Μυστικές εταιρείες εναντίον πολιτισμού και ανθρωπότητας: Θα δούμε τι ρόλο έπαιξε η Αμερικανική Μασονία στις πολιτικές εξελίξεις των ΗΠΑ, οι Ναΐτες Ιππότες στη διαμόρφωση της σύγχρονης Ευρώπης και Αμερικής, ποιοι είναι οι Shriners που έχουν εμπνευστεί από τους Ναΐτες, ποιος ήταν ο Άλμπερτ Πάικ, ο Τζουζέπε Ματσίνι και οι Καρμπονάροι και τι είχε πει ο Κολοκοτρώνης γι’ αυτούς.
Γράφει η Χρυσούλα Μπουκουβάλα
Επειδή λοιπόν οι μυστικές εταιρείες δεν αποτελούν πλέον τους θεματοφύλακες της αρχαίας γνώσης και των υποτιθέμενων «απόκρυφων» μυστηρίων που υπό το φως της επιστήμης έχουν αποκωδικοποιηθεί, αλλά στην
πραγματικότητα, ανέκαθεν ήταν ένα δίκτυο που στόχευε στην υφαρπαγή της εξουσίας, στα ρουσφέτια και τις επιχειρηματικές συναλλαγές που ωφελούν αποκλειστικά τα μέλη τους, ήρθε πια η ώρα να κλείσουν οριστικά.Οι Αμερικανοί Ιακωβίνοι
Μετά την επιτυχία της επανάστασής τους στη Γαλλία, στις αρχές του 19ου αιώνα οι Ιακωβίνοι προσπάθησαν να φέρουν την «Πεφωτισμένη Επανάσταση» και στις ΗΠΑ καταφέρνοντας να παρουσιάσουν μια διαστρεβλωμένη εικόνα της αιματοβαμμένης πραγματικότητας της Γαλλικής επανάστασης. Τότε στις ΗΠΑ επικρατούσε ένας τόσο παράλογος ενθουσιασμός που στη Βοστώνη έγινε εορτασμός προς τιμήν των πρωτεργατών της Γαλλικής Επανάστασης.
Ο κάθε πολίτης φορολογήθηκε με τρία δολάρια για να γίνουν τα πανηγύρια προς τιμήν των Γάλλων «συντρόφων». Οι περισσότεροι πλήρωσαν τον φόρο για να μη θεωρηθούν αριστοκράτες και υποστούν αντίποινα.
Μάλιστα δε σε μία έκθεση κηροπλαστικής στη Φιλαδέλφεια το διασημότερο έκθεμα ήταν η αναπαράσταση της εκτέλεσης του Λουδοβίκου ΙΣΤ΄. Οι οικογένειες συνωστίζονταν για να δουν τη γκιλοτίνα να πέφτει και τα χείλια του βασιλιά από κόκκινα, να γίνονται μπλε.
Οι εκπρόσωποι του Αμερικανικού Ελευθεροτεκτονισμού το 1782 συμμετείχαν και αυτοί στο διεθνές Συνέδριο των μυστικών εταιρειών στο Wilhelmsbad της Έσσης όπου έλαβαν μέρος αντιπρόσωποι Μαρτινιστών, Ελευθεροτεκτόνων και Ιλλουμινάτων που τότε αριθμούσαν περίπου τρία εκατομμύρια μέλη σε όλο τον κόσμο.
Οι Αμερικανοί Μασόνοι συντάχθηκαν επίσημα με τους Ιλλουμινάτους, ο Μαρτινισμός και ο Ελευθεροτεκτονισμός συγχωνεύτηκαν με τον ιλλουμινισμό, συμφωνήθηκε η είσοδος των Εβραίων στις Μασονικές Στοές και τα κατώτερα μέλη άκουσαν για πρώτη φορά τα πραγματικά σχέδια των ηγετών τους για παγκόσμια κυβέρνηση.
Δεν απορούμε με το γεγονός ότι το συνέδριο διεξήχθη στον πύργο του Μάγιερ Άμσελ Ρότσιλντ στο Wilhelmsbad o οποίος ήταν φίλος με τον εκλέκτορα Γουλιέλμο Α΄ της Έσσης.
Αλλά για να μην κατηγορούμε αδιακρίτως όλους τους Εβραίους που δεν φταίνε σε τίποτε, η γράφουσα θα επισημάνει ξανά, ότι πίσω από όλες τις επαναστάσεις και τις ταραχές στην Ευρώπη μετά τον 16ο αιώνα, βρίσκονταν όχι γενικά και αόριστα οι ορθόδοξοι Εβραίοι, αλλά οι αιρετικοί μεσσιανιστές Σαμπαταϊστές (Εβραίοι ντονμέδες που είχαν μεταστραφεί στον μωαμεθανισμό) και οι διάδοχοί τους Χάζαροι Φρανκιστές (Εβραίοι της Κεντρικής Ευρώπης που είχαν μεταστραφεί στον καθολικισμό).
Οι τελευταίοι είχαν εισχωρήσει στις τάξεις των Ιακωβίνων και ανέκαθεν ο στόχος τους ήταν ο Σιωνισμός, δηλαδή η σύσταση ενός νέου εβραϊκού κράτους, όχι απαραίτητα στην Ιουδαία, όσο και η παγκόσμια ηγεμονία.
Στα επόμενα 4 χρόνια οι Ιλλουμινάτοι ήταν σε θέση να εγκαθιδρύσουν μυστικά στην Αμερική διάφορες Στοές, όπως η Κολουμβιανή Στοά της Νέας Υόρκης στην οποία ανήκαν ο κυβερνήτης της πόλης DeWitt Clinton και ο πολιτικός και εφευρέτης Clinton Roosevelt.
Πιστός στις διδασκαλίες του Βαϊσχάουπτ, ο Clinton Roosevelt, στο βιβλίο του με τίτλο Η επιστήμη της Κυβέρνησης που θεμελιώνεται στο Νόμο της Φύσης έγραψε: «Δεν υπάρχει δίκαιος θεός για να θέσει σωστά στα πράγματα στη Γη. Αν υπάρχει θεός που μας δημιούργησε είναι κακεντρεχής και εκδικητικός και μας έφτιαξε για να ζούμε στη δυστυχία».
Αυτό όμως είναι ξεκάθαρα το δόγμα των Γνωστικών και των Εωσφοριστών στην καθαρότερή του μορφή.
Δεν απορούμε λοιπόν γιατί ο απόγονός του, πρόεδρος Φράνκλιν Ντελάνο Ρούσβελτ, προήγαγε όσο κανένας άλλος τα σχέδια του Ιλλουμινισμού και του Κομμουνισμού στις ΗΠΑ.
Τον Απρίλιο του 1793 κατέφτασε στις ΗΠΑ το όργανο των Ιακωβίνων Edmont Genêt, ως νέος πρεσβευτής της Γαλλίας. O Genêt, λίγο καιρό πριν, είχε απελαθεί από τη Ρωσία ως ανεπιθύμητος, λόγω των θέσεών του για την κατάργηση της ρωσικής μοναρχίας.
Επίσημα, είχε εντολή να εισπράξει ένα μέρος από το Αμερικανικό χρέος που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια της Αμερικανικής Επανάστασης. Η ιδέα ήταν να μαζευτούν χρήματα ώστε να στηριχτεί οικονομικά ο πόλεμος με την Αγγλία με σκοπό την εξάπλωση της επανάστασης και εκεί.
Μερικοί αναρωτιούνται γιατί η Γαλλία, ένα κράτος που βρισκόταν στο χείλος της καταστροφής ήθελε σ’ αυτό το ιδιαίτερα κρίσιμο σημείο της Ιστορίας της να ξεκινήσει έναν πόλεμο με τα ισχυρότερα κράτη της Γης που ολοφάνερα δεν εξυπηρετούσε καθόλου τα γαλλικά συμφέροντα. Ποιου τα συμφέροντα εξυπηρετούσε;
Μα της Γερμανίας, του ιστορικού εχθρού της Γαλλίας, και ακόμα περισσότερο του Ιλλουμινισμού, που στόχευε σε παγκόσμια επανάσταση.
Από αυτό το σημείο και μετά, η ιστορία της Ευρώπης μπορεί να κατανοηθεί απόλυτα, μόνο κάτω από το φως του συνεχιζόμενου κινήματος της Παγκόσμιας Επανάστασης που παρελαύνει αδιαλείπτως μπροστά από τα μάτια μας μέχρι σήμερα.
Ο Genêt άρχισε να διαπραγματεύεται την επάνδρωση γαλλικών πλοίων με αμερικανικά πληρώματα, με σκοπό να διεξαχθούν επιδρομές στις αποικίες της Βρετανίας και της Ισπανίας. Παρά την προτροπή του γνωστού Ιλλουμινάτου Τόμας Τζέφερσον, ο Πρόεδρος Ουάσινγκτον, απαγόρευσε την επάνδρωση γαλλικών καταδρομικών πλοίων.
Ο Ουάσινγκτον ανησυχούσε σε όλη τη διάρκεια της προεδρίας του, για το ρόλο της Γαλλίας στη διαμόρφωση του νέου έθνους του, και άρχισε να εξαπολύει έντονες καταγγελίες εναντίον των Ιακωβίνων και των Ιλλουμινάτων.
Στο μεταξύ, ο Genêt καταγινόταν με την οργάνωση των λεγόμενων «Δημοκρατικών-Ρεμπουπλικανικών Εταιρειών» (Democratic-Republican Societies) που ουσιαστικά αποτελούνταν από ύποπτα Ιλλουμινατικά Γερμανικά και Γαλλικά στοιχεία, που στήριζαν τον Τόμας Τζέφερσον, ενώ ταυτόχρονα απαιτούσαν έναν κομμουνισμό πρώιμης μορφής και κατήγγειλαν την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση ως μάσκα της …αριστοκρατίας.
Ο Noah Webster, ο μεγάλος Αμερικανός λεξικογράφος και πολιτικός αναλυτής που έγινε διάσημος για τη συγγραφή ενός μνημειώδους λεξικού της αγγλικής γλώσσας που εκδόθηκε το 1789, προειδοποίησε ότι οι αποκαλούμενες Δημοκρατικές Εταιρείες «ήταν μία ομάδα που έπρεπε να συντριβεί εν τη γενέσει της, γιατί διαφορετικά θα μπορούσε να ανατρέψει την κυβέρνηση».
Ο ίδιος ο Ουάσινγκτον δήλωσε αργότερα ότι «αν αυτές οι εταιρείες δεν αντιμετωπίζονταν, θα μπορούσαν να συγκλονίσουν τη κυβέρνηση ως τα θεμέλιά της». [William J. Whalen, Christianity and American Freemasonry, 1958].
O Ουάσινγκτον πίστευε ότι οι Δημοκρατικές Εταιρείες ήταν υπεύθυνες για την ανταρσία του Ουίσκι που οργανώθηκε μετά την πρόταση επιβολής φόρου στα απεσταγμένα οινοπνευματώδη ποτά το 1791 από τον Γραμματέα του Δημόσιου Ταμείου Αλεξάντερ Χάμιλτον.
Ο Genêt μαζί με τις Δημοκρατικές Λέσχες εκμεταλλεύτηκαν αυτό το ζήτημα για να προκαλέσουν αναταραχές στις Δυτικές επαρχίες, και το 1794 ξέσπασε μια μικρή επανάσταση, που ήταν η πρώτη στρατιωτική πρόκληση που αντιμετώπισε η ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Μάλιστα δε σε ένα οχυρό, οι συνωμότες είχαν ξεσηκώσει τα πλήθη που φώναζαν να έλθουν οι …γαλλικές γκιλοτίνες στην Αμερική.
Πώς μεταχειρίζονταν οι πονηροί συνωμότες τους κυβερνητικούς εισπράκτορες του φόρου; Τους άλειφαν με πίσσα και πούπουλα και τους περιέφεραν χλευάζοντάς τους στις επαναστατημένες πόλεις. Από εκείνη την εποχή προέρχεται αυτή η μέθοδος που εμφανίζεται τόσο συχνά στη συμπαθητική σειρά κόμιξ Λούκι Λουκ.
O Ουάσινγκτον μαζί με τον Χάμιλτον, ευτυχώς κατέπνιξαν αναίμακτα την ανταρσία που ξέσπασε στην πόλη Χάρισμπουργκ με ένα επιβλητικό στράτευμα 15.000 ανδρών. Όταν το ομοσπονδιακό στράτευμα μπήκε στο Χάρισμπουργκ, βρήκε τη …γαλλική σημαία να κυματίζει στο δικαστικό μέγαρο, ενώ οι περισσότεροι στασιαστές είχαν εξαφανιστεί, σαστισμένοι από μια τέτοιου εύρους επιχείρηση.
Μετά απ’ αυτό το πάθημα, ο Ουάσινγκτον μαζί με τον Τζων Άνταμς και την πλειοψηφία του Κογκρέσου, το 1798 θέσπισαν προστατευτικούς νόμους προκειμένου να μη μπορεί να αλλάξει εύκολα το Σύνταγμα με σφετερισμό της εξουσίας.
Οι νόμοι αυτοί, γνωστοί ως Alien and Sedition Acts (Νόμοι περί Αλλοδαπών και Ανταρσίας), σχεδιάστηκαν ξεκάθαρα για να προστατεύσουν τις ΗΠΑ απο τη γαλλική Ιακωβινική συνομωσία και τους πληρωμένους πράκτορές της, πολλοί από τους οποίους βρίσκονταν σε υψηλές θέσεις στην κυβέρνηση, ενώ παράλληλα ήταν μέλη των περιβόητων Δημοκρατικών Εταιρειών. [Robert Lee, The 250th Anniversary of the Birth of George Washington, «American Opinion», Φεβρ. 1982].
Οι νόμοι ήταν παρόμοιοι με αυτούς που θέσπισαν πολλές Ευρωπαϊκές χώρες που φοβόντουσαν εσωτερική ανατροπή από τους Ιλλουμινάτους, οι οποίοι είχαν αποδείξει ότι μπορούσαν να την προκαλέσουν όποτε ήθελαν.
Οι νόμοι εξουσιοδοτούσαν τον πρόεδρο να εκδιώκει οποιονδήποτε ξένο θεωρούσε επικίνδυνο, αύξαναν την αναγκαία περίοδο για πολιτογράφηση από 5 σε 14 χρόνια, επέτρεπαν την κράτηση οποιουδήποτε καταγόταν από εχθρικό κράτος, και απαγόρευαν τη δημοσίευση ψευδών και κακεντρεχών κειμένων που στρέφονταν εναντίον της κυβέρνησης.
Έτσι, οι Γάλλοι συνωμότες που έφτασαν στην Αμερική για να υποκινήσουν επανάσταση, τελικά αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα. Ωστόσο, η Ανταρσία του Ουίσκι, είχε το επιδιωκόμενο πολιτικό αποτέλεσμα: προκάλεσε την άνοδο του Ρεπουμπλικανικού κόμματος και την εκλογή στην προεδρία των ΗΠΑ του Ιλλουμινάτου και θαυμαστή των σφαγέων της γαλλικής Βανδέας, Τόμας Τζέφερσον το 1801, που είχε ταχθεί κατά του φόρου.
Η διαφορά ανάμεσα στην Αμερικανική Επανάσταση και τις Ευρωπαϊκές, συμπεριλαμβανομένης και των Μπολσεβίκων του 1917, βρίσκεται στο γεγονός ότι ο (προτεσταντικός) Χριστιανισμός στην Αμερική, ήταν ακόμα πολύ ισχυρός για να εξαλειφθεί από τον σατανιστικό ιλλουμινιστικό ζήλο.
Αυτό βέβαια που δεν κατορθώθηκε τότε, κατορθώθηκε στην εποχή μας, όπου οι ΗΠΑ βρίσκονται πλέον υπό Σατανιστική κατοχή.
Το ενδιαφέρον όμως σχετικά με την επιρροή των μυστικών εταιρειών στις ΗΠΑ αυξήθηκε μετά τη δολοφονία του καπετάνιου William Morgan από τη Μπατάβια της Νέας Υόρκης, το 1826.
Ο Μόργκαν, Μασόνος και ο ίδιος, δολοφονήθηκε από ομάδα Μασόνων αμέσως μετά την ανακοίνωσή του ότι θα εξέδιδε ένα βιβλίο για τα μυστικά της Μασονίας.
Τελικά, μετά τον θάνατό του, ο εκδότης του εξέδωσε το βιβλίο με τίτλο Captain William Morgan, Illustrations of Masonry by One of the Fraternity Who Has Devoted Thirty Years to the Subject που αμέσως έγινε μπεστ σέλερ, εγείροντας το αντιμασονικό συναίσθημα του κόσμου.
Το έγκλημα του Μόργκαν ήταν ότι θα δημοσίευε τις τελετουργίες, τους όρκους και τις κωδικές λέξεις που χρησιμοποιούνται στους τρεις πρώτους βαθμούς, γνωστούς σαν Κυανή Στοά (Blue Lodge). Τι φοβόντουσαν οι Μασόνοι αφού δεν είχαν τίποτε να κρύψουν;
Ο αθεϊστικός ορθολογισμός
Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας υποκόμης Léon de Poncins, αυθεντία στις μυστικές εταιρείες, εξήγησε ότι ο στόχος του Ελευθεροτεκτονισμού είναι η διαστρέβλωση της χριστιανικής φύσης του δυτικού πολιτισμού σε μια μασονική «θρησκεία» που αποκάλεσε αθεϊστικό ορθολογισμό.
Σύμφωνα με τον de Poncins, «Η εξόντωση του χριστιανισμού είναι απαραίτητη για τη Μασονία, προκειμένου στη θέση του να εγκαταστήσει τη νέα πολιτική και κοινωνική πολιτεία».
[Léon de Poncins, Les forces secrètes de la révolution, 1929].
Στην καλύτερη καταγγελία που έγινε ποτέ κατά της Μασονίας, ο de Poncins έγραψε: «Ο μεγαλύτερος στόχος του Ελευθεροτεκτονισμού είναι να διαδώσει ιδέες, επιφανειακά ευγενικές και ωραίες, αλλά στην πραγματικότητα καταστροφικές, που βασίζονται στο φημισμένο σύνθημα Ελευθερία – Ισότητα – Αδελφότητα.
Η Μασονία, είναι ένας τεράστιος προπαγανδιστικός οργανισμός, που ενεργεί με ύπουλο τρόπο, διαδίδοντας τον επαναστατικό βρασμό. Οι ηγέτες της τον διαδίδουν στα μέλη των ανώτερων Στοών τους, στη συνέχεια αυτοί τον μεταδίδουν στις κατώτερες Στοές, και μετά διεισδύουν στις οργανωμένες μάζες και στον Τύπο, και έτσι φτάνει στον κόσμο.
Ακούραστα ενεργώντας όσο καιρό απαιτείται, δραστηριοποιούνται και επηρεάζουν την κοινή γνώμη, διαμορφώνοντάς την έτσι όπως απαιτείται, για την κατάλυση των εθνών. Το 1789 και το 1848 (τα χρόνια των Γαλλικών Επαναστάσεων) ο Ελευθεροτεκτονισμός, σε μία εποχή που δέσποζε, απέτυχε στην πρωταρχική του προσπάθεια.
Όταν επιτεύχθηκε η προετοιμασία της επανάστασης και κρίθηκε ικανοποιητική, η Μασονία άφησε το έδαφος στις επιθετικές οργανώσεις των Καρμπονάρων και των Μπολσεβίκων και σε άλλες φανερές ή μυστικές εταιρείες, και αποτραβήχτηκε. Δεν εκθέτονταν, ώστε να συνεχίζουν ανενόχλητοι τις δραστηριότητές τους».
Το θανάσιμο μυστικό των Ναϊτών
Επίσημα οι Ναΐτες ιδρύθηκαν το 1118, και ήταν γνωστοί σαν «Φτωχοί Ιππότες του Χριστού και του Ναού του Σολομώντα». Στόχος ήταν υποτίθεται να κατακτήσουν και να διαφυλάξουν τον Πανάγιο Τάφο στην Ιερουσαλήμ και να προστατεύουν τους προσκυνητές στους Άγιους Τόπους από τις λεηλασίες των μουσουλμάνων επιδρομέων.
Αρχικά, υπόσχονταν φτώχεια, αγνότητα και υπακοή, και λέγεται ότι έκτισαν τα καταλύματά τους στα θεμέλια των ερειπίων του Ναού του Σολομώντα, όπου έκαναν «ανασκαφές» με λίαν ενδιαφέροντα ευρήματα.
Σύντομα, αυτοί οι ασκητές πολεμιστές, έγιναν γνωστοί σαν η Εθνοφυλακή του Χριστού και φορούσαν λευκούς μανδύες, πάνω στους οποίους υπήρχε ένας κόκκινος σταυρός.
Ωστόσο, πρέπει να γίνει σαφές ότι η οργανωτική δομή των Ναϊτών και οι βαθμοί τους, δομήθηκαν σύμφωνα με την τρομερή ισμαηλιτική σέχτα των Ασσασίνων που ίδρυσε ο πολυτάλαντος, πολυμαθής, αλλά και ανελέητος Άραβας πολεμιστής, Χασάν-ι-Σαμπάχ (Hassan-i-Sabbah, 1050-1124). Ακόμη και τα ρούχα τους ήταν σχεδόν πανομοιότυπα: ένα κόκκινο σύμβολο σε λευκό φόντο.
Το πιο σημαντικό όμως ήταν πως οι εσωτερικές πεποιθήσεις και τα τελετουργικά των Ασσασίνων επηρέασαν τους Ναΐτες. Και οι δύο ομάδες είχαν μια τελετή παρόμοια με τις σημερινές μασονικές τελετές μύησης κατά τη στρατολόγηση νέων μελών στην σέχτα. Επίσης, οι Ασσασίνοι είχαν στις τάξεις τους και Εβραίους.
Ο Μουσταφά Ελ-Αμίν, ένας σύγχρονος μουσουλμάνος, ειδικός στον Ελευθεροτεκτονισμό, γράφει σχετικά:
«Κατά την περίοδο των Σταυροφοριών, πολλές από τις ιδέες και τις ενέργειες των μουσουλμανικών ομάδων, υιοθετήθηκαν από τους Ευρωπαίους χριστιανούς πολεμιστές. Ειδικότερα, δια μέσου του Τάγματος των Ναϊτών Ιπποτών, εισήχθησαν στην Ευρώπη οι περισσότερες από τις Ανατολικές μυστικές εταιρείες. Οι Ναΐτες επηρεάστηκαν από την Τάξη των Ασσασίνων του Ισμαηλίτη Σιΐτη Hassan-i-Sabbah».
[Mustafa El-Amin, Al-Islam, Christianity and Freemasonry, 1985].
Οι Σταυροφόροι Ναΐτες και οι Ασσασίνοι, ή Δολοφόνοι, που πήραν το όνομά τους από τη λέξη χασίς ή τη γαλλική λέξη «assassin» που σημαίνει δολοφόνος, σιγά σιγά ήλθαν κοντά γιατί τους ένωνε ένας κοινός εχθρός: οι Σελτζούκοι Τούρκοι.
Οι Ασσασίνοι που ήταν Σιίτες, οργάνωναν δολοφονίες Σουνιτών ηγετών και ειδικά Σελτζούκων Τούρκων που εναντιώνονταν στο δόγμα τους, τη Μπατινίγια, ένα μείγμα ερμητισμού, Καμπάλα, της φιλοσοφίας της αρχαίας Αιγύπτου και του Πλάτωνα, Ζωροαστρισμού και Μανιχαϊσμού.
Οι Ασσασίνοι ήταν ίσως η πιο αιμοβόρα μυστική εταιρεία που υπήρξε ποτέ. Σκότωναν για ευχαρίστηση, κάτω από την επίδραση χασίς, πιστεύοντας ότι όταν σκοτώνεις κάποιον, μπορείς να του κλέψεις τις γνώσεις του ή τη ζωτική του δύναμη.
Ωστόσο, ένα από τα εμβλήματα των Ασασσίνων, το γιαταγάνι, τιμάται μέχρι και σήμερα από τον διεθνή φιλανθρωπικό οργανισμό Shriners με τις Ναϊτικές ρίζες, όπως θα δούμε παρακάτω.
Όσο μεγάλωνε η φήμη των Ναϊτών, τόσο πλουσιότεροι γίνονταν. Τους έγιναν πολλές δωρεές, τόσο χρημάτων, όσο και γης, σε όλη την Ευρώπη, και τηρούσαν πλήρη μυστικότητα για να καλύψουν τις δραστηριότητές τους.
Όπως αναφέρει ο Άλμπερτ Πάικ στο βιβλίο του Morals and Dogma, οι Ναΐτες είχαν σκοπό να αποκτήσουν πολλά πλούτη για να αγοράσουν όλο τον κόσμο. Το 1312, μόνο στην Ευρώπη, κατείχαν 9000 τιμαριωτικά κτήματα.
Όσο αυξανόταν η περιουσία των Ταγμάτων, τόσο αυξανόταν και η διαφθορά τους. Απέκτησαν τη φήμη ότι ασκούσαν αποκρυφιστικές δραστηριότητες που περιελάμβαναν το φοβερό ποδοπάτημα του Σταυρού στην τελετουργία της μύησης.
Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφέρουμε ότι οι Ναΐτες θεωρούνται οι πρώτοι διεθνείς τραπεζίτες. Αυτοί, και όχι οι Εβραίοι της διασποράς, όπως ίσως πιστεύει οι περισσότερος κόσμος, ανέπτυξαν πρώτοι ένα πολύ καλομελετημένο τραπεζικό σύστημα με το οποίο μπορούσαν να καταθέτουν χρήματα σε μια πόλη και να τα κάνουν ανάληψη σε μία άλλη. Αυτοί ήταν οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν επιταγές για την πληρωμή χρεών, αντί για ρευστό χρήμα.
Όταν έφυγαν από τους Άγιους Τόπους, μετέφεραν το αρχηγείο τους στη Γαλλία. Τότε ο βασιλιάς Φίλιππος Δ’ ο Ωραίος, που τους χρωστούσε πολλά χρήματα, επεδίωξε να τους καταστρέψει, δημεύοντας την περιουσία τους, και με τον τρόπο αυτό να διαγράψει τα χρέη του.
Έτσι, την Παρασκευή 13 Οκτωβρίου του 1307, συνέλαβε όλα τα τάγματα της Γαλλίας και ο Jacques de Molay, τελευταίος Μεγάλος Μάγιστρος των Ναϊτών Ιπποτών, βρήκε φριχτό θάνατο στην πυρά μαζί με πολλούς από τους αδελφούς του. Από τότε, η ημερομηνία Παρασκευή και 13 σε όλη τη Δύση θεωρείται ότι φέρνει γρουσουζιά.
Οι Ναΐτες κατηγορήθηκαν ως αιρετικοί διότι σύμφωνα με το κατηγορητήριο που τους απαγγέλθηκε από τον Πάπα Κλήμη Ε΄και τον βασιλιά Φίλιππο, είχαν ασπαστεί τον μανιχαϊσμό – γνωστικισμό της Ανατολής (λατρεία του τραγόμορφου ειδώλου Μπαφομέτ, αλλά τους αποδόθηκαν και άλλες κατηγορίες όπως βλασφημία, σατανισμός, σοδομισμός, μαγεία και αλχημισμός), κατηγορία που ναι μεν είχε βάση, αλλά κατά πάσα πιθανότητα κάλυπτε τα οικονομικά και τα πολιτικά κίνητρα των κατηγόρων τους.
Διότι αναμφίβολα, οι Ναΐτες όχι μόνο κατείχαν γνώσεις και πληροφορίες οι οποίες δεν ήταν καθόλου αρεστές στο καθολικό ιερατείο, αλλά έθεταν υπό ευθεία αμφισβήτηση και τα παπικά πρωτεία.
Ο Φίλιππος ήταν βαθύτατα χρεωμένος με δάνεια που είχε πάρει από το τάγμα των Ναϊτών που την εποχή εκείνη διαδραμάτιζε –μαζί με τους Εβραίους– ρόλο τραπεζιτών, συσσωρεύοντας τεράστια πλούτη από το πλιάτσικο που γινόταν κατά την διαδρομή προς και από τους Αγίους Τόπους.
Γι’ αυτό ο De Molay ως Μεγάλος Μάγιστρος των Ναϊτών και αρχιτοκογλύφος, αρνούμενος να μαρτυρήσει τόσο τη δική του ενοχή, όσο και του τάγματός του για όσα τους είχαν προσάψει, ρίχτηκε ζωντανός στην πυρά μαζί με άλλους συντρόφους του στο Νησί των Εβραίων του ποταμού Σηκουάνα, βρίσκοντας τραγικό θάνατο.
Μόνο που την ώρα που καιγόταν, καταράστηκε τον Πάπα Κλήμη Ε΄ και τον Φίλιππο τον Δ΄ να πεθάνουν σύντομα, και πράγματι, και οι δύο πέθαναν μετά από λίγους μήνες.
Ωστόσο, σύμφωνα με τον Άλμπερτ Πάικ, ο ντε Μολαί, πριν πεθάνει, ίδρυσε τη μυστική εταιρεία που αργότερα ονομάστηκε Τεκτονισμός Σκωτικού Τύπου, με Στοές σε 4 πόλεις: Παρίσι, Νεάπολη, Στοκχόλμη και Εδιμβούργο, που υπήρξαν και οι πρώτες Στοές του σύγχρονου ελευθεροτεκτονισμού σε όλο τον κόσμο.
Τη μέρα των μαζικών συλλήψεων, η περιουσία τους που λέγεται ότι περιελάμβανε τα μυθικά πλούτη του Ναού του Σολομώντα, καθώς και την Ιερά Λόγχη (τη λόγχη που κάρφωσε τον Ιησού όταν βρισκόταν πάνω στον Σταυρό), εξαφανίστηκαν και δεν βρέθηκαν ποτέ.
Ιστορικά αρχεία αναφέρουν ότι τον Οκτώβριο του 1307, μία ημέρα πριν από την σύλληψη των Ναϊτών, δεκαοκτώ γαλέρες υπό τον διδάσκαλο Gérard de Villiers (1299–1307 όπου τα ίχνη του χάθηκαν), έβαλαν πλώρη από την ναΐτικη κουρσάρικη πόλη La Rochelle της Γαλλίας, στον Ατλαντικό, για με κατεύθυνση προς τη Δύση, φορτώνοντας πλήρωμα, πενήντα άλογα και όσους θησαυρούς μπόρεσαν να περισώσουν. [Jochen Burgtorf, Τhe Central Convent of Hospitallers and Templars, εκδ. Brill, 2008].
Παρότι ήταν αρχή του χειμώνα και το εγχείρημα φαινόταν ακατόρθωτο, ωστόσο, ο προορισμός τους ήταν η Αμερική, όπου και κατόρθωσαν τελικά να φτάσουν. Άλλοι πάλι ισχυρίζονται ότι αποβιβάστηκαν στη Σκωτία με την οποία είχαν δεσμούς από το 1128 όταν είχε μεταβεί εκεί ο Ούγος ντε Παγιέν (Hugues de Ρayens), συν-ιδρυτής του τάγματος των Ναϊτών και πρώτος Μεγάλος Μάγιστρος, ιδρύοντας τουλάχιστον δύο Στοές.
Άλλη υπόθεση είναι ότι ένας απόγονος του Ντε Παγιέν έφτασε με αρκετούς άλλους Ναΐτες στη Σκωτία δια ξηράς, βρίσκοντας καταφύγιο και κρύβοντας εκεί τους θησαυρούς τους και μάλιστα την Κιβωτό της Διαθήκης και το Άγιο Δισκοπότηρο που είχαν μεταφέρει από το Όρος του Ναού της Ιερουσαλήμ.
Μάλιστα δε, επτά χρόνια μετά, αυτοί βοήθησαν τον έκπτωτο βασιλιά των Σκωτσέζων Ροβέρτο 1ο, γνωστό ως Robert the Bruce, να κερδίσει το 1314 την θρυλική μάχη του Bannockburn κατά του Άγγλου βασιλιά Εδουάρδου 2ου.
Επίσης, λέγεται ότι ο Σκωτσέζος ευγενής Henry Sinclair, βαρώνος του Rosslyn, που βοήθησε τον Robert the Bruce να κερδίσει τη μάχη του Bannockburn, ήταν απόγονος ενός από τους συν-ιδρυτές των Ναϊτών και φίλου του de Payens.
Υποστηρίζεται λοιπόν ότι εκείνος ο Henry Saint Clair πήγε στην Αμερική πριν από τον Κολόμβο για να κρύψει εκεί την Κιβωτό της Διαθήκης και το Άγιο Δισκοπότηρο και ότι ήταν κατ’ ευθείαν απόγονος του Ιησού από την ένωσή του με την Μαρία τη Μαγδαληνή.
Αυτό άρχισε να διαδίδεται ευρέως όταν διάφοροι σύγχρονοι συγγραφείς, όπως ο Dan Brown και άλλοι, μέσω των βιβλίων τους υποστήριξαν την θεωρία ότι η φραγκική δυναστεία των Μεροβιγγείων (μέσα 5ου αι. έως 751), η σκωτσέζικη οικογένεια Sinclair και ορισμένες ευρωπαϊκές βασιλικές οικογένειες είναι απόγονοι του Ιησού και της Μαγδαληνής και έχουν θεϊκές ιδιότητες, στηριζόμενοι στο χαμένο για αιώνες γνωστικό, απόκρυφο Ευαγγέλιο του Φιλίππου. Ένα αντίγραφο αυτού του κειμένου που χρονολογείται περίπου στον 3ο αι. μ.Χ. ανακαλύφθηκε το 1945 στο Ναγκ Χαμάντι της Αιγύπτου.
Την ιδέα ότι ο Ιησούς και η Μαγδαληνή ήταν ερωτικοί σύντροφοι και είχαν παιδιά, διέδιδαν οι αιρετικοί γνωστικοί Καθαροί, όταν ακόμα το εν λόγω Ευαγγέλιο δεν είχε αποσυρθεί από την κυκλοφορία στην Ευρώπη και οι ίδιοι δεν είχαν ακόμα διωχθεί.
Σύμφωνα με το εν λόγω κείμενο, αναφορές του επισκόπου Ειρηναίου που είχε γράψει το περίφημο σύγγραμμα «Κατά Αιρέσεων» χάρη στο οποίο διασώζονται αυτά που πίστευαν οι Γνωστικοί, καθώς και σύμφωνα με μεσαιωνικές παραδόσεις και με κάποιες αναφορές του Κορανίου, ο Ιησούς επέζησε της Σταυρώσεως, αλλά η Μαρία η Μαγδαληνή που ήταν ερωμένη-σύντροφός του και είχαν κάνει μαζί έναν γιο ή και άλλα παιδιά, συνοδευόμενη από τον Λάζαρο, κατέφυγε στην Προβηγκία της Γαλλίας όπου και διέδωσε τον χριστιανισμό.
Ο τρόπος με τον οποίο οι απόγονοι του Ιησού και της Μαγδαληνής συνδέονται με τους Sinclair και τις ευρωπαϊκές βασιλικές οικογένειες υποστηρίζεται ότι είναι ο εξής: Κατ’ ευθείαν απόγονος του Ιησού και της Μαγδαληνής ήταν ο ημι-μυθικός βασιλιάς Μεροβαίος (411-458), ο ιδρυτής των Μεροβίγγειων που κατά τους μεσαιωνικούς θρύλους υποτίθεται ότι κατάγεται από ένα θαλάσσιο κήτος (ιχθύ), συμβολισμός που υπονοεί τον Ιησού Χριστό.
Στην ίδια γραμμή αίματος λέγεται ότι ανήκε ο Γοδεφρείδος ντε Μπουγιόν, ο οποίος κατέλαβε την Ιερουσαλήμ το 1099, και διάφορες άλλες ευγενείς και βασιλικές οικογένειες του παρελθόντος και του παρόντος, και συγκεκριμένα οι Blanchefort, Gisors, Saint Clair (Sinclair στην Αγγλία), Montesquieu, Montpezat, Poher, Luisignan, Plantard και Habsburg-Lorraine.
Τελικά, οι μυστηριώδεις επιζώντες Ναΐτες με τις Ασσασινικές και τις καμπαλιστικές επιρροές, ήταν οι πρώτοι ιδρυτές των ευρωπαϊκών και των αμερικανικών μυστικών εταιρειών και απ’ αυτούς προφανώς κατάγονται οι σύγχρονοι Μασόνοι, των οποίων οι απαρχές ανάγονται στις συντεχνίες των αρχιμαστόρων του Πύργου της Βαβέλ της Βαβυλώνας και του Ναού του Σολομώντα.
Οι Shriners
Η παραμασονική μυστική εταιρεία Ancient Arabic Order of the Nobles of the Mystic Shrine, που σημαίνει Αρχαία Αραβική Τάξη των Ευγενών του Μυστικού Nαού, δέχεται μόνο Μασόνους άνω του 3ου βαθμού. Ένας Shriner, είναι ένας, τρόπον τινά, ιδιότυπος …Ναΐτης Ιππότης (αλλά της ψευτο-φιλανθρωπίας).
Στην Ελλάδα οι Shriners είναι παντελώς άγνωστοι, αν και πριν λίγα χρόνια υποστηρικτές τους διατηρούσαν και σελίδα στο Facebook.
Oι Shriners απέκτησαν τη δημοσιότητά τους λόγων των υψηλών προδιαγραφών παιδιατρικών νοσοκομείων που έχουν ιδρύσει στην Αμερική, και στα οποία νοσηλεύουν εντελώς δωρεάν παιδιά κάτω των 18 ετών από όλο τον κόσμο, που πάσχουν από ασυνήθιστες και πολύ δύσκολες παθήσεις και οι οικογένειές τους δεν έχουν τα οικονομικά μέσα να τα θεραπεύσουν.
Oι Shriners είναι πασίγνωστοι για τα κόκκινα φέσια με φούντες που φοράνε και τα αστεία χρωματιστά σπορ αυτοκινητάκια – μινιατούρες που οδηγούν σε παρελάσεις, όπως επίσης και σαν χορηγοί διάφορων εκδηλώσεων, ιπποδρομίες, ποδοσφαιρικούς αγώνες και επιδείξεις αλόγων και για το ότι εμφανίζονται σε πολλές φιλανθρωπικές εκδηλώσεις ως …κλόουν του τσίρκου.
Όλα αυτά βέβαια γίνονται στα πλαίσια της δημιουργίας μιας εσκεμμένα θετικής εικόνας, ώστε να είναι ευνοϊκά αποδεκτοί από το ευρύ κοινό, να θεωρούνται αγαπητοί φιλάνθρωποι, και να μην πέφτει η προσοχή του κόσμου στη διαχείριση των παχυλών δωρεών που δέχονται.
Οι Shriners υπολογίζονται 400.000 σε όλο τον κόσμο. Έχουν Στοές στις ΗΠΑ, Καναδά, Μεξικό, Παναμά, Πόρτο Ρίκο, Ευρώπη, Αυστραλία, Φιλιππίνες, αλλά και σε πολλές μουσουλμανικές χώρες. Στις ΗΠΑ λειτουργούν 196 Στοές, η έδρα τους είναι στην Τάμπα της Φλόριδας, ενώ η αρχιτεκτονική των «εντευκτηρίων» τους είναι νεο-μαυριτανικής τεχνοτροπίας.
Επίσημα μέλη τους υπήρξαν οι Αμερικανοί πολιτικοί Έντγκαρ Χούβερ, ο στρατηγός Ντάγκλας Μακάρθουρ, οι πρόεδροι Γουώρεν Χάρντινγκ, Φρανκλίνος Ρούσβελτ, Χάρρυ Τρούμαν και Τζέραλντ Φορντ και αρκετοί γερουσιαστές. Ανεπίσημα;
Ωστόσο, υπάρχει και η σκοτεινή πλευρά των δράσεών τους: ο William Still στο βιβλίο του Νέα Παγκόσμια Τάξη, αναφέρει σχετικά:
«Το Shrine είναι το πλουσιότερο «φιλανθρωπικό ίδρυμα» στην Αμερική. Τα κέρδη του ανέρχονται σε αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια, πολύ περισσότερα από του Ερυθρού Σταυρού και του Αμερικανικού Αντικαρκινικού Συνδέσμου.
Ωστόσο, οι αποδείξεις δείχνουν ότι η φιλανθρωπική φύση των Shriners είναι απλώς εικονική, διότι για φιλανθρωπίες ξοδεύουν τελικά ελάχιστα από τα εισοδήματά τους. Κανένα άλλο ίδρυμα στην Αμερική δεν κέρδιζε τόσα πολλά και δεν απέδιδε τόσα λίγα, όπως οι Shriners.
Οι Shriners ισχυρίζονται ότι δεν έχουν καμία σχέση με τον ανατολικό μυστικισμό, και ότι οι εθιμοτυπίες τους καθιερώθηκαν το 1870 στη Νέα Υόρκη από μία ομάδα φιλανθρώπων επαγγελματιών.
Στην πραγματικότητα η οργάνωση ξεκίνησε όταν ο Μασόνος ηθοποιός William (Βilly) Florence, μυήθηκε σε μία ανατολική μυστική εταιρεία από έναν Άραβα διπλωμάτη που τον έπεισε να τον ακολουθήσει σε ένα μυητικό ταξίδι στο Αλγέρι και το Κάιρο. Όταν ο Florence επέστρεψε στις ΗΠΑ, μύησε τον γιατρό Walter Fleming και άλλους Μασόνους και έτσι ξεκίνησαν τους Shriners.
Αν και ισχυρίζονται ότι έχουν εμπνευστεί τις τελετουργίες τους από θέματα της Αγίας Γραφής και της Μέσης Ανατολής, η αλήθεια είναι ότι δεν είναι τίποτε άλλο από αποκρυφιστική Μεσανατολική Μασονία.
Επειδή λοιπόν οι Shriners προέρχονται από την Μεσοανατολική Μασονία, λατρεύουν την Ανατολή και ιδιαίτερα τη Μέκκα, που τη θεωρούν διεθνή πρωτεύουσα του μυστικισμού. Γι’ αυτό και το Άγαλμα της Ελευθερίας στο Καπιτώλιο της Ουάσινγκτον, όλως παραδόξως, κοιτάει προς την Ανατολή, και έχει την πλάτη του γυρισμένη προς το Αμερικανικό έθνος».
Ο Still αναφέρεται στο άγαλμα της Βαβυλώνιας βασίλισσας Σεμιράμιδος, που σύμφωνα με ορισμένες εσωτερικές παραδόσεις ήταν εγγονή του Νώε, και ταυτόχρονα μητέρα και σύζυγος του Νεμρώδ-Ταμμούζ, μ’ άλλα λόγια η Αστάρτη / Ίσιδα, που δεσπόζει στον τρούλο του Καπιτώλιου.
Αν αναλογιστεί κανείς πόσοι δήθεν Χριστιανοί Αμερικανοί πρόεδροι ήταν Μασόνοι, πόσοι Ιλλουμινάτοι Εωσφοριστές, πόσοι Σαμπαταϊστές, πόσοι Ναΐτες, πόσοι Ασσασίνοι, πόσοι Shriners, πόσοι καθαροί Σατανιστές, και πόσοι ποιος ξέρει τι άλλο, τον πιάνει απελπισία.
Πάντως, οι Χριστιανοί ήταν πολύ λίγοι.
Οι Καρμπονάροι
Καμμιά έρευνα για τη Νέα Παγκόσμια Τάξη και τις μυστικές εταιρείες της, δεν θα ήταν ολοκληρωμένη αν δεν περιελάμβανε τα όσα αναφέρονται στον Αμερικανό Άλμπερτ Πάικ και στον Ιταλό Τζουζέπε Ματσίνι, ηγέτες της πιο μυστικιστικής μασονίας του 19ου αιώνα.
Όπως είδαμε, το κύμα αγανάκτησης για τη δολοφονία του Μόργκαν το 1826, ήταν η αιτία του κλονισμού της Αμερικανικής και της Ευρωπαϊκής Μασονίας.
Το 1814 στο Μιλάνο και τη Βενετία απαγορεύτηκε ο Ελευθεροτεκτονισμός, διότι η Ιταλία δεν ήταν ακόμα ένα ενιαίο κράτος. Το 1816 έγινε το ίδιο και στην Πορτογαλία, ενώ το 1820 έκλεισαν δια νόμου πολλές Στοές στην Πρωσία, και το 1824 στην Ισπανία. Το 1845 η Βαυαρία απαγόρευσε εκ νέου τον Ελευθεροτεκτονισμό.
Το 1786 στη Νάπολη της Ιταλίας (που όπως είδαμε, υπήρχε Ναϊτική Στοά από την εποχή του μεσαίωνα), δημιουργήθηκε ένας μυστικός σύνδεσμος με το όνομα Καρμπονάροι (Carbonari) ως «μπροστινή» οργάνωση των Ιλλουμινάτων, προκειμένου να εξαπατηθούν οι βασιλικοί και οι καθολικοί κύκλοι της Εκκλησίας.
Ο όρος Καρμπονάροι σημαίνει ανθρακοποιοί δηλαδή καρβουνιάρηδες. Δεν ήταν λίγες οι μυστικές εταιρείες της εποχής που λειτουργούσαν διεισδύοντας σε μια τέχνη ή ένα επάγγελμα που ήταν κλειστό σε ξένους και χρησιμοποιώντας τις σφιχτά δεμένες δομές του για να κερδίσουν οπαδούς και να δημιουργήσουν μια προστατευμένη ομαδική ταυτότητα.
Η παραγωγή άνθρακα, η οποία απαιτούσε τη χρήση εύφλεκτων ουσιών και μπορούσε να ασκηθεί με ασφάλεια μόνο σε απομονωμένα μέρη, είχε το πρόσθετο πλεονέκτημα ότι παρείχε μια κατάλληλη μεταφορά για διαφωνία και ανατροπή.
Η «Alta Vendita», που σημαίνει «Αρχαία Αγορά», ήταν ένα συντονιστικό όργανο επικεφαλής των Καρμπονάρων, ένα είδος φοβερού Ύπατου Συμβουλίου, η ύπαρξη του οποίου ήταν πιθανώς άγνωστη στα περισσότερα μέλη της οργάνωσης.
Όπως αναφέρει ο αιδεσιμώτατος George Dillon, στο βιβλίο του Grand Orient, Freemasonry Unmasked as the Secret Power Behind Communism, του 1885, μετά τον θάνατο του Βαϊσχάουπτ το 1830, η Alta Vendita, λόγω της διαρκούς ενασχόλησής της με τη Μαύρη Μαγεία, ήλεγχε πλέον όχι μόνο τον σκοτεινότερο Ελευθεροτεκτονισμό της Ιταλίας, αλλά και της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Αγγλίας, μέχρι που ανέβηκε στο προσκήνιο ο Τζουζέπε Ματσίνι (1805-1872), αποσπώντας τα σκήπτρα της Μαύρης Αυτοκρατορίας, και κατευθύνοντας τις επαναστάσεις στην Ευρώπη.
Επίσημα, οι Καρμπονάροι έλεγαν ό,τι και οι Ιακωβίνοι πριν από τη Γαλλική επανάσταση: δηλαδή ότι απαιτούσαν συνταγματική μοναρχία ή κοινοβουλευτική δημοκρατία για να απελευθερωθεί ο λαός.
Ο Ματσίνι άρχισε να εργάζεται χτίζοντας πάνω σε χριστιανικό υπόβαθρο, για την επίτευξη του μεγάλου στόχου που ήταν η ολοκληρωτική καταστροφή της Καθολικής Εκκλησίας και όλων των ευρωπαϊκών μοναρχιών που είχαν απομείνει και το πλιάτσικο των περιουσιών τους.
Και επειδή πάρα πολλοί εξακολουθούν να έχουν την απορία ακόμα και σήμερα πώς είναι δυνατόν οι «Συνωμότες» να κάνουν τόσο μακροπρόθεσμα σχέδια, την απάντηση τη δίνει ο ίδιος ο Ματσίνι:
«Ο τελικός μας σκοπός είναι ο ίδιος με του Βολταίρου και της Γαλλικής Επανάστασης, η καταστροφή του Καθολικισμού και κάθε Χριστιανικής ιδέας που παρέμεινε στα ερείπια της Ρώμης… Το έργο που αναλάβαμε, δεν είναι έργο μιας ημέρας, ούτε ενός μήνα ή ενός χρόνου. Ίσως διαρκέσει πολλά χρόνια, ίσως και αιώνα».
[Grand Orient, Freemasonry Unmasked as the Secret Power Behind Communism].
Είναι αξιοπερίεργο το γεγονός ότι οι στόχοι του Ματσίνι για τη Μασονία ήταν ταυτόσημοι με αυτό που αργότερα ονομάστηκε Επαναστατικός Μαρξισμός. Πράγματι, το 1846, δύο χρόνια πριν από τη δημοσίευση του Κομμουνιστικού Μανιφέστου του Μαρξ και του Ένγκελς, ο Ματσίνι μιλούσε θρασύτατα για πρόσθετες επαναστάσεις στη Γαλλία και την Ιταλία.
Αν και η Μασονία παρουσιάστηκε σαν ένα κίνημα για την απελευθέρωση του ανθρώπου από τη διαφθορά και την τυραννία της Καθολικής Εκκλησίας και των δικτατορικών μοναρχιών, ωστόσο ο σκοπός της ανέκαθεν ήταν άλλος και μόνο οι αφελείς αδυνατούν να το αντιληφθούν αυτό.
Όπως οι ίδιοι οι Καρμπονάροι έλεγαν μεταξύ τους «ο στόχος είναι η διαφθορά των μαζών, η διαφθορά των ανθρώπων από τους κληρικούς, και η διαφθορά των κληρικών από εμάς, που μια μέρα θα μας κάνει ικανούς να βάλουμε την εκκλησία στον τάφο της».
Ο Κολοκοτρώνης για τους Καρμπονάρους
Δεν είναι τυχαίο ότι ο μέγας αγωνιστής της δικής μας Επανάστασης, του 1821, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, είχε αντιληφθεί το αληθινό ποιόν της ηγεσίας των Καρμπονάρων και είχε μάθει ότι ο Πάπας ετοιμαζόταν να τους αφορίσει, και έβλεπε τον άμεσο κίνδυνο του συσχετισμού των Ελλήνων αγωνιστών μ’ αυτούς, γεγονός που πίστευε ότι θα προκαλούσε την εχθρότητα των ευρωπαϊκών μοναρχιών.
Επισημαίνω ότι μέχρι τότε ο Κολοκοτρώνης διέκειτο φιλικά έναντι του Υψηλάντη και της Φιλικής Εταιρείας. Γι’ αυτό, τον Ιούνιο του 1821 κατόπιν συγκρούσεώς των προεστών με τον Δ. Υψηλάντη, όταν ένας όχλος κινήθηκε απειλητικά εναντίον των στα Βέρβενα, ο Κολοκοτρώνης τους υπερασπίστηκε.
Συγκεκριμένα, είπε στους αντιδρώντες υποστηρικτές του Υψηλάντη:
«Διατὶ θέλομεν τὸν χαϋμό μας μονάχοι μας; Ημεὶς ἐσηκώσαμε τὰ ἅρματα διὰ τοὺς Τούρκους καὶ ἔτζι ἀκουσθήκαμεν εἰς τὴν Εὐρώπη, ὅτι σηκωθήκαμεν οἱ Ἕλληνες διὰ τοὺς Τυράννους, καὶ στέκεται ὅλη ἡ Εὐρώπη νὰ ἰδῇ τί πρᾶγμα εἶναι τοῦτο.
Οἱ Τούρκοι ὅλοι εἶναι ἀκόμη ἀπείραγοι εἰς τὰ Κάστρα καὶ εἰς ταὶς χώραις, καὶ ἡμεῖς εἰς τὰ βουνά, καὶ ἄν σκοτώσωμεν τοὺς προεστοὺς θὰ εἰποῦν οἱ Βασιλεῖς, ὅτι τοῦτοι δὲν ἐσηκώθησαν διὰ τὴν ἐλευθερίαν, ἀλλὰ διὰ νὰ σκοτωθοῦν συνατοίτους, καὶ εἶναι κακοὶ ἄνθρωποι, Καρβονάροι, καὶ τότε εἰμποροῦν οἱ Βασιλεῖς νὰ βοηθήσουν τὸν Τοῦρκο καὶ νὰ λάβωμεν ζυγὸν βαρύτερον ἀπὸ ἐκεῖνον ὀποῦ εἴχαμε».
[Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Διήγησις συμβάντων τῆς Ἑλληνικῆς φυλῆς ἀπὸ τὰ 1770 ἕως τὰ 1836, Τύποις Νικολαΐδου Φιλαδελφέως, Ἀθήνησιν, 1846, σελ.λ΄].
Δύο μήνες μετά, στις 23 Σεπτεμβρίου του 1821, ο Πάπας Πίος VII αφόρισε τους Καρμπονάρους και τους ανακήρυξε Μασονική μυστική εταιρεία.
Επειδή οι αρχηγοί των Στοών είχαν τη συνήθεια να μαζεύουν ενοχοποιητικά στοιχεία για τους εχθρούς τους, όλα τα ενοχοποιητικά στοιχεία για τα σχέδια του Ματσίνι δόθηκαν στη δημοσιότητα όταν πέθανε ένας από τους ηγέτες της Ιταλικής Μασονίας, με το συνθηματικό ψευδώνυμο Nubius, που λέγεται ότι ήταν ο Filippo Buonarroti (1761-1837) και που αντιπαθούσε τον Ματσίνι.
Αν και ο Ματσίνι ήταν ικανός να ελέγχει όλη την Ιταλική Μασονία, το έργο της ένωσης της Παγκόσμιας Μασονίας ήταν ακόμα πολύ δύσκολο. Οι Ιταλοί Ελευθεροτέκτονες και οι υπόλοιποι διαιρέθηκαν σε πολλές αντίπαλες υπο-ομάδες που πολύ συχνά ήταν εχθρικές μεταξύ τους.
Γύρω στα 1860 ο Ματσίνι έγραψε στον περιβόητο Πάικ, αναγνωρισμένο ηγέτη του Σκωτικού Δόγματος των ΗΠΑ, να συζητήσουν την πιθανότητα να περιλάβουν τις αμερικανικές Στοές σε μια διεθνή υπερ-δομή.
Όμως, όπως προαναφέρθηκε, μετά τη δολοφονία του Μόργκαν, η αμερικανική Μασονία είχε δυσφημιστεί πάρα πολύ και περίμενε ώσπου να κοπάσει η λαϊκή οργή. Γι’ αυτό εμφανίστηκε η οργάνωση Oddefellows που κατάφερε να εξαπλωθεί στις ΗΠΑ ως φιλανθρωπική και «αλληλέγγυα».
Ο Πάικ αρχικά υπήρξε Oddefellower, αλλά όταν καταλάγιασε ο απόηχος της δολοφονίας του Μόργκαν, έγινε Ύπατος Μεγάλος Ταξιάρχης του τεκτονισμού Σκωτικού Τύπου με έδρα το Τσάρλεστον της Νότιας Καρολίνας.
Κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου ο Πάικ ήταν ταξίαρχος και πολέμησε με τη μεριά της Ομοσπονδίας. Πήρε τον τίτλο του Εντεταλμένου των Ινδιάνων του Νότου και αποστολή του ήταν η δημιουργία ενός στρατού αποτελούμενου από τις αγριότερες φυλές Ινδιάνων της Δύσης. Η συμμορία του έγινε τόσο βάρβαρη, που μετά τον εμφύλιο δικάστηκε και βρέθηκε ένοχος εγκλημάτων αλλά και προδοσίας και φυλακίστηκε.
Ωστόσο, οι Μασόνοι αδελφοί του μεσολάβησαν για να πάρει χάρη από τον πρόεδρο Άντριου Τζόνσον που ήταν και αυτός Μασόνος. Πράγματι, αποφυλακίστηκε, αλλά το αντιμασονικό αίσθημα του λαού ήταν ακόμα πολύ έντονο και η απόφαση αποφυλάκισης καταγγέλθηκε και επανεξετάστηκε.
Το Παλλάδιο
Τελικά, η υπόθεση σκεπάστηκε (ως συνήθως) και το 1870 ο Ματσίνι και ο Πάικ, συμφώνησαν για τη δημιουργία ενός ανώτερου μεταρρυθμιστικού δόγματος που έφερε το όνομα Παλλάδιο.
Ο Πάικ ονομάστηκε Ποντίφικας του Παγκόσμιου Ελευθεροτεκτονισμού και ο Ματσίνι Κυρίαρχος Ηγέτης της Πολιτικής Δράσης. Η συμμετοχή στο Παλλαδικό τυπικό, ήταν πολύ περιορισμένη και τηρείτο απόλυτη μυστικότητα για τις σκέψεις και τις πράξεις των μυημένων.
Το Παλλαδικό τυπικό είναι ουσιαστικά μια Εωσφορική τελετουργία. Η θρησκεία του είναι ο Μανιχαϊκός νεο-γνωστικισμός που διδάσκει ότι υπάρχουν δύο θεοί, ο καλός Εωσφόρος και ο κακός Αδωνάι (Γιαχβέ). Ο Εωσφόρος λογίζεται ως ίσος με τον Αδωνάι και όχι κατώτερος.
Ο τρόμος
Πώς είναι δυνατόν όμως αυτές οι τεράστιες συνομωσίες να υπάρχουν επί χιλιάδες χρόνια και μόνο ελάχιστα μέλη τους να αποκάλυψαν την απεχθή αλήθεια αυτών των αδελφοτήτων; Πώς ελέγχουν οι μυστικές εταιρείες τα μέλη τους όταν διαφωνήσουν;
Η απάντηση είναι μέσω πρόκλησης τρόμου. Οι μυστικές εταιρείες δεν μπορούν να ελέγξουν τα άτομα που δεν τις φοβούνται. Γι’ αυτό το λόγο υφίστανται ακόμα οι τρομεροί όρκοι αίματος. Ο φόβος και ο τρόμος κινούν τις μηχανές του Εωσφορισμού και του Σατανισμού των μυστικών εταιρειών πασών δοξασιών.
Είδαμε τι έπαθε ο καπετάνιος Μόργκαν, ας δούμε τώρα τι έπαθε και ο Φραντσέσκο Κρίσπι, ο Μασόνος πολιτικός που διέφθειρε την Ιταλική Επανάσταση και που έγινε πρωθυπουργός του νεοσύστατου κράτους της Ιταλίας του 1877.
Όταν ο Κρίσπι τόλμησε να μην υπακούσει στον Ματσίνι και να τεθεί στην υπηρεσία του βασιλιά της Σαρδηνίας Βίκτωρα Εμμανουήλ Β΄, ο Ματσίνι τον δηλητηρίασε ως παραδειγματισμό των υπολοίπων αδελφών, ώστε να μην διανοηθούν ποτέ κάτι τέτοιο.
Ο Κρίσπι άρχισε να σφαδάζει με φριχτούς πόνους και τότε ο Ματσίνι τον ανάγκασε να ορκιστεί αιώνια υποταγή στις διαταγές του αν ήθελε να ζήσει, προσφέροντάς του το αντίδοτο για να σωθεί.
Ο Κρίσπι δέχτηκε, ήπιε το αντίδοτο και συνήλθε, και υπηρέτησε πιστά τις αντιφατικές εντολές των ανωτέρων του, μέχρι την τελική ένωση της Ιταλίας κάτω από μια Μασονική ψευτο-δημοκρατία.
Στην Ιταλία έγινε δηλαδή ό,τι και στη Γαλλική επανάσταση: οι αδηφάγοι Μασόνοι του Ματσίνι καταχράστηκαν την τεράστια εκκλησιαστική και βασιλική περιουσία, ενώ οι “σκλάβοι” όπως αποκαλούσαν τον ιταλικό λαό, δεν ελαφρύνθηκαν καθόλου φορολογικά, και δεν είδαν ούτε μια άσπρη μέρα, το αντίθετο μάλιστα.
Μα τι συνέβη;
Μετά από ενάμιση αιώνα της περίφημης Ιταλικής Επανάστασης, όπου οι «απελευθερωτές» είχαν δολίως υποσχεθεί ότι θα παρέχουν στο λαό οτιδήποτε επιθυμούσε απαλλοτριώνοντας τις περιουσίες των τυράννων βασιλέων και Εκκλησίας, δεν έκαναν απολύτως τίποτε. Οι περιουσίες απλώς περιήλθαν στην κατοχή τους και από τους βασιλιάδες και τους κληρικούς, πέρασαν στους αδελφούς Μασόνους και στις οικογένειές τους.
Μετά την ίδρυση του νέου ιταλικού κράτους, για να μην αντιδράσει ο εξαπατημένος λαός, οι αντίχριστοι συνωμότες χρειάζονταν οπωσδήποτε έναν πανίσχυρο στρατό για να τους προστατεύει.
Και αυτό επιτεύχθηκε με τη βαρύτατη φορολόγηση για τη δημιουργία ναυτικού και στρατού, και την τοποθέτηση Μασόνων σε θέσεις αξιωματικών που ζούσαν πλουσιοπάροχα από τους φόρους των «σκλάβων», απολαμβάνοντας τις κατασχεμένες περιουσίες στην υγειά των κορόιδων.
Ακριβώς δηλαδή ό,τι γίνεται και σήμερα στην Ελλάδα με την κατασχεμένη περιουσία του ελληνικού λαού από το ΤΑΙΠΕΔ και άλλες «φωτεινές» δυνάμεις που με τα Μνημόνια μας έσωσαν από το χρέος που τριπλασίασαν…
Πηγή: aperopia.fr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ο ΠΑΡΛΑΠΙΠΑΣ δεν παίρνει θέση με πολιτική άποψη σε άρθρα που αναδημοσιεύονται από διαφορά ιστολόγια. Δημοσιεύονται όλα για την δίκη σας ενημέρωση.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.