Κατά τα τέλη του 4ου προχριστιανικού αιώνα, οι μεγάλες ανακατατάξεις που προκαλούνται από τις συνεχείς συγκρούσεις των Διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αποτελούν την θρυαλλίδα για μία νέα σειρά επαναστατικών καινοτομιών στις βλητικές μηχανές.
Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ
Μία από τις σημαντικότερες είναι ο πολυβόλος του Διονυσίου του Αλεξανδρέως, που κατασκευάζεται όπως αναφέρει ο Φίλων Βυζάντιος στη Ρόδο, χωρίς όμως να παραθέτει άλλα ιστορικά στοιχεία (ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΙΣ, ΒΕΛΟΠΟΙΪΚΑ, 73.20, H. Diels & E. Schramm, Preussischen Akademie der Wissenschaften, 1918-1919).
Μάλλον η εκπληκτική αυτή μηχανική επινόηση εμφανίζεται κατά την διάρκεια της πολιορκίας της Ρόδου (Pauly-Wissowa, REAL-ENCYCLOPÄDIE DER KLASSISCHE ALTERΤUMWISSENSCHAFT, Stuttgart, 1893, σελίς 156) από τον Δημήτριο Πολιορκητή.
Ο E. W. Marsden (GREEK AND ROMAN ARTILLERY, TECHNICAL TRΕATISES, Oxford, 1971, σελίς 178), υποστηρίζει ότι ο Διονύσιος είναι το ίδιο πρόσωπο με τον Αλεξανδρινό μηχανικό, που κατά τον Πλούταρχο (ΗΘΙΚΑ, 361f, 984 a-b), επιβλέπει την μεταφορά του κολοσσού του Σεράπιδος από την Σινώπη στην Αλεξάνδρεια, με εντολή του Πτολεμαίου του Λάγου.
Προφανώς το πρωτότυπο κατασκευάζεται στην Αλεξάνδρεια και όχι στη Ρόδο, καθώς δεν είναι βέβαιο σε ποια από τις δύο πόλεις, εντοπίζει και μελετά το επαναστατικό αυτό όπλο, ο Φίλων ο Βυζάντιος, τουλάχιστον επτά ή και οκτώ δεκαετίες αργότερα.
Γενική Περιγραφή
Ο πολυβόλος, όπως περιγράφεται από τον Φίλωνα είναι ένας ευθύτονος οξυβόλος (βλητική μηχανή που αντιγράφει το σχέδιο του απλού τόξου), που συνδυάζεται με έναν εκπληκτικό επαναληπτικό μηχανισμό, ο οποίος δεν έχει όμοιό του έως τα τέλη του 19ου αιώνα.
Τα βέλη (τουλάχιστον 50) τοποθετούνται σε ειδικό γεμιστήρα σε σχήμα τριγωνικού πρίσματος και έχουν μήκος (ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΙΣ, ΒΕΛΟΠΟΙΪΚΑ, 73.25, H. Diels & E. Schramm, Preussischen Akademie der Wissenschaften, 1918-1919.), ενός πήχεως και ενός δακτύλου (περίπου 48 εκατοστών). ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΑΥΤΟ ΘΕΜΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου