Άλλο ένα προσωπικό δράμα Bρίσκει αγαλλίαση στη Σύρο

 

ΑΠΟ ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ ΔΕΝΑΞΑΣ

Το όνομά του, Κώστας Παπαγεωργίου. Μόνιμος κάτοικος Θεσσαλονίκης. Άλλος ένας Έλληνας, άνεργος, άτυχος, κυριευμένος από δαίμονες και αχαρακτήριστους ανθρώπους. Άλλο ένα θύμα των τελευταίων 14 χρόνων της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης και παρακμής στη χώρα μας.

“Φίλοι” του τάζουν δουλειά γι’ αυτό το καλοκαίρι στην Πάρο. Μαζεύει ό,τι μπορεί να βρει, απ’ όπου μπορεί για τα ναύλα του μοναχά μέχρι το νησί της Εκατονταπυλιανής. Το τάξιμο τελικά αποδεικνύεται “μεγάλα λόγια” και η δουλειά ναυαγεί, αφήνοντάς τον σε ένα άγνωστο μέρος χωρίς λεφτά στην τσέπη, χωρίς στέγη, χωρίς “φίλους”, χωρίς φαγητό, μες στην απελπισία.

Γυρίζει από εδώ και από εκεί όσο αντέχουν τα πόδια του και το μόνο που πετυχαίνει όπως αφηγείται ο ίδιος είναι να του πληρώσει κάποιος το φθηνότερο εισιτήριο μέχρι το επόμενο πρώτο λιμάνι το οποίο είναι η Σύρος.

Αποβιβάζεται έρημος, απελπισμένος, με κενό μυαλό και αρχίζει να βαδίζει πού; Ούτε ο ίδιος γνωρίζει. Πάει. Απλά πάει…..Κάποια στιγμή από την πείνα τα πόδια του λυγίζουν και πέφτει κάτω. Εκείνη την ώρα είναι που αναλαμβάνει δράση η Σύρος, η μάνα Σύρος που γνωρίζει από πόνο, από αλληλοβοήθεια, από φτώχεια. Σαν να ξυπνά η πτώση του έναν οργανισμό αγάπης και γύρω του συντρέχουν κάμποσοι. Μαζί τους κι ένας αστυνομικός που τον βοηθά να σηκωθεί και αντικρύζει έναν άνθρωπο χλωμό, με σκισμένο από την τραχιά άσφαλτο πρόσωπο, ματωμένο και άλαλο. Ένα πραγματικό φάντασμα……

Ο αστυνομικός μεταφέρει τον Κώστα στο Γενικό Νοσοκομείο του νησιού, όπου λαμβάνει αμέσως όλη την επαγγελματική φροντίδα και ανθρώπινη αγάπη του ιατρικού προσωπικού και ξαναβρίσκει τον εαυτό του. Εκεί όσο ράβουν το πρόσωπό του συνειδητοποιεί πού βρίσκεται, ενώ ο θεράπων ιατρός γράφει στην αναφορά του, αλλά και την βεβαίωση που προσκομίζει στις Αρχές πως ο άνθρωπος αυτός εν έτει 2024 σωριάστηκε στο έδαφος ενός ευρωπαϊκού νησιού από ασιτία και αδυναμία. Είχε να φάει δυο ολόκληρες μέρες…..Αγωνία, ασιτία, απελπισία, ζέστη, ένα δυνατό κοκτέϊλ που σε στέλνει στα επείγοντα! Ευτυχώς, της Σύρου…..

Ο αστυνομικός ενημερώνει τους προϊστάμενούς του, την κοινωνική πρόνοια και τη δημοτική αρχή, οι οποίοι άμεσα κινητοποιούνται και ταυτοχρόνως ενημερώνουν τον πρόεδρο του φιλανθρωπικού και αλληλοβοηθητικού σωματείου Νοτίου Αιγαίου “Ο Άγιος Φίλιππος” κ. Αρτέμη Ρουσσουνέλο, ο οποίος του παρέχει τροφή, τσιγάρα, στέγη, ρούχα και κλίνη για να περάσει τη νύχτα του και του αγοράζουν τα εισιτήρια για να μπορέσει αύριο, Πέμπτη, 18 Απριλίου, στις 4 το απόγευμα να ταξιδέψει ως τον Πειραιά.

Η μάνα Σύρος απέδειξε για άλλη μια φορά τη μεγαλοσύνη της, το Νοσοκομείο, η Αστυνομία και η Δημοτική Αρχή τον ανθρωπισμό και τον επαγγελματισμό τους και το νεοσύστατο αυτό σωματείο με τον πρόεδρό του κ. Ρουσσουνέλο κατέγραψε άλλη μια νίκη αγάπης και προσφοράς, διότι περί νίκης πρόκειται! Ένας συνάνθρωπος που ατύχησε διότι πίστεψε πως υπάρχουν ακόμα φίλοι που νοιάζονται, κόντεψε να χαθεί, όμως ήταν τυχερός και το εισιτήριο το τελευταίο έγραφε “Σύρος”…..

Χίλια μπράβο σε όλους όσοι βοήθησαν!

ΠΗΓΗ