Mισεί τον σκύλο του συντρόφου της – «Τον πήραν μαζί με την πρώην του – Θα είναι μάλλον ο λόγος που θα χωρίσουμε»

 

Είναι γνωστό ότι ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου. Τι γίνεται όμως όταν ένας σκύλος μπορεί να γίνει αιτία χωρισμού;

Μία 29χρονη γυναίκα, έχει σχέση επί 9 μήνες με έναν 32χρονο. Ο σύντροφός της έχει έναν 6χρονο αρσενικό σκύλο, ο οποίος ζει στο σπίτι της μητέρας του εδώ και τρία-τέσσερα χρόνια. Ο σκύλος είναι διασταύρωση Doberman, Pitbull, chihuahua, και Chow Chow.

Πριν η 29χρονη μπει στη ζωή του, εκείνος είχε μία σχέση για τέσσερα χρόνια και, το 2019 αγόρασαν μαζί με την πρώην του τον σκύλο. «Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, ήταν μία τοξική σχέση, γεμάτη καβγάδες. Μάλωναν τόσο που επηρέασαν ακόμη και τον σκύλο» τονίζει η γυναίκα.

«Μάλωναν ασταμάτητα»

«Μαλώνουμε και εμείς περιστασιακά, σαν ζευγάρι, και τον έχω ρωτήσει αν οι καβγάδες μας έχουν την ίδια συχνότητα ή ένταση με εκείνους με την πρώην του. Μού έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν έχουν καμία σχέση με την προηγούμενη κατάσταση. Οι καβγάδες με την πρώην προκάλεσαν ψυχικό τραύμα στον σκύλο. Επίσης, διαφωνούσαν σχετικά με την εκπαίδευση του σκύλου», σχολίασε.

Η πανδημία επηρέασε την ποιότητα της εκπαίδευσης του σκύλου. Ο φίλος της, μετά τον χωρισμό με την πρώην, μετακόμισε στην μητέρα του και, έπειτα από λίγο καιρό, βρήκε ένα διαμέρισμα σε μία μεγαλύτερη πόλη (σ’ αυτήν όπου τώρα συζούν).

«Ένα Σαββατοκύριακο που έφερε τον σκύλο στο διαμέρισμα, αναγκάστηκε να τον επιστρέψει στην μητέρα του επειδή δεν καθόταν ήσυχος. Πρόσφατα, μου ανάφερε ότι σκέφτεται να ξαναφέρει τον σκύλο στο διαμέρισμα» περιγράφει, τονίζοντας ότι διαφωνεί εκείνη με αυτή την ιδέα.

Το 1990, η οικογένειά της αγόρασε από έναν κτηνοτρόφο ένα cocker spaniel. Αργότερα, υιοθέτησαν ένα μπασέ χάουντ από ένα καταφύγιο. Είναι άνετη με τους σκύλους, αφού στην οικογένειά της πάντα υπήρχε ένας. Βοηθούσε τους συγγενείς της όταν υιοθετούσαν σκύλους, τους φρόντιζε. Πάντα λάτρευε τα σκυλιά.

«Αγαπάω τα σκυλιά και έχω μεγαλώσει μαζί τους, όμως αυτός είναι επιθετικός»

«Κάθε χρόνο πηγαίνω σε καλλιστεία σκύλων και μού αρέσει να μαθαίνω για καινούργιες ράτσες. Όταν ήμουν 20 χρονών, ήθελα να πάρω σκύλο και για να προετοιμαστώ, έβλεπα βιντεάκια. Τελικά, δεν θα μπορούσα να εξασφαλίσω σ’ έναν σκύλο όσα θα είχε ανάγκη», εξήγησε.

Το  γεγονός ότι ζει σε μία μεγάλη πόλη χωρίς χώρο για τον σκύλο, και καθώς δεν έχει αρκετά χρήματα να διαθέσει στη φροντίδα του, ήξερε ότι θα σήμαινε τεράστια ευθύνη σε περίπτωση που υιοθετούσε μόνη της. Παλιότερα, σκεφτόταν ότι  μπορεί ν’ αγόραζε σκύλο αν παντρευόταν ή αν ήταν με κάποιον που και εκείνος θα το ήθελε. Περίμενε την κατάλληλη στιγμή. Από τη στιγμή που ήθελε να προσφέρει στον σκύλο την καλύτερη ζωή που θα μπορούσε, ανέβαλε το όνειρο.

«Ο σκύλος είναι κακός. Έχει δαγκώσει έξι ανθρώπους και είναι πολύ νευρικός. Το άγχος τον κάνει επιθετικό, γαβγίζει για πολλή ώρα, γρυλίζει, σηκώνεται η τρίχα του και η ουρά του», είπε η 29χρονη.

«Έχει ανεξέλεγκτη συμπεριφορά»

Ο σκύλος δεν μπορεί να διαχειριστεί το άγχος του, με αποτέλεσμα να έχει ανεξέλεγκτη συμπεριφορά. Χρειάζεται πάρα πολύ χρόνο μέχρι να ηρεμήσει. Όταν έρχεται κόσμος, ο φίλος της πρέπει να τον έχει δεμένο ή να τον κλειδώνει στο σπιτάκι του, μέχρι να φύγουν οι επισκέπτες.

Ο σκύλος είναι πολύ προστατευτικός με το αγόρι της και την οικογένειά του και δεν αφήνει να τον πλησιάσει κανένας που δεν ξέρει. Δεν ηρεμεί με τίποτα, ακόμη και αν οι άγνωστοι είναι πολύ ευγενικοί.

Εκτός απ’  την επιθετική συμπεριφορά, ο σκύλος κάθεται στον καναπέ και κοιμάται στο κρεβάτι. Η κοπέλα τον φωνάζει  «τσιρότο» επειδή είναι πολύ προστατευτικός με το αφεντικό του και τον ακολουθεί παντού. Όλες του οι προσπάθειες να τον εκπαιδεύσει, έχουν αποτύχει.

«Φοβάμαι ότι θα επηρεάσει τη σχέση μας»

Αν το αγόρι της φέρει τον σκύλο να ζήσει μαζί τους, η κοπέλα ανησυχεί ότι θα επηρεάσει τη σχέση τους αρνητικά. Δεν θα μπορεί να καλεί κόσμο στο διαμέρισμα με τον σκύλο εκεί και γι’ αυτό προτιμά ο σκύλος να συνεχίσει να ζει με την μητέρα του φίλου της.

Ωστόσο, καταλαβαίνει ότι απ’ τη στιγμή  που δεν είναι δικός της σκύλος, η τελική απόφαση είναι δική του. Εκείνη το μόνο που μπορεί να κάνει, είναι να τερματίσει τη σχέση. Τι θα τη συμβουλεύατε να κάνει;