Αυγουστίδης: Αναθεώρησα με τη γέννηση του παιδιού – Τι αποκάλυψε για τη σύζυγό του

 Καλεσμένος στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου «Ενώπιος Ενωπίω» βρέθηκε καλεσμένος ο Ορφέας Αυγουστίδης.

Ο αγαπημένος ηθοποιός μίλησε για την οικογένεια του και για τα πράγματα που έχει αναθεωρήσει μετά τον ερχομό του γιου του, ενώ αναφέρθηκε με τα πιο τρυφερά λόγια για τη σύζυγό του Γεωργία.

«Αναθεώρησα στα πάντα. Βρίσκομαι αντιμέτωπος με εκείνη την την αναμέτρηση εκείνης της στιγμής που τον πρώτο έπιασα στα χέρια μου που μου είπε ότι τώρα όλα αλλάζουν», είπε αρχικά για τα συναισθήματα που του προκάλεσε η γέννηση του γιου του.

Και συνέχισε: «Την πρώτη στιγμή που τον είδα είπα “ποιος είναι αυτός; Πώς γίνεται;” Υπάρχει αυτή η πρώτη στιγμή που δεν έχεις ιδέα ποιος είναι».

«Δίνω χρόνο στην οικογένεια και παίρνω από τον ύπνο μου, εάν χρειαστεί. Ειδικά τον πρώτο χρόνο που είχε έρθει ο Αχιλλέας στη ζωή μας και ήμασταν τρεις πια. Μάλιστα επέτρεψα για πρώτη μου φορά να με επισκεφθεί το στρες γιατί ήθελα να βρω κι άλλο χρόνο μέσα στην ημέρα. Άρχισα να σφίγγομαι γιατί ήθελα, όχι μόνο να αλλάζω πάνες, να τον βλέπω και να είμαι παρών για να βοηθάω την Γεωργία. Βρίσκω χρόνο, φέτος έχω άλλα όρια από πέρσι και πρόπερσι οπότε τον βλέπω ακόμα περισσότερο και περνάμε κάθε μέρα λίγο χρόνο μαζί. Τα ξυπνήματα μας, το απόγευμα πριν πάω στο θέατρο, την ώρα που ξαπλώνει δηλαδή του λέω «καληνύχτα» και μετά πηγαίνω στο θέατρο, τα Σαββατοκύριακα είναι δικά του πάλι. Όσο περνάνε τα χρόνια θα προσαρμόζομαι και γω γύρω από τις ανάγκες της οικογένειας».

«Η Γεωργία είναι αυτό που θέλω εγώ να ξαναγίνω»

«Η Γεωργία πια είναι τα περισσότερα πόδια του τραπεζιού, εκεί που ήθελα πάντα να είμαι εγώ το τραπέζι και όλα τα πόδια να είναι δικά μου. Ήθελα δηλαδή να μην μπορεί κανένας να πάρει κάτι που να μην έχω εγώ τον έλεγχο. Πια γενναιόδωρα της έχω δώσει ένα κομμάτι από αυτό γιατί θέλω να φοβάμαι να μην πάθει κάτι» συμπλήρωσε, επίσης, ο Ορφέας Αυγουστίδης.

«Συναντηθήκαμε μέσα από την ανάγκη μας να είμαστε ξέγνοιαστοι, να παίζουμε, να μιλάμε. Είδα στα μάτια της έναν άνθρωπο που δονείται και συγκινείται από την Τέχνη, ακόμα κι αν είναι έξω από την δική μας δουλειά. Η Γεωργία έχει αυτό που θέλω και γω να ξαναγίνω. Έχει μια παιδική αθωότητα ανεπιτήδευτη που πια εγώ προσπαθώ να βρίσκομαι σε αυτή την περιοχή προκειμένου να είμαι έτσι επάνω στη σκηνή και θέλω να είναι πια αυτός ο στόχος μου. Η Γεωργία μου δείχνει τον δρόμο. Οπότε αυτά είναι πράγματα που ήταν εκεί και είχα ευτυχώς την ψυχραιμία να τα δω. Ταυτόχρονα με ανακουφίζει, με κάνει και γελάω, μου αρέσει να κάνω ό,τι μου άρεσε να κάνω και μόνος μου αλλά πια θέλω να τα κάνω μόνο με την Γεωργία και αυτό είναι τέλειο».