Μια γενιά που περπάτησε και γύρισε από το σχολείο με τα πόδια.
Μια γενιά που ο δάσκαλος σου σε έστελνε στο γραφείο να πάρεις κιμωλία …
Μια γενιά που σπούδασε μόνη της, δεν είχανε λεφτά για ιδιαίτερα μαθήματα όμως δεν δεν τα παράτησαν…
Αν δεν καταλάβαινες κάτι, έμενες μετά το μάθημα και σου το το εξηγούσαν.
Μια γενιά που έγραψε στα ημερολόγιά της, μια γενιά μαθητών που έκαναν την εργασία τους μόνοι τους, δεν τους βοηθούσαν οι γονείς τους, γιατί ήταν στα χωράφια …
Μια γενιά που ντρεπόταν να κάθεται στο κάθισμα, στο λεωφορείο, δίπλα σε έναν όρθιο ενήλικα.
Μια γενιά που γελούσε πολύ, τα βράδια σιγά με τα αδέρφια τους πριν κοιμηθούν, για να μην ξέρουν οι γονείς τους, ότι είναι ξύπνιοι…
Μια γενιά που πιστεύει στον Θεό, που σέβεται πολύ τους γονείς, τους δασκάλους ή τους γείτονες.
Μια γενιά που έπαιζε στο δρόμο και έπινε νερό από το πηγάδι.
Μια γενιά που αγάπησε το καλό, το όμορφο, την αλήθεια και έμεινε ευχαριστημένη.
Είμαστε μια γενιά που δυστυχώς δεν επιστρέφει!!!Εμείς, πάνω από 50, 60, 70 είμαστε μια γενιά που δεν επιστρέφει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου