Oι άνθρωποι που μεγάλωσαν νιώθοντας παραμελημένοι, αντιμετωπίζουν συχνά αυτές τις 8 προκλήσεις στις σχέσεις τους

 Όταν ένας άνθρωπος μεγαλώνει με το αίσθημα της παραμέλησης, ο τρόπος που κάνει σχέσεις με τους άλλους, επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό.  Ως ενήλικες, βρίσκονται αντιμέτωποι με σοβαρά εμπόδια και δυσκολίες στις συντροφικές σχέσεις, καθώς η παραμέληση την οποία έχουν βιώσει, συνεχίζει να πυροδοτεί ορισμένα μοτίβα συμπεριφοράς και συναισθηματικών αποκρίσεων.

Ανάμεσα στα προβληματικά μοτίβα συμπεριφοράς, συγκαταλέγεται, μεταξύ άλλων, ο φόβος της εγκατάλειψης. Η αναγνώριση και η κατανόηση των δυσκολιών που απορρέουν από το αίσθημα της παραμέλησης στην παιδική ηλικία, είναι το πρώτο βήμα προς τη δημιουργία υγιέστερων σχέσεων στην ενήλικη ζωή.

Οι άνθρωποι που μεγάλωσαν νιώθοντας παραμελημένοι, αντιμετωπίζουν συχνά αυτές τις 8 προκλήσεις στις σχέσεις τους

• Προβλήματα εμπιστοσύνης
• Φόβος εγκατάλειψης
• Δυσκολία συναισθηματικής έκφρασης
• Χαμηλή αυτοεκτίμηση
• Υπερβολική ανεξαρτησία
• Δυσκολία στην οριοθέτηση
• Υπερβολική ευαισθησία στην απόρριψη
• Ροπή προς τις μη υγιείς σχέσεις

Οι άνθρωποι που μεγάλωσαν νιώθοντας παραμελημένοι, αντιμετωπίζουν συχνά αυτές τις 8 προκλήσεις στις σχέσεις τους

Προβλήματα εμπιστοσύνης

Όσοι άνθρωποι μεγαλώνουν νιώθοντας παραμελημένοι, δυσκολεύονται να νιώσουν εμπιστοσύνη. Αφού οι ίδιοι οι φροντιστές τους δεν φάνηκαν αντάξιοι της εμπιστοσύνης τους, νιώθουν προδομένοι, στερημένοι από την αγάπη και την υποστήριξη που τόσο μεγάλη ανάγκη είχαν. Τα συναισθήματα αυτά δεν υποχωρούν στην ενήλικη ζωή, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι αυτοί να δυσκολεύονται πολύ να νιώσουν εμπιστοσύνη, ειδικά στις πιο στενές και σημαντικές σχέσεις της ζωής τους.

Συχνά λοιπόν, αμφιβάλλουν για τις προθέσεις του συντρόφου τους, φοβούνται ότι θα τους απογοητεύσουν, όπως άλλωστε έχει συμβεί τόσο συχνά στο παρελθόν. Για τους ανθρώπους που έχουν βιώσει την παραμέληση, ο φόβος αυτός δεν είναι αβάσιμος, ούτε παράλογος: αντίθετα, είναι ένας μηχανισμός προστασίας που έχει διαμορφωθεί μέσα από τις επώδυνες εμπειρίες του παρελθόντος.

Φόβος εγκατάλειψης

Είναι συνηθισμένο, άνθρωποι που μεγάλωσαν με το αίσθημα της παραμέλησης, να εκδηλώνουν τον φόβο της εγκατάλειψης, αργότερα στις ενήλικες σχέσεις τους. Ο φόβος αυτός εκφράζεται με ποικίλους τρόπους, από την ανάγκη διαρκούς επιβεβαίωσης από τον σύντροφο, μέχρι τον πανικό ή το υπερβολικό άγχος όταν ο σύντροφος λείπει.

Το συναίσθημα αυτό, μπορεί να δημιουργήσει μη υγιή προσκόλληση ή υπερβολική εξάρτηση από τον σύντροφο. Οι ενήλικες σχέσεις συνδέονται άρρηκτα με τις εμπειρίες της παιδικής ηλικίας. Για τον λόγο αυτό, η βοήθεια ενός ψυχοθεραπευτή ή ενός συμβούλου ψυχικής υγείας, μπορεί να είναι πολύτιμη, για τη δημιουργία υγιών σχέσεων στην ενήλικη ζωή.

Δυσκολία συναισθηματικής έκφρασης

Μεγαλώνοντας σε ένα περιβάλλον συναισθηματικής παραμέλησης, οι άνθρωποι μπορεί να έχουν δυσκολίες συναισθηματικής έκφρασης στις σχέσεις που θα διαμορφώνουν στην ενήλικη ζωή τους. Η απουσία ενός προστατευτικού περιβάλλοντος στα πρώιμα, διαμορφωτικά χρόνια, μπορεί να επιδράσει αρνητικά στην ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης. Μπορεί, ως εκ τούτου, οι άνθρωποι να δυσκολεύονται στην αναγνώριση και έκφραση των συναισθημάτων τους, με αποτέλεσμα να μην καταφέρνουν να επικοινωνήσουν αποτελεσματικά με τον σύντροφό τους.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, παρεξηγήσεις και συγκρούσεις στη σχέση, καθώς η επικοινωνία είναι ι θεμέλιος λίθος κάθε υγιούς σχέσης.  Επιπλέον, η έκφραση ευαλωτότητας μπορεί να μοιάζει απειλητική, εξ αιτίας του φόβου της απόρριψης ή της επανάληψης της παραμέλησης. Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι καταπιέζουν τα συναισθήματά τους, επιδεινώνοντας το άγχος και την πίεση της σχέσης.

Χαμηλή αυτοεκτίμηση

 Όταν οι συναισθηματικές ανάγκες παραγκωνίζονται κατά την παιδική ηλικία, ο άνθρωπος μπορεί να μεγαλώσει με την πεποίθηση ότι δεν αξίζει την αγάπη ή η φροντίδα των άλλων. Τα συναισθήματα αυτά ενδέχεται να δυσκολεύουν τον άνθρωπο και κατά τη διάρκεια της ενήλικης ζωής, κυρίως με την μορφή χαμηλής αυτοεκτίμησης.

Στις  σχέσεις, η χαμηλή αυτοεκτίμηση δημιουργεί μία πληθώρα προβλημάτων. Ο άνθρωπος, μπορεί να δυσκολεύεται να πιστέψει ότι, ο σύντροφός του, πράγματι τον αγαπάει. Μπορεί επίσης να θεωρεί δεν αξίζει την αγάπη του άλλου.

Η ενίσχυση της αυτοεκτίμησης, είναι καθοριστικό βήμα για την υπέρβαση των προκλήσεων. Αυτοεκτίμηση σημαίνει αναγνώριση της αξίας και θωράκισης των αναγκών που έχουν οι σύντροφοι στη σχέση τους. Αναγκαία είναι επίσης και η αυτοφροντίδα και η αγάπη προς τον εαυτό τους.

Υπερβολική ανεξαρτησία

Η υψηλή αίσθηση ανεξαρτησίας, μπορεί να αποτελέσει μηχανισμό επιβίωσης, στην προσπάθεια διαχείρισης της έλλειψης υποστήριξης στην παιδική ηλικία. Ενώ η ανεξαρτησία, γενικά είναι θετικό στοιχείο, σε υπερβολικό βαθμό μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο στις σχέσεις.  Οι υπερβολικά ανεξάρτητοι άνθρωποι, μπορεί να αντιμετωπίζουν δυσκολία στη συναισθηματική έκφραση ή την αναζήτηση βοήθειας όταν τη χρειάζονται. Αυτή η κατάσταση μπορεί να τους εμποδίζει από τη δημιουργία ουσιαστικών συναισθηματικών δεσμών, δίνοντας στη σχέση τους περισσότερο την αίσθηση συνεταιρισμού, παρά στενής συντροφικής σχέσης.

Μπορεί πάλι, ο σύντροφος να «κλείνεται» στον εαυτό του, δημιουργώντας το αίσθημα της απομόνωσης ή της αποσύνδεσης. Η εμπιστοσύνη στους άλλους είναι όμως αναγκαίο στοιχείο των ανθρώπινων σχέσεων.

Δυσκολία στην οριοθέτηση

Η οριοθέτηση είναι  καθοριστικής σημασίας για τις υγιείς σχέσεις, όμως για τους ανθρώπους που έχουν μεγαλώσει με το αίσθημα της παραμέλησης, μπορεί να είναι πιο δύσκολη.  Η οριοθέτηση προϋποθέτει ισχυρό αίσθημα αυταξίας, ενισχυμένο από την πεποίθηση ότι οι ανάγκες σας  πρέπει να καλύπτονται. Κάτι που πρέπει είναι δύσκολο, αν έχετε παραμεληθεί ως παιδί.

Στις συντροφικές σχέσεις σας, μπορεί να είστε εκείνος που διαρκώς βάζει τις ανάγκες των άλλων μπροστά από τις δικές του, ή ακόμη μπορεί να ανέχεστε άσχημη συμπεριφορά, που σας κάνει να αισθάνεστε άβολα.  Μπορεί να φοβάστε ότι αν θέσετε όρια, θα διώξετε τους ανθρώπους από κοντά σας. Μαθαίνοντας να βάζετε όρια και να τα τηρείτε, βελτιώνετε και προστατεύετε τις σχέσεις σας. Μέσα από τα όρια και την ξεκάθαρη έκφραση των αναγκών σας, διαφυλάσσετε τον εαυτό σας.

Υπερβολική ευαισθησία στην απόρριψη

Οι άνθρωποι  που έχουν μεγαλώσει βιώνοντας παραμέληση, γίνονται ενήλικες που είναι υπερβολικά ευαίσθητοι στην απόρριψη. Η βαθιά τους ευαισθησία οφείλεται στον φόβο της επανάληψης της απόρριψης και της παραμέλησης που στιγμάτισε την παιδική τους ηλικία. Στις συντροφικές σχέσεις, ο φόβος αυτός μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική ευαισθησία στην παραμικρή υπόνοια καχυποψίας ή κριτικής από τον σύντροφο, ερμηνεύοντάς τα ως απόρριψη, με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να νιώθει άγχος ή και πανικό.

Πρέπει ωστόσο να συνειδητοποιήσετε ότι, τόσο οι διαφωνίες, όσο και η κριτική είναι φυσιολογικό κομμάτι των σχέσεων και δεν σημαίνουν αναγκαία απόρριψη ή εγκατάλειψη. Προσπαθήστε να αποκτήσετε αντοχή απέναντι στην κριτική, βελτιώνοντας την επικοινωνία με τον σύντροφό σας, μετριάζοντας τον φόβο της απόρριψης.

Ροπή προς τις μη υγιείς σχέσεις

Τέλος, μία κοινή πρόκληση που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι άνθρωποι που μεγάλωσαν με το αίσθημα της παραμέλησης, είναι η ροπή προς τις μη υγιείς σχέσεις.

Δηλαδή, είναι συχνό το φαινόμενο, άνθρωποι οι οποίοι βίωσαν την παραμέληση ως παιδιά, στην ενήλικη ζωή ν’ αναπαράγουν παρόμοιες συναισθηματικές καταστάσεις. Για τη δημιουργία μη υγιών σχέσεων, ευθύνεται η απουσία υγιών συναισθηματικών μοντέλων κατά τα πρώιμα, διαμορφωτικά χρόνια της ζωής τους. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι αυτοί, προσελκύονται συχνά από ερωτικούς συντρόφους οι οποίοι αδιαφορούν ή δεν σέβονται τα όριά τους, διαιωνίζοντας τις εμπειρίες της παιδικής ζωής. Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι εγκλωβίζονται σ’ έναν κύκλο νοσηρών, προβληματικών σχέσεων, επιδεινώνοντας τη στεναχώρια τους.

Για την απελευθέρωση από τον φαύλο κύκλο των νοσηρών σχέσεων, χρειάζεται ο άνθρωπος να καταβάλει συνειδητή προσπάθεια, να συνειδητοποιήσει ότι αξίζει να εισπράττει σεβασμό, φροντίδα και αγάπη.

Tip: Υπερβαίνοντας τα εμπόδια

Πρώτον, ξεκινήστε αναγνωρίζοντας τα μη υγιή μοτίβα των σχέσεών σας και προσπαθήστε να εντοπίσετε την πηγή τους. Το περιβάλλον της ανατροφής σας, ίσως να εξακολουθεί να επηρεάζει τη ζωή σας σήμερα. Η στήριξη ενός σύμβουλου ή ενός ψυχιάτρου – ψυχοθεραπευτή, μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμη. Να θυμάστε ότι κάθε αλλαγή απαιτεί υπομονή, αγάπη για τον εαυτό, οριοθέτηση και κατανόηση των συναισθημάτων σας.

Επιδιώξτε σχέσεις υποστηρικτικές και στοργικές.