ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΖΗΤΑ και όχι συγκάλυψη...

ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΖΗΤΑ

Το τρένο αυτό, 

δεν έφτασε ποτέ στη Σαλονίκη.

Τρέχει στο άπειρο

μ' όλα τα φώτα του σβηστά.

Ψάχνει μια άνοιξη να βρει...

εκείνη που δεν πρόλαβε 

να συναντήσει.

Κάθε φορά που βρέχει,

είναι που μέσα από τα σύννεφα 

περνά

κι απ' τα ορφανά βαγόνια του,

πέφτουν χιλιάδες δάκρυα.

Αυτό το τρένο 

αιώνια θα ταξιδεύει

ψάχνοντας απαντήσεις...

Δικαίωση ζητά...

Τόσες φωνές, τόσες κραυγές,

μια ένοχη σιωπή σκεπάζει,

δίχως ντροπή

και μόνο η άνοιξη, 

παίρνοντας πάνω της,

όση κανείς 

δεν έχει το φιλότιμο να πάρει,

ευθύνη, 

σαν έρχεται από μακριά, 

θα ρίξει όλα τα άνθη της 

στα αιχμηρά "γιατί" του

κι έπειτα θα σταθεί 

έξω απ' την πόρτα μας, 

γυμνή.

~*~ Μαρία Γασπαράτου, από την υπέροχη σελίδα της που πολυαγαπώ Κύματα ψυχής ~*~

Οι αναρτήσεις των τελευταίων ημερών του Φεβρουαρίου αφιερώνονται στη μνήμη των θυμάτων των Τεμπών και στις 57 οικογένειες που έχασαν τους ανθρώπους τους και ζητούν ΔΙΚΑΙΩΣΗ και όχι συγκάλυψη...