Σε μια κίνηση «ματ» προχώρησε η Μόσχα, καθώς φέρεται να έφτασε σε συμφωνία με τον Χαλίφα Χαφτάρ για ρωσική ναυτική ή και αεροπορική βάση στην ανατολική Λιβύη.
Όπως αναφέρει το Bloomberg, κατά την συνάντηση του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν με τον στρατιωτικό διοικητή της ανατολικής Λιβύης Χαλίφα Χάφταρ στη Μόσχα τον περασμένο Σεπτέμβριο, επετεύχθη αμυντική συμφωνία, σύμφωνα με άτομα που ενημερώθηκαν για το θέμα και τα οποία ζήτησαν να μην κατονομαστούν.
Tα δύο μέρη σκοπεύουν να συνάψουν αμυντική συμφωνία, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει στη δημιουργία ρωσικής ναυτικής βάσης στις ακτές της Λιβύης.
Και αυτός είναι ο εφιάλτης του ΝΑΤΟ, αφού τα ρωσικά πλοία θα βρίσκονται κυριολεκτικά δίπλα στην Ιταλία και την Ελλάδα, ελέγχοντας τη νότια Ευρώπη.
Τα ρωσικά πολεμικά πλοία ενδέχεται επίσης να αποκτήσουν μόνιμα δικαιώματα ελλιμενισμού σε λιμάνι της Λιβύης, πιθανότατα το Τομπρούκ, που βρίσκεται μόλις μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα κατά μήκος της Μεσογείου από την Ελλάδα και την Ιταλία, σύμφωνα με άλλα άτομα που γνωρίζουν τις συνομιλίες.
Ωστόσο, αυτή είναι μια πιο μακροπρόθεσμη προοπτική γιατί θα απαιτήσει ουσιαστική αναβάθμιση των λιμενικών εγκαταστάσεων, ανέφεραν.
Από την πλευρά του ο Χαφτάρ θέλει ακόμη να εξασφαλίσει εκπαίδευση για τους πιλότους της Αεροπορίας και τις ειδικές δυνάμεις του. Σε αντάλλαγμα, μια σειρά αεροπορικών βάσεων που καταλαμβάνονται επί του παρόντος από στρατιώτες της Wagner θα μπορούσαν να αναβαθμιστούν για να φιλοξενήσουν ρωσικές δυνάμεις.
Επίσης ο Χαφτάρ ψάχνει για συστήματα αεράμυνας για να τον προστατεύσουν από αντίπαλες δυνάμεις της Τρίπολης.
Πρόκειται για μια συμφωνία που θα μπορούσε να είχε γίνει το 2020 μεταξύ Ελλάδας και Χαφτάρ, όταν ο ισχυρός άνδρας της Λιβύης, που είχε επισκεφτεί τη χώρα μας είχε ζητήσει όπλα, πυρομαχικά, ορισμένα φουσκωτά σκάφη και κάποια πλοία ώστε να ναυλωθούν μόνιμα μεταξύ Κρήτης και Λιβύης. Κάτι που τότε η κυβέρνηση είχε απορρίψει γιατί θεώρησε ότι θα ενοχλούσε τις ΗΠΑ και την Γαλλία.
Όλο αυτό την ώρα που τότε τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ζητούσαν πιεστικά από την Αθήνα, στο πλαίσιο της συμμαχίας που είχαν υπογράψει οι δύο χώρες, όχι μόνο να στείλει δυνάμεις, αλλά να στείλει και απόστρατους για να εκπαιδεύσουν τους στρατιώτες του Χαφτάρ.
Ο Χ.Χαφτάρ πρόσφερε ως αντάλλαγμα μόνιμα πιο φθηνό πετρέλαιο, μέχρι και 30 δολάρια πιο φθηνό από την τιμή του, αλλά και ένα λιμάνι στο Πολεμικό Ναυτικό και μια αεροπορική βάση.
Να θυμίσουμε εδώ ότι ο Χαφτάρ ελέγχει πολλές από τις μεγάλες πετρελαϊκές εγκαταστάσεις στη Λιβύη, έναν παραγωγό του ΟΠΕΚ που φιλοξενεί περίπου το 40% των αποθεμάτων της Αφρικής.
Η άρνηση της Ελλάδας είχε ως αποτέλεσμα ο Χ.Χαφτάρ να μην κερδίσει τη μάχη της Τρίπολης με αποτέλεσμα να ψυχρανθούν οι σχέσεις των δύο πλευρών, ουσιαστικά να διακοπούν.
Τώρα ο Χαφτάρ δίνει τα ανταλλάγματα που θα μπορούσε να πάρει η Ελλάδα στη Ρωσία ώστε να επιβιώσει, καθώς η προσέγγιση Αιγύπτου με την Τουρκία μπορεί να αποδημήσει και την ίδια την ύπαρξη του Χαφτάρ στην ανατολική Λιβύη. Είναι μεταξύ δύο, μεταξύ Αιγύπτου και «τουρκικής» Λιβύης.
Πρόκειται για κάτι που θα μπορούσε να το είχε εξασφαλίσει τότε η Ελλάδα, λόγω εγγύτητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου