Παρατηρήσεις στα Θαύματα που έγιναν στον Χρήστο Μάτζιαρη…..
Έχω το ίδιον βιβλιδάριον με κυανή πλαστική επικάλυψη. Του Χρήστου είναι καφετιά όπως το χώμα, την γη, τα λασπόνερα, εμένα κυανούν του ωκεανού.
Όταν ανάγνωσα το άρθρον για τα Θαύματα που του συνέβησαν στην Θεσσαλία, το βιβλιδάριον αυτόν ήταν αριστερά από τον υπολογιστή μου, επάνω σε έναν βιβλίον του Αγίου Εφραίμ της Νέας Μάκρης με χρώμα λιλά και έναν από κάτω με τρεις προσευχές/παρακλήσεις/δοξολογίες που έγραψα προς Τον Άκτιστον Τριαδικόν Θεόν, Την Πλατυτέρα των Ουρανών και Τον Άγιον Απολλινάριον εκ των 70 Πρώτον Επίσκοπον Ραβέννης και Κλασσών Ακόλουθον του Αποστόλου Πέτρου.
Αναγνώθω τακτικά αλλά όχι καθημερινά τρεις προσευχές στο τέλος του βιβλιδαρίου, μία που αποδίδεται εις τον Άγιον Γρηγόριον Παλαμάν Επίσκοπον Θεσσαλονίκης, μίας εις τον Ιωάννην τον Δαμασκηνόν και μία μικρή άλλη.
Το βιβλιδάριον μου έχει παρόμοιες γραμμώσεις επί σελίδων και δη περισσότερες, όχι βεβαώς από λασπόνερα αλλά από στυλοχρώματα που κάποιον από τα παιδιά μου ζωγράφισε όταν ήταν νήπειον και σε κάποιες περιπτώσεις είναι δυσανάγνωστη η ανάγνωση αλλά έμαθα να τα διαβάζω.
Κάνει εντύπωση ότι το χρώμα του βιβλιδαρίου του Χρήστου φέρει χρώμα όπως η γη και τα λασπόνερα.
Η λέξη μάτζιαρης ελληνοκυπριαστί, αν και δεν χρησιμοποιείται τακτικά, σημαίνει ψωμάς, αρτοποιός, και προέρχεται από την ιταλική λέξη ματζιάρε = τρώγω και κατ’ επέκταση η ίδια από το μάσσω ή μάττω ρήμα εκ του οποίου η μάζα, το μασάω = ματζιάρω, μάστρος, μαέστρος, μαστούρα, μάγος, μαλάττω, μαλάξεις = μασάζ κ.α…..
Εκ παραδρομής το όνομα Χρήστος Μάτζιαρης μπορούμε να υποθέσουμε ότι είναι δοσμένος από Το Χριστός [βεβαίως] & Ψωμάς ήτοι Ο Χριστός είναι Ο Πνευματικός μας Αρτοποιός & βεβαίως όχι μόνον ισχύει αλλά το βιβλιδάριον του με τον Ακάθιστον Ύμνον προς την Πλατυτέραν των Ουρανών και τις άλλες Προσευχές που νομίζω είναι μάλλον όλες ίδιες με του βιβλιδάριου μου προς τα εκεί παραπέμπουν, προπέμπουν & έκτοτε προπαραπέμπουν….
Το βιβλιδάριον αυτόν φέρω συνεχώς επάνω μου εις την αριστερή τζέπη μου.
Τα Θαύματα προς τον Χρήστο Μάτζαρη έναν ευλαβήν και ευφυήν άνθρωπον, μας λένε ότι χρειαζόμαστε ξανά τον Ακάθιστον Ύμνον διά να εξέλθουμε από τον πολύτροπον βούρκον εις τον οποίον ως Έθνος και Λαός Θεού έχουμε περιέλθει. Το ότι παρέμεινε το βιβλιδάριον άθικτον εντός του βούρκου μας παραπέμπει Θαυμαστώς στην ρήση ότι ο χρυσός δεν λερώνεται στα σκ@τα ήτοι ότι Χρυσός μας είναι Ο Θεός μας & οι Αγίοι μας…… Ή δε μη επιλέγουμε βάλτον & βούρκον, βάλτος & βούρκος θα καταλήξουμε, ήδη είμαστε δηλαδή…..
Οι αριθμοί που αναφέρει έχουν αριθμολογία που ΜΙΛΑΕΙ…..
Παναγιώτης Δίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου