Ιάπωνες αστροφυσικοί προτείνουν πιθανότητα κρυμμένου πλανήτη στη Ζώνη Kuiper.

 Τελική τροχιακή δομή μετά την εξέλιξη του αρχέγονου πληθυσμού σκέδασης πάνω από 4,5 Gyr υπό τη βαρυτική επίδραση των τεσσάρων γιγάντιων πλανητών και ένα KBP με m = 1,5 M⊕, a = 250 au, q = 195 au, και i = 30°. Τα αποτελέσματα που λαμβάνονται για το μοντέλο ελέγχου και αυτό το μοντέλο αντιπροσωπεύονται με μαύρα και κόκκινα σύμβολα, αντίστοιχα. Οι μπλε αστερίσκοι αντιπροσωπεύουν τα ακραία TNO. Η τροχιά του KBP υποδεικνύεται από το πράσινο τετράγωνο. Πιστώσεις: The Astronomical Journal (2023). DOI: 10.3847/1538-3881/aceaf0

Ένα ζευγάρι αστροφυσικών, ο ένας με το Πανεπιστήμιο Kindai, ο άλλος με το Εθνικό Αστρονομικό Παρατηρητήριο της Ιαπωνίας, και οι δύο στην Ιαπωνία, βρήκαν πιθανές ενδείξεις ότι ένας πλανήτης μοιάζει με τη Γη που κατοικεί στη Ζώνη Kuiper. Στην εργασία τους που δημοσιεύτηκε στο The Astronomical Journal, οι Patryk Sofia Lykawka και Takashi Ito περιγράφουν ιδιότητες της ζώνης Kuiper που πιστεύουν ότι συνάδουν με την ύπαρξη ενός πλανήτη. όχι πολύ μεγαλύτερο από τη Γη.
Κατά την τελευταία δεκαετία, αρκετές μελέτες έχουν οδηγήσει σε θεωρίες σχετικά με την πιθανή ύπαρξη ενός πλανήτη στις μακρινές εξωτερικές άκρες του ηλιακού συστήματος, ο οποίος έγινε θεωρητικά γνωστός ως Planet Nine. Σε αυτή τη νέα προσπάθεια, οι ερευνητές προτείνουν ότι είναι πιθανό να υπάρχει ένας πλανήτης πολύ πιο κοντά — στη Ζώνη Κάιπερ.

Η Ζώνη Kuiper είναι ένας περιαστρικός δίσκος που αποτελείται από αντικείμενα στο εξωτερικό ηλιακό σύστημα, που ξεκινά ακριβώς μετά την τροχιά του Ποσειδώνα. Όπως οι πλανήτες, έτσι και το υλικό στη ζώνη του Κάιπερ περιφέρεται γύρω από τον ήλιο. Προηγούμενη έρευνα είχε προτείνει ότι τα αντικείμενα στο δίσκο είναι αστεροειδείς, διαστημικοί βράχοι, κομήτες και άλλα μικρά κομμάτια υλικού, πιθανότατα κατασκευασμένα από πάγο. Στην εργασία τους, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι ορισμένα από τα αντικείμενα στη Ζώνη Kuiper συμπεριφέρονται με τρόπο που υποδηλώνει ότι υπάρχει ένας μικρός πλανήτης ανάμεσά τους—ένας που απέχει περίπου 500 AU από τον ήλιο. Για σύγκριση, ο Ποσειδώνας απέχει περίπου 30 AU από τον ήλιο.

Κατά τη μελέτη των υπερποσειδώνων αντικειμένων (TNOs), οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ορισμένα είχαν τροχιές που συμπεριφέρονταν περίεργα, γεγονός που υποδηλώνει ότι επηρεάζονται από τη βαρυτική έλξη ενός αντικειμένου μεγαλύτερου από τα τυπικά TNO. Βρήκαν επίσης μεγάλο αριθμό αντικειμένων υψηλής κλίσης (αυτά με τροχιά μεγάλης κλίσης). Ενθουσιασμένοι από τα ευρήματά τους, έτρεξαν μια σειρά από προσομοιώσεις υπολογιστή που είχαν διαμορφωθεί για να εξηγούν τη συμπεριφορά που παρατήρησαν.

Οι προσομοιώσεις έδειξαν ότι η πιο πιθανή εξήγηση για τις παρατηρήσεις τους ήταν ένας πλανήτης της Ζώνης Κάιπερ. Οι προσομοιώσεις έδειξαν επίσης ότι ένας τέτοιος πλανήτης, εάν υπάρχει, θα είχε μάζα 1,5 έως 3 φορές μεγαλύτερη από αυτή της Γης, κλίση περίπου 30 μοιρών και τροχιά που θα οδηγούσε τον πλανήτη σε απόσταση μεταξύ 250 και 500 AU από τον ήλιο.

phys.org

ΑΠΟΔΟΣΗ : Corfiatiko.blogspot.com