Τὸ Χριστουγεννιάτικον Mήνυμαν ἑνὸς ἄγριου ὄναγρου στὴν ἔρημον.....

Ἕνας ὄνος/γαείδαρος ἔπεσε σὲ ἕναν λάκκον στὴν ἔρημον.

Ἦρθε ἕνας & καὶ τοῦ ἔριχνε χῶμα μὲ τὸ πτυάριον μέσα στὸν λάκκον....

Τότε ὁ ὄνος ἀπογοητευμένος τοῦ λέγει μὰ τι σου ἔκαμα & μὲ θαύεις ;

Μὰ δὲν σὲ θαύω τοῦ λέγει ὁ Ἄγγελος, σὲ βοηθάω !

Πὼς μὲ βοηθάεις ; Μὲ περιπαίζεις συνάμα !

Ὄχι, σὲ [ἤ: ὄχι δέ , μὲ τὴν ἀρχαιοελληνικὴ ἔννοια τῆς λέξεως δέ] βοηθάω !!!! Πίστεψε μέ !!!! Ἐὰν δὲν μ' ἀκούσεις θὰ ἔρθει ἡ ἐσκεμμένη ἢ λαχοῦσα ἀμμοθύελλα καὶ μὲ ταχύτητα θὰ σὲ σκεπάσει πρὶν κἂν ἀποθάνεις ἀπὸ τὴν δίψα & τὴν πενία [θάνατος ψυχοσωτηρίας πρὶν τὸν θάνατον σαρκίου]  !

Πῶς μὲ βοηθάεις ;

Ἀποτίνασσε τὸ χῶμα ἀπὸ τὴν ράχη σου & στρῶνε τὸ κάτω ἀπὸ τὰ πόδια σου , ἔτσι θὰ φτάσεις ὄχι μόνον στὴν ἐπιφάνεια ἀλλὰ μέχρι τὸν Παράδεισον !

ΧΡΙΣΤΟΝ ΕΤΕΧΘΗΝ [ὅπως λέγαμε παλαιότερα, μὲ ἀπάντηση ΑΛΗΘΩΣ ΕΤΕΧΘΗΝ!]

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ !

Παναγιώτης Δίας