Η 40χρονη γυναίκα της ιστορίας είναι παντρεμένη με τον 42χρονο άνδρα της εδώ και τρία χρόνια. Ενώ στην αρχή, ο γάμος τους ήταν ευτυχισμένος και όλα πήγαιναν καλά, όμως τα πράγματα άλλαξαν όταν ο πεθερός της πέθανε ξαφνικά, μόλις δύο εβδομάδες αργότερα.
Μετά το δυσάρεστο γεγονός, ο άνδρας της παραιτήθηκε από τη δουλειά του, επειδή του θύμιζε τον πατέρα του. Εκείνη την περίοδο, η γυναίκα του έδειξε κατανόηση.
“Έχουμε απομακρυνθεί”
Τα πράγματα όμως χειροτέρεψαν και έγιναν δύσκολα για τη γυναίκα καθώς, χρόνια μετά τον θάνατο του πατέρα του, ο άνδρας δεν είχε βρει ακόμα δουλειά. Το ζευγάρι, εκτός από τον εαυτό του, συντηρεί και τρία παιδιά που υιοθέτησαν, από τα επτά που γέννησε, η κουνιάδα της. «Έχω έναν γιο από προηγούμενο γάμο και την κόρη μας, και έτσι, έχουμε πέντε παιδιά», σημειώνει η γυναίκα.
Μαζί τους μένει και η πεθερά της, καθώς αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας, με αποτέλεσμα να προσπαθεί να στηρίξει μόνη της ολόκληρη την οικογένειά της. Η γυναίκα λοιπόν, εργάζεται πάνω από 40 ώρες την εβδομάδα και βγάζει περίπου 14 ευρώ την ώρα, τη στιγμή που ο άνδρας της δεν εργάζεται, δεν μαγειρεύει ενώ σπάνια καθαρίζει στο σπίτι.
«Έχω προσπαθήσει να του μιλήσω, αλλά συγκινούμαι και δεν καταφέρνω να συνεχίσω την κουβέντα. Όταν γέννησα δεν μπορούσα να βρω νταντά και έτσι τότε, είχα μείνει στο σπίτι για μεγάλη περίοδο και μου το ‘χτυπάει’ ακόμη».
Η κατάσταση αυτή έχει πιέσει πολύ τον γάμο τους τελευταίους τρεις μήνες. Ο άνδρας της δεν ξανακοιμήθηκε μαζί της και λέει πάντα τη δικαιολογία ότι «αποκοιμήθηκε στον καναπέ», και πηγαίνει στην κρεβατοκάμαρα μόνο όταν έχει όρεξη για σεξ.
“Ξέχασε την επέτειο του γάμου μας”
Το αποκορύφωμα όμως για τη γυναίκα, ήταν στην επέτειο του γάμου της, τον οποίον ο άνδρας της, ξέχασε εντελώς. Όταν εκείνη θύμωσε, ο άνδρας ισχυρίστηκε ότι θα «επανόρθωνε», αλλά την αγνόησε εντελώς για το υπόλοιπο της ημέρας.
Έτσι, εκείνη εξακολουθεί να ξυπνά κάθε πρωί μόνη της και κουρασμένη. Το ίδιο κάθε πρωί, όπως και πρόσφατα όταν, αφού ετοίμασε την κόρη της για το σχολείο και, βγαίνοντας από το σπίτι, ο άνδρας της, προσπάθησε να τη φιλήσει. Εκείνη απέφυγε το φιλί και του είπε ότι είναι περισσότερο συγκάτοικοι παρά σύντροφοι. Από τότε, ο άνδρας της έχει θυμώσει μαζί της.
Η ίδια καταλαβαίνει ότι το σχόλιό της ήταν μικροπρεπές, όπως και το ότι το πένθος είναι μία ιδιαίτερη και ξεχωριστή διεργασία για τον καθένα. Όπως και για εκείνη.
«Δεν έχω θρηνήσει ακόμα. Εξακολουθώ να δουλεύω, κάνω το καλύτερο που μπορώ. Γιατί δεν μπορεί να κάνει και εκείνος το ίδιο;», αναρωτιέται η γυναίκα.
Η γυναίκα όμως τώρα έχει αμφιβολίες αν έκανε καλά που του είπε ότι αισθάνεται σαν συγκάτοικος και όχι σαν σύζυγος.
Πώς θα νιώθατε στη θέση της γυναίκας; Μπορείτε να καταλάβετε γιατί αισθάνεται έτσι; Τι θα πρέπει να κάνει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου