Λιακόπουλος: η αντικατάσταση του βιβλίου από τα smartphones, έκανε τον κόσμο πιό ηλίθιο – video

 

Δεν αναφέρομαι στα smartphones με την ιδιότητά τους σαν συσκευών επικοινωνίας αλλά σαν συσκευών αναζήτησης γνώσης.

Κάποτε, για να συλλέξεις γνώσεις, πήγαινες σε ένα βιβλιοπωλείο και αγόραζες βιβλία, ή σε μία δανειστική βιβλιοθήκη και τα δανειζόσουν για να τα διαβάσεις.

Αυτό είχε τη δυσκολία του να συγκεντρώσεις τα απαιτούμενα κατά περίπτωση βιβλία και θυμάμαι που μικρός πήγαινα στα μεγάλα βιβλιοπωλεία στο κέντρο της Σαλονίκης και έκανα παραγγελίες βιβλίων, από το εξωτερικό πολλές φορές και μετά από μέρες είχα την χαρά και την τιμή να μετέχω στην “ιεροτελεστία” της παραλαβής του όποιου βιβλίου.

Όταν έγιναν μέσω διδικτύου οι συνδυασμένες βιβλιοθήκες όλου του κόσμου, όπωςκάποτε βλέπαμε στο STAR TREK, τότε όλοι οι εραστές της γνώσης χαρήκαμε, αλλά στη γωνία παραμόνευε ο κίνδυνος της μετατροπής του αρμενίσματος μέσα στο πέλαγος της γνώσης, σε πλατσούρισμα μέσα στο βόθρο της σαβουρο-πληροφόρησης.

Αν εξαιρέσει κανείς τον βομβαρδισμό του νου με τη σαβούρα του κάθε καθυστερημένου, που ποστάρει το ψέμα και τη βρωμιά του στα social media, υπάρχει χαώδης διαφορά αναάμεσα στις ποιοτικές εγκεφαλικές λειτουργίες που κεντρίζονται και ασκούνται με το διάβασμα ενός βιβλίου και της αποχαύνωσης και βοϊοδοποίησης που προκαλείται από την αντικατάσταση του διαβάσματος ενός βιβλίου από την παρακολούθηση ενός σαβουρο-βίντεο στο κινητό.

Τελικά μας έφαγε η τεχνολογία. Δε λέω, έχει τα καλά της και μου αρέσει, αλλά ειδικά στο θέμα του βιβλίου είμαι κάθετος και σύμμαχός μου είναι η σκληρή πραγματικότητα. Σχεδόν κανείς δεν μπορεί να διαβάσει ακόμη και ποσταρίσματα μεγαλύτερα των τριών σειρών, δεν συζητάμε για βιβλία των πεντακοσίων σελίδων.

Οι άνθρωποι έγιναν ακόμη πιο ηλίθιοι με την είσοδο στην ψηφιακή εποχή, γιατί ούτως ή άλλως ήταν ηλίθιοι.

Προσπαθώ σαν εκδότης, αλλά και σαν συγγραφέας να δώσω νέα βιβλία στον κόσμο, αλλά ξέρω ότι ματαιοπονώ. Δεν θα σταματήσω ωστόσο να γράφω, αφού ούτως ή άλλως βγάζω γούστα γράφοντας. Ελπίζω να κάνω τουλάχιστον κάποιες και κάποιους να διαβάσουν κάτι παραπάνω ασκώντας τον εγκέφαλό τους.

Μου έστειλαν μάλιστα με ένα email και ένα, παλιό μάλλον, βιντεάκι του Πανούση που αφορά το βιβλίο σατυρίζοντας με καλό τρόπο εμένα, το οποίο και παραθέτω παρακάτω.