Oι άνθρωποι που λένε συχνά ψέματα για την ηλικία τους, συνήθως εμφανίζουν αυτά τα 7 χαρακτηριστικά χωρίς να το καταλαβαίνουν

 Σε έναν κόσμο που έχει εμμονή με τη νεότητα και την ομορφιά, δεν είναι ασυνήθιστο να συναντάς άτομα που μπορεί να προτιμούν να «κόβουν» μερικά χρόνια από την πραγματική τους ηλικία.

Ενώ αυτή η συνήθεια μπορεί να φαίνεται αβλαβής και ακόμη και διασκεδαστική μερικές φορές, αντικατοπτρίζει βαθύτερα χαρακτηριστικά προσωπικότητας και συμπεριφορικά πρότυπα που μπορεί να μην τα συνειδητοποιούν καν οι ίδιοι.

Σε αυτό το άρθρο, παραθέτουμε τα 7 χαρακτηριστικά που διαθέτουν συνήθως οι άνθρωποι που έχουν την τάση να λένε ψέματα για την ηλικία τους.

Έτσι, είτε έχετε συναντήσει τέτοιους ανθρώπους στη ζωή σας είτε νιώθετε ενοχές επειδή κρύβετε την ηλικία σας, αυτό το άρθρο θα σας διαφωτίσει.

Οι άνθρωποι που λένε συχνά ψέματα για την ηλικία τους, συνήθως εμφανίζουν αυτά τα 7 χαρακτηριστικά χωρίς να το καταλαβαίνουν

• Ανάγκη για αποδοχή
• Φόβος παραμέλησης
• Έλλειψη αυτό – αποδοχής
• Άρνηση θνητότητας
• Επιθυμία επανεφεύρευσης του εαυτού
• Ανάγκη για έλεγχο και προβλεψιμότητα
• Αμυντικός μηχανισμός σε τραύματα του παρελθόντος

Ανάγκη για αποδοχή

Η ανάγκη για αποδοχή, είναι σύμφυτη με τον άνθρωπο. Όλοι θέλουμε να αισθανόμαστε μέρος μιας ομάδας, να ανήκουμε και να μας βλέπουν ως πολύτιμους συνομηλίκους μας.

Αυτή η επιθυμία μπορεί μερικές φορές να μας οδηγήσει να παρουσιαστούμε με έναν τρόπο που πιστεύουμε ότι θα γίνει πιο εύκολα αποδεκτός από τους άλλους.

Οι άνθρωποι που συχνά λένε ψέματα για την ηλικία τους το κάνουν από την ανάγκη για αποδοχή.

Μπορεί να αισθάνονται ότι η πραγματική τους ηλικία θα τους οδηγούσε στο να τους αντιλαμβάνονται με αρνητικό τρόπο ή θα τους εξοστράκιζε από ορισμένους κοινωνικούς κύκλους.

Μπορεί να προσπαθούν να ταιριάζουν με νεότερες παρέες, ή ίσως να θέλουν να αποφύγουν τα στερεότυπα που σχετίζονται με την πραγματική ηλικιακή τους ομάδα.

Αυτή δεν είναι απαραίτητα μια συνειδητή απόφαση.

Είναι μια υποσυνείδητη αντίδραση που προκαλείται από το φόβο της απόρριψης ή την επιθυμία να συνδεθείτε με άλλους.

Είναι μια προσπάθεια πλοήγησης σε κοινωνικές καταστάσεις με τρόπο που μεγιστοποιεί την αποδοχή και ελαχιστοποιεί την πιθανή κρίση ή τον αποκλεισμό.

Φόβος παραμέλησης

Οι άνθρωποι μπορεί να νιώθουν την ανάγκη να κρύψουν την ηλικία τους από φόβο παραμέλησης.

Μπορεί να αισθάνονται ότι η κοινωνία γύρω τους προχωρά με ταχύτερο ρυθμό και δεν προλαβαίνουν, δημιουργώντας μια αίσθηση ανεπάρκειας ή αίσθησης έλλειψης συγχρονισμού.

Αυτός ο φόβος πηγάζει από τα κοινωνικά πρότυπα και τις προσδοκίες που συνδέονται με ορισμένες ηλικίες.

Οι άνθρωποι μπορεί να αισθάνονται ότι θα πρέπει να έχουν επιτύχει ορισμένα ορόσημα μέχρι μια συγκεκριμένη ηλικία, και αν δεν το έχουν κάνει, μπορεί να καταφεύγουν στο ψέμα για την ηλικία τους ως έναν τρόπο να ταιριάζουν σε αυτά τα κοινωνικά πρότυπα.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι χρήσιμο να θυμόμαστε τα λόγια του διάσημου συγγραφέα ο οποίος είπε κάποτε, «Η ηλικία είναι ένα θέμα του νου επί του σώματος. Αν δεν σας πειράζει, δεν υπάρχει πρόβλημα.»

Αυτό το απόσπασμα μας θυμίζει ότι η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός και δεν πρέπει να υπαγορεύει το ρυθμό της ζωής μας ή την αυτοαξία μας.

Έλλειψη αυτό – αποδοχής

Το ψέμα για την ηλικία κάποιου αποκαλύπτει μια βαθύτερη σύγκρουση με την αυτοαποδοχή, που οδηγείται από κοινωνικές πιέσεις και προσωπικές ανασφάλειες.

Σε μια κουλτούρα που εξυμνεί  τη νεότητα και αποδίδει τα εύσημα μόνο σε συγκεκριμένες ηλικίες, πολλοί αισθάνονται την ανάγκη να αλλάξουν την ηλικία τους για να αποφύγουν την κρίση ή την απόρριψη.

Ο φόβος μήπως υστερούν σε επιτεύγματα ή σε απαιτήσεις της ζωής μπορεί να πυροδοτήσει αυτήν την τάση.

Όταν τα άτομα κρύβουν συστηματικά την ηλικία τους, αυτό δείχνει μια δυσφορία με την τρέχουσα φάση της ζωής τους, υποδηλώνοντας ότι μπορεί να αισθάνονται αποκομμένοι από το ποιοι πραγματικά είναι.

Αυτή η συμπεριφορά μπορεί επίσης να αντικατοπτρίζει την επιθυμία παραμονής σε προηγούμενα χρόνια, σε μια επιδίωξη του ατόμου να ξεφύγει από τις πραγματικότητες της γήρανσης και τις προκλήσεις που συνδέονται με την αποδοχή του πραγματικού εαυτού.

Άρνηση θνητότητας

Το πέρασμα του χρόνου είναι η υπενθύμιση της θνητότητάς μας, όσο και αν αυτό μας προκαλεί δυσφορία.

Οι άνθρωποι που λένε ψέματα για την ηλικία τους, μπορεί ενδόμυχα να μην θέλουν ν’ αποδεχτούν αυτήν την πραγματικότητα.

Η κοινωνία μας δεν συζητά θέματα όπως ο θάνατος και το γήρας. Προτιμά να προάγει την κουλτούρα της αιώνιας νιότης.

Κάτι τέτοιο, δημιουργεί αίσθημα φόβου και δυσφορίας στο αναπόδραστο πέρασμα του χρόνου.

Είναι η ωμή και άβολη αλήθεια, εξακολουθεί όμως να είναι αναπόσπαστο τμήμα της ανθρώπινης εμπειρίας.

Η αποδοχή της ηλικίας, ως μια φυσική πτυχή της ζωής, είναι μεγάλη επιτυχία. Όπως έχει πει εύστοχα η Betty Friedan, «Το πέρασμα του χρόνου δεν είναι χαμένη νεότητα, αλλά ένα νέο στάδιο ευκαιριών και δύναμης».

Καλλιεργώντας την ανθεκτικότητα, ο άνθρωπος ανοίγει την πόρτα σε νέες ευκαιρίες αντιμετώπισης των προκλήσεων που συνεπάγεται το πέρασμα του χρόνου.

Η προοπτική αυτή, βλέπει την ηλικία, όχι ως περιορισμό, αλλά σαν πολύτιμη ευκαιρία για διαρκή εξέλιξη, μάθηση και ανάπτυξη.

Επιθυμία επανεφεύρευσης του εαυτού

Μερικές φορές, το να λέει κάποιος ψέματα για την ηλικία του, δεν αποδίδεται στο ότι κρύβει την αλήθεια αλλά στο γεγονός  ότι για να θέλει να επανεφεύρει τον εαυτό του.

Μπορεί να θεωρηθεί ως μια ευκαιρία να ξεκινήσουμε από την αρχή, να ξεπεράσουμε απογοητεύσεις ή αποτυχίες και να δημιουργήσουμε ένα νέο αφήγημα.

Η επανεφεύρεση είναι ένα ισχυρό εργαλείο για την προσωπική μεταμόρφωση.

Μας επιτρέπει να διδαχθούμε από τις εμπειρίες μας και να εφαρμόσουμε αυτά τα μαθήματα στο παρόν και το μέλλον μας.

Είναι μια ευκαιρία να ξαναγράψουμε την ιστορία μας με έναν τρόπο που ευθυγραμμίζεται καλύτερα με τον φιλόδοξο εαυτό μας.

Ωστόσο, η αληθινή επανεφεύρεση έχει τις ρίζες της στην αυθεντικότητα.

Δεν περιορίζεται στη δημιουργία μιας κατασκευασμένης περσόνας, αλλά την ανάπτυξη και την εξέλιξη από μέσα.

Η αναγνώριση του παρελθόντος μας, αναπόσπαστο κομμάτι του ποιοι είμαστε, παρέχει πολύτιμες ιδέες που τροφοδοτούν το ταξίδι μας προς την αυτοβελτίωση.

Ανάγκη για έλεγχο και προβλεψιμότητα

Είναι συναρπαστικό το πώς οι άνθρωποι που συχνά λένε ψέματα για την ηλικία τους μπορεί να το κάνουν για να αποκτήσουν μια αίσθηση ελέγχου και σταθερότητας σε έναν κόσμο που συχνά μοιάζει απρόβλεπτος.

Με την προσαρμογή της ηλικίας τους – είτε νεότεροι είτε μεγαλύτεροι – μπορεί να αισθάνονται ότι έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο οι άλλοι τους βλέπουν και τους αντιμετωπίζουν.

Αυτή η επιθυμία για έλεγχο μπορεί επίσης να επηρεάσει την εικόνα για τον εαυτό τους.

Προσαρμόζοντας την ηλικία τους με την εκδοχή του εαυτού τους που επιθυμούν να προβάλουν, μπορεί να αισθάνονται πιο συγχρονισμένοι με την ταυτότητά τους, σαν να διατηρούν μια συνεπή αφήγηση του ποιοι είναι.

Ωστόσο, η πραγματική ενδυνάμωση δεν προέρχεται από τη διαμόρφωση εξωτερικών αντιλήψεων, αλλά από την πλήρη κυριότητα της ζωής και των αποφάσεών μας.

Αναγνωρίζουμε ότι ενώ δεν μπορούμε να ελέγξουμε πώς οι άλλοι μας αντιλαμβάνονται, μπορούμε να ελέγξουμε πώς αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας και πώς επιλέγουμε να ανταποκριθούμε στις αβεβαιότητες της ζωής.

Πρέπει βρίσκουμε τη δύναμη να αγκαλιάζουμε την απρόβλεπτη ζωή και να εστιάζουμε σε αυτό που μπορούμε να ελέγξουμε –τις πράξεις, τις συμπεριφορές και τις επιλογές μας– αυτό ξεκλειδώνει την προσωπική ελευθερία και την ανθεκτικότητα.

Απελευθερώνοντας την ανάγκη να ελέγχουμε τις απόψεις των άλλων, μπορούμε να προωθήσουμε μια βαθύτερη αίσθηση αυτοαποδοχής και να ζήσουμε με μεγαλύτερη αυθεντικότητα.

Τα λόγια του Brian Tracy αποτυπώνουν τέλεια αυτό το συναίσθημα: «Δεν μπορείς να ελέγξεις τι σου συμβαίνει, αλλά μπορείς να ελέγξεις τη στάση σου απέναντι σε αυτό που σου συμβαίνει».

Αμυντικός μηχανισμός σε τραύματα του παρελθόντος

Μερικές φορές, το ψέμα για την ηλικία ενός ατόμου μπορεί να χρησιμεύσει ως μηχανισμός αντιμετώπισης για άτομα που κουβαλούν  παλαιότερο τραύμα ή δυσμενείς εμπειρίες.

Για εκείνους που έχουν αντιμετωπίσει δύσκολες περιστάσεις, όπως απώλεια, κακοποίηση ή σημαντικές αλλαγές στη ζωή τους, η απόκρυψη της ηλικίας τους μπορεί να είναι ένας τρόπος να αποστασιοποιηθούν από οδυνηρές αναμνήσεις ή να αναδημιουργήσουν την ταυτότητά τους.

Αυτή η πλάνη, προσφέρει μια προσωρινή αίσθηση ασφάλειας και ελέγχου, επιτρέποντάς τους να ξεφύγουν από το βάρος ενός παρελθόντος που θέλουν να ξεχάσουν.

Ενώ αυτό μπορεί να παρέχει στιγμιαία ανακούφιση, η συγκεκριμένη προσέγγιση είναι τελικά μια βραχυπρόθεσμη λύση που εμποδίζει την πραγματική θεραπεία.

Μπορεί να δημιουργήσει εμπόδια στη συναισθηματική ανάπτυξη, εμποδίζοντας τα άτομα να επεξεργαστούν πλήρως τις εμπειρίες τους και να τις ενσωματώσουν στην τρέχουσα ζωή τους, καθυστερώντας έτσι το ταξίδι τους προς την ανάκαμψη και την αυτο-αποδοχή.

Tip

Σε έναν κόσμο που δίνει προτεραιότητα στη νεολαία και στα επιτεύγματα, η τάση να διαστρεβλώνει κανείς την ηλικία του αποκαλύπτει βαθιές αλήθειες για την ανθρώπινη φύση.

Η ηλικία δεν είναι απλώς ένας αριθμός, ενσαρκώνει τις εμπειρίες μας, την ανάπτυξη και το μοναδικό ταξίδι της ζωής του καθένα μας.

Εξερευνούμε τα κίνητρα πίσω από αυτήν την πλάνη, από την επιθυμία για αποδοχή της ταυτότητάς μας, αρχίζουμε να κατανοούμε τα βαθύτερα ψυχολογικά επίπεδα στο παιχνίδι αυτό.

Μετατοπίζοντας την οπτική μας για το πέρασμα του χρόνου και προάγοντας την αυτο-αποδοχή, μπορούμε να απελευθερώσουμε τους εαυτούς μας από τους κοινωνικούς περιορισμούς, επιτρέποντάς μας να πλοηγηθούμε στη ζωή με μεγαλύτερη ανθεκτικότητα και σκοπό.