Η απώλεια ενός γονιού είναι ένα τραγικό γεγονός στη ζωή του παιδιού. Οι συνθήκες και το περιβάλλον μπορούν να διευκολύνουν ή αντίθετα, να δυσκολέψουν πολύ τη διεργασία του πένθους, όπως συμβαίνει στη περίπτωση της 20χρονης γυναίκας.
Δυστυχώς, η 29χρονη γυναίκα της ιστορίας, πρόσφατα έχασε τον πατέρα της από έναν επιθετικό τύπο καρκίνου. Όταν είχε γίνει η διάγνωσή του, οι γιατροί του «έδιναν» έξι μήνες ζωής.
“Δεν κατάφερε να είναι στον γάμο μου – Θρηνούσα κάθε μέρα”
Από την ημέρα εκείνη, η γυναίκα θυμάται ότι κάθε μέρα έχανε ένα κομμάτι από τον πατέρα της, θρηνώντας πολύ καιρό πριν τον θάνατό του.
Ο πατέρας της ζούσε σε διαφορετική χώρα, με την Τζένη, την μητριά της, και τις δύο δίδυμες αδελφές της. Ο 27χρονος αδελφός της, ταξίδευε όσο περισσότερο μπορούσε με το αεροπλάνο για να βλέπει τον πατέρα τους, ενώ η ίδια δούλευε υπερωρίες ώστε να μπορέσει να καλύψει τα έξοδα του γάμου της, όσο ο πατέρας της θα ήταν σε θέση να παρευρεθεί.
Έναν μήνα πριν από τον γάμο της, ο πατέρα της έμαθε ότι δεν μπορούσε να μπει σε αεροπλάνο. Έτσι, ο σύντροφός της αποφάσισε να ταξιδέψουν πολλά χιλιόμετρα ώστε να τον φέρουν στον γάμο, όμως και πάλι ήταν αδύνατον να ταξιδέψει.
Έτσι, ο αδελφός της βιντεοσκόπησε όλη την τελετή και την έδειξε στον πατέρα τους.
“Με την μητριά μου ποτέ δεν τα πηγαίναμε καλά όμως πίστευα ότι τα πράγματα είχαν αλλάξει”
«Μετά τον θάνατό του, ταξιδέψαμε πολλές φορές για να δούμε τη γυναίκα του και τις αδελφές μας», εξηγεί η γυναίκα. «Με την Τζένη ποτέ δεν τα πηγαίναμε καλά, όμως η ασθένεια του πατέρα μου, μας έφερε κάπως πιο κοντά και ωριμάσαμε (ή έστω, έτσι πίστευα)».
H Τζένη μπήκε στη ζωή των παιδιών όταν η γυναίκα ήταν 10 ετών, αλλά δεν υπήρξε ποτέ καλή μαζί τους. Ήταν πολύ κακιά με τον αδελφό της, ενώ δεν έχανε ευκαιρία να κακολογήσει την μητέρα τους.
Η γυναίκα υπερασπιζόταν τον αδελφό της, όμως ο πατέρας της δεν έπαιρνε ποτέ θέση. Από τη στιγμή ήταν σε ηλικία που μπορούσε να φύγει από το σπίτι, δεν χρειαζόταν να υποκρίνεται ότι συμπαθεί την μητριά της.
“Είμαστε σίγουροι ότι κάτι μας κρύβει”
Όταν η γυναίκα επρόκειτο να γνωρίσει τον άνδρα της στον πατέρα της και την μητριά της, χρειάστηκε να αφιερώσει δύο ώρες εξηγώντας του πόσο κακός άνθρωπος είναι η Τζένη.
Όμως, μετά τον θάνατο του πατέρα της, ήταν διατεθειμένη να τα ξεχάσει όλα. Πριν από λίγο καιρό ωστόσο, εξεπλάγη όταν την πλησίασε μια εταιρεία για να μιλήσουν σχετικά με τη διαθήκη του πατέρα της.
Η Τζένη επέμενε ότι ο πατέρας της είχε πεθάνει χωρίς να συντάξει διαθήκη, ενώ η γυναίκα δεν αμφισβήτησε ποτέ την μητριά της, αφού πίστευε ότι, ως σύζυγος, θα γνώριζε.
Τότε η γυναίκα ζήτησε από την μητριά της ένα αντίγραφο από τη διαθήκη του πατέρα της, αλλά δεν εισακούστηκε. Κάποια στιγμή, δέχτηκε μια κλήση από τον αδελφό της, ο οποίος της τηλεφωνούσε συγχυσμένος και θυμωμένος.
Είχε επικοινωνήσει και εκείνος με τη Τζένη σχετικά με τη διαθήκη, αλλά η μητριά τους, έβαλε της φωνές, λέγοντάς του να μην περιμένουν τίποτα, αφού θα διαλυόταν την οικογένειά τους και δεδομένου ότι προτεραιότητά της τώρα ήταν να βρει δουλειά.
«Είναι κατανοητό ότι η Τζένη δεν δούλευε το διάστημα που ο πατέρας μας ήταν άρρωστος. Ωστόσο, ο πατέρας έχει έναν χρόνο που πέθανε και δεν έχει δουλέψει καθόλου όλο αυτό το διάστημα», λέει η γυναίκα.
“Αν ήθελε, θα μπορούσε να είχε βρει δουλειά”
«Οι αδελφές μας είναι ανεξάρτητες: μαγειρεύουν, πηγαίνουν μόνες τους στο σχολείο, δεν έχουν ανάγκη την μητέρα τους. Αν ήθελε, θα μπορούσε να δουλεύει κανονικά πριν ακόμη αρρωστήσει ο πατέρας μας».
«Η Τζένη μας έστελνε μηνύματα και μας κατηγορούσε ότι είμαστε άπληστοι. Μας έλεγε πόσο τραυματική εμπειρία ήταν για την ίδια και τις αδελφές η αρρώστια του πατέρα μας (λες και για εμάς δεν ήταν), και ότι, αν τυχόν παίρναμε χρήματα, θα ήταν σαν να τους κλέβαμε….ως “ενήλικα παιδιά” που είμαστε, είναι περίεργο να έχουμε την οποιαδήποτε απαίτηση από τον πατέρα μας. Όταν είδα το μήνυμα, παραλίγο να βάλω τα κλάματα».
Ο αδελφός της παρατήρησε ότι όλα αυτά ακούγονται περίεργα και υποπτεύεται ότι η Τζένη κρύβει πράγματα σε σχέση με την κληρονομιά του πατέρα τους. Εν τω μεταξύ, ακόμη δεν έχουν κανένα αντίγραφο της διαθήκης, οπότε δεν ξέρουν και αν ο πατέρας τους, τους έχει αφήσει κάτι.
“Αν ήθελε οικονομική βοήθεια, θα την προσφέραμε”
«Αν η Τζένη βρισκόταν σε ανάγκη και μας ζητούσε οτιδήποτε, θα τη βοηθούσαμε», προσθέτει η γυναίκα. Από τη στιγμή που η Τζένη ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει καν διαθήκη και ότι δεν τους αφορά το θέμα, η γυναίκα και ο αδελφός της υποψιάζονται ότι η μητριά τους κάτι κρύβει.
Αυτό που γνωρίζει η γυναίκα είναι ότι, από τη στιγμή που ο πατέρας της έχει πεθάνει, όλα τα παιδιά του έχουν νόμιμο δικαίωμα στην κληρονομιά, ανεξάρτητα από τη διαθήκη.
Τώρα, η γυναίκα αναρωτιέται αν είναι λάθος από την ίδια και τον αδελφό της που θέλουν να διεκδικήσουν μέρος από την κληρονομιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου