Αρνείται να δώσει τμήμα από το συκώτι της για να σώσει τον πατέρα της – «Δεν έχουμε επαφές, έφυγε πριν από 20 χρόνια και έκανε άλλη οικογένεια»

 Μία 28χρονη γυναίκα, έμαθε ότι ο 55χρονος πατέρας της έχει ανάγκη από μεταμόσχευση ήπατος, και είναι η μόνη που μπορεί να του σώσει τη ζωή. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι έχει κόψει επαφές μαζί του, εδώ και 20 χρόνια.

Όταν η γυναίκα ήταν 8 ετών, ο πατέρας της την εγκατέλειψε, ξαναπαντρεύτηκε και άρχισε μια εντελώς νέα ζωή, με την καινούρια γυναίκα του.

«Μεγάλωσα χωρίς την παρουσία του»

«Μεγάλωσα χωρίς την παρουσία του, αλλά ήταν παρών στις ζωές των θετών μου αδελφών», εξηγεί η γυναίκα. «Έχω πολλά χρόνια να τον δω και να του μιλήσω» συμπληρώνει.

«Δεν νιώθω υποχρεωμένη να βοηθήσω τον άνθρωπο που με εγκατέλειψε»

Πριν από λίγες εβδομάδες, τής τηλεφώνησε η θεία της ξαφνικά για να της ανακοινώσει τα νέα σχετικά με την υγεία του πατέρα της. Η θεία της, όσο και άλλοι συγγενείς, είχαν υποβληθεί σε τεστ συμβατότητας, όμως δεν ήταν κανείς κατάλληλος δότης.

Για τον λόγο αυτό, η θεία της την ρώτησε αν θα κάνει τεστ ιστοσυμβατότητας για να δει αν θα μπορέσει να δωρίσει τμήμα του ήπατος στον πατέρα της. Έπειτα από λίγη σκέψη, η γυναίκα είπε στην θεία της ότι δεν πρόκειται να το κάνει.

Η ίδια αισθάνεται πως ο πατέρας της δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για τη ζωή της και επέλεξε συνειδητά να την εγκαταλείψει.

«Δεν νιώθω ότι είναι δική μου ευθύνη να υποβάλω το σώμα μου σε ένα τόσο επικίνδυνο χειρουργείο για κάποιον που δεν ήταν ουσιαστικά, πατέρας μου», εξηγεί η γυναίκα.

Την κατηγορούν ότι είναι εγωίστρια

Τόσο η θεία της, όσο και η γυναίκα του πατέρα της, είναι έξαλλες μαζί της. Την κατηγορούν στο τηλέφωνο, τής λένε ότι είναι εγωίστρια και πως οδηγεί τον πατέρα της στον θάνατο.

Ακόμη χειρότερα, η γυναίκα του πατέρα της λέει πως, αν δεν τον βοηθήσει, θα ζει με το βάρος στη συνείδησή της. Τα ετεροθαλή αδέλφια της, τα οποία γνωρίζει ελάχιστα, είναι επίσης θυμωμένα μαζί της.

Πιστεύουν ότι είναι η «τελευταία ευκαιρία» του πατέρα της και τους είναι αδύνατον να συνειδητοποιήσουν ότι αρνείται να του σώσει τη ζωή.

«Καταλαβαίνω τη σοβαρότητα της κατάστασης, όμως επίσης πιστεύω ότι πήρε τις αποφάσεις του πριν από πολλά χρόνια, όταν με εγκατέλειψε», εξηγεί η γυναίκα.

«Η απόφασή μου δεν είναι αποτέλεσμα θυμού, αλλά περισσότερο απορρέει από την πεποίθηση ότι δεν του οφείλω τίποτα μετά τα όσα έχουν συμβεί».

Σε κάθε περίπτωση, με την πλευρά του πατέρα της να ασκεί πίεση, αναρωτιέται αν, το ότι δεν θέλει να δωρίσει το ήπαρ της, είναι λάθος.

Είναι δίκαιο που την πιέζουν οι συγγενείς του πατέρα της; Τι θα τη συμβουλεύατε να κάνει;