Η κρίση μέσης ηλικίας αντιμετωπίζεται με ειρωνεία, αφού θεωρούμε πως είναι μια φάση της ζωής του ανθρώπου, η οποία χαρακτηρίζεται από την προσπάθεια να ζήσει καταστάσεις που δεν ταιριάζουν με την ωριμότητα της πραγματικής του ηλικίας. Στην πραγματικότητα, η κρίση αυτή δεν χαρακτηρίζεται μόνο από παλιμπαιδισμό ή νεανίζουσες συμπεριφορές.
Η κρίση μέσης ηλικίας συμβαίνει όταν αναγκαζόμαστε να αντιμετωπίσουμε και να προβληματιστούμε για τη ζωή που έχουμε ζήσει μέχρι τώρα και να εξετάσουμε αν θέλουμε να κάνουμε τα ίδια πράγματα και να επιδιώκουμε τους ίδιους στόχους.
Αν αναρωτιέστε αν εσείς (ή κάποιος που γνωρίζετε) περνάτε μια κρίση μέσης ηλικίας, στο άρθρο αυτό, αναλύονται μερικές συμπεριφορές στις οποίες θα πρέπει να δώσετε προσοχή.
12 συμπεριφορές που χαρακτηρίζουν την κρίση μέσης ηλικίας:
- Γενικευμένη ανία
- Αίσθημα αποτυχίας στη ζωή
- Ο άνθρωπος νιώθει ξαφνικά ότι μεγάλωσε ή ότι είναι άσχημος
- Αλλάζει διαρκώς γνώμη
- Αμφισβήτηση του νοήματος της ζωής
- Έντονη επιθυμία απόδρασης
- Υπερβολική αυτοφροντίδα
- Συμπεριφέρονται λες και έχει τελειώσει ο χρόνος
- Παραβιάζουν δικούς τους κανόνες
- Στροφή στην πνευματικότητα
- “Απαγορευμένες” συμπεριφορές
- Τάσεις προσκόλλησης
Γενικευμένη ανία
Η κρίση μέσης ηλικίας συνοδεύεται από το αίσθημα ανίας, απώλειας νοήματος από τη ζωή και γενικευμένη έλλειψη ικανοποίησης. Μπορεί να νιώσουν αποστροφή ακόμη για όσα άλλοτε τους έδιναν χαρά.
Αυτός είναι στην πραγματικότητα ο λόγος για τον οποίο πολλοί άνθρωποι σε μια κρίση μέσης ηλικίας συμπεριφέρονται τόσο «περίεργα». Προσπαθούν να βρουν νέα πράγματα που μπορούν να τους ενθουσιάσουν γιατί τα παλιά τους χόμπι έχουν σταματήσει να τους ενδιαφέρουν.
Αίσθημα αποτυχίας στη ζωή
Το αίσθημα της αποτυχίας χαρακτηρίζει την κρίση μέσης ηλικίας. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι κάποιος που περνά κρίση μέσης ηλικίας θα ξέρει ακριβώς πού έχει πραγματικά αποτύχει.
Μήπως οι σχέσεις τους δεν είναι ικανοποιητικές; Η καριέρα τους; Ή ίσως η δική τους εξέλιξη; Ίσως ακόμη και λίγο από όλα αυτά και περισσότερο!
Το μόνο πράγμα για το οποίο είναι σίγουροι είναι ότι νιώθουν πως θα έπρεπε να είχαν κάνει κάτι καλύτερο.
Ο άνθρωπος νιώθει ξαφνικά ότι μεγάλωσε ή ότι είναι άσχημος
Όλοι ανησυχούμε για το αν θα γεράσουμε. Αλλά για κάποιον που περνά μια κρίση μέσης ηλικίας, το “άγχος” είναι περισσότερο έντονο—γι’ αυτούς είναι μια εμμονή.
Ξαφνικά θα παθαίνουν κρίση με κάθε ρυτίδα που εμφανίζεται ή κάθε νέα άσπρη τρίχα.
Και φυσικά, θα προσπαθήσουν να δράσουν ανάλογα— από την αγορά όλων των προϊόντων κατά της γήρανσης μέχρι την αλλαγή της διατροφής τους, λες και είναι ζήτημα ζωής και θανάτου.
Συνειδητοποιούν για τα καλά ότι τα νιάτα τους έχουν παρέλθει.
Και ενώ βρίσκονται ακόμα σε κρίση, θα κάνουν ό,τι μπορούν για να την διατηρήσουν.
Αλλάζει διαρκώς γνώμη
Η κρίση της μέσης ηλικίας χαρακτηρίζεται από γενική αστάθεια στις απόψεις και τις προτιμήσεις. Μπορεί να είναι κυκλοθυμικοί και αναποφάσιστοι. Σ’ αυτή την κρίση της ζωής, οι άνθρωποι βιώνουν έντονη σύγχυση. Αμφισβητούν όσα ήξεραν ως τώρα αλλά δεν είναι βέβαιοι για το τι θέλουν να κάνουν στο μέλλον.
Προσπαθούν, συνεπώς να κάνουν κάτι διαφορετικό, το οποίο στη συνέχεια μετανιώνουν.
Αμφισβήτηση του νοήματος της ζωής
Ένας άνθρωπος που βιώνει κρίση μέσης ηλικίας μπορεί να παραπονιέται πως η ζωή του ήταν πάντα ήσυχη και προβλέψιμη. Ίσως η ζωή που έχουν ζήσει να ήταν αρκετά ευθύγραμμη.
Είχαν μια κανονική ζωή – πήγαν στο σχολείο, βρήκαν δουλειά, παντρεύτηκαν και έκαναν παιδιά. Έτσι τώρα, κοιτάζουν πίσω και σκέφτονται «Αυτό είναι το μόνο που υπάρχει στη ζωή;»
Νιώθουν έντονη την ανάγκη να κάνουν κάτι άλλο, διαφορετικό, χωρίς να είναι ξεκάθαρο τι ακριβώς.
Έντονη επιθυμία απόδρασης
Ίσως τις τελευταίες δύο δεκαετίες, έχουν ζήσει το ίδιο είδος ζωής και έχουν ζήσει με το ίδιο είδος ανθρώπων. Ήταν εύκολο, ασφαλές και προβλέψιμο. Μπορεί σήμερα να νιώθουν εγκλωβισμένοι στη ζωή που άλλοτε τους ικανοποιούσε.
Θέλουν να εξελιχθούν και να έχουν μια διαφορετική ζωή—οποιαδήποτε ζωή εφόσον δεν είναι η ίδια με αυτή που έχουν τώρα. Έχουν έντονη την ανάγκη φυγής ή μιας νέας αρχής. Θα μπορούσαν κάλλιστα να μείνουν στάσιμοι. Η ηλικιακή αυτή φάση, είναι, στην πραγματικότητα μια όμορφη περίοδος ανακάλυψης του εαυτού.
Υπερβολική αυτοφροντίδα
Αυτοί που περνούν έντονα την κρίση μέσης ηλικίας, είναι οι άνθρωποι που στερήθηκαν ή δυσκολεύτηκαν περισσότερο κατά τα προηγούμενα χρόνια.
Οι γυναίκες αρχίζουν να προσέχουν ιδιαίτερα τον εαυτό τους, το σώμα και την υγεία τους. Οι άνδρες συνειδητοποιούν ότι πέρασαν μια ζωή δουλεύοντας και δεν αφιέρωσαν χρόνο στα αγαπημένα τους χόμπι. Η κρίση της μέσης ηλικίας είναι όταν σταματούν, παίρνουν μια ανάσα, και σκέφτονται «αρκετά, πότε θα φροντίσω εμένα;»
Και έτσι θα κλείσουν ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή για Τιμπουκτού, θα κάνουν μασάζ για τα οποία δεν έχουν χρήματα και ναι, θα αγοράσουν ένα πολύ ακριβό αυτοκίνητο.
Από πολλές απόψεις, είναι σχεδόν σαν μια μεγάλη εξουθένωση, αλλά μια που είναι πολύ καθυστερημένη. Και αν ξέρετε πως είναι η αίσθηση μιας εξουθενωμένης κοινωνίας, δεν μπορείτε να τους κατηγορήσετε.
Συμπεριφέρονται λες και έχει τελειώσει ο χρόνος
Στα τριάντα, η σκέψη αυτή δεν απασχολεί πολύ τους ανθρώπους.
Αυτός είναι ο λόγος που οι άνθρωποι στη μέση της μέσης ηλικίας θα προσπαθήσουν να τα κάνουν όλα όσο πιο γρήγορα μπορούν. Πάντα σκέφτονται «Κι αν αυτή είναι η τελευταία μου μέρα στη γη;». Και ενώ αυτό μπορεί να φαίνεται άσχημο, έχει και αρκετά πλεονεκτήματα.
Έρχονται σε επαφή με τις παλιές τους αγάπες και τελικά δίνουν απάντηση. Θα πάνε διακοπές με τους γονείς τους και θα τους αγκαλιάσουν σφιχτά—κάτι που δεν είχαν φανταστεί ποτέ να κάνουν πριν. Κυνηγούν με πάθος χόμπι και δραστηριότητες που δεν είχαν δοκιμάσει ούτε στα τριάντα τους.
Παραβιάζουν δικούς τους κανόνες
Οι άνθρωποι που περνούν από την κρίση της μέσης ηλικίας μπορεί να αρχίσουν να παραβαίνουν κανόνες που είχαν οι ίδιοι θεσπίσει. Αν είχαν υποσχεθεί στον εαυτό τους ότι θα τρώνε υγιεινά, μπορεί ν’ αρχίσουν να παραγγέλνουν απ’ εξω.
Ήδη από τη δεκαετία των 40, οι άνθρωποι είναι εξουθενωμένοι από τους περιορισμούς που επιβάλλουν οι ίδιοι στον εαυτό τους.
Θέλουν να επιστρέψουν στο ανέμελο παιδί μέσα τους
Στροφή στην πνευματικότητα
Όταν περνάμε οποιαδήποτε κρίση—αλλά ειδικά υπαρξιακή κρίση όπως η κρίση της μέσης ηλικίας —χρειαζόμαστε απεγνωσμένα κάτι για να αντέξουμε. Θέλουμε απαντήσεις στα ερωτήματά μας. Αν είναι δυνατόν, θέλουμε κάποιος να μας καθοδηγήσει. Εξαιτίας αυτού, προσκολλώμαστε σε οτιδήποτε προσπαθεί να μας προσφέρει κάποια σοφία—θρησκεία, βιβλία αυτοβοήθειας, αστρολογία, ταρώ, γκουρού.
Δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό, αλλά μπορεί να είναι επικίνδυνο. Αν εσείς ή κάποιος που γνωρίζετε περνάει μια κρίση μέσης ηλικίας, να είστε υποψιασμένοι. Μην εξαπατάστε από απατεώνες που θα πάρουν απλά τα χρήματά σας και θα σας αφήσουν ακόμη πιο μπερδεμένους για την ύπαρξή σας.
«Απαγορευμένες» συμπεριφορές
Μπορεί ένας άνθρωπος, πλησιάζοντας τα πενήντα, να αρχίσει να υιοθετεί συμπεριφορές που δεν τον χαρακτήριζαν έως τότε. Αν δεν έχουν καπνίσει τσιγάρο στη ζωή τους, μπορεί να το ξεκινήσουν στα πενήντα. Αν ήταν πάντα γενναιόδωροι, μπορεί να αρχίσουν να «μαζεύονται».
Κατά τη διάρκεια μιας κρίσης μέσης ηλικίας, θέλουμε να προκαλέσουμε τις προσδοκίες των ανθρώπων γύρω μας. Είναι πιθανώς επειδή έχουν βαρεθεί να προσπαθούν να ικανοποιούν τους πάντες, ή να είναι μια ζωή τα «καλά παιδιά». Επαναστατούμε, στην προσπάθειά μας να ανατρέψουμε την καλή εικόνα των άλλων για εμάς.
Τάσεις προσκόλλησης
Σαν να μην έφτανε η νωθρότητα και η σύγχυση, οι άνθρωποι που περνούν μια κρίση μέσης ηλικίας συχνά επιβαρύνονται από μια βαθιά, υφέρπουσα μοναξιά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι που είναι συνήθως απόμακροι θα αρχίσουν ξαφνικά να δείχνουν εξαρτημένοι.
Ναι, θέλουν να απελευθερωθούν, αλλά ταυτόχρονα θέλουν να συνεχίσουν να νιώθουν ασφαλείς
Tips
Όλα τα φαινομενικά «ανώριμα» πράγματα που κάνουν οι άνθρωποι στην κρίση της μέσης ηλικίας δεν είναι τόσο ανούσια ή άσκοπα όσο νομίζουμε.
Η κρίση της μέσης ηλικίας φέρνει μια ψυχική αναταραχή και το αίσθημα του αποπροσανατολισμού. Μπορεί συγχυσμένοι ή αποπροσανατολισμένοι, όμως σ’ αυτή τη φάση της ζωής, οι άνθρωποι καλούνται ν’ απαντήσουν σε ορισμένα ερωτήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου