Του Γιώργου Λεκάκη
Ερευνητές στο Μαρόκο ανακάλυψαν ένα τεράστιο νέο απολίθωμα μοσασαύρου / mosasaur, που
ονομάζεται θαλασσοτιτάν / Thalassotitan aatrox που ήταν υπερ-κυνηγός! Με τεράστια σαγόνια και δόντια σαν αυτά των φαλαινών-δολοφόνων, ο θαλασσοτιτάν θα είχε εύκολη λεία άλλα θαλάσσια ερπετά, πλησιόσαυρους, θαλάσσιες χελώνες και άλλους μοσάσαυρους…
Είναι γνωστό ότι στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου (K-Pg), πριν από 66.000.000 χρόνια, υπήρχαν πραγματικά θαλάσσια τέρατα. Ενώ οι δεινόσαυροι μεγάλωσαν στην στεριά, οι θάλασσες κυριαρχούνταν από μοσάσαυρους, γιγάντια θαλάσσια ερπετά.
Οι μοσάσαυροι δεν ήταν δεινόσαυροι, ήταν τεράστια θαλάσσια ερπετά που έφταναν έως και τα 12 μ. σε μήκος. Είναι γνωστοί ως μακρινοί συγγενείς των σύγχρονων ιγκουάνα και των σαυρών monitor lizards.
.........................................
Για αντιπαραβολή, ΔΕΙΤΕ ένα γιγάντιο Doomsday Fish που ανακαλύφθηκε στην θάλασσα της Ταϊβάν, ΕΔΩ. Το Oarfish ή ψάρι-κουπί, μοιάζει με... κουπί! Είναι μεγάλο, χαρακτηριστικά επιμήκες, πελαγικό λαμπρίμορφο ψάρι, της μικρής οικογένειας των Ρεγγαλισύδων (Regalecidae). Απ' αυτά το Regalecus glesne, είναι το μακρύτερο οστεώδες ψάρι, που φθάνει σε μήκος έως και τα 11 μ. Κατοικεί σε επιπελαγικές και μεσοπελαγικές ωκεάνιες ζώνες, σε βάθος 200 - 1.000 μ.
Λέγεται και το "ψάρι της μοίρας". Σε ορισμένες περιοχές του κόσμου, αυτά τα πλάσματα θεωρούνται ως προάγγελοι κακών ειδήσεων, ιδιαίτερα καταστροφών. Λένε ότι εάν δείτε ένα ψάρια-κουπιά, είναι ένα προειδοποιητικό σημάδι από ανώτερες δυνάμεις, ότι σύντομα θα συμβούν καταστροφές όπως οι σεισμοί. Λ.χ., πριν από τον σεισμό του 2011 της Ιαπωνίας (ένας από τους πιο καταστροφικούς στην ιστορία) συνολικά 20 ψάρια-κουπιά ξεβράστηκαν στην ακτή!
...............................................
Οι μοσάσαυροι έμοιαζαν με του δράκους Komodo, με πτερύγια, αντί για πόδια, και ένα ουραίο πτερύγιο σαν του καρχαρία. Οι μοσασάυροι έγιναν μεγαλύτεροι και πιο εξειδικευμένοι κατά τα τελευταία 25.000.000 χρόνια της Κρητιδικής περιόδου, καταλαμβάνοντας μέρη που κάποτε κατοικούνταν από θαλάσσια ερπετά, όπως οι πλησιόσαυροι και οι ιχθυόσαυροι.
Μερικοί έχουν εξελιχθεί για να τρώνε μικροσκοπικά θηράματα, όπως ψάρια και καλαμάρια. Άλλοι έτρωγαν αμμωνίτες και στρείδια. Ο πρόσφατα ανακαλυφθείς μοσάσαυρος, εξελίχθηκε για να θηρεύει όλα τα άλλα θαλάσσια ερπετά!
Τα υπολείμματα του νέου είδους ανασκάφηκαν στην Λεκάνη Oulad Abdoun της επαρχίας Khouribga στο Μαρόκο, περίπου μία ώρα από την Καζαμπλάνκα. Εδώ, προς το τέλος της Κρητιδικής περιόδου, ο Ατλαντικός είχε πλημμυρίσει την βόρεια Αφρική.
 |
| Πριν 66.000.000 χρόνια σχεδόν δεν υπήρχε η στεριά της Αιγύπτου, της Λιβύης, της Ελλάδος, της Ανατολίας... ενώ η ήπειρος της Αφρικής ήταν δύο μεγάλα νησιά... |
Τα πλούσια σε θρεπτικά συστατικά νερά που αναδύονταν από τα βάθη τροφοδοτούσαν το πλαγκτόν. Τάιζαν τα μικρά και τα μεγαλύτερα ψάρια. Αυτά τα μεγάλα ψάρια κυνηγούσαν μοσάσαυρους και πλησιόσαυρους. Αυτά τα θαλάσσια ερπετά γίνονταν τροφή για τον γιγάντιο, σαρκοφάγο θαλασσοτιτάνα.
Ο θαλασσοτιτάνας είχε ένα γιγάντιο κρανίο, μήκους 1,4 μ., έφθανε σχεδόν τα 9 μ. σε μήκος, στο μέγεθος μιας φάλαινας-δολοφόνου. Ήταν στενός συγγενής του Prognathodon currii και του P. saturator των προγναθοδοντιδών / Prognathodontini. Ενώ οι περισσότεροι μοσάσαυροι είχαν μακριά σαγόνια και λεπτά δόντια για να πιάνουν ψάρια, ο θαλασσοτιτάνας είχε κοντά, πλατειά και μεγάλα, κωνικά δόντια σαν της όρκα. Αυτά του επέτρεψαν να πιάσει και να τεμαχίσει μεγάλα θηράματα.
Αυτές οι προσαρμογές υποδηλώνουν ότι ο θαλασσοτιτάνας ήταν ένα υπερ-αρπακτικό που βρισκόταν στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας. Ο γιγάντιος μοσάσαυρος καταλάμβανε την ίδια οικολογική θέση με τις σύγχρονες φάλαινες-δολοφόνους και τους μεγάλους λευκούς καρχαρίες.
Ανακαλύφθηκαν και πιθανά λείψανα των θυμάτων του θαλασσοτιτάνα. Ευρέθησαν μεγάλα αρπακτικά ψάρια, μια θαλάσσια χελώνα, ένα κεφάλι πλησιόσαυρου (μήκους 0,5 μ.) και τα σαγόνια και τα κρανία τουλάχιστον τριών διαφορετικών ειδών μοσασαύρων. Πρέπει να είχαν χωνευτεί στο στομάχι του θαλασσοτιτάνα…
Ο επί κεφαλής συγγραφέας της μελέτης, δρ. Nick Longrich, λέει, «Αυτά είναι έμμεσα στοιχεία. Είναι απίθανο να μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ποιο ζωικό είδος έφαγε όλους αυτούς τους άλλους μοσασαύρους. Ωστόσο, έχουμε τα οστά θαλάσσιων ερπετών που σκοτώθηκαν και καταναλώθηκαν από μεγάλους θηρευτές. Και στο ίδιο μέρος, βρίσκουμε τον θαλασσοτιτάνα, ένα είδος που ταιριάζει στο προφίλ του δολοφόνου – έναν μοσάσαυρο που ειδικεύεται στην λεία άλλων θαλάσσιων ερπετών. Αυτό μάλλον δεν είναι τυχαίο».
Ο θαλασσοτιτάν αποτελούσε απειλή για τους πάντες στους ωκεανούς, συμπεριλαμβανομένων και των άλλων θαλασσοτιτάνων. Οι τεράστιοι μοσάσαυροι έχουν τραύματα που προκλήθηκαν σε σκληρή μάχη με άλλους μοσάσαυρους. Υπήρχαν συχνές, έντονες μάχες για το φαΐ ή τους συντρόφους…
Ο δρ. Νικ Λόνγριτς λέει: «Ο θαλασσοτιτάνας είναι γνωστό ότι είναι ένα απίστευτο, τρομακτικό ζώο. Φανταστείτε μια μίξη φάλαινας-δολοφόνου, Τ-Ρεξ, μεγάλου λευκού καρχαρία και Δράκου του Κομόντο»!
Ο νεοανακαλυφθείς μοσάσαυρος έζησε τα τελευταία εκατομμύρια χρόνια της Εποχής των Δεινοσαύρων. Πρόσφατες ανακαλύψεις μοσασαύρων στο Μαρόκο δείχνουν ότι οι μοσάσαυροι δεν ήταν σε παρακμή πριν από την πρόσκρουση του αστεροειδούς που προκάλεσε την μαζική εξαφάνιση της Κρητιδικής περιόδου.
Ο καθηγητής Nour-Eddine Jalil, ένας από τους συγγραφείς του άρθρου, από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Παρισιού, είπε: «Τα φωσφορικά απολιθώματα από το Μαρόκο αποτελούν ένα μοναδικό παράδειγμα παλαιοβιοποικιλότητας στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου». Περιγράφουν πως η ζωή ήταν πλούσια και ποικιλόμορφη λίγο πριν το τέλος της «εποχής των δεινοσαύρων». Ο θαλασσοτιτάν ολοκληρώνει την εικόνα αναλαμβάνοντας τον ρόλο του μεγα-κυνηγού στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας».
Ο κ. Λόνγριτς είπε: «Υπάρχουν ακόμη πολλά να γίνουν. Το Μαρόκο έχει μια από τις πιο ποικιλόμορφες θαλάσσιες πανίδες που είναι γνωστή από την Κρητιδική περίοδο. Σήμερα αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε την ποικιλομορφία και την βιολογία των μοσασαύρων».
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 25.8.2022.
- Longrich N. R. et al «Thalassotitan atrox, a giant predatory mosasaurid (Squamata) from the Upper Maastrichtian Phosphates of Morocco», στο Cretaceous Research, Science Direct, Volume 140, Δεκ. 2022, 105315 (2022), DOI: 10.1016/j.cretres.2022.105315.
- V. Just «Scientists discover fossils of giant sea lizard that ruled the oceans 66 million years ago», University of Bath, phys.org, 24.8.2022.
- J. Thomson «Ancient, Violent Sea Monster Discovered Alongside Its Victims», Newsweek, 25.8.2022.
- M. Davis «66-Million-Year-Old Fossils of Giant Sea Monster Found Lying Next to Its Last Meal in Morocco», Science Times, 26.8.2022.
The Cretaceous–Paleogene (K–Pg) transition saw mass extinctions in terrestrial and marine ecosystems. Terrestrial vertebrate diversity patterns across the K–Pg boundary have seen extensive study, but less is known about marine vertebrates. We describe a new mosasaurid from the latest Maastrichtian phosphatic beds of Morocco, showing how mosasaurids evolved to become apex predators in the latest Cretaceous. Thalassotitan atrox gen. et sp. nov., from the Oulad Abdoun Basin of Khouribga Province, Morocco is characterized by large size, a broad skull, massive jaws, and reduced cranial kinesis, suggesting it was highly adapted for carnivory. Teeth resemble those of killer whales in their robust, conical shape, and show heavy wear and damage. Phylogenetic analysis recovers Thalassotitan as a close relative of Prognathodon currii and P. saturator within the Prognathodontini. Among the associated fauna, three genera of mosasaurids, elasmosaurid plesiosaur, chelonioid turtle, and enchodontid fish show acid damage, and could be prey ingested by mosasaurids, likely Thalassotitan. Thalassotitan shows mosasaurids evolved to fill the marine apex predator niche, a niche occupied by orcas and white sharks today. Mosasaurs continued to diversify and fill new niches until their extinction at the end of the Cretaceous.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου