ΝΑ ΣΠAΣΕΙ Ο ΚΎΚΛΟΣ: ΤΟ 2024, ΠΕIΤΕ OΧΙ ΣΤΗ ΣΚΛΗΡOΤΗΤΑ, ΤΗ ΒΑΡΒΑΡOΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΚΟΠΟIΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΈΡΝΗΣΗΣ

 

“Όσο μεγαλύτερη είναι η δύναμη, τόσο πιο επικίνδυνη είναι η κατάχρηση.” – Edmund Burke

Φίλοι μου, ήρθε η ώρα να σπάσουμε τον κύκλο των καταχρήσεων -απάνθρωπων, βάναυσων, ανήθικων, αντισυνταγματικών και απαράδεκτων- που μας έχει φορτώσει η κυβέρνηση εδώ και πάρα πολύ καιρό.

Εδώ είναι μόνο ένα μικρό δείγμα από αυτά που υποφέραμε το 2023.

Η κυβέρνηση απέτυχε να προστατεύσει τη ζωή, την ελευθερία και την ευτυχία μας. Τα αρπακτικά του αστυνομικού κράτους έσπειραν τον όλεθρο στις ελευθερίες μας, στις κοινότητές μας και στις ζωές μας. Η κυβέρνηση δεν άκουσε τους πολίτες, αρνήθηκε να τηρήσει το Σύνταγμα και αντιμετώπισε τους πολίτες ως πηγή χρηματοδότησης και ελάχιστα άλλα. Αστυνομικοί πυροβόλησαν άοπλους πολίτες και τα κατοικίδια ζώα τους. Οι κυβερνητικοί πράκτορες -συμπεριλαμβανομένης της τοπικής αστυνομίας- ήταν οπλισμένοι μέχρι τα δόντια και ενθαρρύνονταν να συμπεριφέρονται σαν στρατιώτες σε πεδίο μάχης. Οι διογκωμένες κυβερνητικές υπηρεσίες επιτρεπόταν να κλέβουν τους φορολογούμενους. Κυβερνητικοί τεχνικοί κατασκόπευαν τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και τις τηλεφωνικές κλήσεις μας. Και οι κυβερνητικοί εργολάβοι κέρδιζαν λεφτά με τη διεξαγωγή ατελείωτων πολέμων στο εξωτερικό.

Ο πρόεδρος έγινε πιο αυτοκρατορικός. Παρόλο που το Σύνταγμα επενδύει τον Πρόεδρο με πολύ συγκεκριμένες, περιορισμένες εξουσίες, τα τελευταία χρόνια, οι Αμερικανοί πρόεδροι διεκδικούν την εξουσία να αλλάζουν εντελώς και σχεδόν μονομερώς το τοπίο αυτής της χώρας για καλό ή για κακό. Οι εξουσίες που συσσωρεύονται από κάθε διαδοχικό πρόεδρο μέσω της αμέλειας του Κογκρέσου και των δικαστηρίων – εξουσίες που αθροίζουν σε μια εργαλειοθήκη τρόμου για έναν αυτοκρατορικό ηγεμόνα – εξουσιοδοτούν όποιον καταλαμβάνει το Οβάλ Γραφείο να ενεργεί ως δικτάτορας, υπεράνω του νόμου και πέρα από κάθε πραγματική λογοδοσία. Η ίδια η προεδρία έχει γίνει αυτοκρατορική με μόνιμες εξουσίες.

Το κόστος των ατελείωτων πολέμων οδήγησε το έθνος βαθύτερα στο χρέος. Η αστυνόμευση του πλανήτη και η διεξαγωγή ατελείωτων πολέμων στο εξωτερικό δεν έχει κάνει την Αμερική -ή τον υπόλοιπο κόσμο- πιο ασφαλή, αλλά έχει κάνει το στρατιωτικό βιομηχανικό σύμπλεγμα πλούσιο σε βάρος των φορολογουμένων.

Τα δικαστήρια απέτυχαν να υποστηρίξουν τη δικαιοσύνη. Ξανά και ξανά, το Ανώτατο Δικαστήριο απέτυχε να διορθώσει τα λάθη που επιφέρει το αμερικανικό αστυνομικό κράτος. Μια επισκόπηση κρίσιμων δικαστικών αποφάσεων κατά την τελευταία δεκαετία περίπου, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων δυσοίωνων αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ, αποκαλύπτει μια εκπληκτική και σταθερή τάση προς αποφάσεις υπέρ του αστυνομικού κράτους από ένα θεσμό που ενδιαφέρεται περισσότερο για την εγκαθίδρυση της τάξης και την προστασία της άρχουσας τάξης και των κυβερνητικών παραγόντων παρά για την προάσπιση των δικαιωμάτων που κατοχυρώνονται στο Σύνταγμα.

Το Κράτος Παρακολούθησης κατέστησε τους Αμερικανούς ευάλωτους σε απειλές από κυβερνητικούς κατασκόπους, αστυνομικούς, χάκερ και διακοπές ρεύματος. Χάρη στις συνεχείς προσπάθειες της κυβέρνησης να δημιουργήσει μαζικές βάσεις δεδομένων χρησιμοποιώντας τις αναδυόμενες τεχνολογίες παρακολούθησης, DNA και βιομετρίας, οι Αμερικανοί έγιναν εύκολος στόχος για τους χάκερ και τους κυβερνητικούς κατασκόπους. Δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν πληγεί από παραβιάσεις δεδομένων και κυβερνοεπιθέσεις.

Σε καθημερινή βάση, οι Αμερικανοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πιο προσωπικές λεπτομέρειες του ποιοι είμαστε – τη βιολογική μας σύσταση, τα γενετικά μας αποτυπώματα και τα βιομετρικά μας στοιχεία (χαρακτηριστικά και δομή του προσώπου, δακτυλικά αποτυπώματα, σαρώσεις ίριδας κ.λπ.) – προκειμένου να περιηγηθούν σε έναν όλο και περισσότερο τεχνολογικά εξοπλισμένο κόσμο. Το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας, το οποίο ηγήθηκε της προσπάθειας για τη δημιουργία ενός Κράτους Επιτήρησης, συνέχισε να αναπτύσσει υποχρεωτικές σαρώσεις αναγνώρισης προσώπου στα αεροδρόμια και να συλλέγει βιομετρικά δεδομένα για τους Αμερικανούς ταξιδιώτες.

Η αστυνομία προικοδοτήθηκε με νέες συσκευές επιτήρησης. Το Εταιρικό Κράτος παγίδευσε τα πληκτρολόγια των υπολογιστών μας, τις κάμερες, τα κινητά τηλέφωνα και τις έξυπνες συσκευές, προκειμένου να μας στοχεύει καλύτερα για διαφημίσεις. Οι γίγαντες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Facebook, έκαναν δεκτά μυστικά αιτήματα της κυβέρνησης και των πρακτόρων της για πρόσβαση στους λογαριασμούς των χρηστών. Και τα προσωπικά μας δεδομένα -που συλλέγονταν και αποθηκεύονταν μεθοδικά με ή χωρίς τη γνώμη μας- εκτέθηκαν επανειλημμένα σε κίνδυνο και παραβιάστηκαν.

Οι μαζικοί πυροβολισμοί στοίχισαν περισσότερες ζωές. Μαζικοί πυροβολισμοί έλαβαν χώρα σε εκκλησίες, σε νυχτερινά κέντρα, σε πανεπιστημιουπόλεις, σε στρατιωτικές βάσεις, σε δημοτικά σχολεία, σε κυβερνητικά γραφεία και σε συναυλίες. Σχεδόν σε κάθε περίπτωση, μπορείτε να συνδέσετε τις τελείες με το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα, το οποίο συνεχίζει να κυριαρχεί, να υπαγορεύει και να διαμορφώνει σχεδόν κάθε πτυχή της ζωής μας.

Οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι και οι φτωχοί πήγαν στη φυλακή. Μη αρκούμενοι στην επέκταση της εξουσίας του αστυνομικού κράτους να ψάχνει, να ξεγυμνώνει, να κατάσχει, να κάνει επιδρομές, να κλέβει, να συλλαμβάνει και να φυλακίζει τους Αμερικανούς για οποιαδήποτε παράβαση, όσο ασήμαντη κι αν είναι, τα δικαστήρια συνέχισαν την πρακτική τους να φυλακίζουν άτομα που δεν είναι σε θέση να πληρώσουν τα τσουχτερά πρόστιμα που επιβάλλει το αμερικανικό αστυνομικό κράτος. Αυτές οι φυλακές οφειλετών παίζουν ακριβώς στα χέρια εκείνων που βγάζουν κέρδος από τη φυλάκιση των Αμερικανών. Αυτή δεν είναι πλέον μια κυβέρνηση “του λαού, από τον λαό, για τον λαό”.

Γρήγορα μετατρέπεται σε κυβέρνηση “των πλουσίων, από την ελίτ, για τις εταιρείες” και η άνοδός της στην εξουσία βασίζεται στην αλυσόδεση του Αμερικανού φορολογούμενου σε μια φυλακή οφειλετών που φυλάσσεται από μια φάλαγγα πολιτικών, γραφειοκρατών και στρατιωτικοποιημένης αστυνομίας χωρίς ελπίδα αναστολής και χωρίς καμία πιθανότητα απόδρασης.

Τα περιστατικά “δείξτε τα χαρτιά σας” αυξήθηκαν κατακόρυφα. Υποτίθεται ότι δεν πρέπει να ζούμε σε μια κοινωνία “δείξτε μου τα χαρτιά σας”. Παρά ταύτα, η κυβέρνηση των ΗΠΑ θέσπισε μέτρα που επιτρέπουν στην αστυνομία και σε άλλα όργανα επιβολής του νόμου να σταματούν άτομα (πολίτες και μη), να απαιτούν να ταυτοποιηθούν και να τους υποβάλλουν σε ελέγχους, έρευνες χωρίς ένταλμα και ανακρίσεις.

Η ελευθερία του λόγου δέχτηκε το ένα χτύπημα μετά το άλλο. Νόμοι διαμαρτυρίας, ζώνες ελεύθερου λόγου, ζώνες φούσκας, ζώνες καταπάτησης, νομοθεσία κατά του εκφοβισμού, πολιτικές μηδενικής ανοχής, νόμοι για τα εγκλήματα μίσους και ένα πλήθος άλλων νομικίστικων παθήσεων που επινοήθηκαν από πολιτικούς και εισαγγελείς (και υποστηρίχθηκαν από εκείνους που θέλουν να καταστείλουν τον λόγο με τον οποίο μπορεί να διαφωνούν) συνωμότησαν για να διαβρώσουν τις βασικές μας ελευθερίες, δήθεν για το καλό μας.

Στα χαρτιά -τουλάχιστον σύμφωνα με το Σύνταγμα των ΗΠΑ- είμαστε τεχνικά ελεύθεροι να μιλάμε. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, ήμασταν τόσο ελεύθεροι να μιλήσουμε όσο μας επέτρεπε ένας κυβερνητικός αξιωματούχος -ή εταιρικές οντότητες όπως το Facebook, η Google ή το YouTube. Οι λόγοι για την εν λόγω λογοκρισία ποικίλλουν ευρέως, από την πολιτική ορθότητα, τις ανησυχίες για την ασφάλεια και τον εκφοβισμό έως την εθνική ασφάλεια και τα εγκλήματα μίσους, αλλά το τελικό αποτέλεσμα παρέμενε το ίδιο: η πλήρης εξάλειψη της ελευθερίας του λόγου.

Η αστυνομία στρατιωτικοποιήθηκε και οπλοποιήθηκε ακόμη περισσότερο. Παρά τις ανησυχίες για τη σταθερή μετατροπή της τοπικής αστυνομίας από την κυβέρνηση σε μόνιμο στρατιωτικό στρατό, οι τοπικές αστυνομικές υπηρεσίες συνέχισαν να αποκτούν όπλα, εκπαίδευση και εξοπλισμό κατάλληλο για το πεδίο της μάχης. Τώρα φέρεται να υπάρχουν περισσότεροι γραφειοκράτες (μη στρατιωτικοί) κυβερνητικοί πολίτες οπλισμένοι με υψηλής τεχνολογίας, θανατηφόρα όπλα από ό,τι οι πεζοναύτες των ΗΠΑ.

Τα σχολεία μετατράπηκαν σε φυλακές. Οι λεγόμενες πολιτικές “ασφάλειας” των σχολείων, οι οποίες καλύπτουν το φάσμα από πολιτικές μηδενικής ανοχής που τιμωρούν σκληρά όλες τις παραβάσεις μέχρι κάμερες παρακολούθησης, ανιχνευτές μετάλλων, τυχαίες έρευνες, σκύλους ανίχνευσης ναρκωτικών, κλειδαριές σε όλο το σχολείο, ασκήσεις ενεργητικών πυροβολισμών και στρατιωτικοποιημένους αστυνομικούς, μετέτρεψαν τα σχολεία σε φυλακές και τους νέους σε φυλακισμένους.

Η κυβέρνηση διεξήγαγε έναν ανανεωμένο πόλεμο κατά της ιδιωτικής ιδιοκτησίας. Η μάχη για την προστασία της ιδιωτικής μας ιδιοκτησίας έχει γίνει το τελευταίο συνταγματικό σύνορο, το τελευταίο οχυρό ενάντια στη σφετερισμό των ελευθεριών μας. Δεν έχουμε πλέον κανένα πραγματικό δικαίωμα ιδιοκτησίας. Το σπίτι στο οποίο μένετε, το αυτοκίνητο που οδηγείτε, η μικρή (ή όχι και τόσο μικρή) έκταση γης που κληρονομήθηκε από την οικογένειά σας ή που σπαταλήσατε και αποταμιεύσατε για να αποκτήσετε, τα χρήματα που καταφέρνετε να κρατήσετε στον τραπεζικό σας λογαριασμό αφού η κυβέρνηση και οι φίλοι της έχουν πάρει το πρώτο και το δεύτερο και το τρίτο μερίδιο… τίποτα από αυτά δεν είναι ασφαλές από την άπληστη αρπαγή της κυβέρνησης. Σε κανένα σημείο δεν έχετε ποτέ πραγματική ιδιοκτησία σε οτιδήποτε άλλο εκτός από τα ρούχα που φοράτε στην πλάτη σας. Όλα τα υπόλοιπα μπορούν να κατασχεθούν από την κυβέρνηση με το ένα ή το άλλο πρόσχημα (κατάσχεση πολιτικών περιουσιακών στοιχείων, απλήρωτοι φόροι, απαλλοτρίωση, δημόσιο συμφέρον κ.λπ.)

Η κατάσταση των αστέγων της χώρας επιδεινώθηκε. Σε κοινότητες σε ολόκληρη τη χώρα, οι νομοθέτες υιοθέτησαν μια ποικιλία μεθόδων (παρκόμετρα, κανονισμούς χωροταξίας, κλήσεις, ακόμη και ρομπότ) για να αποθαρρύνουν τους άστεγους από το να καταλαμβάνουν, να χαζεύουν και να ζητιανεύουν. Μια από τις πιο συνηθισμένες -και λιγότερο συζητημένες- πρακτικές: τα προγράμματα μετεγκατάστασης αστέγων που μεταφέρουν τους άστεγους με λεωφορεία εκτός των ορίων της πόλης.

Η κυβέρνηση εξαπέλυσε πόλεμο κατά των βετεράνων του στρατού. Η κυβέρνηση έχει κάνει αξιοθρήνητη δουλειά όσον αφορά τον σεβασμό των ελευθεριών των στρατιωτικών βετεράνων και τη φροντίδα των αναγκών τους μόλις βγουν από τη στολή. Η κατάσταση των βετεράνων σήμερα είναι το παράσημο της ντροπής της Αμερικής, με μεγάλο αριθμό βετεράνων φτωχών, άνεργων, ψυχικά και σωματικά τραυματισμένων, που παλεύουν με την κατάθλιψη, την αυτοκτονία και το συζυγικό στρες, άστεγων, που υποβάλλονται σε υποβαθμισμένη θεραπεία σε κλινικές και νοσοκομεία, που αφήνονται να μαραζώνουν ενώ η γραφειοκρατία τους συσσωρεύεται στα γραφεία της Διοίκησης Βετεράνων, και αντιμετωπίζονται όλο και περισσότερο σαν εγκληματίες – στοχοποιούνται για παρακολούθηση, λογοκρισία, απειλούνται με φυλάκιση ή ακούσια δέσμευση, χαρακτηρίζονται ως εξτρεμιστές και/ή ψυχικά άρρωστοι και στερούνται των δικαιωμάτων τους στη Δεύτερη Τροποποίηση, επειδή τολμούν να μιλήσουν ενάντια στις κυβερνητικές παραβάσεις.

Το βαθύ κράτος ανέλαβε την εξουσία. Το αμερικανικό σύστημα της αντιπροσωπευτικής κυβέρνησης ανατράπηκε από το Βαθύ Κράτος – ή αλλιώς το αστυνομικό κράτος ή αλλιώς το στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα – ένα κερδοσκοπικό, μιλιταριστικό εταιρικό κράτος που επιδιώκει τον απόλυτο έλεγχο και την παγκόσμια κυριαρχία μέσω της επιβολής στρατιωτικού νόμου εδώ στο εσωτερικό και της υποδαύλισης πολέμων στο εξωτερικό. Όταν έχετε αμφιβολίες, ακολουθήστε τα ίχνη του χρήματος. Πάντα δείχνει το δρόμο.

Το συμπέρασμα: Όλα όσα φοβόντουσαν οι ιδρυτές αυτής της χώρας έχουν έρθει να κυριαρχήσουν στη σύγχρονη Αμερική.

Όπως ξεκαθαρίζω στο βιβλίο μου Battlefield America: The War on the American People και στο μυθιστορηματικό του αντίγραφο The Erik Blair Diaries, αν η ελευθερία πρόκειται να επιβιώσει, “εμείς οι άνθρωποι” πρέπει να αρνηθούμε να επιτρέψουμε στην καταχρηστική συμπεριφορά της κυβέρνησης να γίνει η νέα μας κανονικότητα.

Δεν υπάρχει τίποτα το φυσιολογικό στην πρωτοφανή παρακολούθηση, στις σωματικές έρευνες στους δρόμους, στους αστυνομικούς πυροβολισμούς άοπλων πολιτών, στη λογοκρισία, στις συλλήψεις για αντίποινα, στην ποινικοποίηση νόμιμων δραστηριοτήτων, στην πολεμοκαπηλεία, στις επ’ αόριστον συλλήψεις, στις επιδρομές των SWAT, στην κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων, στην αστυνομική βία, στις φυλακές με γνώμονα το κέρδος ή στους πληρωμένους πολιτικούς.

Ας μην μεταφέρουμε τα λάθη, το μακελειό, την τοξικότητα και την κατάχρηση του περασμένου έτους στο 2024.

Όσο συνεχίζουμε να επιτρέπουμε την αναλγησία, τη σκληρότητα, την κακία, την ανηθικότητα, την άγνοια, το μίσος, τη μισαλλοδοξία, τον ρατσισμό, τον μιλιταρισμό, τον υλισμό, την κακία και την αδικία -που μεγεθύνονται από έναν θάλαμο ηχούς άσχημων tweets και κυβερνητικά εγκεκριμένης κτηνωδίας- να υπερισχύουν της δικαιοσύνης, της αμεροληψίας και της ισότητας, δεν μπορεί να υπάρξει ελπίδα επικράτησης απέναντι στο αστυνομικό κράτος.

blacklistednews.com

ΠΗΓΗ