"Μπήκε στο εστιατόριό μου ζητώντας μου χρήματα. Τον κοίταξα και τον ρώτησα γιατί δεν έχεις δουλειά; Φαίνεσαι δυνατός και υγιής....
Ο άντρας απάντησε: «Έχω φυλακιστεί και κανείς δεν θέλει να με προσλάβει εξαιτίας αυτού. Αναγκάστηκα να μείνω στους δρόμους και αρχίσα να κλέβω για να επιβιώσω»
Είχα λιγότερο προσωπικό εκείνη την ημέρα, οπότε τον ρώτησα.. «θέλεις να δουλέψεις»;
Τα μάτια του άνοιξαν διάπλατα, ένα πλατύ χαμόγελο εμφανίστηκε και είπε ναι!! Είπε ότι θα κάνω τα πάντα για λίγο φαγητό.
Εδώ και δύο βδομάδες λοιπόν, είναι στην ώρα του για τη δίωρη βάρδια του. Με βοηθά να βγάζω τα σκουπίδια και να πλένω πιάτα. Τον πληρώνω στο τέλος κάθε βάρδιας και ξέρετε τι αποφασίζει να κάνει; Να τα ξοδέψει στο εστιατόριο για κάποιο ωραίο ζεστό φαγητό.
Προσπαθώ να του το προσφέρω δωρεάν, αλλά αρνείται.. οπότε του κάνω έκπτωση σε όλα. Μου είπε σήμερα ότι του αρέσει να μπορεί τελικά να πληρώσει για κάτι, ότι τον κάνει να νιώθει καλά μέσα του.
Το ηθικό δίδαγμα αυτής της ιστορίας, είναι να κάνεις κάτι ωραίο για κάποιον ανεξάρτητα από την κατάστασή του.... γιατί πραγματικά δεν γνωρίζουμε την ιστορία τους ή τι περνούν. Και άλλωστε όλοι αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου