Χωρίς αμφιβολία η δήλωση του υπουργού Εθνικής Άμυνας Νίκου Δένδια ότι «για την Ελλάδα των Belharra, των Rafale και των Viper η Κύπρος δεν κείται μακράν» πέρα από το υψηλού συμβολισμού μήνυμα στήριξης της ισχυρής Ελλάδας στην Κύπρο εμπεριέχει και ξεκάθαρο επιχειρησιακό περιεχόμενο.
Τα 500 και 600 μίλια που χωρίζουν την Κύπρο από την 115 Πτέρυγα Μάχης στη Σούδα και την 114 Πτέρυγα Μάχης στην Τανάγρα αντίστοιχα, δεν αποτελούν πλέον εμπόδιο ώστε Rafale και Viper όχι απλά να επιχειρήσουν στη Μεγαλόνησο αλλά και να τη ‘’σκεπάσουν’’ υψώνοντας ασπίδα προστασίας. Και μπορεί έως σήμερα τα F-16 της Πολεμικής Αεροπορίας να έφταναν εύκολα έως την Κύπρο με αρκετό διαθέσιμο χρόνο ώστε να εμπλακούν είτε σε εναέρια μάχη είτε να προχωρήσουν σε χερσαία και θαλάσσια πλήγματα όμως ο συνδυασμός τους δίνει πλέον πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες.
Η απόκτηση των Γαλλικών μαχητικών αλλά και η αναβάθμιση των F-16 σε διαμόρφωση Viper με ταυτόχρονη δυνατότητα μεταφοράς νέων stand off όπλων αλλάζει ριζικά τα επιχειρησιακά δεδομένα. Με το Αεροπορικό Επιτελείο να μπορεί να σχεδιάσει αποστολές με πολλαπλούς συνδυασμούς μαχητικών και όπλων. Το μεγάλο πλεονέκτημα που έχουν τα ‘’game changer’’ Rafale να εξασφαλίσουν απόλυτη αεροπορική υπεροχή με το πανίσχυρο ραντάρ Aesa
RBE2-AA και κυρίως με τους φονικούς πυραύλους αέρος-αέρος Meteor αποτελεί δομικό στοιχείο που εκτινάσσει τις επιχειρησιακές δυνατότητες κάθε μικτού Σχηματισμού που θα προσεγγίσει τη Μεγαλόνησο. Οι φορτωμένες με Meteor Γαλλικές ‘’ριπές’’ της 332 Μοίρας ‘’Γεράκι’’ θα δημιουργήσουν μια ‘’ασπίδα’’ προστασίας για τις ‘’Οχιές’’ οι οποίες θα αξιοποιήσουν τις θέσεις όπλων κάτω από τα φτερά τους για να μεταφέρουν όπλα κρούσης όπως τους Ισραηλινούς Rampage που αποκτά ήδη η HAF αλλά και Αμερικανικά stand off όπλα όπως οι Στρατηγικοί AGM-158 JASSM, οι Αντιπλοικοί AGM-84 Harpoon και οι αντί-ραντάρ πυραύλοι AGM-88E AARGM(Advanced Anti Radiation Guided Missile) . Όπλα τα οποία ήδη έχει ζητήσει από τις ΗΠΑ η Πολεμική Αεροπορία και περιμένει την απάντηση των Αμερικανών.
Οι μεγάλες εξωτερικές δεξαμενές καυσίμων που μπορούν να μεταφέρουν τόσο τα δικινητήρια Rafale όσο και τα μονοκινητήρια Viper τους επιτρέπουν να φτάσουν εύκολα στην Κύπρο και ακόμα μακρύτερα έστω και αν χρειαστεί να πετούν σε πολύ χαμηλό ύψος πάνω από τη θάλασσα ώστε να μην εντοπιστούν από τα εχθρικά ραντάρ με αποτέλεσμα η κατανάλωση καυσίμου να είναι αυξημένη. Άλλωστε σε αρκετές περιπτώσεις τα προηγούμενα χρόνια και πριν την αναβάθμιση τους σε Viper μαχητικά F-16block 52+ adv από τις δύο Πολεμικές Μοίρες της Σούδας, 340 και 343 ‘’ξύνοντας’’ τη θάλασσα έφτασαν στην Κύπρο αιφνιδιάζοντας απόλυτα την Τουρκική αεράμυνα η οποία τα εντόπισε πάνω από την Κύπρο μόνο όταν πήραν ύψος για να πραγματοποιήσουν εικονικά πλήγματα.
Τα νέα πλέον δεδομένα στο οπλοστάσιο της Πολεμικής Αεροπορίας δεν φέρνουν μόνο την Κύπρο κοντά αλλά συνολικά την Ανατολική Μεσόγειο αφού πλέον το θαλάσσιο περιβάλλον λόγω ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας θα αποτελεί το πιο πιθανό θέατρο επιχειρήσεων σε περίπτωση κρίσης ή σύγκρουσης. Ενώ ανεβάζουν κατακόρυφα και τη δυνατότητα της Πολεμικής Αεροπορίας να σχεδιάσει και να εκτελέσει αποστολές ακόμα και στην Τουρκική ενδοχώρα με στόχο αεροπορικές βάσεις αλλά φορείς βαλλιστικών ή αντιαεροπορικών πυραύλων S-400 οι οποίοι είναι σίγουρο ότι θα μετακινούνται συνεχώς.
Όμως εκτός από τον συνδυασμό Rafale-Viper η Ελληνική ‘’φαρέτρα’’ θα διαθέτει πολύ σύντομα και τις State of Art Γαλλικές φρεγάτες FDI οι οποίες από την επιφάνεια της θάλασσας θα μπορούν να αναλάβουν αντίστοιχο ρόλο. Να αναπτυχθούν δηλαδή στο Νοτιοανατολικό Αιγαίο ή και πιο κοντά στην Κύπρο αν χρειαστεί και με το πανίσχυρο ραντάρ Sea Fire να ‘’κλειδώσουν’’ σε μεγάλη ακτίνα τον εναέριο χώρο σχηματίζοντας μια ακόμα ‘’ασπίδα’’ προστασίας για τα Ελληνικά μαχητικά που θα κληθούν να επιχειρήσουν στην περιοχή.
newpost.gr-Κώστας Σαρικάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου