Να έχεις γραμμένο όλο σου το είναι με γράμματα και πράγματα του Θεού σπουδάγματα, στο σώμα σου στο μυαλό σου στην ψυχή σου, και να πέφτεις πάνω στο μεγαλύτερο στραβάδι… αγράμματο του πλανήτη.
Και όχι, το κακό δεν είναι να είσαι αγράμματος, αλλά η έλλειψη συναισθημάτων.
Ένα πεινασμένο, αβυσσαλέο όρνεο που δεν χορταίνει να γεμίζει πληγές τα υπόλοιπα ανθρώπινα σώματα.
Κάνουν μήνες και χρόνια να ξεχάσουν πόσο πόνεσαν να καλύψουν τα σημάδια, να μην ντρέπονται για το μέσα τους, ούτε το έξω τους.
Ποιος έρωτας και ποια κουραφέξαλα… ένα κωλοπαίχνιδο, που μάθατε καλό να το παίζετε κάποιοι.
Είναι του κυρίαρχου… είναι της εξουσίας.
Δεν θα επιτρέψω να γεμίσω γράμματα ολόκληρη, με λέξεις και φράσεις που είσαι ανίκανος να διαβάζεις και στο κάτω-κάτω λόγια και μπούρδες να μου πεις, τα δάκρυα δεν τα σβήνεις!
Ο πόνος παραμένει, εσύ να φύγεις, να πας στο καλό, ούτε μαντήλι μην κουνήσεις, ούτε το χέρι μη λυγίσεις για το χαιρετισμό αυτό.
Δεν είχες πάθος, μόνο να οδηγήσεις την αγέλη θέλεις.
Δεν συγκινείσαι από τα συναισθήματα, δεν καταλαβαίνεις ούτε μια συλλαβή μου.
Δεν θέλησες να είσαι ομορφότερη ψυχή… έφευγες, ερχόσουν, διάβαζες… τάχα. Έλεγες “καινούργιο πάλι αυτό;” δείχνοντας το μελάνι στα χέρια μου. “Γράμμα για σένα” ψιθύριζα…
“Μα εγώ είμαι ο αρχηγός, άλλοι διαβάζουν για μένα” απαντούσες…
Χλευασμός και απραξία… καρικατούρα με το στανιό κυριαρχία στην αγάπη;
Η αγάπη είναι ξεχωριστή, δεν σαρώνει αναβάτες. Δεν καβαλάς και τρέχεις.
Τσακίζεσαι…
Δεν ουρλιάζεις από μανία. Έχει ευγένεια και όχι θυμό.
Θέλει χάδια… απαλά.
Δεν την αγγίζει ο αμαρτωλός, ο βολεμένος.
Και σου ζωγράφιζα κόντρα στα κύματα!
Αγνά φιλιά και συναισθήματα, μα και σε αγκάλιαζα αληθινά, μήπως και νιώσεις τη ζεστασιά.
Εξαφανίστηκα να με διαβάσει άλλος με δύναμη, μόνο λιμάνι να βρει η ψυχούλα μου στο καραβάνι!
Τώρα με ψάχνεις! Να με διαβάσεις!
Γράμματα έμαθες; Είπες θες να γελάσεις; Θες να διδάξεις;
Βάλε το χέρι σου μες στην καρδιά σου και με αίμα γράψε για τα όνειρά σου!
https://thewomen.gr/
Ευαγγελία Αλιβιζάτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου