Ανασκαφές του Βρετανικού Μουσείου στην αρχαία πόλη Γκιρσού, που βρίσκεται κοντά στη σύγχρονη πόλη Νασιρίγια στο νότιο Ιράκ, αποκάλυψαν ότι οι αρχαίοι Σουμέριοι είχαν δημιουργήσει μία μηχανή παροχής νερού που έσωσε τον πολιτισμό τους πριν από 4.000 χρόνια.
Η ανασκαφή στο Γκιρσού αποκάλυψε «μια μυστηριώδη δομή», η οποία στη δεκαετία του 1920 θεωρήθηκε ως ένας περίεργος ναός. Ωστόσο, μέλη του μουσείου Γκιρσού ανακάλυψαν την πραγματική λειτουργία μιας μυστηριώδους δομής που δημιουργήθηκε από τους Σουμέριους.
Η αρχαία μυστηριώδης κατασκευή
Η επιστημονική ομάδα περιέγραψε την αρχαία κατασκευή ως «αυλάκι» που χρησιμοποιήθηκε για την παροχή νερού σε απομακρυσμένες τοποθεσίες για γεωργικούς σκοπούς. Το γεγονός ότι ο πολιτισμός τους απειλήθηκε από την ξηρασία σε ζωτικά κανάλια νερού φαίνεται ότι οδήγησε τους Σουμέριους να δημιουργήσουν αυτή τη «μηχανή κατά της ξηρασίας».
Ο Έμπρου Τορούν, αρχιτέκτονας και οικολόγος που συνεργάζεται με την ομάδα του Βρετανικού Μουσείου στο Ιράκ, είπε: «Αυτό είναι απολύτως μοναδικό. Δεν υπάρχει άλλο παράδειγμα στην ιστορία, πραγματικά, μέχρι σήμερα». Μάλιστα εξήγησε ότι αυτό που προκαλεί έκπληξη είναι ότι μέχρι τώρα οι αρχαιολόγοι πίστευαν ότι τέτοιες τεχνολογίες δεν είχαν εμφανιστεί μέχρι τον 18ο αιώνα μ.Χ.
Σε ένα άρθρο της Telegraph, ο Σεμπαστιέν Ρέι, αρχαιολόγος και επικεφαλής του έργου στο Ιράκ, εξήγησε ότι οι άνθρωποι «είδαν τα κανάλια να στεγνώνουν, να γεμίζουν λάσπες, ένα προς ένα. Δεν είναι απλώς μια γέφυρα, είναι μια μηχανή κατά της ξηρασίας, κατά της καταστροφής». Επιπλέον, όλες οι πέτρινες πλάκες εκείνης της εποχής μιλούν για «μια κρίση νερού και μια τελευταία απελπισμένη προσπάθεια να σωθούν», πρόσθεσε ο Ρέι.
Ο πολιτισμός των Σουμερίων περιστρεφόταν γύρω από το νερό και βασιζόταν στην προηγμένη άρδευση, η οποία κατεύθυνε το νερό από τους ποταμούς Τίγρη και Ευφράτη σε κανάλια που πότιζαν χωράφια. Αυτά τα χωράφια παρείχαν την τροφή που απαιτούσε η ζωή στα αστικά κέντρα της εποχής. Ήταν μέρος μιας τάξης που διατηρούνταν από θεούς, οι οποίοι με τη σειρά τους συντηρούνταν με θυσίες και σπονδές. Ωστόσο όταν οι θεοί εγκατέλειψαν το Γκιρσού οι Σουμέριοι αναγκάστηκαν να σώσουν μόνοι τους τον πολιτισμό τους.
Το κανάλι αποτελείται από δύο συμμετρικές κατασκευές από τούβλα λάσπης μήκους περίπου 39 μέτρων, πλάτους 10 μέτρων με τοίχους ύψους περίπου 3 μέτρων διατεταγμένους σε δύο αντίθετες καμπύλες που κάμπτονται προς τα έξω.
Στο πλαίσιο του Προγράμματος Γκιρσού του Βρετανικού Μουσείου, μια ομάδα επιστημόνων πέταξε drones γύρω από το χωριό Νασρ και ανακάλυψε ότι η «σωτήρια μηχανή» βρισκόταν σε ένα κανάλι μήκους 19 χιλιομέτρων. Επειδή η συσκευή εκτείνεται πάνω από ένα σώμα νερού, έχει ονομαστεί «η παλαιότερη γνωστή γέφυρα του κόσμου».
Μέχρι τώρα, η Jisr al-Hajar Hajirah, γνωστή και ως Γέφυρα των καραβανιών, που βρίσκεται στην αρχαία πόλη της Έδεσσας ή της σύγχρονης Ούρφα, στην Τουρκία έχει αναγνωριστεί ως η παλαιότερη γέφυρα στον κόσμο. Κατασκευάστηκε γύρω στο 850 π.Χ.
Πώς λειτουργούσε η κατασκευή
Η πιο πρόσφατη έρευνα αποκάλυψε τώρα ότι η δομή που διοχέτευε ένα κανάλι πλάτους 30 μέτρων σε ένα πέρασμα πλάτους περίπου 4 μέτρων θα είχε δημιουργήσει ένα χαρακτηριστικό γνωστό ως φαινόμενο «Βεντούρι». Η θεωρία γι’ αυτό το φαινόμενο αναπτύχθηκε από τους επιστήμονες στα τέλη του 18ου αιώνα. Το φαινόμενο αναφέρεται στην αύξηση της ταχύτητας των υγρών καθώς περνούν μέσα από έναν στενό «λαιμό» και μπορεί να εφαρμοστεί στην πράξη με δομές γνωστές ως «κανάλια Βεντούρι».
Πιστεύεται ότι η κατασκευή χτίστηκε από τις τελευταίες γενιές των Σουμερίων που ζούσαν στο Γκιρσού σε μια τελευταία προσπάθεια να σώσουν τα σπίτια τους και την περιοχή τους από την ξηρασία.
πηγή: FOXreport.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου