Πώς ο Βόλος έγινε κερκίδα του Μπέου

 

Δημήτρης Ρηγόπουλος

«Στην αλλοπρόσαλλη του Βόλου κολυμβήθρα, ένας επιχειρηματίας είχε αναβαπτιστεί και λάβει σχήμα, κι όλοι τώρα τον καμάρωναν ως παιδί της γειτονιάς τους.

Οχι, δεν ήταν οι τρόποι του που τον είχαν αναβαπτίσει, αλλά τα έργα του. Γιρλάντες, παρτέρια και πάρκα γεμάτα λουλούδια, στολισμένα καραβάκια, κόμβοι και διαβάσεις, λαμπιόνια και διανοίξεις δρόμων (για να μην τσακώνονται οι αμαξάδες που κατηφορίζουν με τους αμαξάδες που ανηφορίζουν), οδοκαθαριστές για πρωτάθλημα και υπάλληλοι με φτυάρια κάθε φορά που έπεφτε το χιόνι της χρονιάς – αυτά είχαν αναβαπτίσει τον φωνακλά, κι όποιος λέει ότι τα παραπάνω είναι λίγα ή ασήμαντα ασκεί παντελώς λανθασμένη κριτική. Γιατί, θα ρωτούσε κάποιος, καλύτερα ήταν τάχα με τους προηγούμενους δημάρχους;»

Είναι τα ανθόσπαρτα παρτέρια και οι κόμβοι; Είναι η τουριστική άνθηση που έκανε και τους Βολιώτες να βλέπουν την πόλη τους σαν τουρίστες; Ή μήπως η παράξενη δημοτικότητα του δημάρχου οφείλεται σε ένα νέο υπόδειγμα πυγμής; Οι πολίτες απαντούν μέσω της «Κ»