισε ότι η διαγραφή του ήταν προαποφασισμένη. Στο ίδιο μοτίβο επιμένουν και οι στενοί συνεργάτες του, λέγοντας ότι, όσα είπε στη συνέντευξη του στις 17 Νοεμβρίου, δεν ήταν τίποτα διαφορετικό, και σημειώνουν ότι το μοναδικό νεότερο ήταν η πρόταση του κ. Σαμαρά να είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Κώστας Καραμανλής. «Αυτό ενόχλησε», τονίζουν.

Ποιο είναι το επόμενο βήμα του Σαμαρά; Αυτό το ερώτημα απασχολεί αρκετούς βουλευτές που ανήκουν στη λαϊκή δεξιά. Παρότι κανείς δεν ετοιμάζεται να ακολουθήσει τον πρώην πρωθυπουργό, η απορία παραμένει. Και είναι για την ώρα αναπάντητη. Κανείς δεν γνωρίζει τι θέλει να κάνει ο Αντώνης Σαμαράς. Ενδεχομένως ούτε και ο ίδιος. Δεν ανοίγει τα χαρτιά του, δεν θέλει να πει αν θα κάνει ένα νέο κόμμα, αν θα κάνει μια δυναμική είσοδο σε άλλο κόμμα ή αν θα μείνει ανένταχτος. Είναι άλλωστε ιστορικά καταγεγραμμένο πως ο πρώην πρωθυπουργός παίρνει τον χρόνο του, αφού τον Οκτώβριο του ‘92 παραιτήθηκε από την βουλευτική του έδρα, ενώ προηγουμένως, τον Απρίλιο, είχε απομακρυνθεί από το υπουργείο Εξωτερικών. Μετά από αρκετούς μήνες, τον Ιούνιο του 1993, ιδρύει την Πολιτική Άνοιξη και το 2004 επιστρέφει στη Νέα Δημοκρατία. Δέκα χρόνια μετά, βρίσκεται ξανά εκτός.

Την απομάκρυνση του, έσπευσε να σχολιάσει, σχεδόν πρώτη, η πρόεδρος της Φωνής Λογικής, Αφροδίτη Λατινοπούλου. Η ίδια έχει μιλήσει αρκετές φορές υπέρ του πρώην πρωθυπουργού, ενώ το ενδεχόμενο να ενταχθεί στο κόμμα της θα φάνταζε ένα όνειρο και μια δική της προσωπική επιτυχία. Όμως, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να είναι, τουλάχιστον προς ώρας, στα σχέδια του πρώην πρωθυπουργού.

Από την άλλη, ο Κυριάκος Βελόπουλος, που πλέον βάση των δημοσκοπήσεων απειλείται ανοιχτά από την Φωνή Λογικής, ασκεί δριμεία κριτική στην κυβέρνηση. Στις δημόσιες τοποθετήσεις του μιλά μετά βδελυγμίας για τη woke ατζέντα, την οποία σχεδόν σύσσωμα τα δεξιά κόμματα προσπαθούν να αποτάξουν. Ακόμα και βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, που ανήκουν στην λεγόμενη «λαϊκή δεξιά», έχουν εκφράσει ιδιωτικώς παρόμοιες σκέψεις.

Οι δημοσκοπήσεις πάντως δείχνουν μια άνοδο των δεξιών κομμάτων. Το κόμμα της Αφροδίτης Λατινοπούλου έχει φτάσει να μετράται σε κάποιες δημοσκοπήσεις ακόμα και στο 8% και ο Κυριάκος Βελόπουλος στο 7%. Και την ίδια στιγμή, άλλα συντηρητικά κόμματα όπως η Νίκη ή οι Σπαρτιάτες φαίνεται πως χάνουν έδαφος. Αθροιστικά πάντως τα κόμματα στα δεξιά της δεξιάς πολυκατοικίας αγγίζουν το 20% ενώ η Νέα Δημοκρατία μετράται περίπου στα ίδια ποσοστά με τις ευρωεκλογές, δηλαδή γύρω στο 28%. Το ενδεχόμενο συμπλεύσεων μάλλον απορρίπτεται αφού είναι γνωστό πως υπάρχει ακόμα και δικαστική διαμάχη μεταξύ της κ. Λατινοπούλου και του κ. Βελόπουλο μετά από αγωγή που κατέθεσε η πρώτη στον δεύτερο, πριν από περίπου έναν μήνα.

Εν κατακλείδι, αν τα σενάρια που θέλουν τον Αντώνη Σαμαρά να ιδρύει δικό του νέο κόμμα επιβεβαιωθούν, τότε η τράπουλα μοιράζεται στα δεξιά της δεξιάς. Για την ώρα, η δυναμική που ενδεχομένως να έχει μια τέτοια πρωτοβουλία δεν μπορεί να μετρηθεί. Όμως, το παράδειγμα του Γιώργου Παπανδρέου, ίσως, να λειτουργεί αποτρεπτικά. Υπενθυμίζεται ότι όταν ο πρώην πρωθυπουργός έφυγε από το ΠαΣοΚ και ίδρυσε το ΚΙΔΗΣΟ, έλαβε 2,47% στις εθνικές εκλογές του 2015.