Η γιαγιά είναι μία από τις πιο γλυκές παρουσίες για τα μικρά παιδιά. Όχι όμως η 57χρονη Emma Parsons-Reid.
Η Emma ισχυρίζεται ότι είναι η πιο αυστηρή γιαγιά της Βρετανίας.
Στο σπίτι της, επικρατεί στρατιωτική πειθαρχία και οι κανόνες, δεν χαλαρώνουν ποτέ.
Αν κάποια από τις πέντε εγγονές της, ηλικίας από οκτώ έως 17, παρακούσει, η Emma έχει τον αλάνθαστο τρόπο να τις επαναφέρει στην τάξη – ένα σύντομο φύσημα με τη σφυρίχτρα της.
Όπως λέει, βάζει μόνο μία φωνή και τα κορίτσια σηκώνονται αμέσως, ήσυχα, στη σειρά, περιμένοντας τον θυμό της να εκραγεί με το πρώτο παραστράτημα.
Στο παρελθόν, όταν έβαζε τις φωνές, έκανε τις εγγονές της να κλαίνε. Όμως η Emma πιστεύει ότι, η σκληρή αγάπη, είναι ο καλύτερος τρόπος να αγαπήσεις κάποιον.
«Κάποιες φορές, είμαι πολύ κακιά», εξηγεί.
«Όλοι μου λένε ότι είμαι πολύ σκληρή. Ο κόσμος που τους περιμένει όμως, είναι πολύ πιο σκληρός».
«Δεν θα καταφέρεις τίποτα στη ζωή σου αν κάθεσαι και κλαίγεσαι όλη την ώρα».
«Δεν θέλω όταν μεγαλώσουν να στενοχωριούνται επειδή κάποιος τους στραβοκοίταξε ή επειδή δεν πήραν αυτό που ήθελαν».
“Η ζωή είναι δύσκολη – Πρέπει να σκληραγωγηθούν”
«Τα παιδιά πρέπει να σκληραγωγηθούν».
Η συνταξιούχος δημόσιος υπάλληλος από το Κάρντιφ εξηγεί πως, αν και τα εγγόνια της δεν μπορούν να καταλάβουν τη ζωή της, η ίδια μεγάλωσε από έναν πολύ αυστηρό πατέρα.
«Μιλούσα μόνο όταν μου έδιναν τον λόγο και αυτό μου έκανε πολύ καλό».
«Αν δεν έπιανα σωστά το μαχαίρι και το πιρούνι, με χτυπούσαν στα χέρια», εξηγεί.
«Είμαι περήφανη για τη συνέπειά μου. Δεν σηκώνω πολλά – πολλά».
Πλέον παντρεμένη, η Emma έχει γεννήσει μια κόρη, την οποία μεγάλωσε μόνη της.
«Είχα πολλές υποχρεώσεις και ήμουν αρκετά αυστηρή. Δεν είχα χρόνο για χάσιμο».
Τώρα λέει: «Είμαι μια νέα γιαγιά».
«Το πρώτο μου εγγόνι, γεννήθηκε όταν ήμουν 40 χρονών. Πολλές φορές με περνούσαν για μητέρα της». «Δούλευα ακόμη. Δεν ήμουν σαν τις άλλες γιαγιάδες που καθόντουσαν και έπαιζαν επιτραπέζια».
«Ήμουν εγωίστρια και κοιτούσα τη ζωή μου. Είχα τόσα πράγματα να κάνω».
«Σίγουρα δεν ήμουν η χαρακτηριστική γιαγιά που έπλεκε».
Στη Emma δεν αρέσουν οι αγκαλιές. Δεν τα αγκάλιαζε όταν ήταν μωρά, ενώ προτιμά να κουβεντιάζει μαζί τους.
Όταν η Emma μπήκε στην εμμηνόπαυση, έγινε ακόμη πιο σκληρή με την οικογένειά της. Κάποια από τα παιδιά, σταμάτησαν να πηγαίνουν στο σπίτι της εντελώς.
Εξηγεί: «Σήμερα τα παιδιά είναι πολύ επιλεκτικά και κακομαθημένα».
«Τους λέω ότι πρέπει να κάνουν το καλύτερο που μπορούν αν θέλουν να μένουν στο σπίτι μου».
«Αν τυχόν και θυμώσουν, πετάω τις ζωγραφιές τους».
«Δεν τις αφήνω να ζωγραφίζουν πολύ».
«Τις βάζω να ψάχνουν λέξεις, να εμπλουτίσουν το λεξιλόγιό τους».
Η Emma εξηγεί ότι με την αυστηρή της προσέγγιση, τους κάνει καλό. «Προσπαθώ να μην τις πληγώνω, όμως είμαι ντόμπρα, Μου αρέσει η τάξη και η πειθαρχία», σχολιάζει.
Οι αυστηροί κανόνες της Emma για τις εγγονές της
- Όχι γλυκά ή χαρτζιλίκι – πρέπει να μάθουν να βγάζουν μόνες τους τα λεφτά τους
- Να στέκονται προσοχή όταν ακούνε τη σφυρίχτρα
- Καθόλου γλυκό αν δεν έχουν φάει τα λαχανικά
- Στην πόρτα του ψυγείου κολλάει μόνο τις καλύτερες ζωγραφιές
- Υποχρεωτικό διάβασμα για να εμπλουτίσουν το λεξιλόγιό τους.
- Αν αυθαδιάζουν, θα πρέπει να γράψουν μια επιστολή όπου θα ζητούν συγγνώμη – χωρίς κανένα λάθος
- Ύπνο στις 9 το βράδυ ακριβώς
«Δεν σηκώνω ανοησίες. Έχω βαρεθεί τις καινούργιες μόδες».
«Αν τυχόν τα εγγόνια μου αντιμιλήσουν, δεν πρόκειται να τους μιλήσω».
«Ξέρουν ότι, για να τους συγχωρήσω, πρέπει να γράψουν ένα γράμμα όπου θα ζητούν συγγνώμη».
«Αν η ορθογραφία και η γραμματική είναι σωστά και το περιεχόμενο ειλικρινές, θα τις συγχωρήσω».
«Τις αγαπώ πάρα πολύ και ξέρουν ότι θα έκανα τα πάντα για χάρη τους, όμως τις κάνω και να κλαίνε. Έτσι είναι η ζωή».
«Ακόμη και όταν τις κάνω να κλαίνε, το κάνω από αγάπη».
«Ο κόσμος είναι σκληρός – δεν θέλω να γίνουν αδύναμες».
Η ίδια λέει: «Οι περισσότεροι παππούδες είναι πολύ επιεικείς».
«Καμιά φορά βλέπω γιαγιάδες να τα έχουν χαμένα, να μην ξέρουν τι να κάνουν με τα εγγόνια και λέω από μέσα μου: και που να ήξερες».
«Θα μπορούσα να διδάξω και σε άλλους παππούδες πως να μεγαλώνουν σωστά τα εγγόνια τους».
«Τα παιδιά γκρινιάζουν αλλά, όταν γίνουν γονείς ή παππούδες, με αντιγράφουν».
Η Emma θεωρεί ότι έχει τον καλύτερο τρόπο ανατροφής για τις εγγονές της.
«Είμαι η πιο κακιά γιαγιά της Βρετανίας αλλά είναι για το καλό τους».
«Πολλές φίλες μου είναι υπέροχες, απλές γιαγιάδες και τα εγγόνια μου λένε: «Γιατί δεν μπορεί η δική μας να είναι σαν τις κανονικές γιαγιάδες που κάθονται σε μια κουνιστή καρέκλα, και πλέκουν;»
«Υπάρχουν οι φυσιολογικές γιαγιάδες και υπάρχω και εγώ».
«Αλλά βλέπω αποτελέσματα και όταν τις βγάζω έξω είναι πολύ ευγενικές».
«Σέβονται, λένε “παρακαλώ” και “ευχαριστώ”».
«Γνωρίζουν πως να συμπεριφερθούν».
«Δεν χρειάζεται να ουρλιάζω ή να φωνάζω».
«Αυτό δεν αποδίδει. Απλά σηκώνω ένα φρύδι και τις κοιτάζω».
«Μερικές φορές βοηθούν μια ηλικιωμένη κυρία, που της έχει πέσει η τσάντα και λέω: Να είσαι περήφανη»
«Είμαι κακιά γιαγιά, αλλά είμαι επίσης περήφανη».
Η Emma δεν αγοράζει ποτέ τα γλυκά των παιδιών και δεν τα κακομαθαίνει τα Χριστούγεννα.
Συνεισφέρει στις σχολικές εκδρομές, γιατί είναι εκπαιδευτικές, αλλά αν θέλουν χρήματα για οτιδήποτε άλλο πρέπει να τα κερδίσουν.
Όταν ήταν μικρότερα, έπλεναν το αυτοκίνητό της ή έκοβαν το γρασίδι.
Τώρα που μεγάλωσαν, τους ενθαρρύνει να πουλήσουν τα ρούχα τους στην εφαρμογή μεταχειρισμένων ρούχων Vinted.
Η Emma παρακολουθεί πιστά την εκπαίδευσή τους και πηγαίνει στις απογευματινές ενημερώσεις των γονιών του σχολείου.
Αναφέρει : «Κατά τη διάρκεια της Covid, κατάφερα να πάρω τον κωδικό και να μπω κρυφά σε διαδικτυακές βραδιές γονέων».
«Το πρόσωπό μου εμφανίστηκε ξαφνικά δίπλα στην κόρη μου και τον γαμπρό μου».
«Ανησυχούσα ότι οι εγγονές μου δεν διάβαζαν αρκετά και έμεναν πίσω».
«Είχα ανησυχίες και δεν πρόκειται να απολογηθώ για αυτό. Αν αυτό σημαίνει ότι παρεμβαίνω, ας είναι».
Η γιαγιά απαγορεύει και τα κινητά
Η Έμμα απαγορεύει την τεχνολογία όταν τα κορίτσια πηγαίνουν να μείνουν στο σπίτι της και επιβάλλει αυστηρούς κανόνες σχετικά με τη χρήση τηλεφώνου των μεγαλύτερων κοριτσιών.
«Αν φέρνουν τηλέφωνα, σίγουρα δεν τους επιτρέπεται να τα πάρουν μαζί τους στο κρεβάτι», λέει.
«Τα τηλέφωνα παραμένουν στον κάτω όροφο, στο αθόρυβο, όπως και το δικό μου».
«Στέλνω τα κορίτσια για ύπνο στις 9 το βράδυ. Παραπονιούνται και γκρινιάζουν, αλλά κοιμούνται μια χαρά».
«Συχνά δεν ξυπνούν μέχρι τις 9 το πρωί. Χρειάζεται να καλύψουν τη διαφορά ύπνου που έχουν χάσει στη διάρκεια της εβδομάδας».
«Μερικές φορές, στο σπίτι είναι στα τηλέφωνά τους μέχρι τις 1 π.μ.»
«Αν δω δραστηριότητα στο Instagram ή στο Facebook, ξέρω τι ώρα το έκαναν. Γίνομαι έξαλλη».
«Η κόρη μου γενικά υποστηρίζει την αυστηρότητά μου, καθώς της έκανε καλό ως παιδί.
“Ειλικρινά, νομίζω ότι εκτιμά την υποστήριξη, καθώς το να πειθαρχείς στα παιδιά είναι σκληρή δουλειά.
«Η μεγαλύτερη είναι 17 και καταλαβαίνει επίσης, αν και ακόμα πρέπει να της το θυμίζω κάθε τόσο».
«Πιθανότατα θα το κάνω ακόμα και όταν θα είναι μεσήλικες !»
Και η Emma προειδοποιεί τις πιο επιεικείς γιαγιάδες: «Προσέξτε τι ανθρώπους δημιουργείτε».
«Φυσικά είναι ωραίο να κακομαθαίνεις τα εγγόνια σου, αλλά πρέπει να τα προετοιμάσεις για τον κόσμο».
«Τους το χρωστάς να τις μάθεις να στέκονται όρθιες και δεν θα τα παρατήσουν με την πρώτη δυσκολία».
«Πρέπει να τους μάθουμε πώς να επικοινωνούν και πώς να σέβονται».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου