Tι είναι το τρομερόν με την έννοια & λέξη ΔΙΚΑΙΟΚΡΑΤΙΑ;…..

 

Παλαιότερα σας μίλησα αρκετές φορές για Δικαιοκρατία. Βεβαίως, κάποιοι θα το πήραν για κάτι που κρίνει με βάση τους θεσμούς «Δικαίου» των νόμων των Κρατών! Καμμία σχέση ή έστω σχεδόν καμμία σχέση….

Πρόκειται για την υπέρβαση ούσης Αναρχίας με γνώμονα & μυρογνωμόνιον του ανάμεικτου εύσπλαγχνον & σκληρόν Δίκαιον ήτοι προσέγγιση στο Αληθινόν Αθάνατον Δίκαιον…..

Ο Δικαιοκράτης κρίνει με βάση το Άκτιστον Αληθινόν Αθάνατον Δίκαιον και ουχί με το δημοκρατικόν, το κομμουνιστικόν, το φασιστικόν & ό,τιδήποτε άλλον…. Βεβαίως πολλοί ευλόγως θα αναρωτηθούν εάν υφίσταται κάτι τέτοιον ή εάν δύναται να εφαρμοστεί πλήρως ή σε τεράστιον ποσοστόν….. Εάν δεν κάνει κάποιος αυτήν την σκέψη, δεν θα μπορέσει ποτέ να αντιληφθεί & εφαρμόσει εις βάθος την Δικαιοκρατία…..

Η πρώτες αρχές της Δικαιοκρατίας είναι:

Αν πρέπει να βοηθήσεις κάποιον ή τον εαυτόν σου εις βάρος του άμεσου ή έμμεσου ή ασύνδετου άδικου και με ποίον τρόπον να δράσεις, με τι ή εάν πρέπει να δράσεις ή να παραμείνεις αδρανής, να υπομένεις και βεβαίως να αμύνεσαι διά μη χείριστα που δεν πρέπει να αδικήσουν άλλους Δικαιοκράτες.

Ποτέ μην πολεμήσεις εναντίον άδικου διά να υπερασπίσεις άλλον άδικον.

Με αυτόν το δεύτερον καταργείται ο άδικος Πατριωτισμός !

Καταρρέει η υποστήριξη ενός κράτους ή έθνους όταν είναι άδικον ! Αυτόν βεβαίως μπορεί να φανεί & εκληφθεί Προδοσία, αλλά ο Δικαιοκράτης είναι ένας Μοναχικός Αγωνιστής εναντίον του άδικου.

Το να είσαι δίκαιος σε μία στείρα ανταπόδοση, εξυπονοείται ότι ο Δικαιοκράτης δεν περιμένει καμμία ανταμοιβή αλλά επιμένει να είναι δίκαιος και τούτον είναι Αξιοθαύμαστον αλλά και συνάμα όχι απευθείας κενόδοξον αλλά παρακενόδοξον…..

Η άρνηση του Δικαιοκράτη να βοηθήσει τους ιδικούς του άδικους ή τους ολιγότερον άδικους, κατά αντιστοιχεία σε ξένους άδικους ή περισσότερον άδικους, δεν τον κάνει άδικον, αλλά συνάμα αφήνει τους ξένους ή περισσότερον άδικους σε πιθανότητα να κυριαρχήσουν. Εντούτοις, και πάλιν δεν είναι άδικος !

Σε περίπτωση οπού ο Δικαιοκράτης πιστεύει σε ψυχική ανταμοιβή μετά θάνατον, τότε το άκρον άωτον της Δικαιοκρατίας είναι η αγιότητα….

Εύλογον ερώτημαν, αυτόν ισχύει μέσω οιασδήποτε θρησκείας; Πολύ δύσκολον να απαντηθεί και συνάμα πολύ εύκολον !

Εάν Ζη Θεός τότε το Δίκαιον ανήκει εις Τον Θεόν και υπέρ της Δόξας Θεού. Είναι αναμφισβήτητον πάσης Λογικής ότι δεν έχει περισσότερα δικαιώματα έναν κτίσμα από Το Άκτιστον, όπως δεν έχει περισσότερα δικαιώματα έναν αυτοκίνητον από τον άνθρωπον κατασκευαστή του. Βεβαίως εις τις σύγχρονες ιδιοτελείς κοινωνίες, ένας ούτω καλούμενος θησαυρός ή περιουσία τρέφει μεγαλύτερη αξία σ’ έναν αδικοκράτη από έναν άλλον άνθρωπον. Τούτον από μόνον του υποβιβάζει και βλασφημεί την δημιουργία με το όνομα ψυχή συμπεριλαμβανομένης της ιδικής του αδικοκράτη και βλασφημία ή απιστία προς Τον Θεόν…..

Η Δικαιοκρατία είναι το δυσκολότερον αγαθόν, εάν ήταν εύκολον θα ήταν εξεπερασμένη, αντιθέτως όμως καθημερινώς είμαστε εις την αρχήν της ρηχής προσέγγισης της και τούτο από μόνον του δείχνει την Άπειρη Αναλλοίωτη Αθάνατη Αξία της υπερδημιουργικά ήτοι πέραν της Δημιουργίας ή οποιασδήποτε δημιουργίας…..

Ο Δικαιοκράτης εάν είναι τω όντι επιτυχημένος θα φανεί με το εάν η φιλοσοφία του ευθυγραμμιστεί με τους Λόγους Του Ιησού Χριστού, τουλάχιστον σε σοβαρόν βαθμόν & γίνει Φιλόκαλος σε βαθμόν που να μην δύναται να δράσει διαφορετικώς, ήτοι να φτάσει σε αδυναμία να πράξει άδικον & κακόν, έστω και παρίσταται ανάγκη…..

Συνταυτόχρονα, ο Δικαιοκράτης είναι αυτός που αποδέχεται υπομονετικά κάθε σφαλιάρα και συνάμα τιμωρρεί κάθε άδικον…..

Οι τρόποι που μπορεί να τιμωρρήσει είναι πολλοί, ακόμη και με την ίδια συναμφότερη αυτοσυνπράξη της υπομονής της σφαλιάρας…..

Η Δικαιοκρατία δεν εντάσσεται σε κοσμικούς νόμους της ύλης, πρόκειται διά ψυχικούς ελιγμούς βάση του Άκτιστου Δικαίου εκ της Άκτιστης Ζωής ώστε να μην ενσκλαβωθεί σε συνστήματα, αποδοχές και υποκύψεις υποκλίσεως των κοσμικών κτιστών νόμων κτιστών όντων με ιδιαίτερες προτιμήσεις, με μέλλημα την αυτοεπιβίωση και αυτοσυντήρηση του αυτοσυνστήματος των….

Να διατί η Δικαιοκρατία είναι η Αναρχία του Δίκαιου, Φιλεύσπλαγχνου και Φιλόκαλου….. Αναρχία σημαίνει συνταυτοχρόνως αναθεωρώ ήτοι ανά αρχώ και άνευ αρχής, οπού εις την περίπτωση της Δικαιοκρατίας λειτουργούν με γνώμονα και κατεύθυνση την τήρηση και διατήρηση εντός, εκτός και επί τα αυτά του Άκτιστου και όχι επί μέρους ή ειδικού κτιστού δικαίου ήτοι ψευδοδικαίου ή ανάμεικτου δικαίου με άδικον και ουδέτερον μάγμαν σκέψεως, προθέσεως και πράξεως…..

Ένας αδικοκράτης μπορεί να γίνει πάμπλουτον, οπού ακόμη και εάν διά κτιστού νόμου ασπούμε υποθετικώς δεν αδικήσει κανέναν, είναι άδικος να καρπώνεται τόσα πολλά ή τα πάντα μέσω κτιστού νόμου !

Ένας Δικαιοκράτης είναι αποτυχημένος εάν εν τέλει δεν γίνει άγιος ήτοι μη γήινος, δηλαδή εάν δεν πάψει να δρα με γνώμονα και αντίληψη της κοσμικής ύλης…..

Η Δικαιοκρατία είναι η οδός της ίδιας της υπέρβασης από το γήινον προς το άγιον….. Εκ των πραγμάτων δεν δύναται κάτι το οποίον είναι κτιστόν να γίνει άγιον εάν δεν μιμηθεί το ήδη εν στάσει Άκτιστον Δίκαιον Άγιον…..

Δεν μπορείς να γίνεις από μόνος σου και δίχως καμμία βοήθεια ή αρωγή ή μετάλλαξη αυτόν που δεν είσαι εξ’ αρχής γεννημένον ή ποιημένον…..

Μας έχουν διδάξει ότι η ακατέργαστη λίθος γίνεται κατεργασμένη και θησαυρός, όπως παραδείγματος χάριν ο αδάμαντας [διαμάντι] ή ότι το ξύλον γίνεται έπιπλον…..

Όταν το ξύλον γίνει έπιπλον ίσως σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί να ξανά γίνει ξύλον ήτοι δένδρον, κορμός, κλάδος. Ομοίως και η κατεργασμένη πέτρα δεν επαναγίνεται ακατέργαστη της προηγούμενης μορφής της…..

Πού είναι το σφάλμα, η πλάνη, η ολέθρια αντίληψη σε αυτές τες ρήσεις και παραδειγματισμούς, ουσιαστικώς μωρείας !

Όταν η ακατέργαστη λίθος γίνει κατεργασμένη δεν έγινε τίποτε καλύτερον διά τον εαυτόν της !!!! Το προσέξατε; Άλλαξε ο Μανωλιός και φόρεσε τα ρούχα του αλλιώς…. Αλλά παρέμεινε ο ίδιος !

Η αξία που προσδίδεται εις την κατεργασμένη λίθο, είναι από άλλους, τρίτους, ξένους, εις την περίπτωση συγκεκριμένως από τους ανθρώπους και δη εκείνους που τους συμφέρει και ευκολύνει η κατεργασία ή κατεργαρία !!!!

Η ακατέργαστη λίθος που γίνεται κατεργασμένη διά τον εαυτόν της είναι όπως ένας σκλάβος ή άνθρωπος που εκπαιδεύεται και λαμβάνει μορφή ή εκπαίδευση που συμφέρει προς τις επιδιώξεις, εργασίες και ανάγκες των αφέντων του !!!!!

Τώρα μπορείς να αφυπνιστείς ή ξυπνήσεις, διατί οι μασόνοι ασχολούνται με την κατεργασία της ακατέργαστης λίθου & τι πονηρόν κρύβει η ρήση αυτή που ούτε οι ίδιοι πλείστοι τουλάχιστον δεν αντιλαμβάνονται παρά μόνον ενσφαλμένως αιρετικά & παραπλανητικώς εξαπατητικά και αυτοεξαπατητικά !!!!

Τι εννοώ;;;;;;

Εάν έναν πράγμα από μόνον του, από άλλους, οικειοθελώς, με το ζόριν, αλλάξει και γίνει έναν άλλον πράγμαν, δεν είναι τίποτε περισσότερον από εκείνον που ήταν….. !

Παραμένει έναν πράγμαν με την ψευδαίσθηση ότι είναι καλύτερον ή ανώτερον πράγμαν και αυτόν και μόνον το υποβιβάζει σε χειρότερον πράγμαν ή υποπράγμαν, ήτοι έναν πράγμαν σε εγωπαθητική αυτοαθλιότητα…. !

Η διαφορά του πράγματος από το πράγμα είναι καμμία, κάθε πράγμα είναι ύλη και η ύλη είναι μία….

Όταν κατεργάζεται ή απεκατεργάζεται έναν πράγμαν και μετά από κάθε κάθε κατεργασία ή απεκατεργασία παραμείνει πράγμα ή τοι ύλη, επέτυχε έναν μηδενικόν εις την Δικαιοκρατία, μία άλλη μορφή εις το διαιτολόγιον του θανάτου, της λήθης, της ημερομηνίας λήξεως και σβύσεως ζωής εάν φέρει ζωήν….. !

Η εξέλιξη, ή η εξέλιξη από πράγμα σε πράγμα δεν είναι εξέλιξη από κατώτερον σε ανώτερον αλλά από ψευδαίσθηση σε ψευδαίσθηση….. Αυτόν είναι το πρωταρχικόν απευεκταίον της Δικαιοκρατίας…. Μία στείρα Δικαιοκρατία δεν είναι καν Δικαιοκρατία αλλά Ψευδοδικαιοκρατία !!!...!!!!

Η εξέλιξη από πράγμαν σε ον με διαρκή ευχάριστη ζωή είναι εξέλιξη από κατώτερον σε ανώτερον ! ευχάριστη ζωή σε ανώτερες σφαίρες σημαίνει ευθυγράμμιση με το Άκτιστον Δίκαιον, επειδή το Άκτιστον δεν νοείται να είναι άδικον, καθότι τίποτε που δεν έχει ανάγκες δεν είναι άδικον. Πώς να γίνει άδικον κάτι που δεν έχει ανάγκες; Η ανάγκη είναι η έκπτωση και η πτώση. Μήπως την ανάγκη δι’ εργασίαν δεν την λέμε δουλείαν; Ουσιαστικά διά να μην μας εκνευρίζει και αντιδρούμε που θα ήταν συνάμα αισθητήριον αφύπνισης κάποιων προς την Δικαιοκρατία, ο σωστός ορισμός είναι εξαναγκαστική δουλεία είναι η εξαναγκαστική εργασία δι’ αμοιβήν προς το ζην….

Δικαιοκρατίαν είναι το πράγμαν ή ον που είναι πράγμαν με ψυχήν μέσα του ή με Λογικόν, να γίνει άγιον….

Το γήινον έχει ανάγκες, το άγιον όχι.

Δεν μπορεί το πράγμαν ή το κτίσμαν να γίνει αυτάγιον !

Το πράγμαν ή το κτίσμαν πρέπει να μιμηθεί ειλικρινώς και πειθαρχείαν το Άκτιστον Άγιον διά να γίνει άγιον !!!!!

Δηλαδή δεν μπορείς να νικήσεις ή παρακάμψεις την πηγήν που υπήρχε πριν υπάρξεις και ποτέ δεν υπήρξε διά πρώτη φορά ή και ποτέ δεν κτίσθηκε αλλά ζούσε έκτοτε συνάμα….

Θα σου το ειπώ και άλλως πώς: εάν θέλεις να γίνεις έναν τρίγωνον δεν μπορείς να παρακάμψεις το τρίγωνον, ή και το αρχέτυπον καλούπιν τριγώνου, όχι αυτού μέσα σ’ έναν εργοστάσιον που έγινε από κτίσματα κατόπιν, αλλά το προ πάντων των αιώνων υπαρκτόν νοητόν σχήμαν τριγώνου !!!! Τώρα πρέπει να έχεις αντιληφθεί ότι τα αρχέτυπα δεν είναι υλικά, ούτε καν νοητά, αλλά άϋλά !!!!......

Εάν κάποιον καλούπιν δεν υπάρχει ως νοητόν και άϋλον δεν μπορεί να υπάρξει ως υλικόν και εάν υπάρχει ως υλικόν είναι επειδή υπήρχε προ πάντων των αιώνων ως νοητόν και άϋλον…. !!!!

Άρα τε, δεν μπορεί να υπάρχει το άγιον ή να αγιάσει το πράγμαν ή όν ή να αγιάσει το υλικόν ή κάτι τις, εάν δεν υπάρχει το νοητόν και άϋλον άγιον προ πάντων των αιώνων….

Άρα τε, το ζητούμενον εις την Δικαιοκρατίαν, δεν είναι η κατηργασμένη λίθος να γίνει ακατέργαστη ή η ακατέργαστη λίθος ξανά κατηργασμένη, αλλά η λίθος να γίνει άγια !!!!

Λίθος είναι έναν σύνολον μετάλλων ή ορυκτών, αυτόν το σύνολον μπορεί να γίνει άγιον εάν μιμηθεί ειλικρινώς και πειθαρχημένως το άγιον και εάν τηρήσει τες εντολές του άγιου…. Ήτοι του αρχέτυπου άκτιστου άγιου…..

Όταν κάτι αποθαίνει τι σημασία έχει ποία μορφή έχει;

Όταν κάτι είναι ήδη αποθαμένον τι σημασία έχει ποία μορφή έχει;

Διά τον εαυτόν του καμμία, διά τους νεκροκεντρικούς ζωντανούς προστίθεται χρηματική και συναισθηματική αξία, δηλαδή άνευ αξίας αξία !!!!

Σημασία έχει το θνητόν να γίνει άθνητον και όχι μόνον, άθνητον σε ωραία αγαλλίαση μέσα σε εύμορφη Δικαιοσύνη !!!!

Μία αθανασία μέσα σε τιμωρρίες, βάσσανα, ταλαιπωρίες, φρίκες, δεν είναι αθανασία συμφέρουσα αλλά αθανασία ζημιογόνα προς το ον ή πράγμα που τα υποφέρει !!!! Αυτή είναι η έννοια του δεύτερου θανάτου που εξαπολύεται ως αποκάλυψη εις την Αποκάλυψη….. !!!!

Δεν αξίζει μόνον και μόνον επειδή ζης, αξίζει επειδή ζης Δίκαια. Εις τες ανώτερες ή και άκτιστες εις βάθος σφαίρες ύπαρξης, δεν μπορεί το Δίκαιον να είναι διαφορετικόν από το Ωραίον ή Κάλλος ή και αυτά διαφορετικά από την Αγάπην…..

Εάν το Δίκαιον είναι ανώτερον και είναι ανώτερον επειδή είναι άνευ αναγκών και είναι μη άδικον επειδή είναι άνευ αναγκών, ώστε να μην είναι κατώτερον καθότι δεν έχει ανάγκην δηλαδή τον εξαναγκασμόν και αυτοεξαναγκασμόν να γίνει άδικον διά να επιβιώσει ή και ικανοποιήσει ανάγκην ή επιθυμίαν ως εξ’ ανάγκης, τότε είναι και ωραιότερον και καλλότερον και Θείον και Άγιον και Αιώνιον εν τη αγάπει…..

Εάν από αγρότης κατεργαστείς και γίνεις δικηγόρος ή από δικηγόρος κατεργαστείς και γίνεις αγρότης, τίποτε δεν άλλαξες! Άλλαξες όταν απ’ ό,τιδήποτε άμεσα ή έμμεσα ή μέσω οδικής υπάλλαξης ή μετάλλαξης [όπως από κτηνίατρος γίνεις υδραυλικός και αυτόν σε βοήθησε προσωπικά ή όποιον άλλον παράδειγμαν φέρεται ή φέρετε] γίνεις άγιος. Συνεπώς τι τρέχεις να μεταλλάσσεσαι από το κακόν εις το χειρότερον αντί από το ο,τιδήποτε είσαι αυτήν την στιγμήν εις το καλλύτερον με βλέψεις διά το πολύ καλλύτερον !!!!

Παρατηρήστε τον «σκεπτόμενον άνθρωπον» του Αυγούστου Ροντέν ως εξώφυλλον του άρθρου. Τι βλέπετε; Έναν άνθρωπον που σκέπτεται!

Αυτόν είναι το πρώτον, το επιφανειακόν.

Εκείνον που βλέπουμε είναι ότι ο σκεπτόμενος άνθρωπος του Αυγούστου Ροντέν, δεν σκέπτεται, επειδή δεν είναι άνθρωπος.

Είναι μία κατεργασμένη λίθος, που δεν σκέπτεται περισσότερον ή ολιγότερον απ’ όταν ήταν ακατέργαστη !

Η εντύπωση ότι σκέπτεται [ο σκεπτόμενος άνθρωπος του Αυγούστου Ροντέν] είναι ο καθρέπτης του ανόητου ανθρώπου που νομίζει ότι σκέπτεται επειδή υπολογίζει !

Ο σκεπτόμενος άνθρωπος του Αυγούστου Ροντέν δεν σκέπτεται ολιγότερον ή περισσότερον από την τεχνητή ανοημοσύνη/νοημοσύνη και όπως μέχρι πριν μερικά δευτερόλεπτα τον θεωρούσες ότι σκέπτεται ομοίως θεωρείς ίσως ακόμη ότι η τεχνητή νοημοσύνη σκέπτεται !!!!

Εάν δεν έχεις κατανοήση ότι ούτε ο σκεπτόμενος του Αυγούστου Ροντέν ούτε ο σκεπτόμενος του Έλον Μάσκ σκέπτονται, τότε αυταναιρείς το σκεπτείν ήτοι ότι σκέπτεσαι. Δεν μπορώ να σε βοηθήσω να κατανοήσεις ήτοι να σκεπτείς εάν δεν το κατανοήσεις ήτοι σκεπτείς από μόνος σου, παρά μόνον εάν σ’ ευλογήσω! Και δεν μπορώ να σε ευ+λογήσω εάν δεν γίνω σκεύος ευλογίας ή μου δωθεί η εξουσία ήτοι η δύναμις να σ’ ευλογήσω, από την Πηγή της Ευ+Λογίας που είναι η Προσωποποίηση Της Δικαιοκρατίας ήτοι Ο Τριαδικός Θεός !!!!

Εάν δεν μπορέσεις να κάνεις την διαλογήν της ψευδαίσθησης ότι σκέπτεσαι από το να σκέπτεσαι, δεν θα κατανοήσεις….

Θέλεις έναν έσχατον και αποστομωτικόν παράδειγμαν;…..

Τόσον ο σκεπτόμενος άνθρωπος του Αυγούστου Ροντέν όσον και ο σκεπτόμενος άνθρωπος [ρομπότι, τεχνητή ανοημοσύνη υπολογιστικής μηχανής όπως η αριθμητική μηχανή] του Έλον Μάσκα, αποτελούνται από ενέργεια ! Η κίνηση της ενέργειας εις αμφότερα τα κατασκευάσματα είναι δεδομένη, με την διαφορά ότι η δράση εις τον καθένα είναι διαφορετική. Εις το άγαλμα του Ροντέν είναι ανεπήδευτη και ασυγχρόνιστη εις την λογική και προγραμματισμούς των αναγκών και απαιτήσεων των ανθρώπων, ενώ του ρομπότ ή τεχνητής ανοημοσύνης του Μασκ επιτηδευμένη, ώστε να σου δημιουργείται η εντύπωση ότι η πρώτη δεν σκέπτεται και η δεύτερη σκέπτεται, ή μέχρι πρότεινος ότι αμφότερες σκέπτονται και μόνον όταν σου τες σύνδεσα σε έναν άρθρον άρχισες να βλέπεις τες διαφορές, αλλά πρέπει να ιδείς ότι η διαφορά τους είναι όση η διαφορά ακατέργαστης ή ανεπιτήδευτης λίθου σε κατεργασμένη επιτηδευμένη ειδική ή δαιμονική ή δαϊμονική ή ειδημονική ή ιθυνοντική λίθον !!!!

Το να σκέπτεσαι όμως είναι τόσον λεπτόν και τεράστιον που πρέπει να σκέπτεσαι διά να το αντιληφθείς !!!! Όταν σου λένε ότι έναν σωματίδιον είναι πολύ πολύ λεπτόν εξαπατούν την σκέψη σου που είναι πολύ πολύ λεπτότερη και παύει να υφίσταται, γινόμενη τεχνητή ανοημοσύνη της τεχνητής ανοημοσύνης τους ! Και αυτόν δεν είναι το ισχυρότερον επιχείρημα και παράδειγμα που έχω εις την Φαρέτρα μου !!!!

Όταν σκέπτεσαι Το Θείον δηλαδή Τον Θεόν είσαι μαζύν Του όπου Είναι Αυτός, σε όλον το άπειρον και πέρα από το άπειρον, μπορείς να το κατανοήσεις και βαθύτερα μπορείς να το ιδείς αυτόν;

Όταν σκέπτεσαι μία γυναίκα ή έναν τοπίον είσαι όπου είναι αυτά, τώρα μπορεί να κατανόησες κάπως περισσότερον τι εννοώ με το προαναφερθέν….

Και αφού το κατανόησες αυτόν, είσαι καθ’ οδόν διά να ιδείς το θαύμαν της Εννόησης, ότι η ανώτερη, άπειρη και μεγαλύτερη του απείρου σκέψη είναι Η Πίστις….

Ναι βεβαίως, θα το απορρίψεις, επειδή η σκέψη σου είναι ακόμη περιορισμένη….. Είσαι ακόμη σε επί μέρους και ανεξάρτητον αυτοθεωτικόν διαλογισμόν της ιδικής σου επιλογής….

Όταν στερείς το θέλημα σου από το εγώ σου και από εσένα διά να ευθυγραμμιστείς με Το Θέλημαν Του Θεού τι νομίζεις ότι κάνεις;

Ό,τι πιο ευφυέστερον μπορεί να υπάρξει και καταφέρεις…..  

Παναγιώτης Δίας