Η μεσαιωνική πόλη είχε πάνω περίπου 50.000 κατοίκους και έσφυζε από ζωή και δραστηριότητες. Ως το 1400 όμως σχεδόν ερημώθηκε και ακόμα και σήμερα, οι ειδικοί δεν έχουν καταλάβει ακριβώς τι συνέβη.
Εννιακόσια χρόνια πριν, η Καχόκια, που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τον ποταμό Μισισιπή, από το σημερινό Σεντ Λούις, ήταν μια ακμάζουσα μητρόπολη και μία από τις μεγαλύτερες κοινότητες παγκοσμίως. Μέχρι το 1400, ωστόσο, η Καχόκια είχε σχεδόν εντελώς ερημώσει, αφήνοντας πίσω της ένα μυστήριο που έχει ιντριγκάρει ιστορικούς και αρχαιολόγους.
Μια κοινή θεωρία υποστήριζε ότι οι κάτοικοι της Καχόκια εγκατέλειψαν την πόλη, όταν μετά από μία εκταταμένη και παρατεταμένη ξηρασία, η σοδειά καταστράφηκε και οι άνθρωποι βρέθηκαν αντιμέτωποι με την λιμοκτονία. Όμως μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό The Holocene από τη Natalie Mueller, επίκουρη καθηγήτρια αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Ουάσινγκτον του Σεντ Λούις, και από την Caitlin Rankin αμφισβητεί αυτή την ιδέα, υποδεικνύοντας ότι άλλοι παράγοντες έπαιζαν ρόλο.
Για να αποκαλύψει την αλήθεια, η Rankin έκανε βαθιές ανασκαφές στο έδαφος της Καχόνια, συλλέγοντας ισότοπα άνθρακα από φυτά που είχαν αναπτυχθεί κατά την περίοδο της μείωσης του πληθυσμού και της εκτεταμένης ξηρασίας, στις μεσοδυτικές πολιτείες. Τα φυτά χρησιμοποιούν είτε άνθρακα-12 είτε άνθρακα-13 για τη φωτοσύνθεση, αλλά ενσωματώνουν αυτά τα ισότοπα με διαφορετικό τρόπο. Τα φυτά που είναι προσαρμοσμένα σε ξηρά κλίματα, όπως τα λιβαδικά χόρτα και ο αραβόσιτος -μια σημαντική καλλιέργεια κατά την περίοδο της ακμής της Καχόκια- αφήνουν χαρακτηριστικές υπογραφές άνθρακα κατά την αποσύνθεσή τους. Αντίθετα, καλλιέργειες όπως το κολοκύθι, τα αγαθόφυτα (βλήτα) και και άλλα που καλλιεργούσαν οι κάτοικοι της πόλης, μαζί με τα αυτοφυή φυτά των υγροτόπων και των δασών, αφήνουν διαφορετικές υπογραφές.
Η ανάλυση της Rankin έδειξε ότι οι αναλογίες άνθρακα-12 προς άνθρακα-13 παρέμειναν σχετικά σταθερές κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσιμης περιόδου. Αυτό δεν υποδηλώνει σημαντική μεταβολή στους τύπους των φυτών που αναπτύσσονται στην περιοχή. Και αυτό με την σειρά του δείχνει ότι τα λιβαδικά χόρτα δεν εξαπλώθηκαν, όπως θα συνέβαινε αν υπήρχε εκτεταμένη αποτυχία στις καλλιέργειες. «Δεν είδαμε ενδείξεις ότι τα λιβαδικά χόρτα καταλάμβαναν την περιοχή, κάτι που θα περιμέναμε αν υπήρχε μια εκτεταμένη αποτυχία των καλλιεργειών», εξήγησε η Mueller.
Οι κάτοικοι της Καχόκια ήταν γνωστοί για την εφευρετικότητά τους και η Rankin πρότεινε ότι πιθανότατα διέθεταν τις τεχνικές και αρδευτικές δεξιότητες που ήταν απαραίτητες για να διατηρήσουν τις καλλιέργειές τους παρά τις αντίξοες συνθήκες. Είναι πιθανό να μην αισθάνονταν πραγματικά τις επιπτώσεις της ξηρασίας, δήλωσε η Rankin, που τώρα είναι αρχαιολόγος στο Bureau of Land Management στη Νεβάδα.
Η Mueller πρόσθεσε ότι η εξελιγμένη κοινωνία της Καχόκια περιελάμβανε σχεδόν σίγουρα ένα σύστημα αποθήκευσης σιτηρών και άλλων αποθεμάτων τροφίμων. Οι κάτοικοι απολάμβαναν επίσης μια ποικίλη διατροφή, με ψάρια, πουλιά, ελάφια, αρκούδες, φρούτα και ξηρούς καρπούς, η οποία θα τους συντηρούσε ακόμη και αν κάποιες πηγές τροφής μειώνονταν.
Για να κατανοήσει καλύτερα τη διατροφή και τις γεωργικές πρακτικές των ιθαγενών πληθυσμών των μεσοδυτικών πολιτειών, η Mueller σχεδιάζει να δημιουργήσει μια βάση δεδομένων που θα συγκεντρώνει παλαιοβοτανικά στοιχεία από την περιοχή. «Η συγκέντρωση αυτών των πληροφοριών θα μας βοηθήσει να δούμε αν οι άνθρωποι μετατοπίστηκαν σε διαφορετικές καλλιέργειες ως απάντηση στην κλιματική αλλαγή», είπε. Επιπλέον, σκοπεύει να καλλιεργήσει ορισμένα είδη τροφίμων υπό ελεγχόμενες συνθήκες για να κατανοήσει πώς μπορεί να ανταποκρίνονταν στις αρχαίες ξηρασίες και άλλες προκλήσεις.
Γιατί, λοιπόν, οι κάτοικοι εγκατέλειψαν την Καχόκια; Η Mueller υποψιάζεται ότι επρόκειτο για μια σταδιακή διαδικασία και όχι για μια ξαφνική μαζική έξοδο. «Δεν μπορώ να φανταστώ ένα σενάριο όπου χιλιάδες άνθρωποι εγκατέλειψαν ξαφνικά την πόλη, είπε. Οι άνθρωποι πιθανώς διασκορπίστηκαν σταδιακά για να βρεθούν πιο κοντά στην οικογένεια ή για να αναζητήσουν νέες ευκαιρίες. Έκαναν μεγάλη προσπάθεια για να χτίσουν αυτούς τους τύμβους, αλλά υπήρχαν πιθανότατα εξωτερικές πιέσεις που τους ανάγκασαν να φύγουν», σημείωσε η Rankin.
«Η εικόνα είναι μάλλον περίπλοκη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου