Οι τέσσερις επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν συναντήθηκαν σε μια άγνωστη περιοχή στην πανεπιστημιούπολη για να σκάψουν και να βγάλουν ένα μπουκάλι.
Το μπουκάλι αυτό είχε θαφτεί στο έδαφος για περισσότερα από 144 χρόνια. Περιείχε μία έκπληξη για τους επιστήμονες, που πραγματοποιούν ένα άκρως ενδιαφέρον πείραμα που θα συνεχιστεί μέχρι το 2100.
Στο μπουκάλι βρίσκονταν σπόροι που είχε θάψει το 1879 ο βοτανολόγος του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν William J. Beal. Το 2023, οι μοριακές γενετικές δοκιμές επιβεβαίωσαν ότι ένα υβριδικό φυτό συμπεριλήφθηκε κατά λάθος μεταξύ των σπόρων στο μπουκάλι, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο American Journal of Botany.
Η ανακάλυψη του φυτού θα είχε προκαλέσει έκπληξη στον Beal αφού το DNA του ήταν άγνωστο την εποχή εκείνη.
Τι έγινε το 1879
Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην πανεπιστημιούπολη, ο Beal ήθελε να βοηθήσει τους αγρότες να αυξήσουν την παραγωγή καλλιεργειών εξαλείφοντας τα ζιζάνια από τις φάρμες τους. Έτσι ήταν αποφασισμένος να ανακαλύψει πόσο καιρό οι σπόροι αυτών των ανεπιθύμητων φυτών θα μπορούσαν να παραμείνουν ζωντανοί μέσα στο έδαφος.
Γέμισε 20 γυάλινα μπουκάλια με άμμο και 50 σπόρους από 23 είδη ζιζανίων. Ο Beal έθαψε τα μπουκάλια με το στόμιό τους να γέρνει προς τα κάτω, ώστε να μην μαζεύουν νερό. Με αυτόν τον τρόπο αναπαρήγαγε όσο καλύτερα μπορούσε τις φυσικές συνθήκες για τους σπόρους και το έδαφος και ξεκίνησε το «Πείραμα με τους Σπόρους του Beal».
Ο Beal αρχικά έκανε ανασκαφές κάθε πέντε χρόνια για να δοκιμάσει τους σπόρους, οι οποίοι μεγάλωναν κάθε φορά που ανασκάπτονταν. Ωστόσο, το 1920, αποφασίστηκε να αλλάξει το διάστημα ανασκαφής σε 10 χρόνια για να παραταθεί η μελέτη. Στη συνέχεια, το 1980, το διάστημα επεκτάθηκε στα 20 χρόνια.
Τέσσερα μπουκάλια είναι ακόμη θαμμένα στην πανεπιστημιούπολη και το πείραμα θα συνεχιστεί μέχρι το 2100. Το 2021, η τρέχουσα ομάδα ερευνητών του Beal ανέσκαψε το 14ο μπουκάλι με σπόρους για να δει αν θα μπορούσε τελικά να απαντήσει στην ερώτηση: Πόσο καιρό μπορούν οι σπόροι να παραμείνουν βιώσιμοι για να αναπτυχθούν;
«Η μεγαλύτερη έκπληξη για μένα είναι ότι οι σπόροι φύτρωσαν ξανά. Είναι εκπληκτικό ότι κάτι τόσο παλιό μπορεί ακόμα να μεγαλώσει», είπε ο Frank Telewski, επίτιμος καθηγητής, φυτοβιολόγος και επικεφαλής της ομάδας Beal.
Το DNA οδήγησε στην έκπληξη
Από τον Απρίλιο του 2021, τα μέλη της ομάδας πειραμάτων Beal, συμπεριλαμβανομένου του Frank Telewski, του Lars Brudvig, καθηγητή Φυτικής Βιολογίας, της Grace Fleming, επίκουρης καθηγήτριας Φυτικής Βιολογίας και του David Lowry, αναπληρωτή καθηγητή Φυτικής Βιολογίας, ανέλυσαν την αλληλουχία του DNA των σπόρων. Στόχος ήταν να επιβεβαιώσουν την ταυτότητα των ειδών των φυτών για πρώτη φορά στην ιστορία του πειράματος.
Η ομάδα πάντα πίστευε ότι ένα υβρίδιο είχε μπερδευτεί κατά κάποιο τρόπο με τους αρχικούς σπόρους, αλλά ποτέ μέχρι τώρα δεν είχε τα εργαλεία για να το επιβεβαιώσει.
«Το έργο της μοριακής γενετικής επιβεβαίωσε τους φαινότυπους που είδαμε, δηλαδή ότι τα φυτά ήταν τα Verbascum blattaria, ή φλόμος του σκώρου, και ένα υβρίδιο Verbascum blattaria και Verbascum thapsus ή κοινό φλόμο», είπε ο Fleming.
Και συνέχισε: «Ο Beal είχε δηλώσει ότι συμπεριελάμβανε μόνο σπόρους Verbascum thapsus, οπότε πρέπει να συνέβη κάποιο μπέρδεμα ενώ τα μπουκάλια ετοιμάζονταν».
Ενώ τα περισσότερα είδη στο πείραμα Beal έχασαν όλη τη βιωσιμότητα των σπόρων τα πρώτα 60 χρόνια, η επιμονή των σπόρων Verbascum παρέχει ανεκτίμητες πληροφορίες σχετικά με τη βιωσιμότητα των σπόρων σε φυσικές συνθήκες εδάφους, ανέφερε ο Brudvig.
«Στα 140 και πλέον χρόνια από την έναρξη του πειράματος, το ζήτημα της μακροζωίας της ‘τράπεζας’ σπόρων έχει αποκτήσει νέα σημασία, συμπεριλαμβανομένης της διατήρησης σπάνιων ειδών και της αποκατάστασης των οικοσυστημάτων, όπως για παράδειγμα φυτεύσεις λιβαδιών σε πρώην γεωργικές εκτάσεις», είπε ο Brudvig.
«Τα ευρήματά μας βοηθούν να ενημερώσουμε ποια φυτικά είδη, όπως το Verbascum, μπορεί να είναι προβληματικά ζιζάνια για ένα έργο αποκατάστασης όπως αυτό και ποια άλλα είδη δεν είναι, ανάλογα με το πόσο καιρό καλλιεργήθηκε ένα χωράφι πριν αποκατασταθεί», σημείωσε ο ίδιος.
Το Ερώτημα του Beal παραμένει
Ο Beal ήλπιζε να βοηθήσει τους αγρότες να εξαλείψουν τα ζιζάνια καθορίζοντας πόσο καιρό οι σπόροι θα παραμείνουν βιώσιμοι. Μετά από 144 χρόνια, αυτό το ερώτημα παραμένει αναπάντητο.
«Το πείραμα Beal θα τελειώσει τελικά όταν τελειώσουν τα μπουκάλια. Εάν οι σπόροι βλαστήσουν ξανά από την επόμενη ανασκαφή μας, ίσως χρειαστεί να εξετάσουμε το ενδεχόμενο να επεκτείνουμε το χρόνο για την εξαγωγή των μπουκαλιών σε κάθε 30 χρόνια. Είναι ακόμα λίγο νωρίς για να το βάλω στο ημερολόγιό μου, αλλά ανυπομονώ να δω αν μπορούμε να ‘ξυπνήσουμε’ και άλλους σπόρους το 2040», τόνισε ο Lowry.
πηγή: FOXreport.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου