Τέσσερα χρόνια… παροδικού πληθωρισμού και τα ψέματα συνεχίζονται, ψέματα που διαβρώνουν σιωπηλά τις αξίες γύρω μας, περιουσίες, το ίδιο το χρήμα, αλλά ακόμη και τις πιο σημαντικές αξίες, τις ανθρώπινες
Κυβέρνηση: Ακριβώς ένα μήνα πριν, στην προηγούμενη ανακοίνωση του πληθωρισμού των ΗΠΑ, οι απανταχού οικονομολόγοι, τραπεζίτες και αρθρογράφοι μας καθησύχαζαν για άλλη μια φορά ότι ο πληθωρισμός «έτρεξε όσο έτρεξε, αυτό ήταν, τώρα υποχωρεί».
Βέβαια στην ουσία αυτό διαλαλούν τα τελευταία 4 (και βάλε) χρόνια, από το ξέσπασμά του κι έπειτα (το οποίο αποκαλούσαν «παροδικό φαινόμενο»)…
Πώς περνάει ο καιρός, ε; Στην πραγματικότητα βέβαια η πρωτοφανής ανεξέλεγκτη αύξηση τιμών κυριολεκτικά στα πάντα (αρχής γενομένης από μέταλλα, πρώτες ύλες και γεωργικά εμπορεύματα) είχε ξεκινήσει σιωπηλά ήδη από το 2019, πριν την πανδημία, η οποία έμελλε απλώς να πάρει βολικά το φταίξιμο για ένα έγκλημα που είχε ήδη τελεστεί.
Ένα έγκλημα στο οποίο είναι σχεδόν αποκλειστικά υπευθύνες οι κεντρικές τράπεζες, και δη η Fed.
Κάποιοι προειδοποιούσαν επανειλημμένως για αυτό, για τη μεγαλύτερη κρίση που θα βίωνε η γενιά μας. Μια κρίση που δε θα χαρακτηριζόταν από υψηλή ανεργία και περικοπές, όπως αυτή του 2008, αλλά από εξοντωτική ακρίβεια στα πάντα – από στέγαση μέχρι τρόφιμα και υπηρεσίες.
Έτσι, το κακό δε θα έσκαγε με «μπαμ» όπως της Λίμαν Μπράδερς, αλλά θα διάβρωνε σιωπηλά τις αξίες γύρω μας, περιουσίες, το ίδιο το χρήμα, αλλά ακόμη και τις πιο σημαντικές αξίες, τις ανθρώπινες.
Διότι έτσι λειτουργεί ο (στασιμο)πληθωρισμός. Δε θα είχαμε ανεργία, όχι ακόμη τουλάχιστον. Όχι, ο κόσμος θα δουλεύει κανονικά, και μια και δυο και τρεις δουλειές, μην ανησυχείτε! Τόσες θα χρειάζονται άλλωστε για να κρατήσεις ένα σπίτι, έτσι όπως πάμε…
Ανούσια αύξηση
Και οι μισθοί; Μη σας πούμε θα ανεβαίνουν κιόλας! Βλέπε κατώτατο… του οποίου η αύξηση παρεμπιπτόντως, για όποιον γνωρίζει στοιχειώδη οικονομικά, δεν είναι απλώς γελοία ή ανούσια, αλλά σταδιακά θα επιφέρει το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επιδιώκει: για κάθε 10% που θα ανεβαίνει, άλλο τόσο και παραπάνω θα αυξάνονται οι τιμές στα αγαθά. Διότι πολύ απλά δεν αποτελεί οργανική αύξηση που έρχεται μέσα από τη φυσιολογική παραγωγική διαδικασία (εργασία, προϊόν, μισθός) η οποία είναι ο μόνος τρόπος να προστεθεί αξία σε μια οικονομία.
Αντί αυτού πρόκειται για ένα μαγικό τρικ του κράτους. Σα να τυπώνει χρήμα (δηλαδή πάλι πληθωρισμός). Διότι το κράτος είναι ανίκανο να παράγει προστιθέμενη αξία (παρά μόνο να τη φορολογεί…).
Η κρατική μηχανή μπορεί μόνο να πάρει αξία από εμάς, το υγιές παραγωγικό κομμάτι της κοινωνίας (επιχειρηματίες και εργαζόμενους), και να τη διαμοιράσει, υφαρπάζοντας μεγάλο μέρος της μάλιστα στην πορεία (τα λεφτά που τρώνε οι γνωστοί κοπρίτες και βγάζουν στο εξωτερικό).
Σε όρους Φυσικής, το κράτος είναι μιας κακής ποιότητας μηχανή που μετατρέπει μια μορφή ενέργειας σε μια άλλη, με μεγάλο μέρος της να χάνεται ως θερμότητα. Να παράγει όμως νέα ενέργεια, δεν μπορεί. Κι έτσι δε μπορεί να δώσει στα αλήθεια αξία στο μισθό μας.
Θα τον αυξήσει σα νούμερο, θα πανηγυρίσει στα κανάλια, θα χαρεί το κοπάδι, στην ουσία όμως δεν καταφέρνει απολύτως τίποτα, αφού το ίδιο ποσό που μας έβαλε στην τσέπη θα αφαιρεθεί από την άλλη, από τον έξτρα πληθωρισμό που θα προκύψει από το «τύπωμα» του μισθού!
Και φυσικά εδώ οι αιώνιοι χρήσιμοι δούλοι του κράτους θα αναφωνήσουν «και τι θες, να μην αυξήσει το μισθό;» Θα σας πω τι θέλω. Δε θέλω επιδόματα, δε θέλω κανένα είδους τύπωμα μισθών, δεν είναι αυτός ο πραγματικός ρόλος του κράτους.
Δουλειά του κράτους σε μια υγιής οικονομία είναι να δημιουργήσει τις υποδομές που χρειάζεται ο πρωτογενής τομέας για να αναπτυχθεί.
Να διευκολύνει τις γραφειοκρατικές διαδικασίες κι όχι να κάνει βάσανο τη ζωή των επιχειρηματιών στέλνοντάς τους έμμεσα στους πιο ανταγωνιστικούς γείτονες. Να μειώσει τη φορολογία.
Αυτά τα τρία πράγματα μπορεί και πρέπει να κάνει ένα κράτος για το λαό του, και τίποτα άλλο. Όλα τα υπόλοιπα, η μικροπολιτική, είναι μπούρδες.
Το αόρατο χέρι της αγοράς
Αν πράξει αυτά, όλα τα άλλα έρχονται μόνα τους. Οι μισθοί θα αυξηθούν οργανικά, ο ίδιος ο επιχειρηματίας θα θέλει να σε πληρώσει παραπάνω εφόσον είναι ανταγωνιστικός.
Όπως συμβαίνει σε όλες τις υγιείς αναπτυσσόμενες οικονομίες, όπως συνέβαινε και σε εμάς κάποτε. Οι ίδιες οι εταιρίες θα ρίχνουν τις τιμές, σε μια υγιή ανταγωνιστική οικονομία. Αυτό είναι το πραγματικό αόρατο χέρι της αγοράς.
Όλα τα άλλα είναι άθλια τρικ μιας τελειωμένης οικονομίας που παράγει διαρκώς χρέος και τρύπες που θα καλούνται να πληρώσουν με το παραπάνω οι επόμενες γενιές.
Το τύπωμα των Fed/ΕΚΤ, τα επιδόματα, η δήθεν αύξηση του κατώτατου – όλα αυτά τρέφουν ένα φαύλο κύκλο πληθωρισμού – δεν τον διορθώνουν.
Μόνο μια θλιβερή, τελειωμένη κοινωνία ανόητων δίχως μέλλον είναι η κοινωνία που χαίρεται όταν της κόβεις επίδομα ή ανεβάζεις τον κατώτατο με μια πανηγυρτζίδικη ανακοίνωση στα μίντια, γεμάτη «μαγκιά». Που είναι η μαγκιά ρε σεις;
Κοιτάξτε γύρω σας επιτέλους. Κοιτάξτε την κατάντια μας. Από αυτάρκης χώρα ευλογημένη με πλούσια γη, καταντήσαμε Ταϊλάνδη της Δύσης.
Εστιατόρια και (σεξο)τουρισμός, να χαίρονται οι φραγκάτοι που απολαμβάνουν τη χώρα μας όσο εμείς τρώμε 2 ώρες τη μέρα κολλημένοι στην κίνηση.
Και από την άλλη μια μαφία αναίσχυντων κρατικών κοπριτών και επιδοματούχων που λυμαίνονται όχι μόνο τον πλούτο μας, αλλά τη ψυχή και αξιοπρέπειά μας.
Καθόμαστε και τους ακούμε, δεξιούς και αριστερούς, ενώ ψεύδονται μέσα στη μούρη μας και μετά ειρωνεύονται και από πάνω.
Να μας λένε 4 χρόνια τώρα ότι ο πληθωρισμός είναι «παροδικός» ή αποτέλεσμα «εξωτερικών επιδράσεων» (και πράγματι είναι, αλλά όχι για το λόγο που διαλαλούν).
Και να έχεις και τους αναλυταράδες που μήνα στο μήνα δε σταυρώνουν πρόβλεψη για το ρημάδι τον πληθωρισμό (αλλά και για οτιδήποτε άλλο) και για κάποιο λόγο να εξακολοθούν να παριστάνουν τους ειδικούς, αντί να τους παίρνουν με τις ντομάτες. Φτάνει πια…
Εγκληματική η νομισματική πολιτική των κεντρικών τραπεζών
Το λοιπόν, οι διεθνείς αναλυτές μας καθησύχαζαν ομόφωνα ότι ο πληθωρισμός θα υποχωρήσει το Μάρτιο (πού θα πάει, θα το πετύχουν).
Τελικά αυξήθηκε στο 3,5% στις ΗΠΑ.
Εμείς για άλλη μια φορά κόντρα στο κονσένσους των ακαταδίωκτων, τονίσαμε ότι ο πληθωρισμός και πάλι θα διέψευδε τις εκτιμήσεις, για τον απλούστατο λόγο ότι η παθογένεια που τον προκαλεί, δε θεραπεύτηκε.
Διότι η παθογένεια δεν ήταν το Σουέζ ή η πανδημία ή ο πόλεμος στην Ουκρανία ή η κάθε μπούρδα που μας πλασάρουν ως αιτία (παρά μόνο αφορμή).
Η αιτία είναι η εγκληματική νομισματική πολιτική των κεντρικών τραπεζών, και αυτή δεν έχει αλλάξει τις τελευταίες δύο δεκαετίες, επομένως μην περιμένε να πέσουν οι τιμές.
Ο πληθωρισμός και η τεχνητή δημιουργία χρήματος μέσω ελλειμμάτων και «νομισματοποίησης» της δημοσιονομικής πολιτικής είναι μια σταδιακή μεταφορά πλούτου από τους πραγματικούς μισθούς και τις αποταμιεύσεις καταθέσεων στο δημόσιο.Βασικά όλοι γίνονται φτωχότεροι προκειμένου να διατηρηθεί ένα διαρκώς αυξανόμενο μέγεθος της κρατικής παρέμβασης στην οικονομία.
Την επόμενη φορά που θα διαβάσει κάποιος ότι τα τεράστια ελλείμματα και η νομισματική χαλάρωση είναι «καλές πολιτικές» για τη μεσαία τάξη, πρέπει να αναρωτηθεί γιατί δυσκολεύεται κάθε χρόνο περισσότερο να πληρώνει για αγαθά και υπηρεσίες.
Τα λάθη που έγιναν το διάστημα 2020 – 2024 θα κοστίσουν στη μεσαία τάξη πολλούς περισσότερους φόρους, ακόμα και αν η κυβέρνηση υποσχεθεί ότι θα είναι μόνο «φόροι για τους πλούσιους», το παλαιότερο τέχνασμα για την αύξηση των φόρων…
Περισσότεροι φόροι, επίμονος πληθωρισμός, «κρυφή» φορολόγηση και απώλεια της αξίας των εισοδημάτων.
Η τέλεια συνταγή για στασιμοπληθωρισμό
Αυτό είναι «χαλαρή» νομισματική πολιτική: Μια ύφεση στη δραστηριότητα του ιδιωτικού τομέα με τα βασικά οικονομικά μεγέθη να πλήττονται από το υπερβολικό δημόσιο χρέος.
Η τέλεια συνταγή για στασιμοπληθωρισμό. Γιατί δε δοκιμάζουμε κάτι άλλο, θα πει κανείς. Γιατί δε σωζει τον εαυτό της η Δύση; Δε γνωρίζω. Ίσως δεν μπορεί.
Ίσως είναι η αναπόφευκτη κατακλείδα μιας οικονομίας όταν πιάνει ταβάνι και μόνο η αναγκαία διόρθωση μπορεί να τη φέρει στο σωστό δρόμο.
Το παρατηρούμε και με την Ανατολή, ειδικά την Κίνα που εμφανώς κατέβασε ταχύτητα πλέον και αρχίζει ήδη να ακολουθεί τις καταστροφικές νομισματικές πολιτικές που οδήγησαν τις ΗΠΑ στο σημερινό χάλι, ήτοι ποσοτική χαλάρωση.
Θα το λέμε και θα το ξαναλέμε μέχρι να το εμπεδώσει ο τελευταίος ανέλπιστος αναγνώστης αυτής της στήλης. Όσο ο Αμερικάνος τυπώνει και τρέφει τη φούσκα (για χάρη της Wall Street), τόσο θα υποφέρει το κάτω στρώμα της οικονομίας.
Πλέον το αμερικανικός χρέος (35 τρισ.) διογκώνεται κατά $1 τρισ. κάθε 100 μέρες!
Έχουμε μπει στην εκθετική, τελική φάση του κύκλου και τα πράγματα είναι πάρα πολύ σοβαρά, ήτοι έρχονται πολύ δύσκολες μέρες για τη Δύση, όταν αποφασίσουν να «πατήσουν» το κουμπί.
Πιθανολογώ αφού βγει ο Τραμπ (για να σκάσει στα μούτρα του η βόμβα, φυσικά)…
Η όποια αμελητέα δήθεν υποχώρηση του πληθωρισμού της τάξεως του 0,2% καταγράφεται κατά καιρούς, ειδικά στην Ευρώπη, δεν αποτελεί ενθαρρυντικό δείγμα εξυγίανσης, όπως πάντα αναίσχυντα ψεύδονται άθλιες μαριονέτες σαν τη Κριστίν Λαγκάρντ.
Άλλωστε ενέργεια και τρόφιμα (οι βασικοί παράγοντες του πληθωρισμού) συνεχίζουν να σκαρφαλώνουν, αλλά πλέον δεν υπολογίζονται στο Δείκτη Τιμών!
Η όποια υποχώρηση καταγράφεται είναι αποτέλεσμα της μειωμένης κατανάλωσης, η οποία είναι αποτέλεσμα της εξοντωτικής ακρίβειας (ο φαύλος κύκλος), αφού ο κόσμος δεν έχει κυριολεκτικά να φάει!
Δεν είναι δηλαδή δείγμα υγιούς οικονομίας, αλλά το αντίθετο: μιας οικονομίας σε στασιμότητα, όπου ο μόνος λόγος να σταματήσουν να αυξάνονται οι τιμές θα είναι επειδή ο κόσμος παύει να αγοράζει.
Γι αυτό και ονομάζεται στασιμοπληθωρισμός (μειωμένη παραγωγή/κατανάλωση + πληθωρισμός)…
Το κακό πλέον έγινε
Ίσως κάνουμε καιρό να ξαναγράψουμε για πληθωρισμό, άλλωστε τι άλλο να πεις πλέον; Το κακό έγινε.
Αφήνουμε τώρα το ρεπορτάζ σε όλους εκείνους που μερικά χρόνια πριν προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι όχι μόνο θα ήταν παροδικό φαινόμενο, αλλά ότι κινδυνεύουμε από «αποπληθωρισμό»!
Τώρα όλοι αυτοί σπεύδουν τακτικά να μας ενημερώσουν για τον πληθωρισμό «εξ Ουκρανίας» και την ακρίβεια και όλα αυτά που είναι μπροστά στα μάτια του απλού καταναλωτή/παραγωγού και δεν έχει ανάγκη κανέναν αναλυταρά να του υποδείξει.
Ανάγκη είχε να τον προειδοποιήσει όσο ήταν νωρίς, να προφυλαχθεί, να κάνει τα κουμάντα του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου