Η Γέφυρα του Αρκαδικού ή Γέφυρα Καζάρμα είναι μια μυκηναϊκή γέφυρα κοντά στο σύγχρονο δρόμο από την Τίρυνθα προς την Επίδαυρο στην Αργολίδα στην Πελοπόννησο, Ελλάδα.
Η πέτρινη διασταύρωση, η οποία χρονολογείται στην Ελληνική Εποχή του Χαλκού, είναι μια από τις παλαιότερες τοξωτές γέφυρες που υπάρχουν ακόμα και είναι διασχίσιμη μέχρι σήμερα. Είναι η παλαιότερη διατηρημένη γέφυρα στην Ευρώπη.
--------
Η γέφυρα αυτή είναι η μεγαλύτερη και καλύτερα διατηρημένη στον αρχαίο δρόμο Ναυπλίου - Επιδαύρου. Είναι η αρχαιότερη στην Ευρώπη.
Η Γέφυρα του Αρκαδικού ή Γέφυρα Καζάρμα είναι μια μυκηναϊκή γέφυρα κοντά στο σύγχρονο δρόμο από την Τίρυνθα προς την Επίδαυρο στην Αργολίδα στην Πελοπόννησο, Ελλάδα.
Η πέτρινη διασταύρωση, η οποία χρονολογείται στην Ελληνική Εποχή του Χαλκού, είναι μια από τις παλαιότερες τοξωτές γέφυρες που υπάρχουν ακόμα και είναι διασχίσιμη μέχρι σήμερα. Είναι η παλαιότερη διατηρημένη γέφυρα στην Ευρώπη.
Σωζόμενο παράδειγμα κατασκευής μυκηναϊκών γεφυρών στην Αργολίδα Πελοποννήσου
Η τοξωτή γέφυρα κατασκευάστηκε κατά τη Μυκηναϊκή περίοδο σε τυπικό κυκλώπειο ρυθμό σύγχρονο της Υστεροελλαδικής περιόδου (III) (περίπου 1300–1190 π.Χ.).
Η γέφυρα, η οποία έχει μήκος 22 μέτρα (72 πόδια), πλάτος 5,60 μέτρα (18,4 πόδια) στη βάση και ύψος 4 μέτρα (13 πόδια), εκτείνεται σε έναν οχετό μήκους 1 μ. Το πλάτος του οδοστρώματος είναι περίπου 2,50 μέτρα (8 πόδια 2 ίντσες).
Η γέφυρα του Αρκαδικού ήταν μέρος μιας στρατιωτικής οδού μεταξύ των δύο πόλεων της Τίρυνθας προς την Επίδαυρο που αποτελούσε τμήμα ενός ευρύτερου ελληνικού οδικού δικτύου.
Η εκλεπτυσμένη διάταξη της γέφυρας και η χάραξη του δρόμου δείχνουν ότι η γέφυρα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από κάρα. Τρεις χιλιάδες χρόνια αργότερα, η γέφυρα παραμένει σε τοπική χρήση.
Η Μυκηναϊκή Γέφυρα ΙΙ (γέφυρα Πετρογεφύριου) περίπου 1 χλμ (0,62 μίλια) δυτικά της γέφυρας του Αρκαδικού
Άλλα μυκηναϊκά γεφύρια στην Αργολίδα
Το Αρκαδικό Γεφύρι είναι ένα από τα τέσσερα γνωστά μυκηναϊκά τοξωτά γεφύρια κοντά στο Αρκαδικό στην Αργολίδα. Είναι όλα παρόμοιας σχεδίασης και ηλικίας και ανήκουν στον ίδιο αυτοκινητόδρομο της Εποχής του Χαλκού μεταξύ των δύο πόλεων της Τίρυνθας προς την Επίδαυρο. Ένα από αυτά είναι η γέφυρα Πετρογεφύριου, που διασχίζει το ίδιο ρέμα 1 km (0,62 mi) δυτικά της γέφυρας του Αρκαδικού. Η δομή, η οποία κατά τα άλλα είναι παρόμοια σε μέγεθος και εμφάνιση, έχει μεγαλύτερο άνοιγμα και ελαφρώς υψηλότερο θόλο. Παραμένει σε χρήση ως μέρος ενός τοπικά χρησιμοποιούμενου κομματιού.
Ένα πέμπτο, καλοδιατηρημένο μυκηναϊκό γεφύρι βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή στη Λυκοτρούπη στη βόρεια Αργολίδα, όπου αποτελούσε μέρος ενός άλλου μυκηναϊκού δρόμου. Οι μετρήσεις του είναι κοντά στη Γέφυρα του Αρκαδικού: πλάτος 5,20 m (17,1 ft) στο κάτω μέρος, 2,40 m (7 ft 10 in) στην κορυφή και με άνοιγμα αψίδας λίγο περισσότερο από ένα μέτρο. Ο δρόμος εξακολουθεί να διαθέτει πέτρινα κράσπεδα που θα κρατούσαν τους τροχούς των ταχέως κινούμενων καροτσιών μακριά από την άκρη της γέφυρας.
Πιθανός τρόπος κατασκευής Μυκηναϊκής γέφυρας με τη χρήση ξύλινων στηριγμάτων.
Τρόπος κατασκευής
Όπως όλες οι Μυκηναϊκές γέφυρες, η γέφυρα του Αρκαδικού στηρίζεται σε μεγάλους ακανόνιστους ασβεστολιθικούς ογκόλιθους, οι οποίοι δημιουργούν το λεγόμενο «εκφορικό σύστημα». Για τη δημιουργία αυτού του συστήματος αρχικά στο κάτω μέρος της δομής τοποθετήθηκαν μεγάλοι λίθοι σε φυσικό βραχώδες έδαφος. Το κάτω μέρος του ανοίγματος της δομής (κοίτη του ποταμού), αποτελούταν από μια κάτω πλάκα, η οποία σχημάτιζε ένα ξεχωριστό, αρκετά υψηλό κατώφλι. Πάνω και γύρω από το κατώφλι, τοποθετήθηκαν οριζόντιες πλάκες, οι οποίες παρείχαν σταθερότητα για τους κάτω ογκόλιθους και, ταυτόχρονα, βάσεις για ένα άλλο στρώμα ανώτερων ογκόλιθων.
Το άνοιγμα στη βάση των Μυκηναϊκών γεφυρών γνωστό ως "κοίτη του ποταμού".
Πιο πάνω, υπήρχε μια άλλη πλατφόρμα όπου, πιθανώς, τοποθετήθηκαν πέτρες, οι οποίες αποτελούσαν τον δρόμο. Οι Μυκηναίοι κατασκεύαζαν γέφυρες με δυο διαφορετικά εκφορικά συστήματα: με καμάρα ή τριγωνικό άνοιγμα. Η μετακίνηση και τοποθέτηση των λίθων πιθανότατα γινόταν με κύληση αυτών κατά τη διάρκεια της κατασκευής της γέφυρας, καθώς δεν υπάρχουν στοιχεία, που να αποδεικνύουν την ύπαρξη και χρήση σκαλωσιών. Αυτή η θεωρία δικαιολογεί τη μερική επεξεργασία των λίθων σε αντίθεση με τους σμιλεμένους ογκόλιθους σε αντίστοιχα κυκλώπεια έργα της εποχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου