Μελέτες ρίχνουν φως στο σύνδρομο αιφνίδιου Bρεφικού θανάτου

 Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι επιληπτικές κρίσεις και οι λοιμώξεις του εγκεφάλου μπορεί να είναι δύο παράγοντες και ορισμένοι πιστεύουν ότι το SIDS μπορεί να είναι ένα σπάνιο ανεπιθύμητο συμβάν εμβολιασμού

Πρόσφατα δημοσιεύτηκαν διαδοχικά δύο μελέτες, που αναφέρονται την πιθανή αιτία της νόσου για το σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου (SIDS).

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι κρίσεις και οι λοιμώξεις του εγκεφάλου μπορεί να είναι δύο αιτίες. Επιπλέον, καθώς τα βρέφη εμβολιάζονται ευρέως, ορισμένοι ερευνητές τονίζουν ότι το SIDS θα μπορούσε να είναι ένα σπάνιο ανεπιθύμητο συμβάν του εμβολιασμού, όπως διαπιστώθηκε σε προηγούμενες μελέτες.

Το SIDS είναι ο ξαφνικός και ανεξήγητος θάνατος ενός υγιούς μωρού κάτω του 1 έτους που πεθαίνει ενώ κοιμάται. Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC), το SIDS είναι η τρίτη κύρια αιτία συνολικής βρεφικής θνησιμότητας στις Ηνωμένες Πολιτείες, με τους περισσότερους θανάτους να συμβαίνουν σε βρέφη κάτω των 6 μηνών.

Επί του παρόντος, δεν υπάρχει καθιερωμένος μηχανισμός για την αιτία του SIDS, αν και έχουν υπάρξει εκτεταμένα μηνύματα δημόσιας υγείας που συνδέουν το SIDS με τις θέσεις ύπνου. Οι επιστήμονες αναζητούν συνεχώς άλλες αιτίες.

Η πιο πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο JAMA Neurology στις 29 Ιανουαρίου επισημαίνει τον ανθρώπινο παρεχοϊό 3 (HPeV3) ως δυνητικά συνδεδεμένο με το θάνατο ενός παιδιού. Ο HPeV3 είναι γνωστό ότι προκαλεί ήπιες λοιμώξεις του αναπνευστικού και σοβαρές λοιμώξεις του νευρικού συστήματος.

«Τα ευρήματά μας αποδεικνύουν την θεωρία ότι οι μη ανιχνευμένες λοιμώξεις μπορεί να συμβάλλουν στον κίνδυνο SIDS και ότι η αυξημένη επιτήρηση του HPeV3 ειδικότερα, μπορεί να είναι δικαιολογημένη», δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης Ben Okaty, γενετιστής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, σε δηλώσεις του στο Live Science.

Ωστόσο, δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί οριστικά ότι ο ιός είναι η αιτία του θανάτου του βρέφους. Η μελέτη αξιολόγησε συνολικά 64 περιπτώσεις και δεν αναφέρθηκαν οριστικά ευρήματα στα άλλα βρέφη.

«Είναι πιθανό να υπάρχουν και άλλες παρόμοιες περιπτώσεις», που αφορούν συγκεκριμένα τον ιό HPeV3, δήλωσε στο Live Science ο Δρ. Avindra Nath, κλινικός διευθυντής του Εθνικού Ινστιτούτου Νευρολογικών Διαταραχών και Εγκεφαλικού, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη. 

«Οι ασθενείς θα πρέπει να διερευνηθούν για αυτήν την πιθανότητα». Το 1994, οι Δρ. James Filiano και Hannah Kinney  αντιλήφθηκαν ότι το SIDS περιλάμβανε μια διασταύρωση των ακόλουθων τριών κινδύνων:

1. Βρεφική ευαλωτότητα.
2. Το βρέφος βρίσκεται σε μια κρίσιμη αναπτυξιακή περίοδο, όπως το πρώτο έτος της ζωής του.
3. Ένας εξωγενής στρεσογόνος παράγοντας.

Οι περισσότερες έρευνες για το SIDS έχουν προχωρήσει στον εντοπισμό του εξωτερικού στρεσογόνου παράγοντα, ο οποίος θα μπορούσε στη συνέχεια να συνδεθεί με μια πιθανή διαδικασία ασθένειας.

Ο πρόωρος τοκετός, το χαμηλό βάρος γέννησης και η έκθεση στον καπνό του τσιγάρου μπορεί όλα να θέσουν ένα βρέφος σε κίνδυνο αιφνίδιου θανάτου.

Στην περίπτωση της μελέτης JAMA Neurology, οι συγγραφείς θεώρησαν τη μόλυνση από τον HPeV3 ως πιθανό στρεσογόνο παράγοντα που μπορεί να έχει προκαλέσει αλλαγές στο εγκεφαλικό στέλεχος, οι οποίες επιδείνωσαν μια υποκείμενη ευπάθεια. Τα εμβόλια μπορεί επίσης να θεωρηθούν στρεσογόνος παράγοντας.

Μια άλλη πρόσφατη μελέτη

Ορισμένες μελέτες έχουν θεωρήσει τους σπασμούς ως πιθανή αιτία του SIDS. Πιο πρόσφατα, επτά θάνατοι σε μικρά νήπια συνδέθηκαν με επιληπτικές κρίσεις μετά από ανάλυση βίντεο από συσκευές παρακολούθησης μωρών . Τα επτά κρούσματα αποτέλεσαν μέρος ενός συνόλου από 301 θανάτους που καταγράφηκαν στο Μητρώο του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης για τον αιφνίδιο ανεξήγητο θάνατο στην παιδική ηλικία και την ερευνητική συνεργασία. Περίπου 250 θάνατοι σημειώθηκαν σε παιδιά κάτω των 5 ετών.

«Οι οπτικοακουστικές ηχογραφήσεις σε 7 νήπια με ανεξήγητους αιφνίδιους θανάτους υποδηλώνουν έντονα ότι οι θάνατοι σχετίζονταν με επιληπτικές κρίσεις, υποδηλώνοντας ότι πολλοί ανεξήγητοι θάνατοι που σχετίζονται με τον ύπνο μπορεί να προκύψουν από επιληπτικές κρίσεις», έγραψαν οι συγγραφείς της μελέτης. Τέσσερα από τα επτά νήπια είχαν ασθένειες έως και τρεις ημέρες πριν από την ώρα του θανάτου τους. Επιπλέον, οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι μεταξύ των παιδιών που πέθαναν πριν από τα 5, το 29,4 τοις εκατό είχαν ιστορικό εμπύρετων κρίσεων και το 22 τοις εκατό των νηπίων που πέθαναν λόγω λοιμώξεων ή ατυχημάτων παρουσίασαν επίσης πυρετικούς σπασμούς.

Εμβόλια που συμβάλλουν στο SIDS

Με τα εμβόλια και τις ενισχυτικές δόσεις για τον COVID-19 να έχουν εγκριθεί για έγκυες μητέρες και οποιονδήποτε ηλικίας 6 μηνών και άνω, το ενδιαφέρον για τη σχέση μεταξύ των εμβολίων και του πιθανού SIDS έχει ανανεωθεί. «Με ενδιαφέρει πολύ το σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου. … Υπάρχει σχέση με τα εμβόλια», είπε ο Δρ. Paul Byrne, συνταξιούχος νεογνολόγος και ένας από τους ιδρυτές της νεογνικής και περιγεννητικής ιατρικής, σε μια άτυπη συνέντευξη του 2017 .

«Ένα από τα πράγματα που εντοπίσαμε ήταν η έλλειψη μαγνησίου», είπε ο Δρ Μπερν. Το μαγνήσιο είναι ένα απαραίτητο θρεπτικό συστατικό για την ανάπτυξη του μωρού.

Μελέτες έχουν συνδέσει την ανεπάρκεια μαγνησίου με το SIDS. Οι εμβολιασμοί μπορεί επίσης να συμβάλλουν στην ανεπάρκεια μαγνησίου, καθώς η ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος αναγκάζει το σώμα να χρησιμοποιεί θρεπτικά συστατικά όπως το μαγνήσιο.

Ενώ αυτή η προσωρινή μείωση μαγνησίου μπορεί να είναι σχετικά αβλαβής σε έναν καλά προσαρμοσμένο ενήλικα, τα μωρά είναι πολύ πιο ευαίσθητα σε τέτοιες αλλαγές.

Επιπλέον, οι πρώιμες ανεπάρκειες μαγνησίου μπορεί να μην ανιχνευθούν μέσω κοινών εργαστηριακών εξετάσεων, εξήγησε ο Δρ Μπερν στη συνέντευξη.

Οι πιο συνηθισμένες εξετάσεις για μαγνήσιο είναι οι αιματολογικές εξετάσεις, αλλά μπορεί να μην δίνουν την πλήρη εικόνα της διατροφικής κατάστασης του μωρού, καθώς τα κύτταρα μπορεί να έχουν έλλειψη θρεπτικών συστατικών προτού αυτό αποτυπωθεί στο αίμα.

Ο Δρ Byrne είπε ότι ένας καλός τρόπος για να ανιχνεύσουμε την ανεπάρκεια μαγνησίου είναι να δίνουμε στα μωρά μαγνήσιο και να δούμε αν το εκκρίνουν στα ούρα τους. Εάν κατακρατηθεί όλο το μαγνήσιο, σημαίνει ότι το μωρό έχει έλλειψη, ενώ εάν το μαγνήσιο αποβάλλεται, το μωρό έχει επάρκεια σε αυτό.

Ορισμένες μελέτες περιπτώσεων που αφορούν το SIDS έχουν επίσης αποφανθεί ότι τα εμβόλια θα μπορούσαν να συμβάλλουν αρνητικά. Μια μελέτη του 2019 στην Ιαπωνία αξιολόγησε 57 περιπτώσεις αιφνίδιου θανάτου σε παιδιά 2 ετών ή μικρότερα. Από αυτά τα παιδιά, τα 32 εμβολιάστηκαν.

Οι συγγραφείς εντόπισαν τρία βρέφη που πέθαναν μέσα σε τρεις ημέρες από τη λήψη του εμβολίου κατά της ηπατίτιδας Β μαζί με άλλα εμβόλια. Και τα τρία περιστατικά είχαν πνευμονία και λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος ως αιτίες του θανάτου τους, ενώ και τα τρία είχαν φλεγμονή στα ίδια όργανα.

«Η κρίση των διαταραχών ως πραγματικά σχετιζόμενων με τον εμβολιασμό είναι δύσκολη, αλλά υπάρχουν ύποπτες περιπτώσεις. Οι ιατροδικαστές πρέπει να δώσουν περισσότερη προσοχή στον εμβολιασμό σε περιπτώσεις αιφνίδιου βρεφικού θανάτου», έγραψαν οι συγγραφείς.

Στην ανασκόπηση του συστήματος αναφοράς ανεπιθύμητων ενεργειών του CDC (VAERS) για το SIDS, ο ερευνητής ιατρικός δημοσιογράφος και διευθυντής του Ινστιτούτου Ιατρικής και Επιστημονικής Έρευνας Neil Miller διαπίστωσε ότι μεταξύ 1999 και 2019, το 58 τοις εκατό του SIDS εμφανίστηκε εντός τριών ημερών από τον εμβολιασμό. ενώ πάνω από το 78 τοις εκατό συνέβη μέσα σε επτά ημέρες, σχηματίζοντας έτσι μια ισχυρή χρονική συσχέτιση.

Ένας σημαντικός περιορισμός της μελέτης του είναι ότι υπάρχει πιθανότητα αναφοράς μεροληψίας, καθώς οι γιατροί και οι γονείς μπορεί να είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναφέρουν το SIDS στη VAERS εάν συνέβη σε κοντινή χρονική απόσταση από τον εμβολιασμό παρά εάν είχε συμβεί αρκετές ημέρες ή εβδομάδες αργότερα.

Ωστόσο, διαπίστωσε ότι ένα μικρότερο ποσοστό των συνολικών θανάτων βρεφών αναφέρθηκε την ημέρα του εμβολιασμού, από ό,τι την επόμενη μέρα, και αυτό ταιριάζει με την θεωρία του νευροπαθολόγου Δρ Ντάγκλας Μίλερ ότι δηλαδή τα φυσιολογικά αποτελέσματα των εμβολίων συμβαίνουν με την πάροδο του χρόνου, ενεργοποιώντας διάφορους αγγελιοφόρους του ανοσοποιητικού πάνω από μία έως δύο ημέρες μετά τον εμβολιασμό.

Η ανασκόπηση του κ. Neil Miller τόνιζε ότι πριν από την εισαγωγή των οργανωμένων προγραμμάτων εμβολιασμού στη δεκαετία του 1960, οι θάνατοι στην κούνια ή από το SIDS ήταν ένα πολύ σπάνιο φαινόμενο που δεν είχε κλινικό όρο για να το περιγράψει.

Οι εθνικές εκστρατείες εμβολιασμού επεκτάθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και εισήχθησαν νέα εμβόλια. Για πρώτη φορά, τα περισσότερα βρέφη των ΗΠΑ έπρεπε να λάβουν πολλές δόσεις εμβολίων διφθερίτιδας-κοκκύτη-τετάνου (DPT), πολιομυελίτιδας και ιλαράς.

Μέχρι το 1969, μια αύξηση των ανεξήγητων βρεφικών θανάτων είχε ωθήσει τους ερευνητές να επινοήσουν έναν νέο ιατρικό όρο: το σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου (SIDS). Μέχρι το 1972, το SIDS είχε γίνει η κύρια αιτία μετανεογνικής θνησιμότητας στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Λαμβάνοντας υπόψη τη σπανιότητα του SIDS πριν από τα οργανωμένα προγράμματα εμβολιασμού, ο κ. Miller ανέφερε ότι πιστεύει ότι ένα σημαντικό μέρος των περιπτώσεων SIDS μπορεί να συνδέεται με τον εμβολιασμό.

Μια πρόκληση για τη δημιουργία σύνδεσης μεταξύ των εμβολίων και των πιθανών βρεφικών θανάτων πηγάζει από το γεγονός ότι οι ενημερωμένοι κώδικες της Διεθνούς Ταξινόμησης Νοσημάτων (ICD) δεν έχουν συμπεριλάβει τον «προληπτικό ενοφθαλμισμό και τον εμβολιασμό» ως κατηγορία θανάτου από το 1979.

Ως αποτέλεσμα αυτού, ο κ. Μίλερ υποπτεύεται ότι οι ιατροδικαστές μπορεί τώρα να κατηγοριοποιούν τους βρεφικούς θανάτους SIDS.