 |
| φώτο άρθρου: Το οικόσημο του ιδρυτή των παλαιοχριστιανών για την Ελλάδα Ε.Κ. |
Γράφει ο Ιωάννης Βαρκάρης.
εἰ γὰρ σὺ ἐκ τῆς κατὰ φύσιν ἐξεκόπης ἀγριελαίου καὶ παρὰ φύσιν ἐνεκεντρίσθης εἰς καλλιέλαιον, πόσῳ μᾶλλον οὗτοι οἱ κατὰ φύσιν ἐγκεντρισθήσονται τῇ ἰδίᾳ ἐλαίᾳ; Οὐ γὰρ θέλω ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, τὸ μυστήριον τοῦτο, ἵνα μὴ ἦτε παρ' ἑαυτοῖς φρόνιμοι, ὅτι πώρωσις ἀπὸ μέρους τῷ Ἰσραὴλ γέγονεν ἄχρις οὗ τὸ πλήρωμα τῶν ἐθνῶν εἰσέλθῃ,καὶ οὕτω πᾶς Ἰσραὴλ σωθήσεται, καθὼς γέγραπται· ἥξει ἐκ Σιὼν ὁ ρυόμενος καὶ ἀποστρέψει ἀσεβείας ἀπὸ Ἰακώβ·
προς Ρωμαίους κεφ. ΙΑ παρ. 24-26
Δήλωση ανάγνωσης: Το κείμενο αποτελεί θέση των Ρωμιών Ορθόδοξων Παλαιοχριστιανών (ΡΟΠ) οι οποίοι δραστηριοποιούνται σε κοινότητες στην γεωγραφική περιοχή των Βαλκανίων στα πρότυπα ζωής(χωρίς να ακολουθάνε το παλαιό Ρώσικο τυπικό) των παλαιόπιστων Ρωσίας και αποτελούν θρησκευτική και πολιτιστική μειονότητα. Ως εκ τούτου το παρόν κείμενο δεν αποτελεί προσπάθεια προσηλυτισμού αλλά ανάπτυξη των θέσεων μιας μειονότητας όπως και απόπειρα επικοινωνίας των μελών της. Αν διαφωνείτε με τις θέσεις των παλαιοχριστιανών μην συνεχίσετε την ανάγνωση.
Είμαστε αυτοί που φύγαμε, που ζούμε στα βουνά παρέα με τα αγρίμια. Δεν το είπαμε απλώς. Το κάναμε. Ζούμε πρωτόγονα όπως οι παλιοί. Δύσκολα αλλά με αξιοπρέπεια χωρίς το άγχος τις κοινωνίας αλλά με τον πόνο τις βιοπάλης στην ύπαιθρο. Αυτοί που πάντα ήμασταν αρνητές στα όλα. Με τα χρόνια μας ξέχασαν οι άνθρωποι και τους ξεχάσαμε και εμείς αλλά ξέρετε κάτι; Δεν μας ξέχασε ο Θεός.
Όσο το σύστημα τραβάει το σκοινί μπροστά τόσο εμείς το τραβάμε πίσω και αλήθεια κάποιοι από εμάς φτάσαμε στην εποχή των σπηλαίων. Μην πείτε πως αυτό δεν θα το κάνατε. Το έχετε δοκιμάσει; Έχετε ζήσει σε σπήλαιο και ξέρετε πως δεν θα σας άρεσε; Πάντως εμείς βρίσκουμε χαριτωμένο το δικό μας και το αποκαλούμε«σπίτι», χωρίς ενοίκια, χωρίς έξοδα, χωρίς λογαριασμούς, χωρίς γείτονες, χωρίς ώρες κοινής ησυχίας, χωρίς τηλεόραση(βασικό).
Γεννάμε και μεγαλώνουμε τα παιδιά μας μακρυά από το «σύστημα». Με τον ιδρώτα μας επιβιώνουμε και είμαστε ευγνώμονες για αυτό προς τον Κύριο. Δεν είμαστε κοινωνοί της άνεσης σας αλλά ούτε και των αδιέξοδων σας. Ζούμε σε μια άλλη εποχή και θα παραμείνουμε εκεί να διαχειριζόμαστε όσο καλύτερα μπορούμε τον χρόνο που μας δόθηκε.
Κάπου όμως με κάποια υποτυπώδη τεχνολογικά μέσα που βρίσκουμε κατά καιρούς ενημερωνόμαστε από το διαδίκτυο για το που πάει αυτός ο κόσμος που εγκαταλείψαμε και έτσι διακρίναμε ότι υπάρχει κάποια πολεμική σε διάφορα ιστολόγια και κοινωνικά δίκτυα ανάμεσα σε παλαιοημερολογίτες και νεοημερολογίτες, ανάμεσα σε αποτοιχισμένους και μη, ανάμεσα σε όσους δέχονται προφητείες και σε όσους δεν τις δέχονται, ανάμεσα σε όσους δέχονται τον Παίσιο για Άγιο και σε όσους τον απορρίπτουν, ανάμεσα σε όσους έχουν κάρτες και συστήματα και σε όσους πετροβολάν τις….κολόνες της ΔΕΗ(!)… και γενικά υπάρχει ένας «χαρτοπόλεμος» ανάμεσα σε φατρίες που ενώ δεν βλέπουν την κατάντια τους, την οποία θα εξηγήσουμε σε σειρά άρθρων(πρώτα ο Θεός), έχουν το θράσος να περηφανεύονται ότι είναι σωστοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί ξεχνώντας το απλούστερο αξίωμα της Ορθοδοξίας: Μαζί με την Ορθοδοξία πρέπει να πηγαίνει και η ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ.
Δεν μπορεί ας πούμε, κύριε να το παίζεις ειδικός και θεολόγος και μορφωμένος και να απευθύνεσαι σε εμάς τους αδαείς και αμόρφωτους γράφοντας καθαρεύουσα έως αρχαΐζουσα διότι αυτοαναιρείσαι(δεν καταλαβαίνουμε τι γράφεις) εκτός και αν είμαστε αμόρφωτοι μόνο όταν σε συμφέρει η αν γράφεις από εγωισμό. Δεν μπορεί κύριε να μου γράφεις κανόνες του πηδαλίου στα άρθρα σου τάχα μου για να μην πλανηθεί ο λαός και μετά να απαγορεύεις στον λαό να διαβάζει το πηδάλιο γιατί είναι μόνο για τους κληρικούς. Το άρθρο θέλεις μόνο κληρικοί να το διαβάσουν; Δεν μπορεί να αραδιάζεις άρθρα με προφητείες και Αγίους που δεν υπάρχουν ως άγιοι στον Συναξαριστή και να λες «μεγάλη προφητεία του Λέοντος του Σοφού» η της τάδε «γερόντισσας» χωρίς να διευκρινίζεις ότι ο Λέοντας δεν είναι Άγιος της Ορθοδόξου Εκκλησίας και ο θεσμός της γερόντισσας δεν είναι Ορθόδοξος θεσμός αλλά Αγγλικανικός αφού στην Ορθοδοξία οι γυναίκες δεν έχουν ιεροσύνη, δεν έχουν πνευματοπαίδια αλλά αυτό συμβαίνει στους Αγγλικανούς.
Η «Ελλάδα» του σήμερα μοιάζει με την Γερμανία του μεσοπολέμου: Όταν η Γερμανία έχασε τον Α παγκόσμιο πόλεμο ταπεινώθηκε. Ο Γερμανικός λαός ζούσε ταπεινωμένος, ταπείνωση που τον έφερε σε απελπισία και έτσι ο λαός στράφηκε σε μέντιουμ σε καφετζούδες σε προφητείες σε παραφιλολογίες και σε αγύρτες διότι έχει παρατηρηθεί πως όταν ένας λαός πληγωθεί οι αγύρτες οργιάζουν στην πλάτη του και αυτό το σκηνικό ακριβώς είναι που μετέπειτα γέννησε τον Χίτλερ με τα γνωστά αποτελέσματα. Διότι στον Χίτλερ ο μέσος Γερμανός τότε, είδε την λύτρωση της πληγωμένης του υπερηφάνειας. Όπως κάποτε και οι Γάλλοι με τον Ναπολέοντα. Γιατί όσο και αν δεν θέλουν να το δεχθούν κάποιοι κύκλοι τα θρησκευτικά ζητήματα ενός λαού είναι και πολιτικά και ιστορικά και κοινωνικά.
Έτσι και οι σημερινοί «Έλληνες», με την υπερηφάνεια τους πληγωμένη ενστερνίζονται τον κάθε λογής τσαρλατάνο περιμένοντας κάποιος να τους δώσει πίσω την χαμένη τους αξιοπρέπεια:
Ένας λαός προδομένος από τους πολιτικούς του αρχηγούς, ένας λαός που δεν τον υπερασπίστηκαν τα σώματα ασφαλείας ως όφειλαν, ένας λαός που εν τέλει και οι πνευματικοί του ηγέτες(ο κόσμος τους λέει «παπάδες»)τον πούλησαν και κάνανε το κορόιδο στην καταστροφή που υπέστη, τώρα αυτός ο λαός αναζητά την λύτρωση σε «νομοδιδάσκαλους» και «αναλαμπές». Και φυσικά όλοι αυτοί οι φωτισμένοι «διδάσκαλοι» αυτό που εν τέλη προτείνουν σε έναν λαό που τα τελευταία χρόνια έχει υποστεί μια πρωτοφανή πνευματική και σωματική γενοκτονία είναι να….μετανοήσει διότι αυτός ο λαός (που γενοκτονείται)φταίει για την... κατάντια του!
Το «στόρι» έχει ως εξής: εσύ με εμπιστεύτηκες και με στήριξες αλλά εγώ σε πρόδωσα. Σε ξεπούλησα και κατέστρεψα την γενιά σου και τους απογόνους σου. Ωστόσο φταις εσύ που με εμπιστεύτηκες. Αλλά μην στεναχωριέσαι υπάρχει λύση. Κάτσε και προσευχήσου(μην τυχών και σκεφτείς να μου σπάσεις το κεφάλι ο Θεός δεν θα το εγκρίνει)και άμα μετανοήσεις αρκετά…. θα σου στείλει ο Θεός την λύση σε όλα σου τα προβλήματα.. Απλά άκου σε με(εμένα που σε πούλησα) και κάτσε (μην τυχόν και σηκωθείς) και προσευχήσου (σε αυτόν που εγώ που σε πούλησα σου υποδεικνύω) και θα έρθει η λύση (που εγώ σου σερβίρω) και όλα καλά (για εμένα που σου την έσκασα και γλύτωσα από το να με λιντσάρεις).
Πόσο φτηνό. Πραγματικά ο αντίπαλος δεν έχει καθόλου φαντασία. Από τότε που ο Αδάμ βγήκε από τον παράδεισο ο αντίπαλος του ψιθυρίζει στο αυτί του της ίδιες και τις ίδιες βαρετές και προβλέψιμες πλάνες. Μάλλον το κακό πάσχει από έλλειψη φαντασίας….
Έτσι λοιπόν βλέποντας (και αηδιάζοντας από) αυτή την πνευματική κατάντια και αφού διαβάσαμε κάτι εκατοντάδες πνευματικές αρλούμπες ένθεν και ένθεν (μέχρι και η Μαρία η πενταγιώτισσα από την άνω κολοπετινίτσα βγήκε και κήρυξε, έσουρε κανόνες αναθέματα και αποτειχισμούς) αποφασίσαμε να πούμε κάποια πράγματα σε απλή γλώσσα (αμόρφωτοι είμαστε και στους αμόρφωτους απευθυνόμαστε, με αμόρφωτο τρόπο;) σχετικά με τους Ορθόδοξους Χριστιανούς και για όποιον θέλει να φέρει αυτόν τον τίτλο. Αν κάποιος είναι μεν Ορθόδοξος αλλά όχι Χριστιανός, είναι π.χ Ορθόδοξος Εβραίος, αυτό είναι άλλου…παπά θέμα. Υπό ποια ιδιότητα ομιλούμε; Ως ο απλός λαός που θυμάται την Ορθοδοξία έτσι όπως του την είπε ο παππούς και η γιαγιά. Που πηγές μας είναι όχι κάποιο λίνκ αλλά η ευχή της μάνας μας «να μας φιλάει ο Χριστός» και που θυμόμαστε πολύ καλά πως όταν έχανε κάτι έταζε μια πίττα στον Άγιο Φανούριο και την πήγαινε στην εκκλησία. Που οι γεροντότεροι μας είχαν μάθει όταν βλέπουμε παπά να τρέχουμε να του φιλάμε το χέρι(δεν είχε σημασία αν ήταν με το παλιό η το νέο). Που θυμόμαστε πως απόφευγαν όλοι στο χωριό τον μοναχό που πέταξε τα ράσα για μια γυναίκα..τον βλέπανε ως κάτι το καταραμένο. Που ο γέρο παπάς της ενορίας, μας έπαιρνε στο ιερό να τον βοηθήσουμε και ας ήμασταν «αντάρτες». Αυτές είναι οι πηγές μας. Η παλαιά πίστη που σε εμάς ζει ζωντανή όχι μέσω μιας οθόνης αλλά από στόμα σε στόμα.
Τα άρθρα μας θα είναι σε μορφή λόγων διότι τα λέμε σε κάποιο μέλος της κοινότητας μας αυστηρά προφορικά και αυτός κρατώντας κάποιες σημειώσεις τα μεταφέρει σε εσάς. Όπως είπαμε ζούμε εκτός κοινωνίας και τα τεχνολογικά μέσα που διαθέτουμε είναι πενιχρά. Από αυτό το γεγονός γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι δεν θα μας είναι εύκολο να απαντήσουμε σε οποιαδήποτε απορία προκύψει επί των λόγων αυτών. Ωστόσο φανταζόμαστε ότι ο εκάστοτε χριστιανός που θα τα διαβάσει θα μπορεί να ερευνήσει την εγκυρότητα των ελεγχθέντων.
Λόγος 1/ οι προφητείες και η Αποκάλυψη
Α. περί ερμηνειών της Αποκάλυψης
Στην Χριστιανική Εκκλησία πέρασαν νέφη Αγίων. Αμέτρητοι μάρτυρες, ομολογητές, πραγματικοί στρατιώτες του Χριστού. Πατέρες της Εκκλησίας που διαμόρφωσαν την πίστη και το δόγμα μας, που λάβανε μέρος στις οικουμενικές συνόδους που πολέμησαν τις αιρέσεις. Τεράστιες πνευματικές προσωπικότητες όπως ο Μέγας Βασίλειος ή όπως ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Όμως δεν Θεολόγησαν οι περισσότεροι. Παρότι γίνανε Άγιοι δεν ονομάστηκαν Θεολόγοι. Από αυτούς τους αμέτρητους πατέρες και Αγίους της Εκκλησίας μόνο τρεις (αν θυμούμαστε καλά) ονομάστηκαν θεολόγοι. Οι υπόλοιποι Άγιοι δεν θεολόγησαν. Αυτό που μας ενδιαφέρει εδώ όμως είναι πως κανείς από τους πατέρες της Εκκλησίας, ακόμα και οι Ονομαζόμενοι Θεολόγοι δεν ερμήνευσαν το βιβλίο της Αποκάλυψης.
Η παλαιότερη θέση των πατέρων της Εκκλησίας είναι πως η Αποκάλυψη δεν ερμηνεύεται, εκτός από κάποια σημεία της που (προσοχή εδώ) η ίδια η αποκάλυψη μας επιτρέπει να ερμηνεύσουμε. Ποια είναι αυτά; Ας πούμε όσον αφορά το 666 η ίδια η αποκάλυψη μας ξεκαθαρίζει πως πρόκειται για ανθρώπινο αριθμό και μας επιτρέπει να το ερμηνεύσουμε. Ωστόσο σε άλλο κεφάλαιο μιλάει για 1000 χρόνια τα οποία όμως δεν μας επιτρέπει να τα ερμηνεύσουμε αφού δεν μας ξεκαθαρίζει πως είναι ανθρώπινα χρόνια η ανθρώπινος αριθμός και ως εκ τούτου αυτό δεν ερμηνεύεται. Σε αυτό το σημείο την πατήσανε οι χιλιαστές «μάρτυρες του ιαχωβά» και το ερμηνεύσανε αυτολεξεί και έτσι προέκυψε η αίρεση τους που μιλάει για χιλιόχρονη βασιλεία του Χριστού.
Εδώ με αυτό το απλό παράδειγμα βλέπουμε ότι αν προσπαθήσει κάποιος να ερμηνεύσει την Αποκάλυψη κινδυνεύει να πέσει σε μεγάλες αιρέσεις και πλάνες, κίνδυνο που φυσικά τον γνωρίζανε οι Άγιοι πατέρες της Εκκλησίας μας και έτσι κανείς από αυτούς δεν «άγγιξε» το ιερό βιβλίο της Αποκάλυψης με την έννοια ότι δεν την ερμήνευσαν πλήρως αλλά κάναν κάποιες αναφορές σε αυτήν και σε κάποια σημεία της που ήταν επιτρεπτά από το ίδιο το βιβλίο.
Συζητώντας αυτό το θέμα με ένα πλανεμένο παιδί του Θεού που είχε δεχθεί τις σημερινές νεοφανείς «προφητείες» και «ερμηνείες» ανακαλύψαμε ότι η πλεκτάνη του συστήματος γύρω από το θέμα είναι καλά στημένη, συζήτηση που θα παρουσιάσουμε παρακάτω καθώς ο πλανεμένος αυτός άνθρωπος είναι γνωστός στους κύκλους των….προφητειολόγων.
Εμείς γνωρίζαμε από το 2006 ακόμα πως οι Δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών είχανε πάρει τις Ορθόδοξες προφητείες και τις είχαν μελετήσει διεξοδικά, αλλά τότε δεν μπορούσαμε να φαντασθούμε τον λόγο.
Στα επόμενα χρόνια που ακολούθησαν όμως, με την έλευση των μνημονίων, με την έλευση ενός αντίχριστου και νεοταξικού συστήματος διακυβέρνησης και με όλες τις συμφορές που πέσανε στον τόπο μας αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε -σκιωδώς στην αρχή- γιατί τόση «πρεμούρα» να μελετηθούν οι προφητείες από κάποιες υπηρεσίες: Άρχισαν και έκαναν την εμφάνιση τους διάφοροι γεροντάδες, ερευνητές, άγιοι, γερόντισσες, μηνύματα που λαμβανόντουσαν από μυστικούς γεροντάδες και αόρατους ασκητές, άγνωστες προφητείες, ερμηνείες της Αποκάλυψης από άγνωστους αγίους κ.λ.π. και όλο αυτό έπαιρνε την μορφή χιονοστιβάδας.
Το πράγμα ναι μεν στην αρχή αν και... χαριτωμένο το εκλάβαμε ως μια απλή γραφικότητα που όπως αποδείχθηκε με το πέρασμα του χρόνου μάλλον κατέληγε σε μια επικίνδυνη -εθνικά και θρησκευτικά- εξέλιξη: Όλες αυτές οι «προφητείες» κατ ουσίαν έσπρωχναν το Χριστιανικό ποίμνιο της χώρας ώστε να κάθεται και να περιμένει το οποιοδήποτε υποθετικό και αφηρημένο «ποθούμενο,» εξέλιξη η οποία γινόταν δραματική αν σκεφτεί κανείς πως προέκυπτε σε κρίσιμες στιγμές της χώρας, που η αντίδραση των Χριστιανών θα μπορούσε να είναι καταλυτική.
Τι και αν σου παίρνει τα παιδιά το σύγχρονο αντίχριστο σχολείο και τα κάνει ανώμαλα; Κάνε υπομονή και…. Μετανόησε (!) διότι η ξαδέρφη του αδερφού του θείου του μπαντζανάκη μου όταν είχε πάει και είχε δει τον τάδε άγιο γέροντα πριν από 10 χρόνια της είχε πει μια προφητεία που δεν είχε την άδεια να την πει μέχρι τώρα, αλλά τώρα ο παππούλης(ο άγιος ντε) εμφανίστηκε σε όραμα και τις είπε να μαρτυρήσει το μυστικό: σε λίγο ο λαός θα πάρει με τις πέτρες τους πολιτικούς και θα ξαναγίνει Βυζάντιο. Οπότε κάτσε να σου «γ@μεύσουν» τα παιδιά στο σχολείο τα @λλοδαπά και μην φωνάζεις θα είναι προσωρινό φτάνει να μετανοήσεις! (αυτό το παράδειγμα θυμίζει την ταμπέλα που βάζουν όταν κάνουν δημόσια έργα και λέει«η ενόχληση είναι προσωρινή τα έργα θα μείνουν»). Τι και αν μπολιάσανε με δόλο τα παιδιά σου με δηλητήρια και κινδυνεύει να χαθεί ο σπόρος σου πάνω από την γη; Κάτσε καλά και… προσευχήσου(κυρίως μετάνοια είπαμε) διότι ο τάδε μέγας ερευνητής και συγγραφέας διαβεβαιώνει πως όταν θα έρθει ο άγιος βασιλεύς Ιωάννης θα….ξεμπολιάσει θαυματουργικώς τους μπολιασμένους και θα ζήσουμε ευτυχισμένοι για πολλά χρόνια (Αλληλούια).
Και αν το καλοσκεφθεί κανείς γιατί να αντιδράσει σε κάτι αφού σε λίγο(πέρασαν κοντά 20 χρόνια φύγαν τόσοι πέθαναν άλλοι και το σε «λίγο» ακόμα δεν ήρθε) όλα θα φτιάξουν θαυματουργικά; Με αυτή την νοοτροπία πότισαν τους Χριστιανούς στην «Ελλάδα» και τώρα απορούν για την απάθεια τους. Οι ευθύνες των κληρικών τεράστιες διότι δεν φτάνει που αφήσαν τον ίδιο τους τον λαό(που τους έθρεψε) έρμαιο της νέας τάξης, αλλά τουλάχιστον δεν τον προστάτεψαν από τον κάθε λογής πρακτορίσκο που ενώ έχασε το τραίνο της εξουσίας τώρα είδε την ευκαιρία να πηδήσει στο τελευταίο βαγόνι.
Επειδή η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή εμείς θα επικεντρωθούμε στην συζήτηση που είχαμε πάνω στο θέμα με κάποιο πλανεμένο παιδί του Θεού ο οποίος είναι γνωστός στους κύκλους των λεγόμενων «ζηλωτών» και έχει σχέσεις με γνωστή «ζηλωτική» μονή του Αγίου όρους.
Όταν μας έκανε γνωστό ότι η συγκεκριμένη «ζηλωτική» μονή διαλαλούσε την αναλαμπή της Ορθοδοξίας αυτό μας προβλημάτισε. Όχι γιατί δεν γνωρίζαμε τα έργα και τις ημέρες της εν λόγο κατάστασης αλλά διότι μας έκανε εντύπωση η σύγκληση απόψεων κάποιων «ζηλωτών» με κάποιους φανατικούς της Κρατικής Εκκλησίας και έτσι κάτσαμε και το συζητήσαμε το θέμα, ώστε να μάθουμε «τι παίζει» που λέει και η νεολαία.
Το πλανεμένο παιδί του Θεού μας ξετύλιγε μπροστά στα μάτια μας την ιστορία μιας πλάνης και ίσως αίρεσης: Υποστήριζε ότι πληθώρα Πατέρων της Εκκλησίας ερμηνεύσανε την Αποκάλυψη και υποστηρίζουν τον μύθο του Μαρμαρωμένου Βασιλιά. Στην αρχή μας ανάφερε τον Άγιο Αντρέα τον δια Χριστό σαλό. Του καταρρίψαμε τον ισχυρισμό διότι ο εν λόγο Άγιος έγραψε ναι μεν πολλές προφητείες(οι οποίες σημειωτέων είναι και φοβερά αλληγορικές) αλλά καμία ερμηνεία της αποκάλυψης και του παραθέσαμε και τα λόγια κάποιου άλλου Αγίου (του Αγίου Νικόδημου του Αγιορείτη) ο οποίος μας λέει ότι οι περισσότερες προφητείες του Αγίου Αντρέα είναι ανέκδοτες και παραμένουν στην μονή Ιβήρων και κατά την γνώμη μας καλώς δεν εκδόθηκαν διότι ίσως υπάρχει κάποιο «θέμα» με τα εν λόγο έγραφα. Όπως και να να έχει πάντως μετά από συνεννόηση τηλεφωνική που είχε ο πλανεμένος με τους «πνευματικούς» του παραδέχθηκε ότι το θέμα με τον Άγιο Αντρέα ήταν πλάνη.
Και αν το καλοσκεφθεί κανείς γιατί να αντιδράσει σε κάτι αφού σε λίγο(πέρασαν κοντά 20 χρόνια φύγαν τόσοι πέθαναν άλλοι και το σε «λίγο» ακόμα δεν ήρθε) όλα θα φτιάξουν θαυματουργικά; Με αυτή την νοοτροπία πότισαν τους Χριστιανούς στην «Ελλάδα» και τώρα απορούν για την απάθεια τους. Οι ευθύνες των κληρικών τεράστιες διότι δεν φτάνει που αφήσαν τον ίδιο τους τον λαό(που τους έθρεψε) έρμαιο της νέας τάξης, αλλά τουλάχιστον δεν τον προστάτεψαν από τον κάθε λογής πρακτορίσκο που ενώ έχασε το τραίνο της εξουσίας τώρα είδε την ευκαιρία να πηδήσει στο τελευταίο βαγόνι.
Επειδή η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή εμείς θα επικεντρωθούμε στην συζήτηση που είχαμε πάνω στο θέμα με κάποιο πλανεμένο παιδί του Θεού ο οποίος είναι γνωστός στους κύκλους των λεγόμενων «ζηλωτών» και έχει σχέσεις με γνωστή «ζηλωτική» μονή του Αγίου όρους.
Όταν μας έκανε γνωστό ότι η συγκεκριμένη «ζηλωτική» μονή διαλαλούσε την αναλαμπή της Ορθοδοξίας αυτό μας προβλημάτισε. Όχι γιατί δεν γνωρίζαμε τα έργα και τις ημέρες της εν λόγο κατάστασης αλλά διότι μας έκανε εντύπωση η σύγκληση απόψεων κάποιων «ζηλωτών» με κάποιους φανατικούς της Κρατικής Εκκλησίας και έτσι κάτσαμε και το συζητήσαμε το θέμα, ώστε να μάθουμε «τι παίζει» που λέει και η νεολαία.
Το πλανεμένο παιδί του Θεού μας ξετύλιγε μπροστά στα μάτια μας την ιστορία μιας πλάνης και ίσως αίρεσης: Υποστήριζε ότι πληθώρα Πατέρων της Εκκλησίας ερμηνεύσανε την Αποκάλυψη και υποστηρίζουν τον μύθο του Μαρμαρωμένου Βασιλιά. Στην αρχή μας ανάφερε τον Άγιο Αντρέα τον δια Χριστό σαλό. Του καταρρίψαμε τον ισχυρισμό διότι ο εν λόγο Άγιος έγραψε ναι μεν πολλές προφητείες(οι οποίες σημειωτέων είναι και φοβερά αλληγορικές) αλλά καμία ερμηνεία της αποκάλυψης και του παραθέσαμε και τα λόγια κάποιου άλλου Αγίου (του Αγίου Νικόδημου του Αγιορείτη) ο οποίος μας λέει ότι οι περισσότερες προφητείες του Αγίου Αντρέα είναι ανέκδοτες και παραμένουν στην μονή Ιβήρων και κατά την γνώμη μας καλώς δεν εκδόθηκαν διότι ίσως υπάρχει κάποιο «θέμα» με τα εν λόγο έγραφα. Όπως και να να έχει πάντως μετά από συνεννόηση τηλεφωνική που είχε ο πλανεμένος με τους «πνευματικούς» του παραδέχθηκε ότι το θέμα με τον Άγιο Αντρέα ήταν πλάνη.
Μετά μας είπε για τον Λέοντα τον σοφό και τις «προφητείες του». Τον καταρρίψαμε και αυτόν τον ισχυρισμό διότι ο Λέοντας δεν είναι σε καμία περίπτωση πατέρας της εκκλησίας ούτε έχει αγιοκαταταχθεί και άλλωστε οι χρησμοί του είναι άγνωστο πως γράφτηκαν. Πάλι έπεσε το τηλέφωνο στους...πνευματικούς και πάλι επιβεβαιώθηκε το μνημονικό μας.
Μετά μας ανέφερε τον ….Αρέθα Καισαρείας ο οποίος ήταν διάδοχος του… Αντρέα Καισαρείας. Το τραγελαφικό εδώ, εκτός του ότι ούτε ο Αρέθας Καισαρείας δεν έχει αγιοκαταταχθεί) είναι πως ο πλανεμένος μας αγνοούσε ότι ο Λέοντας και ο Αρέθας είχαν συγκρουστεί σφόδρα. Πάλι έπεσε τηλέφωνο στους «πνευματικούς» πάλι σωστά θυμόμασταν.
Μετά μας ανέφερε τον ….Αρέθα Καισαρείας ο οποίος ήταν διάδοχος του… Αντρέα Καισαρείας. Το τραγελαφικό εδώ, εκτός του ότι ούτε ο Αρέθας Καισαρείας δεν έχει αγιοκαταταχθεί) είναι πως ο πλανεμένος μας αγνοούσε ότι ο Λέοντας και ο Αρέθας είχαν συγκρουστεί σφόδρα. Πάλι έπεσε τηλέφωνο στους «πνευματικούς» πάλι σωστά θυμόμασταν.
Μετά μας είπε για τον Άγιο Οικουμένιο το οποίο και αυτό το καταρρίψαμε διότι έχουν βρεθεί σχόλια με το όνομα Οικουμένιος σε διάρκεια 400 ετών και δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ποιος τα έγραψε και με ποιόν σκοπό και ως εκ τούτου κάποια σχόλια στην Αποκάλυψη που έχουν βρεθεί με την υποσημείωση «οικουμένιος» δεν μπορούμε να τα επικαλούμαστε ως του Αγίου Οικουμενίου αφού δεν είναι δυνατόν ο εν λόγο Άγιος να τα έγραφε για 400 χρόνια. Επίσης ο συγκεκριμένος «Οικουμένιος» που έγραψε αυτή την ερμηνεία της Αποκάλυψης όχι μόνο δεν υπάγεται στους πατέρες της εκκλησίας, το αντίθετο μάλιστα υπάρχει κίνδυνος να πρόκειται για κάποιον αιρετικό διότι στο έργο του στο 6.3.12 επαινεί την υψηλή θεολογική ικανότητα του Ευάγριου Ποντικού («τὰ γνωστικὰ μέγας»), ο οποίος καταδικάστηκε μαζί με τον Ωριγένη από την Δεύτερη Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης το 553 μΧ. Πάλι τηλέφωνο στους «πνευματικούς» (τι τους ήθελε αφού εμείς εν τέλη κάναμε την δουλειά τους αναρωτιόμασταν)πάλι βγήκαμε σωστοί με μια μικρή ένσταση από μέρους των «πνευματικών» εδώ που είπαν ότι ναι αλλά οι σύγχρονοι ερευνητές ίσως έχουν καταλήξει στο ποιος οικουμένιος ήταν ποιος….(δηλαδή πρώτα δεχθήκανε την ερμηνεία του και μετά βρήκαν ποιος είναι;).
Εδώ αρχίσαμε να υποπτευόμαστε ότι οι «Χριστιανοί» αυτού του είδους δέχονται για Άγιο όποιον τους λέει αυτά που θέλουν να ακούσουν ώστε να συνεχίσουν με την ησυχία τους τον...ύπνο του δικαίου, υποψία που μας επιβεβαιώθηκε από την συνέχεια της συζήτησης.
Οι δύο τελευταίοι Άγιοι που μας ανέφερε το πλανεμένο παιδί του Θεού είναι ο Άγιος Αντρέας Καισαρείας και ο...Άγιος Παΐσιος! Η έκπληξη μας ήταν μεγάλη διότι τον Αντρέα Καισαρείας τον έφερε στο προσκήνιο ο π. Μεταλληνός που είναι (η ήταν δεν γνωρίζουμε αν ζει ακόμα) κληρικός της κρατικής Εκκλησίας και ο Παΐσιος είναι άγιος επίσης της κρατικής εκκλησίας και όχι των «ζηλωτών». Πως μπορεί σκεφθήκαμε ένας σκληροπυρηνικός ζηλωτής να επικαλείται Αγίους και πνευματικούς του «νέου ημερολογίου»; Ωστόσο δεν καθίσαμε εκείνη την στιγμή να αναλύσουμε τον προβληματισμό μας στο θέμα και αναιρέσαμε και τους δύο αυτούς καθώς: ο Παΐσιος δεν έγραψε καμία ερμηνεία της αποκάλυψης παρά μόνο κάποια πράγματα για το 666 και τα σημεία των καιρών και ούτως η άλλως δεν υπάγεται στους πατέρες της Εκκλησίας αφού δεν ήταν καν ιερομόναχος αλλά μοναχός σκέτο. Το πως εμφανίζονται σήμερα πνευματοπαίδια του Παΐσίου αυτό το αγνοούμε. Γεγονός αποτελεί ότι ο Παΐσιος ήταν απλός Αγιορείτης μοναχός. Πως είναι δυνατόν κάποιος που δεν ήταν παπάς να είχε πνευματοπαίδια και μάλιστα λαϊκούς….
Σημειωτέον εδώ πως δεν θίγουμε το θέμα της Αγιότητας του Παΐσίου διότι δεν μας αφοράει το ζήτημα αν είναι η δεν είναι Άγιος και αν τον δέχεται η δεν τον δέχεται κάποιος. Και ο Άγιος Δημήτριος είναι Άγιος αλλά δεν είπε προφητείες και δεν έγινε κληρικός. Και οι Άγιοι Σαράντα είναι Άγιοι αλλά δεν είπαν προφητείες και δεν ήταν κληρικοί. Έτσι λοιπόν ανεξάρτητα από το αν δέχεται κάποιος τον Παΐσιο για Άγιο η δεν τον δέχεται, οφείλει να μην τον συκοφαντεί λέγοντας γι αυτόν πως είπε, πράγματα που δεν αποδεικνύεται πως είπε.
Τελευταίος έμεινε ο Άγιος Αντρέας Καισαρείας. Εδώ τα πράγματα περιπλέκονται. Διότι αν ρωτήσετε όσους επικαλούνται τον συγκεκριμένο «Άγιο» τι ξέρουν για τον βίο του δεν θα πάρετε απάντηση. Αν το ψάξετε λίγο ακόμα και δείτε πότε εορτάζει…ούτε αυτό θα το βρείτε. Αν σας κάνει εντύπωση αυτό το θέμα και αρχίσετε να το σκαλίζετε ώστε να μάθετε γιατί αγιοκατατάχθηκε , θα πέσετε τε τοίχο. Διότι το μόνο που γνωρίζουμε για τον Αντρέα Καισαρείας είναι πως έγραψε μια ερμηνεία στην Αποκάλυψη την οποία μπορεί να βρει κάποιος στην Εθνική βιβλιοθήκη η ακόμα και να την κατεβάσει ηλεκτρονικά. Περιέργως δεν υπάρχει και αυτός στο Αγιολόγιο(στον συναξαριστή)…. Και τότε γιατί τον λέμε Άγιο; Μάλλον γιατί ήταν επίσκοπος Καισαρείας και το «Άγιος» είναι προσφώνηση όπως λέμε ο «Άγιος Κωνσταντινουπόλεως» και εννοούμε τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο.
Εδώ αρχίσαμε να υποπτευόμαστε ότι οι «Χριστιανοί» αυτού του είδους δέχονται για Άγιο όποιον τους λέει αυτά που θέλουν να ακούσουν ώστε να συνεχίσουν με την ησυχία τους τον...ύπνο του δικαίου, υποψία που μας επιβεβαιώθηκε από την συνέχεια της συζήτησης.
Οι δύο τελευταίοι Άγιοι που μας ανέφερε το πλανεμένο παιδί του Θεού είναι ο Άγιος Αντρέας Καισαρείας και ο...Άγιος Παΐσιος! Η έκπληξη μας ήταν μεγάλη διότι τον Αντρέα Καισαρείας τον έφερε στο προσκήνιο ο π. Μεταλληνός που είναι (η ήταν δεν γνωρίζουμε αν ζει ακόμα) κληρικός της κρατικής Εκκλησίας και ο Παΐσιος είναι άγιος επίσης της κρατικής εκκλησίας και όχι των «ζηλωτών». Πως μπορεί σκεφθήκαμε ένας σκληροπυρηνικός ζηλωτής να επικαλείται Αγίους και πνευματικούς του «νέου ημερολογίου»; Ωστόσο δεν καθίσαμε εκείνη την στιγμή να αναλύσουμε τον προβληματισμό μας στο θέμα και αναιρέσαμε και τους δύο αυτούς καθώς: ο Παΐσιος δεν έγραψε καμία ερμηνεία της αποκάλυψης παρά μόνο κάποια πράγματα για το 666 και τα σημεία των καιρών και ούτως η άλλως δεν υπάγεται στους πατέρες της Εκκλησίας αφού δεν ήταν καν ιερομόναχος αλλά μοναχός σκέτο. Το πως εμφανίζονται σήμερα πνευματοπαίδια του Παΐσίου αυτό το αγνοούμε. Γεγονός αποτελεί ότι ο Παΐσιος ήταν απλός Αγιορείτης μοναχός. Πως είναι δυνατόν κάποιος που δεν ήταν παπάς να είχε πνευματοπαίδια και μάλιστα λαϊκούς….
Σημειωτέον εδώ πως δεν θίγουμε το θέμα της Αγιότητας του Παΐσίου διότι δεν μας αφοράει το ζήτημα αν είναι η δεν είναι Άγιος και αν τον δέχεται η δεν τον δέχεται κάποιος. Και ο Άγιος Δημήτριος είναι Άγιος αλλά δεν είπε προφητείες και δεν έγινε κληρικός. Και οι Άγιοι Σαράντα είναι Άγιοι αλλά δεν είπαν προφητείες και δεν ήταν κληρικοί. Έτσι λοιπόν ανεξάρτητα από το αν δέχεται κάποιος τον Παΐσιο για Άγιο η δεν τον δέχεται, οφείλει να μην τον συκοφαντεί λέγοντας γι αυτόν πως είπε, πράγματα που δεν αποδεικνύεται πως είπε.
Τελευταίος έμεινε ο Άγιος Αντρέας Καισαρείας. Εδώ τα πράγματα περιπλέκονται. Διότι αν ρωτήσετε όσους επικαλούνται τον συγκεκριμένο «Άγιο» τι ξέρουν για τον βίο του δεν θα πάρετε απάντηση. Αν το ψάξετε λίγο ακόμα και δείτε πότε εορτάζει…ούτε αυτό θα το βρείτε. Αν σας κάνει εντύπωση αυτό το θέμα και αρχίσετε να το σκαλίζετε ώστε να μάθετε γιατί αγιοκατατάχθηκε , θα πέσετε τε τοίχο. Διότι το μόνο που γνωρίζουμε για τον Αντρέα Καισαρείας είναι πως έγραψε μια ερμηνεία στην Αποκάλυψη την οποία μπορεί να βρει κάποιος στην Εθνική βιβλιοθήκη η ακόμα και να την κατεβάσει ηλεκτρονικά. Περιέργως δεν υπάρχει και αυτός στο Αγιολόγιο(στον συναξαριστή)…. Και τότε γιατί τον λέμε Άγιο; Μάλλον γιατί ήταν επίσκοπος Καισαρείας και το «Άγιος» είναι προσφώνηση όπως λέμε ο «Άγιος Κωνσταντινουπόλεως» και εννοούμε τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο.
Επίσης να σημειώσουμε εδώ ότι :την Ερμηνεία του Ανδρέα Καισαρείας την έκανε γνωστή και την έκδωσε ο διάδοχος του στην επισκοπή ...Αρέθας Καισαρείας(αυτός που λέγαμε πιο πάνω) και συνεπώς ο Αρέθας και ο Ανδρέας έχουν γράψει μια από κοινού ερμηνεία στην Αποκάλυψη μάλλον ή ο ένας συνέχισε το έργο του άλλου. Ωστόσο οι έρευνες έχουν δείξει ότι ο Ανδρέας Καισαρείας επικαλέστηκε την παλαιότερη ερμηνεία του...Οικουμένιου(τι είπατε;). Εδώ τώρα υπάρχει μεγαλύτερο ακόμα πρόβλημα διότι αν ο Οικουμένιος που έγραψε την πρώτη ερμηνεία είναι αιρετικός με καταδίκη από οικουμενική σύνοδο τότε ο Αντρέας και ο Αρέθας που δέχθηκαν και συνέχισαν αυτή την ερμηνεία τι είναι; Δεν είμαστε σίγουροι πάντως για το τι πραγματικά συμβαίνει με αυτή την περιβόητη και μοναδική ερμηνεία της Αποκάλυψης πάντως για να μην έχουν αγιοκαταταχθεί οι ερμηνευτές αυτοί αυτό δείχνει πως κάποιο πρόβλημα υπήρχε η έστω κάποια αμφιβολία.
Σε κάθε περίπτωση κάποιοι άνθρωποι δέχθηκαν για Άγιο κάποιον που το μόνο που γνωρίζανε γι αυτόν είναι μια ερμηνεία στην Αποκάλυψη που έγραψε. Φυσικά κάποιοι αποσιωπούν το γεγονός πως την εποχή που ο Συγκεκριμένος ήταν επίσκοπος στην Καισαρεία την Εκκλησία την ταλαιπωρούσαν κάποιες αιρέσεις. Θα μου πείτε δεν ξέρουν καν την εποχή που ο Αντρέας ήταν επίσκοπος Καισαρείας και νομίζουν πως ήταν διάδοχος του….Μεγάλου Βασιλείου (καλύπτουν έτσι 300 χρόνια περίπου σε μια λογική κυβίστησης των πραγμάτων) αλλά εν τέλη οφείλει ο κάθε πιστός να γνωρίζει άριστα Εκκλησιαστική ιστορία η είναι δουλειά των πνευματικών αυτό;
Χωρίς να σταθούμε στο γεγονός ότι το πλανεμένο «παιδί» δεν είχε καν διαβάσει την ερμηνεία αυτή του Αντρέα Καισαρείας και μάλλον, όταν του την προσφέραμε...σκανδαλίστηκε τόσο που δεν ξαναπήρε τηλ κανέναν «πνευματικό» (απλά μας έκοψε την καλημέρα -χεστήκ@με και εμείς), θα κλείσουμε το θέμα αυτό με τον εξής απλό συλλογισμό που είπαμε στον εν λόγο πλανεμένο:
Όταν ξεκινήσαμε την κουβέντα μιλούσαμε για πληθώρα πατέρων που ερμήνευσαν την Αποκάλυψη και στο τέλος της κουβέντας καταλήξαμε να ψάχνουμε με το μικροσκόπιο αν αυτός ο ένας, που έγραψε την μια και μοναδική ερμηνεία που υπάρχει καταγεγραμμένη, είναι Άγιος ή δεν είναι και ποιος είναι. Αυτό όμως είναι φάρσα και διακωμώδηση της πίστης κύριε, διότι δεν μπορεί να μου λες σε εμένα τον απλοϊκό και αμόρφωτο και χαζό πιστό που κάνω τον τσοπάνο σε κάποια σπηλιά σε κάποιο βουνό πως «ξέρεις πόσοι πατέρες της Εκκλησίας ερμήνευσαν την Αποκάλυψη...» και όταν αρχίζω και σε ρωτάω να αποδείξεις τα λεγόμενα σου και σε αποστομώνω ρωτάς τους πνευματικούς σου και όταν αποστομώνω και αυτούς και καταλαβαίνεις ότι τελικά ο αμόρφωτος «μπαστουνόβλαχος» (που νόμιζες πως ήμουν) σου ξεμπρόστιασε την πλάνη σου τότε μου κόβεις και την καλημέρα. Αυτό τώρα λέγεται «Χριστιανική ηθική» πλανεμένο παιδί του Θεού; Αν ναι εξήγησε το γιατί αν όχι τότε αφού δεν έχεις Χριστιανική ηθική Ορθόδοξος μπορεί να είσαι αλλά Χριστιανός όχι.
Υποσημείωση: Το πλανεμένο παιδί του Θεού είναι υπαρκτό πρόσωπο ηλικίας κοντά στα 60 γνωστός στους κύκλους των ζηλωτών. Τα γεγονότα είναι πραγματικά. Η συζήτηση έγινε ακριβώς όπως γράφθηκε.
Β. Περί προφητειών
Ο άνθρωπος δεν γνωρίζει το μέλλον. Ρητά και κατηγορηματικά. Ούτε ο Αντίπαλος γνωρίζει το μέλλον. Κανείς δεν δύναται να γνωρίζει το μέλλον παρά μόνο ο Θεός και αυτό είναι απόλυτο. Ωστόσο παρότι ο άνθρωπος γνωρίζει ότι δεν του επιτρέπεται να ξέρει το μέλλον πάντα προσπαθούσε και προσπαθεί να αναιρέσει αυτή την απαγόρευση και να ρίξει μια «κλεφτή» ματιά στα μελλούμενα. Από την άλλη μεριά ο αντίπαλος που και αυτός δεν δύναται να γνωρίζει το μέλλον, προσπαθούσε και προσπαθεί να το υπολογίσει, να το «μαντέψει» θα λέγαμε αφού έχει εμπειρία χιλιάδων ετών και έχει πειράξει δισεκατομμύρια ανθρώπους και ως εκ τούτου έχει δει πολλά πιθανά σενάρια και πολλές διαφορετικές εξελίξεις σε πολλές καταστάσεις μέσα στην ιστορία.
Η μίξη αυτών των δύο καταστάσεων, δηλαδή της ανθρώπινης απόπειρας να αρθεί αυτή η απαγόρευση και της δαιμονικής προσπάθειας να υπολογιστεί το μέλλον του ανθρώπου έφερε την μαντεία η οποία είναι μια δαιμονική πλάνη που επέρχεται ως συμφορά στον θρασύ και ταλαίπωρο άνθρωπο που προσπαθεί να κάνει άρση μιας Θεϊκής απαγόρευσης και καταλήγει να πλανάται από τον αντίπαλο και να καταστρέφεται η ζωή του και η ψυχή του.
Διότι ο αντίπαλος υπολογίζει πιθανά σενάρια και τα ψιθυρίζει στο αυτί του «μάντη» (η μέντιουμ), χωρίς ωστόσο να γνωρίζει την πραγματική κατάληξη των πραγμάτων και επειδή είναι εγωιστής αν δεν του βγαίνει η πρόβλεψη, βάζει την...ουρά του ώστε να βγει και φυσικά ο ταλαίπωρος άνθρωπος ουσιαστικά έχοντας προκαλέσει την παρέμβαση του πονηρού στην ζωή του παθαίνει την μια καταστροφή μετά την άλλη, καταστροφές που δεν θα πάθαινε αν δεν ρωτούσε τον «μάντη» για το μέλλον του.
Στον αντίποδα της Μαντείας έχουμε την Προφητεία. Η προφητεία πάντα και από την Παλιά Διαθήκη ακόμα εμφανίστηκε από τον Θεό ως μια πράξη αγάπης πρόνοιας και συνετισμού για τα παιδιά του. Η έννοια της προφητείας σε καμία περίπτωση δεν είχε και δεν έχει σχέση με την γνώση του μέλλοντος για τους ανθρώπους και εδώ μπορούμε να δούμε κάποιες πρώτες τεράστιες διαφορές τις προφητείας με την μαντεία:
1)Η προφητεία δίνεται από τον Θεό με γνώμονα τον συνετισμό του ανθρώπου ως μια πράξη αγάπης, ενώ η μαντεία «απαιτείται» από τον άνθρωπο και δίνεται από τον αντίπαλο ως μια πράξη καταστροφής του.
2)Η προφητεία δεν επιτρέπει στον άνθρωπο να γνωρίζει τα μελλούμενα απλώς τον καλεί σε μετάνοια ή στηρίζει την πίστη του με την επιβεβαίωση της ενώ η μαντεία εικάζει πως «βλέπει» το μέλλον και τρόπους αποφυγής του μέλλοντος αυτού.
Άλλα σημεία που πρέπει να θίξουμε στο θέμα της προφητείας εκτός από τον χρόνο είναι ο τρόπος.
3)Στην προφητεία ουδείς μπορεί να γνωρίζει με ποιόν τρόπο θα εκπληρωθεί η προφητεία αυτή ενώ η μαντεία εικάζει ότι κάποιο γεγονός θα γίνει με συγκεκριμένο τρόπο.
4)Όπως επίσης και ο ακριβής τόπος 5)και τα ακριβή μέσα 6)και οι ακριβείς άνθρωποι ….κλπ είναι αδύνατον σε μια προφητεία να εξακριβωθούν εκ των προτέρων σε αντιδιαστολή με την μαντεία που εικάζει ότι όλα θα γίνουν ακριβώς όπως ο πονηρός υποδεικνύει στον μάντη.
Για να αφήσουμε λοιπόν το θέμα της μαντείας στην άκρη αφού δεν είναι το θέμα του παρόντος λόγου, θα λέγαμε ότι η προφητεία δίδεται με τέτοιον τρόπο από τον Θεό ώστε ουδείς να γνωρίζει τίποτα για την εκπλήρωση της παρά μόνο όταν αυτή εκπληρωθεί, ούτως ώστε να στηριχθεί η πίστη των αδύναμων βλέποντας την εκπλήρωση της προφητείας.
Η πρωτοφανής προφητειολογία της εποχής μας
Στην σημερινή εποχή έχουμε ένα πρωτοφανή κύμα «εξηγητάδων» των Ορθόδοξων προφητειών. Αυτή η πνευματική κατάντια που πραγματικά τείνει να εξελιχθεί σε ομαδική παράκρουση δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ άλλοτε στην Ορθόδοξη Εκκλησία και σε αυτό φταίνε κατά μεγάλο βαθμό οι πνευματικοί αφού λόγο της ανεπάρκειας τους, να ποιμάνουν να κατηχήσουν και να οδηγήσουν τον λαό, καταλήγουν να εξηγούν προφητείες.
1.Το πρώτο μέγα θέμα που προκύπτει εδώ είναι πως ποτέ στο παρελθόν οι πατέρες της εκκλησίας και ιδίως οι Άγιοι δεν εξηγούσαν προφητείες άλλων αγίων. Και πως θα μπορούσαν άλλωστε αφού όταν ας πούμε ο πατρο Κοσμάς ο Αιτωλός είπε ότι οι άνθρωποι θα πετάνε κάποτε στον ουρανό σαν τα πουλιά, ΤΟΤΕ που το είπε ήταν αδύνατον να εξηγηθεί η προφητεία του αυτή διότι δεν μπορούσε κανείς να φανταστεί πως θα εφευρεθεί το αεροπλάνο. Ούτε όμως κάποιος μετέπειτα Άγιος μπήκε στον πειρασμό να εξηγήσει την προφητεία του αλλά ούτε και ο πατρο Κοσμάς εξήγησε τις προφητείες άλλων Αγίων. Διότι είπαμε πως η προφητεία δίνεται με τέτοιο τρόπο από τον Θεό ώστε να ξέρουμε ότι ήταν αυτή, όταν αυτή εκπληρωθεί. Ίσως σε αυτό υπήρξαν κάποιες εξαιρέσεις και ίσως κάποιος Άγιος εξήγησε την προφητεία κάποιου άλλου Αγίου προ της εκπλήρωσης της(δεν γνωρίζουμε να έχει συμβεί αλλά ποτέ δεν ξέρεις). Αυτό όμως σίγουρα θα είναι η εξαίρεση στον κανόνα. Άλλωστε οι όντως Άγιοι μιλούσαν κυρίως για τον Χριστό και τον λόγο του και όχι για τους λόγους άλλων Αγίων.
Σήμερα ακούγονται διάφοροι «Άγιοι» γεροντάδες που εξηγούν προφητείες άλλων Αγίων. Θα έπρεπε η εκάστοτε Ιερά σύνοδος να βγει και να μιλήσει καθαρά επί του θέματος και όχι να κρύβεται πίσω από την σιωπή. Διότι το θέμα είναι σοβαρό και Εθνικό αλλά και πίστης. Γιατί γνωρίζουν καλά εκεί στην ΔΙΣ ότι στο παρελθόν την είχαν πατήσει με την εξήγηση κάποιας προφητείας από τους «πνευματικούς» της εποχής και όταν κάποιος τους εξήγησε (στους μορφωμένους και ειδικούς πνευματικούς) ότι όταν η τάδε προφητεία της Παλαιάς Διαθήκης λέει την λέξη «Ρως» δεν εννοεί τους Ρώσους διότι αυτή η λέξη δεν είναι μεταφρασμένη στα Ελληνικά (τι είπατε;) είναι Εβραϊκή, σημαίνει άρχοντας, ηγέτης, στα Εβραϊκά ο αρχιερέας λέγεται καχόνεν ΡΩΣ, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει τους Ρώσους, τρέχανε να μαζέψουνε τους «πνευματικούς» τους που εντωμεταξύ διέδιδαν εξηγήσεις προφητειών περί ξανθού γένους και περί των Ρώσων που θα μας δώσουνε την πόλη και άλλα τέτοια τραγικά. Όμως ήταν αργά για να μαζευτεί το πράγμα διότι όταν κηρύττεις κάτι έχοντας μια μίτρα στο κεφάλι σου δεν μπορείς μετά να βγεις και να πεις «ξέρετε έγινε ένα λαθάκι, ο Άγιος παππούλης που εξήγησε την τάδε προφητεία δεν ήξερε Εβραϊκά και δεν μπορούσε να φανταστεί ότι η λέξη Ρως σημαίνει κάτι άλλο από τους Ρώσους» διότι θα σε πάρουν με τις ντομάτες, και έτσι κάνεις την πάπια ελπίζοντας πως θα ξεχαστεί το θέμα.
2.Το δεύτερο μέγα θέμα που έχουμε εδώ είναι με την ποιότητα των προφητών αλλά και των Άγιων παππούληδων που φέρονται να τις λένε. Μέσα σε 2000 χρόνια εκκλησιαστικής ιστορίας (μετά την έλευση του κυρίου) στον κάθε Ορθόδοξο λαό στάλθηκε κάποιος ή κάποιοι Άγιος ή Άγιοι που είχε ή είχαν το προφητικό χάρισμα και είπε ή είπαν κάποιες προφητείες για τον λαό αυτό και την πνευματική του προκοπή ενίοτε. Μέσα σε 2000 χρόνια στην Ρωμανία είπαμε τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό στους Σέρβους να πούμε τον Άγιο Νικόλαο Βελιμίροβιτς, στους Ρώσους τον Άγιο Ιωάννη της Κροστάνδης κ.λ.π πάντως μέσα σε 2000 χρόνια και ανά Ορθόδοξο λαό θα βρούμε το πολύ 5 επιβεβαιωμένα Αγίους που να είπαν προφητείες για τον λαό τους.
Σε κάθε περίπτωση κάποιοι άνθρωποι δέχθηκαν για Άγιο κάποιον που το μόνο που γνωρίζανε γι αυτόν είναι μια ερμηνεία στην Αποκάλυψη που έγραψε. Φυσικά κάποιοι αποσιωπούν το γεγονός πως την εποχή που ο Συγκεκριμένος ήταν επίσκοπος στην Καισαρεία την Εκκλησία την ταλαιπωρούσαν κάποιες αιρέσεις. Θα μου πείτε δεν ξέρουν καν την εποχή που ο Αντρέας ήταν επίσκοπος Καισαρείας και νομίζουν πως ήταν διάδοχος του….Μεγάλου Βασιλείου (καλύπτουν έτσι 300 χρόνια περίπου σε μια λογική κυβίστησης των πραγμάτων) αλλά εν τέλη οφείλει ο κάθε πιστός να γνωρίζει άριστα Εκκλησιαστική ιστορία η είναι δουλειά των πνευματικών αυτό;
Χωρίς να σταθούμε στο γεγονός ότι το πλανεμένο «παιδί» δεν είχε καν διαβάσει την ερμηνεία αυτή του Αντρέα Καισαρείας και μάλλον, όταν του την προσφέραμε...σκανδαλίστηκε τόσο που δεν ξαναπήρε τηλ κανέναν «πνευματικό» (απλά μας έκοψε την καλημέρα -χεστήκ@με και εμείς), θα κλείσουμε το θέμα αυτό με τον εξής απλό συλλογισμό που είπαμε στον εν λόγο πλανεμένο:
Όταν ξεκινήσαμε την κουβέντα μιλούσαμε για πληθώρα πατέρων που ερμήνευσαν την Αποκάλυψη και στο τέλος της κουβέντας καταλήξαμε να ψάχνουμε με το μικροσκόπιο αν αυτός ο ένας, που έγραψε την μια και μοναδική ερμηνεία που υπάρχει καταγεγραμμένη, είναι Άγιος ή δεν είναι και ποιος είναι. Αυτό όμως είναι φάρσα και διακωμώδηση της πίστης κύριε, διότι δεν μπορεί να μου λες σε εμένα τον απλοϊκό και αμόρφωτο και χαζό πιστό που κάνω τον τσοπάνο σε κάποια σπηλιά σε κάποιο βουνό πως «ξέρεις πόσοι πατέρες της Εκκλησίας ερμήνευσαν την Αποκάλυψη...» και όταν αρχίζω και σε ρωτάω να αποδείξεις τα λεγόμενα σου και σε αποστομώνω ρωτάς τους πνευματικούς σου και όταν αποστομώνω και αυτούς και καταλαβαίνεις ότι τελικά ο αμόρφωτος «μπαστουνόβλαχος» (που νόμιζες πως ήμουν) σου ξεμπρόστιασε την πλάνη σου τότε μου κόβεις και την καλημέρα. Αυτό τώρα λέγεται «Χριστιανική ηθική» πλανεμένο παιδί του Θεού; Αν ναι εξήγησε το γιατί αν όχι τότε αφού δεν έχεις Χριστιανική ηθική Ορθόδοξος μπορεί να είσαι αλλά Χριστιανός όχι.
Υποσημείωση: Το πλανεμένο παιδί του Θεού είναι υπαρκτό πρόσωπο ηλικίας κοντά στα 60 γνωστός στους κύκλους των ζηλωτών. Τα γεγονότα είναι πραγματικά. Η συζήτηση έγινε ακριβώς όπως γράφθηκε.
Β. Περί προφητειών
Ο άνθρωπος δεν γνωρίζει το μέλλον. Ρητά και κατηγορηματικά. Ούτε ο Αντίπαλος γνωρίζει το μέλλον. Κανείς δεν δύναται να γνωρίζει το μέλλον παρά μόνο ο Θεός και αυτό είναι απόλυτο. Ωστόσο παρότι ο άνθρωπος γνωρίζει ότι δεν του επιτρέπεται να ξέρει το μέλλον πάντα προσπαθούσε και προσπαθεί να αναιρέσει αυτή την απαγόρευση και να ρίξει μια «κλεφτή» ματιά στα μελλούμενα. Από την άλλη μεριά ο αντίπαλος που και αυτός δεν δύναται να γνωρίζει το μέλλον, προσπαθούσε και προσπαθεί να το υπολογίσει, να το «μαντέψει» θα λέγαμε αφού έχει εμπειρία χιλιάδων ετών και έχει πειράξει δισεκατομμύρια ανθρώπους και ως εκ τούτου έχει δει πολλά πιθανά σενάρια και πολλές διαφορετικές εξελίξεις σε πολλές καταστάσεις μέσα στην ιστορία.
Η μίξη αυτών των δύο καταστάσεων, δηλαδή της ανθρώπινης απόπειρας να αρθεί αυτή η απαγόρευση και της δαιμονικής προσπάθειας να υπολογιστεί το μέλλον του ανθρώπου έφερε την μαντεία η οποία είναι μια δαιμονική πλάνη που επέρχεται ως συμφορά στον θρασύ και ταλαίπωρο άνθρωπο που προσπαθεί να κάνει άρση μιας Θεϊκής απαγόρευσης και καταλήγει να πλανάται από τον αντίπαλο και να καταστρέφεται η ζωή του και η ψυχή του.
Διότι ο αντίπαλος υπολογίζει πιθανά σενάρια και τα ψιθυρίζει στο αυτί του «μάντη» (η μέντιουμ), χωρίς ωστόσο να γνωρίζει την πραγματική κατάληξη των πραγμάτων και επειδή είναι εγωιστής αν δεν του βγαίνει η πρόβλεψη, βάζει την...ουρά του ώστε να βγει και φυσικά ο ταλαίπωρος άνθρωπος ουσιαστικά έχοντας προκαλέσει την παρέμβαση του πονηρού στην ζωή του παθαίνει την μια καταστροφή μετά την άλλη, καταστροφές που δεν θα πάθαινε αν δεν ρωτούσε τον «μάντη» για το μέλλον του.
Στον αντίποδα της Μαντείας έχουμε την Προφητεία. Η προφητεία πάντα και από την Παλιά Διαθήκη ακόμα εμφανίστηκε από τον Θεό ως μια πράξη αγάπης πρόνοιας και συνετισμού για τα παιδιά του. Η έννοια της προφητείας σε καμία περίπτωση δεν είχε και δεν έχει σχέση με την γνώση του μέλλοντος για τους ανθρώπους και εδώ μπορούμε να δούμε κάποιες πρώτες τεράστιες διαφορές τις προφητείας με την μαντεία:
1)Η προφητεία δίνεται από τον Θεό με γνώμονα τον συνετισμό του ανθρώπου ως μια πράξη αγάπης, ενώ η μαντεία «απαιτείται» από τον άνθρωπο και δίνεται από τον αντίπαλο ως μια πράξη καταστροφής του.
2)Η προφητεία δεν επιτρέπει στον άνθρωπο να γνωρίζει τα μελλούμενα απλώς τον καλεί σε μετάνοια ή στηρίζει την πίστη του με την επιβεβαίωση της ενώ η μαντεία εικάζει πως «βλέπει» το μέλλον και τρόπους αποφυγής του μέλλοντος αυτού.
Άλλα σημεία που πρέπει να θίξουμε στο θέμα της προφητείας εκτός από τον χρόνο είναι ο τρόπος.
3)Στην προφητεία ουδείς μπορεί να γνωρίζει με ποιόν τρόπο θα εκπληρωθεί η προφητεία αυτή ενώ η μαντεία εικάζει ότι κάποιο γεγονός θα γίνει με συγκεκριμένο τρόπο.
4)Όπως επίσης και ο ακριβής τόπος 5)και τα ακριβή μέσα 6)και οι ακριβείς άνθρωποι ….κλπ είναι αδύνατον σε μια προφητεία να εξακριβωθούν εκ των προτέρων σε αντιδιαστολή με την μαντεία που εικάζει ότι όλα θα γίνουν ακριβώς όπως ο πονηρός υποδεικνύει στον μάντη.
Για να αφήσουμε λοιπόν το θέμα της μαντείας στην άκρη αφού δεν είναι το θέμα του παρόντος λόγου, θα λέγαμε ότι η προφητεία δίδεται με τέτοιον τρόπο από τον Θεό ώστε ουδείς να γνωρίζει τίποτα για την εκπλήρωση της παρά μόνο όταν αυτή εκπληρωθεί, ούτως ώστε να στηριχθεί η πίστη των αδύναμων βλέποντας την εκπλήρωση της προφητείας.
Η πρωτοφανής προφητειολογία της εποχής μας
Στην σημερινή εποχή έχουμε ένα πρωτοφανή κύμα «εξηγητάδων» των Ορθόδοξων προφητειών. Αυτή η πνευματική κατάντια που πραγματικά τείνει να εξελιχθεί σε ομαδική παράκρουση δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ άλλοτε στην Ορθόδοξη Εκκλησία και σε αυτό φταίνε κατά μεγάλο βαθμό οι πνευματικοί αφού λόγο της ανεπάρκειας τους, να ποιμάνουν να κατηχήσουν και να οδηγήσουν τον λαό, καταλήγουν να εξηγούν προφητείες.
1.Το πρώτο μέγα θέμα που προκύπτει εδώ είναι πως ποτέ στο παρελθόν οι πατέρες της εκκλησίας και ιδίως οι Άγιοι δεν εξηγούσαν προφητείες άλλων αγίων. Και πως θα μπορούσαν άλλωστε αφού όταν ας πούμε ο πατρο Κοσμάς ο Αιτωλός είπε ότι οι άνθρωποι θα πετάνε κάποτε στον ουρανό σαν τα πουλιά, ΤΟΤΕ που το είπε ήταν αδύνατον να εξηγηθεί η προφητεία του αυτή διότι δεν μπορούσε κανείς να φανταστεί πως θα εφευρεθεί το αεροπλάνο. Ούτε όμως κάποιος μετέπειτα Άγιος μπήκε στον πειρασμό να εξηγήσει την προφητεία του αλλά ούτε και ο πατρο Κοσμάς εξήγησε τις προφητείες άλλων Αγίων. Διότι είπαμε πως η προφητεία δίνεται με τέτοιο τρόπο από τον Θεό ώστε να ξέρουμε ότι ήταν αυτή, όταν αυτή εκπληρωθεί. Ίσως σε αυτό υπήρξαν κάποιες εξαιρέσεις και ίσως κάποιος Άγιος εξήγησε την προφητεία κάποιου άλλου Αγίου προ της εκπλήρωσης της(δεν γνωρίζουμε να έχει συμβεί αλλά ποτέ δεν ξέρεις). Αυτό όμως σίγουρα θα είναι η εξαίρεση στον κανόνα. Άλλωστε οι όντως Άγιοι μιλούσαν κυρίως για τον Χριστό και τον λόγο του και όχι για τους λόγους άλλων Αγίων.
Σήμερα ακούγονται διάφοροι «Άγιοι» γεροντάδες που εξηγούν προφητείες άλλων Αγίων. Θα έπρεπε η εκάστοτε Ιερά σύνοδος να βγει και να μιλήσει καθαρά επί του θέματος και όχι να κρύβεται πίσω από την σιωπή. Διότι το θέμα είναι σοβαρό και Εθνικό αλλά και πίστης. Γιατί γνωρίζουν καλά εκεί στην ΔΙΣ ότι στο παρελθόν την είχαν πατήσει με την εξήγηση κάποιας προφητείας από τους «πνευματικούς» της εποχής και όταν κάποιος τους εξήγησε (στους μορφωμένους και ειδικούς πνευματικούς) ότι όταν η τάδε προφητεία της Παλαιάς Διαθήκης λέει την λέξη «Ρως» δεν εννοεί τους Ρώσους διότι αυτή η λέξη δεν είναι μεταφρασμένη στα Ελληνικά (τι είπατε;) είναι Εβραϊκή, σημαίνει άρχοντας, ηγέτης, στα Εβραϊκά ο αρχιερέας λέγεται καχόνεν ΡΩΣ, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει τους Ρώσους, τρέχανε να μαζέψουνε τους «πνευματικούς» τους που εντωμεταξύ διέδιδαν εξηγήσεις προφητειών περί ξανθού γένους και περί των Ρώσων που θα μας δώσουνε την πόλη και άλλα τέτοια τραγικά. Όμως ήταν αργά για να μαζευτεί το πράγμα διότι όταν κηρύττεις κάτι έχοντας μια μίτρα στο κεφάλι σου δεν μπορείς μετά να βγεις και να πεις «ξέρετε έγινε ένα λαθάκι, ο Άγιος παππούλης που εξήγησε την τάδε προφητεία δεν ήξερε Εβραϊκά και δεν μπορούσε να φανταστεί ότι η λέξη Ρως σημαίνει κάτι άλλο από τους Ρώσους» διότι θα σε πάρουν με τις ντομάτες, και έτσι κάνεις την πάπια ελπίζοντας πως θα ξεχαστεί το θέμα.
2.Το δεύτερο μέγα θέμα που έχουμε εδώ είναι με την ποιότητα των προφητών αλλά και των Άγιων παππούληδων που φέρονται να τις λένε. Μέσα σε 2000 χρόνια εκκλησιαστικής ιστορίας (μετά την έλευση του κυρίου) στον κάθε Ορθόδοξο λαό στάλθηκε κάποιος ή κάποιοι Άγιος ή Άγιοι που είχε ή είχαν το προφητικό χάρισμα και είπε ή είπαν κάποιες προφητείες για τον λαό αυτό και την πνευματική του προκοπή ενίοτε. Μέσα σε 2000 χρόνια στην Ρωμανία είπαμε τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό στους Σέρβους να πούμε τον Άγιο Νικόλαο Βελιμίροβιτς, στους Ρώσους τον Άγιο Ιωάννη της Κροστάνδης κ.λ.π πάντως μέσα σε 2000 χρόνια και ανά Ορθόδοξο λαό θα βρούμε το πολύ 5 επιβεβαιωμένα Αγίους που να είπαν προφητείες για τον λαό τους.
Από το 2008 περίπου και μετά, στην Ελλάδα έχουμε μια πραγματική καταιγίδα Αγίων γερόντων που λένε προφητείες με ρυθμό πολυβόλου. Έχουμε χάσει τον λογαριασμό πόσους Άγιους παππούληδες έχουμε ακούσει και πόσες προφητείες είπαν. Το πράγμα όμως δεν σταματάει εκεί. Μετά από το 2014 εμφανίστηκαν και Άγιες γερόντισσες «προφήτισσες» και τα τελευταία χρόνια βλέπουμε και ανώνυμους γεροντάδες (;;;;;) και αόρατους γεροντάδες(!!!!).
Ωστόσο εδώ κάτι είναι οξύμωρο. Διότι δεν μπορεί μέσα σε χιλιάδες χρόνια να είχαμε τόσο λίγους (ποσοστιαία) προφήτες και ξαφνικά μόλις η CIA διάβασε τις Ορθόδοξες προφητείες μέσα σε μόλις 20 χρόνια να έχουμε εκατοντάδες ίσως και χιλιάδες προφήτες. Και το θέμα δεν κολλάει και από πνευματικής απόψεως διότι πως γίνεται όταν είχαμε πατέρες όπως τον Μέγα Αντώνιο και τον Άγιο Συμεών και τον Άγιο Παφνούτιο που ήταν πνευματικοί ογκόλιθοι να μην είχαμε τόσους προφήτες και σήμερα που δεν υπάρχουν χαρισματικοί πνευματικοί να έχουμε χιλιάδες; Αν υπάρχουν τόσοι πολλοί χαρισματικοί γεροντάδες ανάμεσα μας γιατί η εκκλησία έχει αυτά τα πνευματικά χάλια; Δεν είναι μέτρα αντίθετα αυτά τα δύο μεγέθη;
Το θέμα είναι σοβαρότερο από ότι δείχνει. Διότι όταν ο άλλος δέχεται μια προφητεία την εκλαμβάνει ως θεϊκή υπόσχεση και αν τελικά η υπόσχεση δεν είναι εκ Θεού και η προφητεία δεν είναι προφητεία ο δυστυχισμένος που την πίστεψε την έχει πατήσει διότι έχει ρυθμίσει την ζωή και την πίστη του βάση αυτής της υποθετικής θεϊκής υπόσχεσης και εκεί ξεκινάει το δράμα του σύγχρονου Ορθόδοξου προφητομανη διότι Ορθόδοξος κάτι μπορεί να είναι. Ορθόδοξος Χριστιανός δεν είναι. Γιατί το λέμε αυτό;
Θα πούμε ένα παράδειγμα.
Όλη αυτή η αντίληψη περί «αναλαμπής» της Ορθοδοξίας και ερχομού κάποιου Αγίου βασιλέα ονόματι Ιωάννη που θα κάνει την Ρωμανία ξανά αυτοκρατορία δεν είναι Χριστιανική προφητεία. Κανείς Άγιος προ του 2000 δεν είχε προφητεύσει ποτέ ούτε για αναλαμπή ούτε για Ιωάννη. Το θέμα με τον Ιωάννη και την πόλη και τον Άγιο βασιλέα ανάγεται στους ΧΡΗΣΜΟΥΣ(και όχι προφητείες) του Λέοντος του σοφού. Εδώ προκύπτουν λοιπόν δυο θέματα:
1) Όποιος μιλάει για αναλαμπή ομολογεί πως αυτό που θα λάμψει ξανά, έπαψε ή θα πάψει να λάμπει κάποια στιγμή. Ορθόν; Όμως ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός δεν είναι δυνατόν να πάψει να λάμπει όσο υπάρχει ο κόσμος ετούτος και ως εκ τούτου δεν χρειάζεται να ξανά λάμψει. Συνεπώς η πρόταση είναι πλάνη.
2) Ο Λέοντας ο Σοφός δεν είναι Άγιος της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας (και πως να είναι αφού άλλαξε τον Πατριάρχη μόνο και μόνο για να πάρει 4η....σύζυγο) και ως εκ τούτου όποιος ακούει της «προφητείες» του δεν είναι δυνατόν να λέγεται Ορθόδοξος Χριστιανός ακριβώς με την ίδια λογική που κάποιος που λαμβάνει στα σοβαρά τις «προφητείες» του Νοστράδαμου δεν μπορεί να είναι Ορθόδοξος Χριστιανός αφού ο Νοστράδαμος δεν είναι Άγιος της Εκκλησίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου